Η Ουκρανία καί τό αναγνωριστικό σήμα τής νέας Αυτοκρατορίας --- του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Η παγκόσμια σιωνιστική συμμαχία, προέλευσης Αγγλοσαξονικής, στήν προσπάθειά της νά στήσει τήν δική της παγκόσμια αυτοκρατορία, τήν Αυτοκρατορία τής μίας Παγκόσμιας Τράπεζας, καταφεύγει - σύνηθες αυτό - στό ιδεολόγημα τής δημοκρατίας καί τής ελευθερίας. Καί τώρα, στόν ύστατο αγώνα της (σημ. υπέρ ελευθερίας καί δημοκρατίας), καλλιεργεί τό σύνθημα : «Δέν είμαι ούτε μέ τούς Ρώσους ούτε μέ τούς (Αγγλοσάξονες) Αμερικανούς». Δέν παραλείπει, βεβαίως, νά κατηγορεί τόν Ρώσσο Πρόεδρο κ. Πούτιν, ότι επιχειρεί νά ανασυστήσει τήν καταρρεύσασα Σοβιετική (Ρωσσική) Αυτοκρατορία.

Έχοντας, λοιπόν, υπόψη τά ανωτέρω, έγραφα πρόσφατα :

«Η Ουκρανία θά γίνει δεύτερη Συρία. Τό παιχνίδι, τρόπος τού λέγειν, μέ ζωντανό αίμα άρχισε. Η Γερμανία, χρήσιμος ηλίθιος τής τότε (Β΄ ΠΠ) εποχής, άρχισε τόν πόλεμο εισβάλλοντας στήν Πολωνία. Τώρα, τήν πρόκληση κατά τής Ρωσίας - χρήσιμοι ηλίθιοι οι Ουκρανοί - ξεκίνησε η Ουκρανία. Στό τέλος, αυτεπίστροφο βέλος γιά τούς ηλιθίους, θά είναι αυτοί που τό προκάλεσαν καί συστηματικά προκαλούν, τά τελευταία 60 χρόνια: Από Βιετνάμ καί ύστερα. Σταμάτησαν στήν Συρία καί συνεχίζουν μέ τήν Ουκρανία.

» Στό ''Ελλάντα'' οι ημέτεροι χρήσιμοι ηλίθιοι καταδικάζουν τήν εισβολή στήν Ουκρανία, αναλογιζόμενοι τά τής Κύπρου. Πιό ηλίθιος δέν γίνεσαι, διότι δέν σκέφτονται "τό δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού κάθε λαού" !  Ποιό είναι αυτό; Είναι τό νέο δόγμα τής πλανηταρχίας, εισηγητής τού οποίου ήταν η κα. Χίλαρι Κλίντον. Έτσι, εφόσον η Ουκρανία επιθυμεί τόν αυτοπροσδιορισμό της ως " κράτος μέλος τού ΝΑΤΟ ", όλα τά μέλη-κράτη τού ΝΑΤΟ, οφείλουν νά σέβονται τό δικαίωμα αυτό. Φυσικά, άν θέλουν νά δανείζονται ... γιά λόγους ανάπτυξης. Η ένταξη στό ΝΑΤΟ γίνεται συμφωνούντων όλων τών μελών.

» Όταν, όμως, καταργούνται τά σύνορα, καταργούνται καί τά έθνη κράτη. Συνέπεια, τό Διεθνές Δίκαιο πηγαίνει περίπατο, όπως λέμε. Καί τότε τί συμβαίνει; Θά ερωτήσει ο αφελής. Απάντηση, τό κενό καλύπτει τό ΝΑΤΟ ! »

Μέ βάση τά ανωτέρω, σχολιαστής έγραψε: «Γιατί να υποστηρίζει κάποιος τους εθνοφυλετιστές καγκεμπίτες ρώσσους; Δεν είμαι ούτε με τους ρώσους ούτε με τους ουκρανούς πάντως...»

Ο, καλής προθέσεως, οπωσδήποτε, σχολιαστής, απέφυγε  νά συμπληρώσει αυτό που θά μάς έδειχνε τόν προσανατολισμό του: « ...  Δεν είμαι ούτε με τους ρώσους ούτε με τους ουκρανούς (καί) πάντως, (ούτε μέ τούς συμμάχους των)». Καθώς φαίνεται, λοιπόν, προτίμησε τήν χλιαρή τοποθέτηση τού «ούτε μέ τούς Ρώσους ούτε μέ τούς Ουκρανούς» καί η Αυτοκρατορία τής μίας Παγκόσμιας Τράπεζας ''ξέβγαλε'' τά χέρια της μέ νερό.

Τού απάντησα ότι δέν εντάσσω τόν εαυτό μου στούς χλιαρούς, στούς ''λίγο ή ούτε, από τόν ένα καί λίγο ή ούτε, από τόν άλλο''. Αυτό ισχύει σέ άλλες, εξατομικευόμενες περιπτώσεις, καί όχι όταν τό διακύβευμα: η αλήθεια καί η δικαιοσύνη, μάς αφορά όλους. Αναγνωριστικό τους σήμα - πνευματικό καί σωματικό - αυτό τής μίας Παγκόσμιας Τράπεζας. 'Άλλωστε, ισχύει διαχρονικά τό ρηθέν πρός τήν Εκκλησία τής Λαοδικείας : «16 οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου.» (Απ. γ΄).