Ορθόδοξη Θεολογία καὶ Θρησκευτικὸς Συγκρητισμὸς --- τοῦ αειμνήστου ᾿Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν

α. ῾Η ᾿Ορθόδοξη Θεολογία

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ Διδασκαλία περὶ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ Ζωῆς ἀποτελεῖ προϊὸν τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ εἰς τὸν κόσμο πρῶτον διὰ τῆς λειτουργίας καὶ διαδόσεως, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τοῦ προφητικοῦ λόγου καὶ δεύτερον, τελικῶς, διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ! ᾿Εξάλλου, οἱ βασικὲς καὶ οὐσιώδεις ἀρχὲς τῆς Πίστεως καὶ τῆς Διδασκαλίας αὐτῆς, καταγραφεῖσες ὑπὸ τῶν Μαθητῶν καὶ ᾿Αποστόλων τοῦ Κυρίου, ἀποτέλεσαν τὸ γραπτὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, τὸ περιεχόμενο δηλαδὴ τῆς Καινῆς Διαθήκης. Στὸ γραπτὸ αὐτὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, οἱ Μαθητὲς συγγραφεῖς, ἀνέπτυξαν πᾶν ὅ,τι ἀφορᾶ εἰς τὸ πρόσωπον καὶ τὸ ἔργο τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ περιστασιακῶς, κάποια κύρια σημεῖα τῆς διδασκαλίας τοῦ κυριακοῦ λόγου καὶ μᾶς παρέδωσαν ἔγκυρο λόγο περὶ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ Ζωῆς, ἐφόσον καὶ εἰς τὴν περίπτωση αὐτή: «ὑπὸ Πνεύματος ῾Αγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Βʹ Πέτρ. αʹ 21).

Εκπληκτική Μαρία Μαντουβάλου μιλάει για την Μακεδονία, το Γουδί και την αριστερά!

 

Ἡ Κυβέρνησις στηρίζει τὴν ταλμουδικὴν βλασφημίαν κατὰ τῆς Θεοτόκου!

 ΤΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ καὶ ἐρεβῶδες Ταλμούδ, τὸ ἱερότερο βιβλίο τοῦ ἑβραϊσμοῦ, μεταξὺ τῶν πάμπολλων ἄλλων συκοφαντιῶν, βλασφημιῶν καὶ ὕβρεων κατὰ τῶν ἱερῶν προσώπων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀναφέρει καὶ τὴν φρικώδη συκοφαντία καὶ βλασφημία, ὅτι δῆθεν ὁ Χριστὸς ὑπῆρξε καρπὸς μοιχείας τῆς Θεοτόκου μὲ κάποιον ρωμαῖο στρατιώτη! Αὐτὴν τὴν δαιμονικὴ διδασκαλία διάλεξε καὶ ὁ ἑβραϊκῆς καταγωγῆς καθηγητὴς καὶ στενὸς συν­εργάτης τοῦ Πρωθυπουργοῦ, Ἠλίας Μόσιαλος, νὰ ἀναρτήσει, παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων. Μὲ πρόσχημα τὴν «προώθηση τῶν μέτρων προστασίας ἀπὸ τὸν κορωνοϊό», ἀνάρτησε βλάσφημο καὶ ἀκαλαίσθητο σκίτσο, διᾳκωμωδώντας, μὲ χυδαῖο καὶ βλάσφημο τρόπο, τὸ μυστήριο τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ τὴν καρδιὰ τῆς σωτηριολογίας μας. Ὁ πραγματικὸς σκοπὸς του ἦταν νὰ θυμίσει, νὰ κάμει γνωστὴ στὸν χριστιανικὸ κόσμο τὴν βλάσφημη ἀντίληψη τοῦ ἑβραϊσμοῦ γιὰ Ἐκεῖνον καὶ τὴν Θεοτόκο! Νὰ βεβηλώσει τὴν μεγάλη χριστιανικὴ ἑορτή! Νὰ μειώσει τὴν σωτήρια σημασία τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου! Νὰ κλονίσει τὴν πίστη τῶν χλιαρῶν στὴν ἐν Χριστῷ σωτηρία! Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι προκάλεσε μεγάλη ἀντίδραση ἡ ἀνίερη καὶ προκλητικὴ πράξη του, ἀκόμα καὶ σὲ στελέχη τοῦ κυβερνῶντος κόμματος, τὸ πρωθυπουργικὸ περιβάλλον, ὄχι μόνο δὲν ἀντέδρασε, ἀλλά, διὰ τοῦ κυβερνητικοῦ ἐκπροσώπου, κάλυψε ἀπόλυτα τὸν βλάσφημο καθηγητή! Αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὴν κύρια εὐθύνη φέρνει ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός, ὁ ὁποῖος, ἂν δὲν ὑπαγόρευσε τὴν βλάσφημη ἀνάρτηση, σαφέστατα τὴν στήριξε! Θυμηθεῖτε (μεταξὺ τῶν ἄλλων πολλῶν) καὶ αὐτὸ τὸ συμβὰν στὶς ἑπόμενες ἐκλογές!

"O.T."

-----------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

" θυμηθείτε αυτό το συμβάν στις επόμενες εκλογές"

Όταν οι στρατηγοί του Στάλιν τον προειδοποίησαν ότι υπάρχει κίνδυνος από την πολλή καταπίεση του λαού...ο Στάλιν χαμογέλασε και τους έδειξε τι σημαίνει λαός.
Πήρε μια κότα και την ξεπουπούλιασε ζωντανή και μετά την άφησε ελεύθερη. Μετά έβαλε στην χούφτα του λίγο καλαμπόκι και αμέσως η κότα ξέχασε το φρικτό βασανιστήριο που πέρασε και πήγε κι έφαγε το καλαμπόκι από την χούφτα του βασανιστή της.
Ο Στάλιν είπε στους στρατηγούς:
Βλέπετε, αυτός είναι ο λαός.


π. Γρηγόριος

ΥΜΝΟΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ: Χριστός γεννᾶται...,Μεγάλυνον ψυχή μου...,Μυστήριον ξένον...

 

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιανουαρίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΤΑΤΙΑΝΗΣ.

Τατιανή η Μάρτυς κατήγετο εκ της αρχαίας Ρώμης, ακμάσασα κατά τους χρόνους του βασιλέως Αλεξάνδρου, εν έτει σκβ΄ (222), θυγάτηρ μεν πατρός πλουσίου και περιφανούς, ο οποίος τρις εγένετο ύπατος, διάκονος δε της Εκκλησίας κατά την τάξιν και το επάγγελμα. Αύτη λοιπόν, διότι ωμολόγει τον Χριστόν, ωδηγήθη έμπροσθεν του βασιλέως, και εισελθούσα μετ’ αυτού εις τον Ναόν των ειδώλων, δια προσευχής της κατεκρήμνισε τα είδωλα. Όθεν δέρουσι ταύτην εις το πρόσωπον και με σιδηράς αγκίδας σχίζουσι τα βλέφαρά της. Έπειτα κρεμώσιν αυτήν και καταξεσχίζουσι το σώμα της, και είτα ξυρίσαντες την κεφαλήν της δια καταισχύνην, ρίπτουσιν αυτήν εις το πυρ και δίδουσιν εις τα θηρία. Επειδή δε διεφυλάχθη από αυτά αβλαβής με την χάριν του Θεού, τούτου ένεκα απεκεφαλίσθη, και ούτως έλαβεν η αοίδιμος τον στέφανον του μαρτυρίου.

Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί. Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας. Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς  μας «δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, που εμαρτύρησαν ματαίως και προ του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13^ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν! 

Σοκαριστικά στοιχεία για την προέλευση των εμβρυϊκών κυτταρικών σειρών και τη σχέση τους με τα εμβόλια!

Δρ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΕΦΡΟΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΑΠΘ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΘΕΙΣ ΣΤΙΣ Η.Π.Α., BOSTON, MA TUFTS MEDICAL CENTER – TUFTS UNIVERSITY

Δρ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΘ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ

Η έρευνα που βασίζεται σε ανθρώπινα έμβρυα αποτελεί αντικείμενο έντονων αντιπαραθέσεων παγκοσμίως. Πολλοί διακεκριμένοι επιστήμονες της Εμβρυολογίας παραδέχονται ότι το θαύμα της ανθρώπινης ζωής αρχίζει από τη στιγμή της σύλληψης [1]. Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία πιστεύει ότι το έμβρυο αποτελεί την πιο ευάλωτη μορφή ανθρώπινης ύπαρξης και επομένως δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται για ερευνητικούς σκοπούς, ανεξάρτητα από τα πιθανά οφέλη. Σύμφωνα με τη δογματική διδασκαλία της, το έμβρυο είναι άνθρωπος αποτελούμενος από σώμα και ψυχή “ἅμα τῇ συλλήψει” ή “ἐξ ἄκρας συλλήψεως” και συνιστά ανεπανάληπτη και ανεκτίμητη ύπαρξη ενταγμένη στην προοπτική της αιωνιότητας. Για το λόγο αυτό η Εκκλησία αντιμετώπιζε πάντοτε τις εκτρώσεις ως φόνους και τη συνεργία σε έκτρωση ως συνεργία σε φόνο, επιβάλλοντας τα επιτίμια που προβλέπονται από τους ιερούς κανόνες, ανεξάρτητα από την ηλικία του εμβρύου (2^ος κανόνας Μ. Βασιλείου, 91^ος κανόνας Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου).

Μήνυμα προς την Ιεραρχία της Ελλάδος ----- καθηγητής ΔΠ Γιώργος Παύλος

 *Ἡ συμβολή ὑμῶν τῶν ἱεραρχῶν* στό ἔγκλημα αὐτό κατά τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί κατά τῆς ἀνθρωπότητας εἶναι τεράστια.

Μπορούσατε νά σταματήσετε ἐκ τῆς θέσεώς σας αὐτό τό κακό καί δέν τό πράξατε. Ἐάν μέχρι τώρα εἴχατε κάποια δικαιολογία πώς σᾶς παραπλάνησαν οἱ κρατικοί λοιμωξιολόγοι, ἀπό τώρα καί εἰς τό ἑξῆς δέν θά ἔχετε οὐδεμία δικαιολογία τῶν ἐπιλογῶν σας. Θά ἔπρεπε νά ἔχετε ἀντιληφθεῖ ἐξ ἀρχῆς, ὅπως μᾶς ἐνημέρωσαν διεθνοῦς κύρους ἐπιστήμονες, ὅτι, ἡ ὑποχρεωτικότητα τῶν ἰατρικῶν μέτρων καί ἡ παραβίαση καί κατάλυση τοῦ Συντάγματος γιά μιά ψευδοεπιδημία μέ θνησιμότητα πολύ μικρότερη τοῦ 1%, ἦταν κάτι ἐκ τοῦ πονηροῦ καί ὄχι χάριν τῆς δημόσιας ὑγείας.

---------------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Γεώργιος Παῦλος: «Σεβαστοί, ἀκόμη γιά ἐμᾶς, ἱεράρχες, σᾶς προτρέπουμε νά ἀναθεωρήσετε τήν στάση σας ἄμεσα».

Σχόλιον: Ψευδο-αντίστασις, πού ὁ κύριος αὐτός θεωρεῖ ὀρθόδοξον ὁμολογίαν! Πρό ὀλίγων μηνῶν, ἐδήλωσεν ὅτι δέν θά «φύγῃ» ἀπό τήν ἐκκλησίαν διά τῆς ἀποτειχίσεως, ἀλλά θ' «ἀγωνισθῇ μέσα ἀπό τήν ἐκκλησίαν»!!! Μοῦ θυμίζει τόν π. Ἐπιφάνιον Θεοδωρόπουλον, ὁ ὁποῖος πρό 50 περίπου ἐτῶν «προειδοποιοῦσε» τόν Ἀθηναγόραν μέ τά ἑξῆς (ἀπό μνήμης τό γράφω) βαρύγδουπα: «Παναγιώτατε, προὐχωρήσατε πολύ! Ἐάν συνεχίσητε, τότε θά ἴδητε ...» Ὁ Ἀθηναγόρας καί οἱ διάδοχοί του, ἰδόντες ὅτι δέν ὑπάρχει πραγματική ἀντίστασις, παρά μόνον ψευδο-απειλές ἀπό τύπους ὡσάν τόν π. Ἐπιφάνιον, οἱ ὁποῖοι ἀποκοιμίζουν τόν λαόν καί τούς μοναχούς, λειτουργοῦντες ὡς δεκανίκια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐπετάχυνε τά βήματά του πρός τόν Παπισμόν καί τήν Πανθρησκείαν, γιά νά φθάσουμε στό σημερινόν χάλι.

Ποῦ καταντήσαμε, μέ ἄλλα λόγια! --- Δαπέργολας Νεκτάριος Δρ. Ιστορίας

Καμαρώνουμε καί πάλι (γιά πολλοστή φορά) τόν γνωστό ἐμβολιοποιμένα Ἀλεξανδρουπόλεως στό νέο του ἀνδραγάθημα, λίγες μόλις μέρες ἀφ’ ὅτου ἀπεκάλεσε – ἐμμέσως πλήν σαφῶς – λάτρεις τοῦ διαβόλου ὅσους ἱερεῖς ἀποτρέπουν τούς πιστούς ἀπό τό μπόλι. Λογικό λοιπόν τώρα νά ἐπανέλθει καί μέ τήν…δέουσα συνέχεια. Τουτέστιν, ἕνα ἀπερίγραπτο παλιόχαρτο, μέ τό ὁποῖο ἀπαγορεύει στούς ἀνεμβολίαστους ἱερεῖς τῆς περιοχῆς νά ἱερουργοῦν ἐκτός τοῦ ναοῦ τους (τέλος δηλαδή οἱ ἀγιασμοί, τά εὐχέλαια σέ σπίτια, ἡ συμμετοχή σέ γάμους καί βαπτίσεις πού γίνονται σέ ἄλλους ναούς, καθώς καί ἡ παρουσία τους σέ κοιμητήρια), μεταξύ δέ ἄλλων ἀπαγορεύει καί σέ ἀνεμβολίαστους ἱεροψάλτες νά ψέλνουν ὁπουδήποτε (πλήν – φαντάζομαι – τοῦ σπιτιοῦ τους). Δέν ξέρουμε φυσικά ποιό θά εἶναι τό ἐπόμενο βῆμα τοῦ λεγάμενου. Νά ὑποθέσουμε ἄραγε κάτι παρόμοιο μέ αὐτό πού ἤδη προανήγγειλε καί ὁ ἀρχιλυκοποιμένας τῆς Κύπρου Χρυσόστομος, ὅτι θά ἐκδιωχθοῦν δηλαδή πλήρως ὅλοι οί ἀνεμβολίαστοι κληρικοί τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς μετά τίς 15 Ἰανουαρίου;

«Εμίσησα Εκκλησίαν Πονηρευομένων»

Το στυγερώτερον έγκλημα εις βάρος της αγίας μας Ορθοδοξίας είναι η ανοχή των Αιρέσεων και των Αιρετικών. Ασεβέστατα κηρύσσονται από Ορθοδόξους (;) ποιμένας αιρέσεις φοβεραί, και ανεμπόδιστα κινούνται Αιρεσιόφρονες Ποιμένες (;) μεταξύ της Ποίμνης του Χριστού! Έπαυσε, φαίνεται, εις ωρισμένους να λειτουργή το αισθητήριον της Ορθοδοξίας και η Εκκλησιαστική συνείδησις  έχει επικινδύνως αμβλυνθή, ώστε να μη διακρίνωνται τα Αγιοπνευματοχάρακτα σύνορα της Ορθοδοξίας από την πλάνην και την Αίρεσιν. Ποίοι άραγε ευθύνονται δια την τραγικήν αυτήν ψυχικήν τύφλωσιν; Κατ΄ αρχήν όλοι· προ παντός όμως οι Ποιμένες!  «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου…» (Ιερ. 12, 10), θρηνωδεί ο προφήτης Ιερεμίας· και προσθέτει: «Ω οι ποιμένες (…) Υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά…» (Ιερ. 23, 1-3).  Δυστυχώς Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Επίσκοποι, Ηγούμενοι, με έναν λόγον Ποιμένες εμολύνθησαν από τον Οικουμενισμόν, ώστε να έχουν συνηθίσει εις τας Οικουμενιστικάς βλασφημίας και να μη ενοχλούνται από τα κηρύγματα των Αιρέσεων, δια των οποίων βάλλεται, εξοντωτικώς η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Φαίνεται, ότι εις την εποχήν του Υλιστικού Ευδαιμονισμού δεν θεωρείται πλέον υπέρτατος σκοπός της Εκκλησίας η αγιότης, αλλά η κοσμική σκοπιμότης.

Reading from the Synaxarion:

Our Righteous Father Theodosius the Cenobiarch

This Saint had Cappadocia as his homeland. He lived during the years of Leo of Thrace, who reigned from 457 to 474. The Saint established in the Holy Land a great communal monastery, wherein he was the shepherd of many monks. While Saint Sabbas was the head of the hermits of Palestine, Saint Theodosius was governor of those living the cenobitic life, for which reason he is called the Cenobiarch. Together with Saint Sabbas, towards whom he cherished a deep brotherly love in Christ, he defended the whole land of Palestine from the heresy of the Monophysites, which was championed by the Emperor Anastasius and might very well have triumphed in the Holy Land without the opposition of these two great monastic fathers and their zealous defense of the Holy Council of Chalcedon. Having lived for 103 years, he reposed in peace.