Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Με το που ξύπνησα, κατάλαβα την σημασία του ονείρου...

 Μια μέρα ο παπα-Βαρθολομαίος, που ήταν Φλωρινικός ιερομόναχος, επισκέφθηκε τον Γέροντα και ήθελε να συζητήση το ημερολογιακό θέμα μαζί του. Ο Γέροντας όμως, επειδή ήταν άνθρωπος της ειρήνης και της προσευχής, δεν ήθελε και του είπε: «Ασ΄ το, γιατί θα πούμε βαριές κουβέντες και θα στενοχωρηθούμε!» Ο άλλος όμως επέμενε και άρχισε να λέη τα δικά του περί του ημερολογίου. Και όπως το περίμενε ο Γέροντας, έτσι κι΄ έγινε. Έχασε την ψυχραιμία του και εκφράσθηκε με οξύτατες φράσεις εναντίον τους. Ύστερα, όταν πήγε στο κελλί του να ησυχάση, ένοιωθε σαν να είχε χάση λίγη Χάρι και δυσκολευόταν να αντιπολεμήση τους δαίμονες. Έμπειρος περί τα πνευματικά κατάλαβε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Έτσι στράφηκε επίμονα στο σταθερό του καταφύγιο, την προσευχή. Αγωνίσθηκε με δάκρυα, πόνο και βάθος ταπεινώσεως, για να λάβη απάντησι. Πάλεψε επί πολλές ώρες στην προσευχή και αφού επιτέλους ένιωσε λίγη ειρήνη πήγε να κοιμηθή. Στον ύπνο του, του έδειξε ο Θεός το εξής όνειρο, όπως μας το διηγήθηκε ο ίδιος: «Βρέθηκα σ΄ ένα κομμάτι του όρους του Άθωνα μέσα στη θάλασσα και τα κύματα το απειλούσαν. Απορούσα πως βρέθηκα σε τόσο επικίνδυνη θέσι! Και σκέφθηκα τρομαγμένος, ότι αφού αυτό αποκόπηκε από το βουνό και ταλαντεύεται, σε λίγο θα καταποντισθή κι΄ εγώ θα πνιγώ, διότι τα κύματα ήδη άρχισαν να καλύπτουν το βραχάκι. Κοντά μου όμως έβλεπα το τεράστιο όρος, τον Αθωνα, που αντίκρουε κάθε κύμα της θάλασσας. Σκέφθηκα: Μόλις πλησιάση το βραχάκι μου λίγο το βουνό, θα πηδήξω σ΄ αυτό και έπειτα δεν θα φοβάμαι τίποτε πλέον. Κι΄ έτσι με την πρώτη ευκαιρία που παρουσιάσθηκε, πήδηξα στο στερεό έδαφος του βουνού. Όντως, εντός ολίγου το μικρό βραχάκι το κατέπιε η θάλασσα κι΄ εγώ είπα ανακουφισμένος: Δοξα σοι ο Θεός! Και ξύπνησα». Με το που ξύπνησε, κατάλαβε την σημασία του ονείρου και άρχισε να αμφισβητή την ορθότητα της ζηλωτικής στάσεώς του. Αλλά και ο παπα-Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, όταν προσευχόταν για το ίδιο θέμα, πληροφορήθηκε με μια δυνατή φωνή, που του είπε: «Εν τω προσώπω του Φλωρίνης απεκήρυξες όλη την Εκκλησίαν». Παρομοίως, λίγο αργότερα και ο Γέροντας Ιωσήφ άκουσε στην προσευχή του αισθητά θεία φωνή να του λέη: «Η Εκκλησία βρίσκεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στην Κωνσταντινούπολι».

Γράφει: αφού αυτό αποκόπηκε από το βουνό και ταλαντεύεται, σε λίγο θα καταποντισθή κι΄ εγώ θα πνιγώ

Ερώτηση του διαχειριστή: Δεν είχε διαβάσει την Π. Διαθήκη που ο Αββακούμ εξηγεί ότι η Κυρία Θεοτόκος είναι το Όρος και όχι οι εχθροί Της οι λατινόφρονες του Αθηναγόρα;

--Γέροντα, η εγκύκλιος γράφει αυτά κι΄ αυτά.                                                                

–Τέρμα! Αποχωρούμε! Αυτοί έπεσαν έξω. Δεν μπορεί να είναι η αλήθεια του Θεού αυτή. Θα πρέπη να γυρίσουμε με τα μοναστήρια. Αλλά θα κάνουμε προσευχή πρώτα να δούμε τι ο Θεός θα μας πη. Παιδιά, προσευχή! Προσευχή πατέρες, να μας αποκαλύψη ο Θεός, να μην κάνουμε λάθος. Ό,τι μας αποκαλύψη ο Θεός θα το αποδεχθούμε. Ο Γέροντας δεν είχε πανεπιστημιακό πτυχίο διανοητικής θεολογίας. Ήταν όμως πραγματικά θεοδίδακτος και ως θεόπτης ήταν κάτοχος της πραγματικής Θεολογίας. Ποτέ μου δεν τον θυμάμαι να ενήργησε χωρίς να έχη πληροφορία. Σ΄ αυτό το σημαντικώτατο ζήτημα μας έβαλε όλους μας και κάναμε τριήμερο νηστεία και προσευχή. Για τρεις μέρες δεν φάγαμε τίποτε, μόνο νεράκι ήπιαμε. Την Τρίτη μέρα κλείστηκε ο Γέροντας μέσα στην καλύβα του όλη την νύκτα κάνοντας δακρύβρεκτη ικετευτική προσευχή, κι΄ εμείς απ΄ έξω τον περιμέναμε σαν τον Μωϋσή να βγη και να μας πη τα αποτελέσματα της «συνόδου». Μετά την προσευχή φαίνεται θα είδε αποκαλυπτική οπτασία και βγαίνοντας μας λέει:                                                                                                          

--Όσοι πιστοί! Πατέρες, τέρμα. Η πληροφορία είναι να προχωρήσουμε με τα μοναστήρια κι’ αυτή είναι η αλήθεια! Οι ζηλωταί είναι πλανεμένοι!                                                                               

Ήταν πράγματι μεγάλη και απότομη η στροφή του Γέροντος, διότι ήταν ζηλωτής και μάλιστα αυστηρός. Μέχρι τότε ήμασταν όλοι ζηλωτές: ο Γερο-Αρσένιος, ο πατήρ Ιωσήφ ο νεώτερος, εγώ, ο παπα-Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ο Γερο-Νικηφόρος και άλλοι…  Μία τόσο, λοιπόν, απότομη μεταστροφή του Γέροντος Ιωσήφ στάθηκε «κεραυνός εν αιθρία». Αλλά επειδή ο Γέροντας ουδέποτε υπήρξε φανατικός και ουδέποτε ακολουθούσε κάτι με εμπάθεια, καταλάβαμε αμέσως πως εκείνο που μας έλεγε είναι η αλήθεια και η Ορθοδοξία.                                                                                                                                                           

–Γέροντα, τι είδες;

--Δεν θα σας το πω. Το θέμα τελείωσε. Θα προχωρήσουμε με τα μοναστήρια και θα μνημονεύσουμε τον Πατριάρχη. Πετάγεται ο πατήρ Αθανάσιος:                                                          

--Εγώ δεν μνημονεύω τον Πατριάρχη. Είναι αιρετικός!                                                                       

Ο Γερο-Αρσένιος, πήγε πίσω από τον Γέροντα και του λέει:                                                                

--Γέροντα, πολλοί πλανήθηκαν ακόμα και μεγάλοι Άγιοι.                                                                      

–Πάτερ Αρσένιε, αυτός ο δρόμος πάει προς τα εδώ και ο άλλος πάει προς τα εκεί, όποιον θέλεις διάλεξε ή θα πειθαρχήσης ή θα πάρης τον δρόμον σου. Εγώ θα ακολουθήσω τα μοναστήρια.                                                                                                                                                                               

–Γέροντα, εγώ δυσκολεύομαι.                                                                                                                  

–Πάτερ Αρσένιε, ένα κι΄ ένα κάνουν δύο. Πάρε δρόμο και φύγε!  Αμέσως όλοι κοκκαλώσαμε. Μόλις άκουσε έτσι ο πατήρ Αρσένιος, λέει στον Γέροντα:                                                                     

--Ευλόγησον! Ευλόγησον!                                                                                                                        

Ο πατήρ Αθανάσιος αντέταξε:                                                                                                                   

--Μα, αυτό κι΄ αυτό                                                                                                                                   

–Εσύ, πάτερ Αθανάσιε, πάρε τον ντουρβά σου και πήγαινε στη Λαύρα και πες τους ότι θα υποταχθούμε στο μοναστήρι και στο Πατριαρχείο. Θα πάτε μέσα να γραφτήτε. Γρήγορα! Τελείωσε! Και θα πάρετε ταυτότητες, και θα γίνουμε μοναστηριακοί. Αυτός είναι ο δρόμος του Θεού. Οι παλαιοημερολογίτες βγήκαν έξω από τον δρόμο.

Να παρεμβάλλω εδώ, πως σαν πέρασε κάμποσος καιρός, ο Γέροντας μας εκμυστηρεύθηκε το περιεχόμενο της οπτασίας, που τον πληροφόρησε για το θέμα του ημερολογίου: Προσευχόμενος είδε μία φωτισμένη ωραία εκκλησία, που είχε μία μικρή έξοδο, όπου απ΄ αυτήν έβγαιναν όλοι. Στην αυλή της όμως μάλωναν και φώναζε ο ένας πιστός στον άλλο:

--Εγώ είμαι σωστός! 

--Εγώ είμαι σωστότερος! Φώναζε ο δεύτερος.

–Εμείς είμαστε η Εκκλησία!, φώναζε ο τρίτος.

Και μας εξήγησε ο Γέροντας:

--Αυτό φανερώνει ότι ναι μεν μάλωναν, αλλά ανήκαν στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Είχαν κοινό το δόγμα και κοινή την Χάρι, αλλά δεν είχαν ελεύθερο πνεύμα και αγιασμό, οπότε μάλωναν.

Ερώτηση του διαχειριστή του ιστολογίου: Αν καταλαβαίνω ελληνικά γράφει ότι οι Παλαιοημερολογίτες και οι Νεοημερολογίτες ανήκουν στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Τότε γιατί άλλαξαν και έφυγαν από τους Παλαιοημερολογίτες και ακολούθησαν τους Νεοημερολογίτες; 

--------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὅταν κηρύττεται κατεγνωσμένη αἵρεσις ἀπό τούς ἐκκλησιαστικούς «ἡγέτας», ἤ καταργεῖται κάποιος ἡγιασμένος θεσμός, ὅπως ἡ λειτουργική καί ἡ ἑορτολογική ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας,. τότε ὁ Θεός μᾶς ἔχει ἤδη εἰπεῖ τί δέον γενέσθαι: Ἀποτείχισις ἀπό τούς σκανδαλοποιούς πού δημιουργοῦν τέτοιες καταστάσεις! Τά ὁράματα καί οἱ «πληροφορίες» πού ζητοῦνται ἀπό τόν Θεόν εἶναι προφανῶς πλάνη! Διότι, κατ' οὐσίαν, ζητεῖται ἀπό τόν Θεόν ν' ... ἀναθεωρήσῃ τό Εὐαγγέλιον Του!!! Ἐφόσον ὁ Θεός μᾶς ἔχει διαμηνύσει διά μέσου τῶν Γραφῶν, τῶν Συνόδων καί τῶν Πατέρων τί δέον γενέσθαι εἰς τοιαύτας περιπτώσεις, οἱ προσευχές καί νηστεῖες διά νά μᾶς εἰπῇ κάτι διαφορετικόν, εἶναι νομίζω μεγίστη πλάνη, ὁ δέ δίδων τίς «πληροφορίες» δέν εἶναι προφανῶς ὁ Θεός, ἀλλ' ὁ Διάβολος!