ΕΝ ΕΤΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ… -- Αθωνικά άνθη
Ο Θεός είναι ο Ων. Ο Υπάρχων. Τίποτε πέραν τούτου μεγαλύτερον, τίποτε αληθέστερον… Απεκαλύφθη εις τον εκλεκτόν Του λαόν Ισραήλ και ήνοιξε μετ’ αυτού διάλογον. Και ο διάλογος ούτος εκωδικοποιήθη εις την Παλαιάν Διαθήκην… Εις τα «Εθνη» «ωμίλησε» δια του «σπερματικού λόγου», δια της φυσικής οδού. Και «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου», «επ’ εσχάτων των ημερών τούτων ελάλησεν ημίν εν Υιώ»… Και έκτοτε, έκλεισεν ο διάλογος, ο «δια γνόφου και νεφέλης» με τον Ισραήλ και ήνοιξεν ένας άλλος διάλογος, «τοσούτω κρείττων γενόμενος των αγγέλων, όσω διαφορώτερον παρ’ αυτούς κεκληρονόμηκεν όνομα». Ο διάλογος με τα Έθνη, με ολόκληρον τον κόσμον… Και ο διάλογος ούτος συνεπυκνώθη εις την Καινήν Διαθήκην. Η Καινή Διαθήκη είναι κήρυγμα, εξαγγελία του θελήματος του Θεού, είναι το Ευαγγέλιον. Ως κήρυγμα αποτελεί μονόλογον. Ως πρόσκλησις προς τα λογικά όντα, προς έτερον λόγον, μεταβάλλεται εις διάλογον. Κατά βάθος, βεβαίως, ο Θεός λαλεί προς τους ανθρώπους, δεν διαλέγεται.
Ποίον Θεόν δοξολογούν;
Ο διαθρησκειακός συγκρητισμός σχετικοποιεί την ευαγγελικήν αλήθειαν. Προχωρεί ακόμη ούτος και εις το λατρευτικόν επίπεδον. Ορθόδοξοι Ιεράρχαι ή και Πρωθιεράρχαι συμμετέχουν εις πανθρησκειακάς εκδηλώσεις ως της Ασσίζης ή εις κοινάς συμπροσευχάς και δοξολογίας μεθ’ ετεροδόξων και ετεροθρήσκων, και δη Ιουδαίων και Μουσουλμάνων. Διερωτάται τις, ποίον Θεόν δοξολογούν; Οι Άγιοι Απόστολοι εκήρυττον εις τας Συναγωγάς, αλλά Ιησούν Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον, διό και ηκολούθουν διωγμοί, φυλακίσεις, βασανιστήρια και θάνατοι....
Τη ΚΗ΄ (28η) Δεκεμβρίου, ο Όσιος ΣΙΜΩΝ ο Μυροβλύτης, ο κτίτωρ της εν τω Άθω Ιεράς Μονής Σιμωνοπέτρας, εν ειρήνη τελειούται.
Σίμων ο Όσιος Πατήρ ημών πατρίδα ή γονείς ή αδελφούς επί γης ποίους είχε δεν γνωρίζομεν. Εις ουρανούς δε πάντως πατρίδα μεν έχει την πόλιν του Θεού, την χώραν των Αγγέλων, την άνω Ιερουσαλήμ, Πατέρα τον Θεόν, μητέρα δε την Αγίαν Εκκλησίαν, πρότερον μεν την Αγωνιζομένην (την επί γης), εις ην και ανεγεννήθη, νυν δε την εν ουρανώ Θριαμβεύουσαν, την υπό του Αποστόλου καλουμένην «των Πρωτοτόκων» (Εβρ. ιβ: 23), της οποίας υιός γενόμενος έχει επομένως και αδελφούς όλους τους Αγγέλους και Μάρτυρας και Οσίους. Είχε δε και παιδαγωγόν και τέκνα, παιδαγωγόν μεν την Κυρίαν Θεοτόκον, τέκνα δε τους μαθητάς του, οίτινες καλώς τα θεία του ίχνη ηκολούθησαν και κατά πάντα τον άξιον τούτον Πατέρα των και διδάσκαλον εμιμήθησαν. Με όλον δε ότι ούτε η περιφάνεια της πατρίδος ούτε η των προγόνων ευγένεια έχει να ωφελήση ημάς τίποτε εις την σωτηρίαν της ψυχής μας, εν τούτοις φαίνεται ότι και η επίγειος του Οσίου τούτου πατρίς και οι χοϊκοί του γονείς τε και συγγενείς λαμπροί τινες και έντιμοι υπήρξαν, επειδή, καθώς λέγει ο Θεολόγος Γρηγόριος, «των μεγάλων ανθρώπων πόρρωθεν προκαταβάλλονται αι αρχαί».
Ζωντανό Μυστήριο --- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Ο ερχομός του Μεσσία, όπως αναμένεται από το λαό του Θεού και προφητεύεται στην Παλαιά Διαθήκη, συνδέεται χαρακτηριστικά με δύο μεγάλα πνευματικά μεγέθη· το ένα αναφέρεται στην προσφορά του Θεού, το άλλο στην ανταπόκριση του ανθρώπου: Είναι το έλεος αφ΄ ενός και η αγαλλίαση αφ΄ ετέρου. Ο Κύριος ελεεί και σώζει, ο άνθρωπος σώζεται και αγαλλιάται. Ψάλλει ο ψαλμωδός όλος πίστη και ευγνωμοσύνη· «Εγώ δε επί τω ελέει σου ήλπισα, αγαλλιάσεται η καρδία μου επί τω σωτηρίω σου» (Ψαλ. 12: 6). Ελπίδα μόνη, που μπορεί να στερεώσει την καρδιά μας στη βαθιά ανησυχία της, για την ακεραιότητα της υπάρξεώς μας, η οποία απειλείται συνεχώς από ποικίλους κινδύνους, είναι η αγάπη του Θεού.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ
Αγαπητοί και σεβαστοί Πατέρες και αδελφοί, χαίρετε πάντοτε!
Εκ μέρους όλων των συνενοριτών και συνενοριτισσών μου από
την μικρή και ταπεινή Ενορία του Αγίου Νεκταρίου Ξυλοκέριζας Κορίνθου, ζητούμε
τις ευχές σας και τις προσευχές σας και σας ευχόμεθα εν όψει της Μητροπόλεως
όλων των Εορτών, καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα. Το "νέον παιδίον",
ο Σωτήρ του κόσμου και μόνος αληθινός Θεός Ιησούς Χριστός, να χαρίσει σε όλους
μας αγάπη, πίστη, ταπείνωση, ειρήνη, χαρά και υγεία ψυχής και σώματος.
Σας προτείνουμε και προτρέπουμε, εάν θέλετε, να μας
παρακολουθείτε στον δίαυλο "Διά Λόγου" (Δημήτριος Κάτσουρας, YouTube).
Με εκτίμηση και αγάπη Χριστού
ελάχιστος αδελφός
Θεολόγος - τ. Πολιτικής Επιστήμης
Γραμματέας Ι. Μητρ/λεως Κορίνθου
Ο π. Θεόδωρος Ζήσης γράφει:
Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!
Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο
Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ! Δέν δικαιολογείται
η άγνοια...
Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο
Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεΐας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς,
είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε: “Φεύγουμε εμείς”.
Reading from the Synaxarion:
Stephen, Archdeacon & First Martyr
Saint Stephen was a Jew, by race, and, as some say, a disciple of Gamaliel, the teacher of the Law mentioned in Acts 5:34 and 22:3. He was the first of the seven deacons whom the Apostles established in Jerusalem to care for the poor, and to distribute alms to them. Being a man full of faith and of the Holy Spirit, he performed great signs and wonders among the people. While disputing with the Jews concerning Jesus, and wisely refuting their every contradiction, so that no one was able to withstand the wisdom and the spirit whereby he spake, he was slandered as a blasphemer and was dragged off to the Sanhedrin of the elders.