Τό νέον ἑορτολόγιον εἶναι αἵρεσις, διότι (1) εἰσήχθη χάριν τῆς «ἑνώσεως τῶν ἐκκλησιῶν» καί (2) ἀνεμένετο νά προκαλέσῃ σχίσμα -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἔστειλα δίς (χθές καί σήμερα τό μεσημέρι) τό παρόν ἄρθρον καί εἰς τό ἱστολόγιον «Τρικλοποδιά», ὅπου πρό δύο ἡμερῶν ἐδημοσιεύθη τό ψευδολόγημα τοῦ «Κυανοῦ Οὐρανοῦ» κατά τοῦ π.ἑ., ἀλλά δέν τό ἔχει δημοσιεύσει, ἄν καί εἰς τό σημερινόν μήνυμά μου πρός τούς διαχειριστάς ἔθεσα θέμα μεροληψίας εἰς βάρος τῆς Ἀληθείας (=Χριστοῦ), καθώς καί θέμα παραπλανήσεως τῶν ἀναγνωστῶν τοῦ ἐν λόγῳ ἱστολογίου. Ἀντί αὐτοῦ, βλέπω ὅτι δημοσιεύει ἄρθρα γιά τήν ὑπόθεσιν τῆς Πάτρας! Κατόπιν τούτου, νομίζω ὅτι ἔκανα λάθος πού θεωροῦσα τό ἐν λόγῳ ἱστολόγιον «ἀντισυστημικόν». Δέν πρόκειται νά τό ξαναεπισκεφθῶ, βεβαίως, ἐφόσον δέν εἶναι ἀμερόληπτον.

Ἕν πελώριον ψεῦδος πού συνεχῶς ἀναπαράγεται ἐκ μέρους τῶν Οἰκουμενιστῶν, πρός ἐξαπάτησιν τοῦ λαοῦ, εἶναι ὅτι δῆθεν ἡ εἰσαγωγή τοῦ νέου ἑορτολογίου (ἐφεξῆς ν.ἑ.) τό 1924 ἔγινε διά λόγους ἀστρονομικούς! Ἡ ἀλήθεια, ὡστόσον, εἶναι ὅτι τό ν.ἑ. εἰσήχθη χάριν τῆς «ἑνώσεως τῶν ἐκκλησιῶν», τοὐτέστιν χάριν τῆς ὑποταγῆς τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τόν Παπισμόν, διό καί τό θέμα ἀποκτᾶ δογματικόν χαρακτῆρα, ἐνῷ ἀφ' ἑαυτοῦ δέν εἶναι τοιοῦτον. Ὑπάρχει, ὅμως, καί δεύτερος λόγος διά τόν ὁποῖον τό θέμα ἔχει δογματικόν χαρακτῆρα: τό ν.ἑ. εἰσήχθη παρά τό γεγονός ὅτι ἀνεμένετο νά προκαλέσῃ σχίσμα, τό ὁποῖον ἀποτελεῖ προσβολήν τοῦ δόγματος τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, κατά τό 9^ον ἄρθρον τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως («Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν ...»). Ἐν ἄλλαις λέξεσι, τό ν.ἑ. εἶναι αἵρεσις. Οἱ ἰσχυρισμοί αὐτοί ἔχουν πολλάκις ἀποδειχθῆ μέ ἀδιάσειστα ἱστορικά στοιχεῖα (βλ. π.χ. τό ἄρθρον μου μέ τίτλον «Ἡ δογματική διάστασις τοῦ νέου ἑορτολογίου», https://koukfamily.blogspot.com/2017/09/blog-post_16.html#!/tcmbck ).

 

Ἐνῷ δέ ἔχει ἀποδειχθῆ πέραν πάσης ἀμφιβολίας ὅτι ἡ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ. εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένη μέ τήν καλπάζουσαν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καθώς καί ὅτι ὄντως προεκάλεσε σχίσμα εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἐντούτοις πολλοί, ἀκόμη καί σήμερον, γράφουν ἤ μᾶλλον ἀερολογοῦν περί ἰσημερίας, περί ἐναλλακτικῶν ἡμερολογίων κ.λπ. Εἷς ἐξ αὐτῶν εἶναι καί ὁ «Κυανοῦς Οὐρανός» (ἐφεξῆς «ΚΟ»), ὁ ὁποῖος ἔχει γράψει προσφάτως φαιδρά καί ἀντορθόδοξα κείμενα διά τό ἐν λόγῳ θέμα (https://www.triklopodia.gr/%ce%ba%cf%85%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%85%cf%83-%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%83-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%b9%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3/  ).  Ἄν καί αἱ φαιδρότητες αὐταί εἶναι ἀνάξιαι λόγου, ἐντούτοις νομίζω ὅτι δύνανται νά παρασύρουν τούς ἀπληροφορήτους εἰς διαφόρους πλάνας, διό καί ἀπαντῶ ἐν ὀλίγοις.

 

Τό βασικόν πρόβλημα μέ ὅλους αὐτούς τούς προπαγανδιστάς τοῦ Νεοημερολογητικοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ὅτι ἐκμεταλλεύονται τούς τσαρλατανισμούς πολλῶν χρήστων τοῦ παλαιοῦ ἑορτολογίου (π.ἑ.), τούς ὁποίους γενικεύουν δολίως δι’ ὅλους τούς Ὀρθοδόξους πού ἀκολουθοῦν τό π.ἑ., προκειμένου ν’ ἀμαυρώσουν τήν Ὀρθόδοξον Ἔνστασιν τοῦ 1924! Χάριν παραδείγματος, εἰς πρόσφατον ἄρθρον του, ὁ «ΚΟ» παραθέτει ἀφενός φωτογραφίαν τοῦ Ἁγίου καί Ὁμολογητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδου (+1955) καί ἀφετέρου τσαρλατανισμούς τινῶν τοῦ π.ἑ., ἀλλά καί ἰδικάς του γελοιότητας, ὑπονοῶν ὅτι ὅλ’ αὐτά ἀφοροῦν τόν Ἅγιον καί γενικῶς ὅλους τούς Ὀρθοδόξους τοῦ π.ἑ.! Βεβαίως, ὅπως καί ὅλοι οἱ προηγούμενοι τοῦ εἴδους, ἔτσι καί ὁ «ΚΟ» διαστρέφει τήν ἀλήθειαν. Χάριν παραδείγματος, γράφει: «Προ κάποιων ετών ένα ζεύγος παλαιοημερολογιτών αδελφών, τους οποίους εκτιμούσα και σεβόμουν, θεώρησε πρέπον ... να κόψουν κάθε επαφή μαζί μου (να διακόψουν κοινωνίαν) ενώ κανονικώς αυτό έπρεπε να το κάνω εγώ»! Αὐτή εἶναι ἡ μεγαλυτέρα γελοιότης τῶν γραφομένων τοῦ «ΚΟ»: Αὐτός «ἔπρεπε» πρῶτος, λέγει, νά διακόψῃ τήν κοινωνίαν μέ τούς Ὀρθοδόξους, ἀγνοῶν ὁ δυστυχής ὅτι αὐτός εἶναι ἐκεῖνος πού εὑρίσκεται εἰς τήν αἵρεσιν καί εἰς τό σχίσμα καί συνεπῶς εἶναι ἀκοινώνητος, κατά τὸ γνωστόν «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ καί αὐτός ἀκοινώνητος ἔσται» (βλ. Β' Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Τοπικῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος ἐπεκυρώθη ἀπό τόν Β’ Κανόνα τῆς ΣΤ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου)!

 

Χάριν τῆς ἀπολύτου σαφηνείας, ἐξηγῶ περαιτέρω τόν τελευταῖον ἰσχυρισμόν μου. Ἐκτός ἀπό τά ἀνωτέρω περί αἱρέσεως καί σχίσματος, ὑπενθυμίζω, λοιπόν, καί τά ἑξῆς γεγονότα. Πρῶτον, ἡ Παναγία ὠνόμασε ἐχθρούς ἰδικούς της καί τοῦ Υἱοῦ της τούς ἐπί «πατριάρχου» Βέκκου λατινόφρονας, οἱ ὁποῖοι, μετά τήν ἑνωτικήν «σύνοδον» τῆς Λυῶνος ἐπῆγαν εἰς τό Ἅγιον Ὄρος μέ στρατόν νά ἐπιβάλουν τό μνημόσυνον τοῦ «πάπα» καί προέβησαν εἰς τάς γνωστάς φρικαλεότητας: ἄλλους ἔκαψαν (26 Ζωγραφίτας μοναχούς), ἄλλους ἔπνιξαν, ἄλλους ἐκρέμασαν καί ἄλλους ἀπεκεφάλισαν! Διαφέρουν ἀπό αὐτούς οἱ σημερινοί λατινόφρονες καί διῶκται τῶν Ὀρθοδόξων, μέ τούς ὁποίους ὁ «ΚΟ» προφανῶς κοινωνεῖ; Δεύτερον, τήν 7-12-1965 ἔγινεν «ἄρσις» τῆς ἀκοινωνησίας, τοὐτέστιν «ἄρσις» τοῦ Σχίσματος τοῦ 1054 (βλ. παρ. 4Β τοῦ ἑνωτικοῦ κειμένου εἰς https://w2.vatican.va/content/paul-vi/en/speeches/1965/documents/hf_p-vi_spe_19651207_common-declaration.html ). Ἔκτοτε ὁ «πάπας» μνημονεύεται εἰς τά δίπτυχα τοῦ Πατριαρχείου Κων-λεως! Ἀλλ' ὁ «πάπας» εἶναι ἀκοινώνητος, ἐπειδή αἱ αἱρέσεις του ἔχουν καταδικασθῆ συνοδικῶς, καί συγκεκριμένως ἀπό τήν 8ην (879 μ.Χ.) καί τήν 9ην (1341-1351) Οἰκουμενικήν Σύνοδον. Ἑπομένως, οἱ «πατριᾶρχαι» Ἀθηναγόρας, Δημήτριος καί Βαρθολομαῖος, οἱ ὁποῖοι μνημονεύουν τόν «πάπαν», κατέστησαν ἀκοινώνητοι. Κατ' ἐπέκτασιν, ὅσοι ἐν γώσει  ἐκοινώνουν μέ αὐτούς καί σήμερον ἐν γνώσει κοινωνοῦν μέ τόν Βαρθολομαῖον εἶναι καί αὐτοί ἀκοινώνητοι, ὡς Οὐνῖται. Ἄν ὁ «ΚΟ» δέν γνωρίζῃ τά γεγονότα αὐτά, ἄς τά μελετήσῃ ἐπισταμένως πρίν ἀερολογήσῃ καί πάλιν διά τό ἐν λόγῳ θέμα. Μόνον τότε θ’ ἀντιληφθῇ ποία εἶναι ἡ ὀρθή ἀπάντησις εἰς τό ἐρώτημά του: «Γιατί δεν έχουν κοινωνία με καμμιά Εκκλησία, η οποία ακολουθεί το παλαιόν ημερολόγιον (πχ. Σερβία, Ρωσία κ.α)». Θά κατανοήσῃ, ἐλπίζω, ὅτι τό πρωτεῦον θέμα εἶναι ἡ αἵρεσις, μέ τήν ὁποίαν δυστυχῶς κοινωνοῦν οἱ ὡς ἄνω, καί ὄχι τό π.ἑ. Ἐπίσης, ἐλπίζω νά κατανοήσῃ ὅτι ὁ π. Μεθόδιος τῆς Ἱ.Μ. Ἐσφιγμένου δικαίως δέν δέχεται ὡς Ἁγίους τούς προσφάτως «ἁγιοποιηθέντας» γέροντας, ὅπερ βεβαίως δέν ἀποτελεῖ «ὕβριν», οὔτε σφετερισμόν τῆς Κρίσεως τοῦ Κυρίου, ὅπως ἐσφαλμένως διατείνεται ὁ «ΚΟ».  

Γράφει καί ἄλλα γελοῖα ὁ «ΚΟ», ὄπως τό ἑξῆς: «Αφού το σχίσμα έγινε το 1924, γιατί το θυμήθηκαν το 1935. Το αγνοούσαν ένδεκα χρόνια ή “αναπαύοντο” με το νέον ημερολόγιον;». Τό 1924 περί τά 800 παραρτήματα ἀνά τήν χώραν διέκοψαν τήν κοινωνίαν μέ τήν «ἐκκλησίαν» τῶν Μασσώνων, κραυγάζοντες: «Μᾶς ἐφράγκεψαν!» Τό 1935, τρεῖς ἀρχιερεῖς, ἰδόντες ὅτι τό σχίσμα ἔγινε καί ἄνευ αὐτῶν, ἔσπευσαν νά ποιμάνουν τό «μικρόν λεῖμμα». Ὑπάρχει τι μεμπτόν εἰς τήν πρᾶξιν αὐτήν; 

 

Τέλος, γράφει καί τό ἑξῆς γελοῖον: «Όσον δε αφορά την ληρωδία του γ.Μεθοδίου, ότι στο σχίσμα δεν υπάρχουν άγιοι, δυο παρατηρήσεις : α – γνωρίζει την Κρίσιν του Χριστού; β – άρα οι μετά το Σχίσμα του 1054 ανακηρυχθέντες άγιοι κακώς ανεδείχθησαν». Τό πρῶτον ἔχει ἤδη ἀπαντηθῆ: ὁ γ. Μεθόδιος ἀποφαίνεται συμφώνως μέ τήν διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας, κατά τήν ὁποίαν οἱ ἐν γνώσει κοινωνοῦντες μέ αἱρέσεις εἶναι «ἐχθροί τοῦ Θεοῦ», ὄχι ἅγιοι. Ἰδού μικρόν δεῖγμα σχετικῶν χωρίων:

 

1. «Τίς δέ κοινωνία φωτί πρός σκότος; τίς δέ συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαλ; ἤ τίς μερίς πιστῷ μετά ἀπίστου; ... διό ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε» (Β´ Κορ. 6:14-18).

 

2. «Οἵτινες τήν ὑγιῆ πίστιν προσποιοῦνται ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δέ τοῖς ἑτερόφροσι, τούς τοιούτους, εἰ μετά παραγγελίαν μή ἀποστῶσι, μή μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλά μηδέ ἀδελφούς ὀνομάζειν» (Μέγας Βασίλειος, Patrologia Graeca ἤ ἐν συντομίᾳ P.G., τόμος 160, σ. 101).

 

3. «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ Σύνοδοι καί πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαί φεύγειν τούς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καί τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθαι» (Ἅγιος Μᾶρκος Εὐγενικός, P.G. 160, σ. 101).

 

4. «Ἐχθρούς γάρ Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας, μεγάλῃ καί πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο» (Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, P.G. 99, σ. 1049).

 

5. «Τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς ὑβρίζουσι καί ἀτιμάζουσι τάς σεπτάς Εἰκόνας, Ἀνάθεμα γ´» (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, Τριώδιον, Ἐκδ. Φῶς, σελ. 161).

 

 Ἡ δέ ἀπάντησις εἰς τό δεύτερον εἶναι προφανής διά τούς Ὀρθοδόξους:  Ὅσον ἀφορᾶ τούς μετά τό Σχίσμα τοῦ 1054 καί μέχρι τό 1924 ἀποβιώσαντας καί κατόπιν ἀνακηρυχθέντας Ἁγίους ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, ὅπως λόγου χάριν, τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου (+1920), καλῶς ἀγιοκατετάγησαν. Ὅσον, ὅμως, ἀφορᾶ τούς ἐν τῶ Παπισμῷ ἀποβιώσαντας, οὗτοι κακώς «ἁγιοποιήθησαν». Δέν νομίζω ὅτι χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός τοῦ ὡς ἄνω κειμένου τοῦ «ΚΟ».

 

Συνοψίζων, ὅλ' αὐτά περί ἰσημερίας κ.λπ. θά ἦσαν τελείως ἀνούσια καί ἀνάξια λόγου διά τούς πιστούς ἄν δέν ἐσερβιρίζοντο ὑπό τῶν Μασσώνων (=Σατανιστῶν) ὡς δῆθεν οἱ πραγματικοί λόγοι διά τήν εἰσαγωγήν τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τό 1924, προκειμένου νά ἐξαπατήσουν τόν πιστόν λαόν καί νά τό δεχθῇ. Οἱ πραγματικοί λόγοι ἦσαν (1) νά προωθηθῇ ὁ Οἰκουμενισμός μέ τήν περιβόητον «ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν», καί (2) νά γίνῃ σχίσμα εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, οὕτως ὥστε ν' ἀποδυναμωθῇ Αὐτή καί νά μήν ἀντισταθῇ σθεναρῶς εἰς τόν σταδιακῶς ἐπιβαλλόμενον Σατανισμόν καί τήν καταστροφήν τῆς Ἑλλάδος (πρβλ. Οἰκουμενισμός, κατασυκοφάντησις ἤ/καί κατάργησις τῶν ἱερῶν Παραδόσεων, διδασκαλία τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί τῶν ἐμφύλων ταυτοτήτων εἰς τά σχολεῖα, ἀντικατάστασις τοῦ πληθυσμοῦ μέ εἰσαγομένους ἰσλαμιστάς, διαστρέβλωσις τῆς Ἱστορίας, χρεωκοπία τῆς χώρας, ἀπεμπόλησις τῆς Ἐθνικῆς Κυριαρχίας, ἐκχώρησις τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας εἰς τούς Σκοπιανούς, ἀφαίρεσις στοιχειωδῶν ἐλευθεριῶν, κατάργησις θεμελιωδῶν Συνταγματικῶν δικαιωμάτων κ.λπ.). Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή διάστασις τοῦ ἡμερολογιακοῦ ζητήματος. Ὅσοι δέν δύνανται νά τήν κατανοήσουν καί ἀναλώνονται εἰς ἀερολογίας/ψευδολογίας τοῦ τύπου «εἰδωλολάτρης εἰσήγαγε τό Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον», «οἱ Σύνοδοι τοῦ 16ου αἰῶνος πού κατεδίκασαν τό ν.ἑ. ἐνδιαφέροντο μόνον διά τό Πασχάλιον», «ὅσοι ἐμμένουν στίς 13 ἡμέρες εἶναι ἡμερολάτραι», «καλύτερον θά ἦτο νά εἶχε εἰσαχθῇ τό Μακεδονικόν ἡμερολόγιον» κ.λπ., αὐτοί, λοιπόν, ἄν δέν ψεύδωνται ἐσκεμμένως, τότε πλανῶνται πλάνην οἰκτράν.

------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Από πότε οι σχισματοαιρετικοί, όπως ο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, είναι άγιοι;
Αν είναι δυνατόν.
Ο στυλοβάτης του Νεοημερολογιτισμού-Παπισμού και προδότης της Αληθείας, δεν έχει καμία σχέση με την Εκκλησία του Χριστού.

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Το ΄΄νεόν εορτολόγιον είναι αίρεσις΄΄, λέει ο κ. Χατζηνικολάου, αλλά είναι έτοιμος να ακολουθήσει νεοημερολογίτη σχισματοαιρετικό.
Τελικώς, μόνο ψυχίατρος μπορεί ν΄ αποφανθεί.

-----------------

 Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@9 Μαΐου 2022 - 5:56 μ.μ.:

Διά μίαν εἰσέτι φοράν ὁ κ. ΧΣ ἀποδεικνύεται ὅτι δέν καταλαβαίνει τί διαβάζει! Ἐγώ ἔγραψα ὅτι «τό θέμα ἀποκτᾶ δογματικόν χαρακτῆρα, ἐνῷ ἀφ' ἑαυτοῦ δέν εἶναι τοιοῦτον». Ἔγραψα ἐπίσης (εἰς ἄλλην ἀνάρτησιν) ὅτι θά κοινωνοῦσα μέ τόν «ἐπίσκοπον» Κοσμᾶν ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΕΙΧΕΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΛΕΓΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ Π.Ε., ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΟ Ν.Ε. Γιά ὅσους (1) ἔχουν σώας τάς φρένας, (2) εἶναι καλοπροαίρετοι καί (3) γνωρίζουν στοιχειωδῶς τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, αὐτά σημαίνουν ὅτι τό ν.ἑ. ΑΦ' ΕΑΥΤΟΥ δέν εἶναι αἵρεσις, ἀλλά ΜΟΝΟΝ ΕΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩ ΜΕ ΤΑ ΩΣ ΑΝΩ ΑΤΟΠΗΜΑΤΑ. Συνεπῶς, ὅποιος ἔργῳ καί λόγῳ ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΤΟΠΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ. Προχωρημένα ... μαθηματικά γιά τόν κ. ΧΣ, ὁ ὁποῖος συχνά - πυκνά ἐπιβεβαιώνει τό γνωστόν: «Ἡ αἵρεσις εἶναι ἀσθένεια τοῦ νοός»! Ἀπό τίς ἐμπειρίες μου μέ τίς ἄλλες αἱρέσεις, γνωρίζω ὅτι παρερμηνεύουν τίς Γραφές, ἀπορρίπτουν τούς Πατέρες κ.λπ. Ἡ αἵρεσις τοῦ Ματθαιϊσμοῦ φαίνεται ὅτι διακρίνεται διά παραλογισμόν καί ἀγραμματωσύνην! Τέλος.