Η διακοπή του μνημοσύνου του αιρετικού Βαρθολομαίου είναι επιταγή Θεού και καθήκον παντός Ορθοδόξου. Αλλοίμονον εις τον πιστόν, ο οποίος θα ανέμενε κρίσιν Συνόδου. Πότε άραγε θα καταστή δυνατή η σύγκλησις ταύτης; Και όταν ποτέ ήθελε συγκληθή, τι Σύνοδος θα είναι άραγε; Θα είναι γνησία ή ληστρική; Όταν οι Ορθόδοξοι Ιερείς της Κωνσταντινουπόλεως έκοψαν το μνημόσυνον του Επισκόπου Νεστορίου, ανέμενον την κρίσιν Συνόδου; Ευτυχώς όχι. Η Σύνοδος πράγματι συνεκλήθη εις την Κων/πολιν. Ποία όμως ήτο η κρίσις αυτής; Εδικαίωσεν τον Νεστόριον και ανεθεμάτισε τους Ορθοδόξους!... «Ο κοινωνών Βαρθολομαίω αιρέσει κοινωνεί. Ο μνημονεύων Βαρθολομαίον συνεπάγεται μετά τούτου τη αιρετική απωλεία. Ο μη μνημονεύων Βαρθολομαίον και τους συν αυτώ, αποτειχίζει εαυτόν εκ «Ψευδεπισκόπων και Ψευδοδιδασκάλων», λέγει το Πνεύμα το Άγιον εν τη Εκκλησία (ΙΕ Κανών ΑΒ Συνόδου). Οι μη κοινωνούντες Βαρθολομαίω και τοις συν αυτώ είναι «τιμής και αποδοχής άξιοι, ως οι Ορθόδοξοι» παραγγέλουσιν οι Άγιοι δια του αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων (Αγ. Σωφρονίου Ιεροσολύμων, P.G. 87, 3372A) και του ΙΕ΄Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου». Η μετά της αιρέσεως κοινωνία, πως είναι δυνατόν να διατηρήση την ορθόδοξον ιδιότητα του Πληρώματος της Εκκλησίας και την υπόστασιν Αυτής;
Αυτά τα γράφει ο Κώστας;Συμφωνεί με αυτά ο κ.Χατζηνικολάου;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ 13 Αυγούστου 2022 - 3:43 μ.μ. «Συμφωνεί με αυτά ο κ.Χατζηνικολάου;»
ΑπάντησηΔιαγραφήἈπάντησις: Ἀσφαλῶς συμφωνῶ! Τά ἴδια δέν γράφω κι ἐγώ ἀνέκαθεν, τονίζων ὅτι ὁ 15ος τῆς ΑΒ ὁμιλεῖ γιά ἀποτείχισιν ΠΡΟ συνοδικῆς διαγνώσεως; Ἀλλά, νομίζω ὅτι κατάλαβα γιατί ρωτᾶς. Προφανῶς, ἐπειδή ἐγώ τονίζω συνεχῶς πρός τούς Ματθαιϊστάς ὅτι δέν πρέπει νά σφετερίζωνται ἁρμοδιότητας Συνόδου καί νά κηρύττουν ὅτι τά μυστήρια τῶν Ν/Ητῶν εἶναι ἄκυρα, διότι μόνον μία Πανορθόδοξος Σύνοδος ἔχει τό δικαίωμα νά κρίνῃ τήν μετά τό 1924 χαώδη ἐκκλησιαστικήν κατάστασιν καί νά καθαιρέσῃ τούς ὑπευθύνους. Αὐτό τό θέμα (ἡ καθαίρεσις τῶν ἐνόχων τοῦ σχίσματος καί τῆς αἱρέσεως), ὅμως, εἶναι ἄλλο. Ἡ διακοπή κοινωνίας μέ τούς αἱρετικούς δέν μπορεῖ νά περιμένῃ ἀπόφασιν Συνόδου, ἀλλά πρέπει νά γίνεται πάραυτα (μετά ἀπό ἕν χρονικόν διάστημα κατά τό ὁποῖον θά πρέπῃ νά γίνῃ προσπάθεια ἐπαναφορᾶς τῶν αἱρετικῶν εἰς τήν τάξιν). Τά δύο αὐτά θέματα ΔΕΝ πρέπει νά συγχέωνται.