| Share |
Ο Μητροπολίτης Κανάγκας της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, κ. Χαρίτων, διηγείται πώς γνωρίστηκε με τον υπέργηρο Ιάκωβο Nkashama και πώς η Παναγία τον προέτρεψε να συναντηθεί με τους ορθοδόξους, καθώς και το μεγάλο του παράπονο.
Σήμερα η επιστήμη βάζει το όριο της ανθρώπινης ζωής, στην καλύτερη περίπτωση, στα 150 χρόνια. Στη Βίβλο διαβάζουμε ότι ο Μαθουσάλας έζησε 969 έτη. Αν δεν είναι συμβολικός ο αριθμός, σίγουρα υπήρξε κάποιος σοβαρός λόγος για να ζήσει ένας άνθρωπος υπεραιωνόβια. Στην ιστορία που θα σας διηγηθούμε, ήρωας του χρόνου είναι ο Κονγκολέζος Ιάκωβος Nkashama 135 ετών, ο οποίος αποδίδει τη μακροβιότητά του στο θέλημα του Θεού να βαπτιστεί, στα 134 του, Ορθόδοξος. Η μακροημέρευση του κατ’ αυτόν είχε εύλογη αιτία.
Ο Μητροπολίτης Κανάγκας της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, κ. Χαρίτων, διηγείται τη γνωριμία του με τον υπέργηρο Προτεστάντη που η Παναγία προέτρεψε να συναντηθεί με τους Ορθόδοξους για να τον βαφτίσουν. Μας περιγράφει την έκπληξη του ίδιου καθώς και την αρχική συνετή αμφιβολία του για τα ακριβή χρόνια ζωής του Αφρικανού γέροντα. Δεν μπορούσε παρά να ερευνήσει το θέμα βρίσκοντας πιστοποιητικά και ακούγοντας τις μαρτυρίες από τους ηλικιωμένους απογόνους του, που απέδειξαν την αλήθεια που δικαίως υποστήριζε ο Ιάκωβος. Ας αφήσουμε τα υπόλοιπα στη διήγηση του Σεβασμιωτάτου Χαρίτωνα:
«Την πρώτη φορά που άκουσα γι’ αυτόν τον άνθρωπο ήταν από έναν ορθόδοξο ενορίτη μας που γνώριζε τον Ιάκωβο και μου περιέγραψε πως ήταν 135 ετών, πράγμα το οποίο δεν πίστεψα εκείνη τη στιγμή. Μετά από μια εβδομάδα συνάντησα τον Ιάκωβο, χωρίς να ξέρω ποιος είναι και μου είπε: ”Η Παναγία με έφερε μπροστά σου για να με βαφτίσεις”. Ο ίδιος ήταν προτεστάντης και ως γνωστόν αυτοί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν στην Παναγία. Κι εκείνος δεν πίστευε στις εικόνες και στους αγίους. Όταν ήρθε να με συναντήσει μου δήλωσε με σοβαρότητα πως του εμφανίστηκε η Παναγία και του είπε να επισκεφθεί την Ορθόδοξη εκκλησία, εκεί που χτυπάνε πολλές καμπάνες, για να βαφτιστεί. Το όνομά του ήταν Ιάκωβος και μου έδειξε ένα παλιό διαβατήριο που αποδεικνύει πως ήταν γεννημένος την 1η Ιανουαρίου του 1887. Τον προσκάλεσα να περάσει ξανά την επόμενη μέρα γιατί και εγώ ο ίδιος είχα εκπλαγεί και δεν ήξερα τι να κάνω. Ο παππούλης αυτός περπάταγε με μια μαγκούρα καθώς είχε κινητικά προβλήματα. Εφόσον επιβεβαίωσα ότι ήταν πραγματικά ο Ιάκωβος, τον ξανασυνάντησα την επόμενη μέρα και μιλήσαμε. Μου είπε ανάμεσα σε άλλα πως το πρώτο του παιδί ζει ακόμα στα 107 έτη αλλά με άνοια και χωρίς να μπορεί να περπατήσει.»
Ο Ιάκωβος περιέγραψε στον Δεσπότη το μακρινό παρελθόν του, κάνοντας αρχή με το επάγγελμα της νοσηλευτικής που ασκούσε και αναφέροντας πως επιστρατεύτηκε στον Β Παγκόσμιο πόλεμο κοντά στα πενήντα του χρόνια από τους Βέλγους, που την εποχή του ‘40 κατείχαν το Κονγκό ως αποικία τους. Ο Χαρίτων Κανάγκας εξακολουθεί τη διήγησή του:
«Ο Ιάκωβος ήταν γεννημένος στην Κανάγκα και είχε ζήσει όλα τα χρόνια της ζωής του στην προτεσταντική εκκλησία, όπου, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, η Παναγία τον είχε διαβεβαιώσει, πριν λίγο καιρό, πως δεν είναι η εκκλησία του Υιού της. Όταν ήταν γύρω στα πενήντα του χρόνια είχε συμμετάσχει στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως οδηγός και νοσηλευτής. Οι Βέλγοι είχαν έρθει με αεροπλάνα για να επιστρατεύσουν ανθρώπους. Λόγω του επαγγέλματός του δεν σκοτώθηκε διότι ως νοσηλευτής δεν βρέθηκε σε άμεσο κίνδυνο.»
«Την ημέρα εκείνη έγινε ένα θαύμα και, όταν βγήκε από το βαπτιστήριο, αντί να πιάσει το μπαστούνι του για να περπατήσει, ως συνήθως, ξεκίνησε να προχωρά μόνος του. Βάδιζε χωρίς αυτό, σαν νέος άνθρωπος, και έτσι συνεχίζει μέχρι σήμερα. Το είδα με τα μάτια μου!»
Ο Σεβασμιώτατος συμβουλεύτηκε τους ιερείς της Ορθόδοξης ιεραποστολής για να αποφασίσουν πώς θα κινηθούν με πνευματική εντιμότητα απέναντι στον αιωνόβιο χριστιανό:
«Στη συνέχεια, μίλησα με τους υπόλοιπους πατέρες και σχεδιάσαμε ένα πρόγραμμα για να τον βαφτίσουμε και να δούμε τι γνωρίζει για την Ορθοδοξία. Αφού ξεκινήσαμε μερικά μαθήματα, ήρθε και μου είπε ότι η Παναγία επιμένει πως καθυστερούμε. Όταν τον κατηχούσα, συνειδητοποίησα πως γνώριζε όλη την Αγία Γραφή απ’ έξω. Κάθε φορά που πήγαινα να του πω κάτι, εκείνος με συμπλήρωνε. Μετά από δύο εβδομάδες τον βαφτίσαμε. Την ημέρα που βαφτίστηκε, έγινε ένα θαύμα. Βγήκε από το βαπτιστήριο και αντί, ως συνήθως, να πιάσει το μπαστούνι του για να περπατήσει, ξεκίνησε να προχωρά μόνος του.
Έσπευσαν οι γύρω του να του δώσουν το μπαστούνι για να μην χάσει την ισορροπία του κι εκείνος το άφησε στην άκρη και περπάτησε μόνος του. Βάδιζε χωρίς αυτό, σαν νέος άνθρωπος και έτσι συνεχίζει να περπατάει εδώ και ένα χρόνο μέχρι σήμερα. Αυτό το είδα με τα μάτια μου. Ένα επίσης θαυμαστό γεγονός είναι ότι κάθε Σάββατο και Κυριακή παρακολουθεί ανελλιπώς τις Λειτουργίες της Εκκλησίας μας και ενώ έχει το μπαστούνι μαζί του, δεν το χρησιμοποιεί. Δεν πρέπει να παραλείψω να σας πω ότι έρχεται στο Ιεραποστολικό κέντρο για να λειτουργηθεί με τα πόδια από το χωριό του, περπατώντας επί μια ώρα, και ομοίως επιστρέφει.»
Σήμερα, ο Ιάκωβος είναι ευχαριστημένος από τη ζωή του και νιώθει πως εκπλήρωσε τον σκοπό του στη γη. Έχει μόνο μια επιθυμία ανεκπλήρωτη, που την εκφράζει με απλότητα και χωρίς επιμονή στον συμπατριώτη πνευματικό του π. Χαρίτωνα:
«Το μεγάλο του παράπονο πλέον είναι πως η Παναγία δεν του κάνει την χάρη να τον αφήσει να φύγει από τη ζωή, καθώς έχει κουραστεί να ζει μετά από τόσα χρόνια.
Στην ερώτηση μου για το πώς τα κατάφερε να φτάσει 135 ετών, μου απάντησε πως πρέπει ο πιστός να διαθέτει φόβου Θεού και ταπείνωση για να του δοθεί χάρη. Σε όποιον φοβάται τις αμαρτίες και έχει αγάπη για τον πλησίον του, ο Θεός πάντα δίνει χάρη. Ο Θεός έπλασε έναν άντρα για μια γυναίκα και όχι έναν άντρα για πολλές γυναίκες. Ο Ιάκωβος έλεγε πως η αγάπη είναι ο ίδιος ο Χριστός και ήξερε απ’ έξω όλο το ευαγγέλιο του Ιωάννη που μιλάει για την αγάπη.»
Πιστοποίηση για την ακριβή ημερομηνία της γέννησής του το γεγονός ότι γνώριζε και τους πέντε συνομιλήκους του
Η διάθεση του Μητροπολίτη Κανάγκας να διερευνήσει περαιτέρω την ημερομηνία γεννήσεως του Ιακώβου δεν εγκαταλείφθηκε, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα σπάνιο συμβάν να ανταμώσει κανείς άνθρωπο που έζησε δύο παγκοσμίους πολέμους και γεννήθηκε στο τέλος του 18ου αιώνα, σε μια χώρα ή καλύτερα σε μια ήπειρο που οι ασθένειες και η φτώχεια αφαιρούν την ανθεκτικότητα του ανθρώπινου οργανισμού:
«Μίλησα με έναν καλό φίλο μου για τον Ιάκωβο, και βρήκαμε μιαν άκρη, γιατί η μητέρα του φίλου μου γνώριζε πέντε ανθρώπους που γεννήθηκαν την ίδια περίπου περίοδο με τον ίδιο τον Ιάκωβο. Μετέφερα στον Ιάκωβο τα ονόματα των πέντε αυτών συνομηλίκων του και γνώριζε και τα πέντε ονόματα των ανθρώπων, αλλά στάθηκε στο όνομα Σαμουήλ, λέγοντας πως ήταν πολύ καλό παιδί και πέθανε στα 102 έτη του, γιατί δεν χτύπησε ποτέ άνθρωπο με τα χέρια του. Ο υιός του Σαμουήλ ήταν γιατρός Ορθόδοξος και τον έλεγαν Βασίλειο. Τον γνώριζα προσωπικά. Ο Βασίλειος πιστοποιεί για τον Σαμουήλ, όσα μας είπε ο Ιάκωβος για τον Σαμουήλ. Και οι δυο μου μετέφεραν ένα γεγονός που συνέβη όταν πέθανε ο Σαμουήλ. Το βράδυ που πέθανε ο εκατόχρονος πατέρας του, ο Βασίλειος ζήτησε να του μεταδώσει ό,τι έχει στην ψυχή του για να ζήσει και εκείνος τόσα χρόνια, όσα ο πρόγονός του. Ο Σαμουήλ τότε του είπε να βγει έξω για 5 λεπτά και να γυρίσει πίσω για να του το δώσει. Όταν επέστρεψε είδε τον πατέρα του να κρατάει την αγία Γραφή στο χέρι του και του είπε να μελετήσει και να ακολουθεί τον λόγο του Θεού.
Ο Βασίλειος πήρε την αγία Γραφή στα χέρια του κλαίγοντας και μετά από 5 λεπτά ο Σαμουήλ πέθανε. Αφού πέθανε, ήρθε στην εκκλησία μας και βαφτίστηκε. Ο Ιάκωβος, λοιπόν, ήξερε το γεγονός και όλους αυτούς τους ανθρώπους, οπότε για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η αλήθεια της ηλικίας του.»
Αυστηρά αφοσιωμένος στην πίστη, εγκρατής και καθόλου φλύαρος
Όσο για το πώς διάγει τον Ορθόδοξο βίο του, φυσικά και πνευματικά, ο γέροντας από τον προπερασμένο αιώνα, ο Σεβασμιώτατος μας αποκαλύπτει με θαυμασμό την εγκράτεια και την αυστηρή αφοσίωσή του στην πίστη. Οπωσδήποτε ο Ιάκωβος δεν επιτρέπει στον εαυτό του να σπαταλά τον καιρό που του χαρίστηκε σε φλυαρίες:
«Πίνει μόνο νερό και τρώει οτιδήποτε σε σούπα, όταν αρρωσταίνει πηγαίνει στο νοσοκομείο, αλλά οι γιατροί δεν ξέρουν τι φάρμακο να του δώσουν και τον αποφεύγουν! Προχθές που δεν κοιμήθηκε, διότι δεν αισθανόταν καλά, το είπε στην Παναγία και τον συμβούλεψε, όταν σηκωθεί το πρωί να πιει 2 ποτήρια νερό και έτσι έκανε και συνήλθε. Δεν χρησιμοποιεί αυτοκίνητο και κάθε φορά για να έρθει περπατάει μια ολόκληρη ώρα και άλλο τόσο για να γυρίσει. Ο Ιάκωβος υπερβαίνει τα όρια της ανθρώπινης φύσης. Όποιος μιλήσει με τον Ιάκωβο πάντα θα κερδίσει κάτι, καθώς πάντα μιλάει πνευματικά. Δεν χαλάει τα λόγια του για να πει άσχετα με τον Θεό πράγματα. Πάντα θα μιλήσει για τον φόβο του Θεού, την Παναγία, την Αγία Γραφή ή για την αγάπη και πάντα με λεπτομέρεια για όλα τούτα.»
Εκείνος που γνωρίζει πόσες είναι οι τρίχες της κεφαλής του καθενός, γνωρίζει για ποιον λόγο ο Ιάκωβος έζησε 135 χρόνια για να βαπτιστεί κοντά στο τέλος Ορθόδοξος. Όσοι το ακούμε, δεν χρειάζεται να περιεργαζόμαστε το γεγονός, εστιάζοντας μόνο στην ηλικία. Ίσως βοηθήσει να θυμηθούμε την αναπάντεχη απάντηση που έδωσε ο Χριστός στο ερώτημα των μαθητών του για την αιτία που δόθηκε στον τυφλό η ασθένειά του. Μετά με το θαύμα της ίασης του εκ γενετής τυφλού, ο Χριστός δεν τους έδωσε μια αόριστη εξήγηση, αλλά τους είπε με σαφήνεια κάτι που απαντά σε πολλά παρόμοια ερωτήματα: «Για να δοξαστεί ο Θεός».
Σοφία Χατζή
δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα
Ορθόδοξη Αλήθεια
ακούστε εδώ ραδιοφωνική συνέντευξη
PROSKINITIS
Θαυμαστόν γεγονός! Ζῇ Κύριος ὁ Θεός!
ΑπάντησηΔιαγραφή