Τότε ένας ησυχαστής μου υπενθύμισε την περίπτωση του ασκητού πού, μετά την άλωση τής Κωνσταντινουπόλεως, είδε επάνω στήν αγία Πρόθεση ερειπωμένου Ναού, μία γουρούνα με τα νεογνά της και άρχισε να κλαίει και νά οδύρεται. Τότε ενεφανίσθη Άγγελος Κυρίου και του λέγει· Αββά, τί κλαίεις; Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων, πού λειτουργούσαν; Και ο Αγγελος εγένετο άφαντος.
Είναι λογικό ένας πατριάρχης που θα έπρεπε να εφαρμόζει το αδιαλείπτως προσεύχεσθε και εν παντί ευχαριστείτε, να στέλνει συλλυπητήριο γράμμα για τον θάνατο της Βασίλισσας Ελισ(σ)άβετ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Δεν ξεχνώ την Κύπρο, το 1974 και τους ήρωες της ΕΟΚΑ!!!
Μιλάω για βαρθολομαίο• οι άλλοι πατριάρχες δν ξέρω τι κάνανε...