Τη αυτή ημέρα, Κυριακή Πέμπτη των Νηστειών, διετάχθημεν μνήμην ποιείσθαι της Οσίας Μητρός ημών Μαρίας της Αιγυπτίας.
Μαρία η Οσία μήτηρ ημών ήτο από την Αίγυπτον· δωδεκαετής δε έτι ούσα, έλαθε τους γονείς αυτής και απελθούσα εις Αλεξάνδρειαν, έζη βίον άσωτον δέκα επτά έτη. Εκείθεν υπό περιεργείας ποτέ κινηθείσα απήλθε μετά πολλών προσκυνητών εις Ιεροσόλυμα, ίνα παρευρεθή εις την του Τιμίου Σταυρού Ύψωσιν. Εκεί εδόθη εις παν είδος ακολασίας και ατοπημάτων και πολλούς έσυρεν εις τον βυθόν της απωλείας. Θέλουσα δε να εισέλθη εις την Εκκλησίαν, καθ’ ην ημέραν υψούτο ο Τίμιος Σταυρός, ησθάνθη τρις και τετράκις δύναμίν τινα αόρατον, κωλύουσαν αυτήν της εισόδου, ενώ το μετ’ αυτής πλήθος του λαού ανεμποδίστως εισήρχετο.
Πληγείσα την καρδίαν εκ τούτου απεφάσισεν, ίνα μεταβάλη ζωήν και εξιλεώση τον Θεόν δια μετανοίας και ούτως επιστρέψασα πάλιν εις την Εκκλησίαν, εισήλθεν ευκόλως εις αυτήν. Προσκυνήσασα δε το Τίμιον Ξύλον του Τιμίου Σταυρού, ανεχώρησε την αυτήν ημέραν από της Ιερουσαλήμ, διέβη τον Ιορδάνην, εισήλθεν εις τα ενδότερα της ερήμου και έζησεν εν αυτή τεσσαράκοντα επτά όλα έτη ζωήν σκληροτάτην και υπέρ άνθρωπον, μόνη μόνω τω Θεώ προσευχομένη. Περί δε τα τέλη της ζωής της συναντήσασα η Οσία τον Αββάν Ζωσιμάν και τον απ’ αρχής βίον εξομολογηθείσα, παρεκάλεσεν αυτόν, ίνα κομίση εις αυτήν τα άχραντα Μυστήρια προς κοινωνίαν· όπερ και εποίησεν εκείνος κατά το επόμενον έτος, κατά την Μ. Πέμπτην. Το δε εφεξής έτος επανελθών πάλιν ο Ζωσιμάς εύρεν αυτήν νεκράν, επί της γης ηπλωμένην και γράμματα πλησίον αυτής ταύτα λέγοντα· «Αββά Ζωσιμά, θάψον ώδε το σώμα της αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ’ ην εκοινώνησα των Αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού». Της Οσίας ταύτης η μνήμη τελείται μεν κατά την πρώτην Απριλίου· ετάχθη δε η αυτή και κατά την σήμερον, εγγίζοντος ήδη του τέλους της αγίας Τεσσαρακοστής προς διέγερσιν των ραθύμων και αμαρτωλών εις μετάνοιαν εχόντων ως παράδειγμα την εορταζομένην Αγίαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου