Γράφει ο ιατρός κ. Σωτήριος Ζουρίδης:

Sotirios Zouridis  Όταν μνημονεύει ΠΑΠΑ, όταν μνημονεύει μονοφυσίτες ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ καταδικαστεί κατ’ επανάληψη συνοδικά δεν πρέπει καν να μπαίνει ζήτημα νέας καταδίκης αλλά εφαρμογής των ήδη υπαρχουσών συνοδικών αποφάσεων . Ας εφαρμόσουμε πρώτα όσα αποφάσισαν οι Σύνοδοι του 867, του 879, του 1009, του 1054, του 1341, του 1347, του 1351, του 1440, του 1441, του 1443, του 1450, του 1484, του 1722, του 1727, του 1838, του 1848, του 1895 ...  Δεν βλέπω σε τι χρειάζεται νέα σύνοδος ΟΤΑΝ δεν εφαρμόζονται οι αποφάσεις τόσων συνόδων! Ας εφαρμόσουμε όσα παραλάβαμε από τον άγιον Φώτιον, τον ιερόν Θεοφύλακτον, τον άγιον Γρηγόριον τον Παλαμά, τον άγιο Συμεών τον Θεσσαλονίκης, τον άγιον Μάρκον Ευγενικό, τον Ευγένιον Βούλγαριν, τον Νικηφόρον Θεοτόκην, τον άγιον Νικόδημον, τον άγιον Νεκτάριον... Μνημόνευσε τον αιρετικό Πάπα ο Βαρθολομαίος;  Στο ανάθεμα και αυτός ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ γιατί έτσι διατάζει η συνοδική απόφαση που διαβάζεται την Κυριακή της Ορθοδοξίας “O μή λέγων τοις αιρετικοίς ανάθεμα, ανάθεμα έστω”!

------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Σωστά μέν ὅσα ἐπισημαίνει ὁ κ. Ζουρίδης, ὅτι δηλαδή ὁ Βαρθολομαῖος καί οἱ ὁμόφρονές του εἶναι αὐτοκατάκριτοι, ἀλλά νομίζω ὅτι ὑπονοεῖται καί ἐδῶ ἡ ἐσφαλμένη Ματθαιϊστική ἐκκλησιολογία, ἤτοι ὅτι ὅλοι αὐτοί ἔχουν ἤδη αὐτοκαθαιρεθῆ. Αὐτό θά συνέβαινε ἄν ἐνετάσσοντο φανερά εἰς ἄλλην «ἐκκλησίαν», π.χ. εἰς τόν Παπισμόν, καί ἔπαυον νά ἐπικαλοῦνται ἐνώπιον τοῦ λαοῦ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Συνεπῶς, ναί μέν οἱ ἴδιοι εἶναι κολασμένοι, ὅπως εἶναι καί ὅσοι ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ των κοινωνοῦν μέ αὐτούς, ἀλλά ὅσοι Ὀρθόδοξοι δέχονται ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ των τά μυστήρια πού αὐτοί τελοῦν, αὐτοί λαμβάνουν εὐλογίαν καί σώζονται. Γιά ν' ἀπολέσουν τελείως τήν δυνατότητα ἐπικλήσεως τῆς Θείας Χάριτος, θά πρέπει νά γίνῃ Σύνοδος, ἡ ὁποία νά τοῦ στείλῃ ἐπιστολήν καί νά τόν καλῇ πρός ἀπολογίαν. Ἄν δέν ἐμφανισθῇ, θά πρέπῃ νά τοῦ ἀποσταλῇ καί δευτέρα ἐπιστολή, ἀκόμη καί τρίτη. Ἄν καί πάλιν δέν ἐμφανισθῇ, τότε ἡ Σύνοδον δύναται νά τόν καθαιρέσῃ ἐρήμην. Ἔτσι, ὁ λαός θά γνωρίζῃ καί θά τόν ἀποφεύγῃ. Αὐτά ὁρίζουν οἱ ἱεροί Κανόνες, ἐνῷ τά περί «αὐτοκαθαιρέσεων» εἶναι Ματθαιϊστικοί τσαρλατανισμοί.