Ενημέρωση -- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

https://drive.google.com/file/d/1N1TcJYx2Hd6KHfW2xnrYU_wbHS0gb1vS/view?usp=sharing

 

Οι εντολοδόχοι και το τίμημα κλοπής του ελαχίστου

 

Οι λειτουργοί της διαφθοράς και της απώλειας

«Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τὴν καθαίρεσιν...».

Προλογικό

Απεβίωσε πρόσφατα ο καθηγητής Εντατικής Θεραπείας τής Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ κ. Σεραφείμ Νανάς. Πολλοί, όπως καί ο γράφων, θά τού ευχήθηκαν τό γνωστό τής Νεκρώσιμης Ακολουθία «Εἰς τὴν κατάπαυσίν σου, Κύριε, ὅπου πάντες οἱ Ἅγιοί σου ἀναπαύονται». Ωστόσο, παραμένει σέ εκκρεμότητα ένα θέμα. Είναι αυτό τού “εγκεφαλικού θανάτου” καί τών συναφών Μεταμοσχεύσεων, όπου καί, στίς 27 Μαρτίου 2013, έγραφα τά εξής, έχοντας αφορμή ένα απόσπασμα από τό άρθρο του.

«Στο χώρο της εντατικής θεραπείας και στα τμήματα των επειγόντων περιστατικών, η μάχη με το θάνατο είναι άμεση. Η δυσκολία είναι μεγαλύτε­ρη όταν ο γιατρός καλείται να θέσει μία διαχωριστική γραμμή μεταξύ θανάτου και ζωής. Αισθάνεται κανείς δέος καθώς άπτεται του μυστηρίου του θανάτου. Αλλά η επιστήμη και η ιατρική είναι δώρο του Θεού. Εμείς οι ιατροί, υπηρέ­τες της ιατρικής, λειτουργούμε ως εντο­λοδόχοι Εκείνου, στεκόμαστε με σεβα­σμό μπροστά στον άρρωστο, ως πρόσω­πο κατ' εικόνα Θεού. Έχουμε ιερή υπο­χρέωση να μαθητεύουμε την ιατρική επι­στήμη με επιμέλεια και υψηλό φρόνημα ευθύνης. Οι δεοντολογικοί και ηθικοί προβληματισμοί είναι πιο έντονοι και άμεσοι όταν πρέπει να ληφθούν αποφά­σεις εντός μικρού χρονικού διαστήμα­τος» 

Σεραφείμ Νανάς, Επίκ. Καθηγητού Εντατικής Θεραπείας, Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών 

http://www.alopsis.gr/alopsis/egg_tha4.htm

Τα ανωτέρω από τό άρθρο με τίτλο :"Επιστημονική Θεώρηση του εγκεφαλικού θανάτου". Το υπογράφει ο κ. Σεραφείμ Νανάς, επίκουρος καθηγητής Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Όσον αφορά στη συνέχεια του άρθρου, δεν είναι δυνατόν ο κ. καθηγητής να μη συμφωνεί με το παγκόσμιο επιστημονικό κατεστημένο - αδελφότητα, και όχι κοινότητα. Γράφει : «Η αμφισβήτηση της εννοίας του εγκε­φαλικού θανάτου διεθνώς γίνεται μόνο από μεμονωμένα πρόσωπα και σε επίπεδο φιλοσοφικής ή θρησκευτικής αντιπαράθεσης» και ο κ. Νανάς δεν ανήκει στα μεμονωμένα πρόσωπα. Πώς θα ήταν δυνατό;

Όπως οι πολιτικές κατευθύνσεις προσδιορίζονται και οδηγούνται από μια υπερέχουσα αρχή και εξουσία, κατευθύνσεις τις οποίες όλοι οι εμπερίστατοι και υποτελείς καλούνται να εφαρμόσουν, το ίδιο περίπου ισχύει στη γενικότητά του και για την υπόλοιπη ιατρική αδελφότητα. Δεν θα ήταν συνεπώς υπερβολή να πούμε, αφού η αδελφότητα έχει θεοποιήσει την επιστήμη - είναι δώρο Θεού, μας λέει ο κ. Νανάς - ότι ισχύει εδώ, των αναλογιών τηρουμένων, το του Απ. Παύλου : «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ’ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». Η ιατρική αδελφότητα του καθ΄ ημάς Αθήνησι Πανεπιστημίου εφαρμόζει κατά γράμμα αυτό που, για εντελώς διαφορετικούς λόγους, συνιστά ο απ. Παύλος.

Δεν θα ασχοληθώ με την επιστημονική επιχειρηματολογία του κ. καθηγητή, που επιβεβαιώνει το αμετάκλητο της διάγνωσης του εγκεφαλικού θανάτου. Απλά θα του υπενθυμίσω αυτό που αποσιωπά και ώφειλε να εκθέσει, αφού άλλωστε το χρωστάμε στην τεχνολογία. Γράφει : «Ο θάνατος του εγκεφάλου επέρχεται άμεσα μετά την παύση της καρδιάς και της αναπνοής». 

Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Πρώτα ο ασθενής χάνει τις αισθήσεις του (εγκέφαλος), ύστερα αρχίζει η αναπνοή να αντιμετωπίζει δυσκολίες. Τέλος, καταπαύει η λειτουργία της καρδιάς και ο άνθρωπος "αφήνει την τελευταία πνοή". 

Αυτά όλα μετά από τα τεχνολογικά επιτεύγματα, αφού πλέον μπορούμε να καταγράφουμε σε αργή κίνηση την επέλευση του θανάτου. Ο εγκεφαλικά νεκρός κατόπιν τραυματισμού, πρίν προλάβει να καταργηθεί πλήρως η αναπνοή (γράφει ο κ. καθηγητής : «πρέπει να ληφθούν αποφά­σεις εντός μικρού χρονικού διαστήμα­τος») διασωληνώνεται για να διατηρηθεί η αναπνευστική λειτουργία. Κατά συνέπεια και η καρδιακή.

Και γιατί αυτό, θα ρωτήσετε. Η απάντηση είναι : για να επιβεβαιώσουμε τη διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου ! Δηλαδή την αναστολή του θανάτου προκειμένου "εντός μικρού χρονικού διαστήματος" (sic) να αφαιρεθούν τα όργανα του θνήσκοντος, ώστε να έχουμε έναν αξιοπρεπή θάνατο! Τόσο αυτού ο οποίος ονομάζεται δωρητής, όσο και εκείνων που θα παραλάβουν τα μοσχεύματα. Να ζήσουν κι αυτοί με αξιοπρέπεια, λένε, όσο είναι να ζήσουν. Πάντως, ως πρός τό αξιοπρεπές τού θανάτου, καί παρότι «η επιστήμη και η ιατρική είναι δώρο του Θεού», όπως μάς λέει ο κ. Νανάς,  ερώτημα δέν τίθεται γιά τόν θάνατο επί τού Σταυρού τού Κυρίου. Πόσο αξιοπρεπής ήταν αυτός ο θάνατος ;

Τέλος, ως πρός τήν απάντηση πρός Εκείνον, πού θα κληθούν νά δώσουν οι εντολοδόχοι (: Κλήρου καί Επιστήμης) γιά τήν πράξη τους, δηλαδή ότι έκριναν σκόπιμο να δρέψουν οφέλη μετά από έναν χρήσιμο και έγκαιρο εγκεφαλικό θάνατο, δεν είμαι σε θέση να τή γνωρίζω. Πιθανολογώ  ότι Εκείνος, θά τούς στείλει  να διασκορπιστούν στην αστρική σκόνη του Σύμπαντος και ως κλέφτες και φονευτές, νά λησμονηθούν. Αυτό είναι, ίσως, το τίμημα από το ελάχιστο δώρο της Ζωής, που κλέβουν οι λειτουργοί της διαφθοράς από το Μυστήριο του θανάτου. Η νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους είναι αδύνατο νά γευθεί τό «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τὴν καθαίρεσιν...».