Σκέψεις διὰ τὸν ἐφετινὸν ἑορτασμὸν τῆς ἐπετείου τοῦ ΟΧΙ

 ΤΟ ΕΘΝΟΣ μας θὰ γιορτάσει καὶ ἐφέτος τὴν ἐθνική μας ἑορτή, τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, μὲ τὶς συνήθεις πιὰ κυβερνητικὲς ἀπαγορεύσεις, γιὰ τὴν «πρόληψη ἐπιδείνωσης τῆς ἐπιδημίας». Γιὰ τὴν κυβέρνηση ὁ κορωνοϊὸς ἔχει τὶς προτιμήσεις του, δὲν κολλάει στὶς «παρδαλὲς παρελάσεις» τῶν σοδομιστῶν, οὔτε στὰ «φεστιβὰλ» τῶν κομμουνιστῶν, οὔτε στὶς πορεῖες τῶν ἀριστεριστῶν, οὔτε στὶς «περιοδεῖες» τῆς μουσουλμάνας «Ἀμάλ», ἀλλὰ στὶς ἐκκλησίες καὶ στὶς ἐθνικὲς ἐκδηλώσεις! Παρὰ ταῦτα, ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων δὲν «τσιμπάει» στὴν κυβερνητικὴ προπαγάνδα, ἐκδηλώνοντας τὰ πατριωτικά του αἰσθήματα, ὅπως ἔκαμε καὶ στὶς προηγούμενες ἐθνικές μας ἐπετείους, μὲ τὸν γενικὸ σημαιοστολισμό, ὅπου «πνίγηκε» κυριολεκτικὰ ἡ χώρα στὸ γαλάζιο! Μὲ αὐτὸ θέλει νὰ δείξει τὴν διαμαρτυρία του γιὰ τὴν ἐμφανῆ ἀπέχθεια τῶν κυβερνώντων μας πρὸς τὸ ἐθνικό μας σύμβολο. Γιὰ τὴν ἐξαφάνιση τῆς σημαίας ἀπὸ τὸ προεδρικὸ γραφεῖο τῆς ΠτΔ, καθὼς καὶ ὅλων τῶν ἐθνικῶν καὶ θρησκευτικῶν συμβόλων.

Το μεγάλο μυστικό…! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Όλο το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού, από τη στιγμή που πραγματοποιούμε την πρώτη κατάδυσή μας στην ιερή κολυμβήθρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, μας εντάσσει σε μια μεταμορφωτική πορεία. Η πνευματική μας προσπάθεια δεν προσδιορίζεται μόνο ως ακρόαση του λόγου του Θεού και ως εφαρμογή ορισμένων εντολών. Προβάλλεται και διευκρινίζεται σαν μια διαδικασία δημιουργίας νέας ζωής! Θα έλεγε κανείς ότι, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της φύσεως του ανθρώπου, η νέα ζωή κατανοείται σαν μια οντολογική μεταβολή με σαφή τον εξελικτικό της χαρακτήρα από την πνευματική νηπιότητα στην ανδρική πνευματική ωριμότητα, εφ’ όσον οφείλουμε να φτάσουμε «οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».

Έτσι το πρόβλημά μας δεν είναι να γίνουμε απλώς καλύτεροι, απ’ ότι είμαστε, σε μια συγκεκριμένη στιγμή αλλά να βιώσουμε την «καλήν άλλοίωσιν» και να γίνουμε «καινή κτίσις». Με τον πνευματικό εξοπλισμό, που μας εφοδιάζει ο μυστηριακός πλούτος της Εκκλησίας μας, οφείλουμε να εισέλθουμε σε μια διαδικασία «υπαρξιακής» αλλαγής. Να απεκδυθούμε τον παλαιό άνθρωπο «συν ταις πράξεσιν αυτού» και να ενδυθούμε «τον νέον τον ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν».

Τη ΚΖ΄ (27η) του Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΝΕΣΤΟΡΟΣ.

Νέστωρ ο Άγιος Μάρτυς ήτο από την μεγαλόπολιν Θεσσαλονίκην, έζη δε κατά τας ημέρας των δυσσεβών βασιλέων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού κατά το αυτό έτος κατά το οποίον εμαρτύρησεν ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Δημήτριος. Ήτο δε τότε ο μακάριος ούτος Νέστωρ πολύ νέος, άγων την ηλικίαν εκείνην, κατά την οποίαν αρχίζουσι να φύωνται αι τρίχες του πώγωνος, γλυκύς εις την θεωρίαν, ωραίος εις το κάλλος και γνώριμος του Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου. Βλέπων δε ο μακάριος Νέστωρ ότι ο βασιλεύς Μαξιμιανός έχαιρε και ηγάπα βάρβαρόν τινα, Λυαίον ονομαζόμενον, και ότι εκαυχάτο μεγάλως εις την ανδρείαν του βαρβάρου εκείνου και εις τας νίκας, τας οποίας έκαμνε με όσους επάλαιεν, όστις και πολλούς Χριστιανούς εθανάτωσεν, εμίσησε την τοιαύτην υπερηφάνειαν του Λυαίου.

Ο Όσιος Υπάτιος : Εγώ αφού έμαθα ότι μιλά άσχημα για τον Κύριόν μου, παύω την κοινωνίαν μαζί του και ούτε αναφέρω το όνομά του, δεν είναι πια επίσκοπος.

Ένας από αυτούς που διέκοψαν το μνημόσυνον και την επικοινωνίαν του Νεστορίου μόλις αυτός άρχισε να διακηρύττη την αίρεσίν του, ήταν και ο όσιος πατήρ ημών Υπάτιος που εορτάζει την 17ην  Ιουνίου. Αναφέρει η βιογραφία του: «Όταν πληροφορήθηκε ο όσιος τα αιρετικά φρονήματα του Νεστορίου, αμέσως έσβησε το όνομά του από τα δίπτυχα δια να μη μνημονεύεται εις τις Λειτουργίες. Ο ευλαβέστατος επίσκοπος Ευλάλιος είπε προς τον Υπάτιον: Γιατί έσβησες το όνομά του πριν να ιδής τι θα γίνη; Ο όσιος απάντησε: Εγώ αφού έμαθα ότι μιλά άσχημα για τον Κύριόν μου, παύω την κοινωνίαν μαζί του και ούτε αναφέρω το όνομά του, δεν είναι πια επίσκοπος». Τότε ο Ευλάλιος του είπε με οργή: «Πήγαινε και διόρθωσε αυτό που έκανες, διότι μπορώ και να σε τιμωρήσω». Και ο Όσιος Υπάτιος αποκρίθηκε: «Ό,τι θέλεις κάμε, διότι εγώ απεφάσισα τα πάντα να πάθω και με αυτήν την απόφασιν το έκανα αυτό».

Ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς Αὐστραλίας παγκόσμιον πρότυπον

ΔΙΑ ΤΟΥΣ φανατικούς μουσουλμάνους, ὁ πρωθυπουργός τῆς Αὐστραλίας Kevin Rudd, μεταξύ ἄλλων ἐδήλωσε καί τά ἀκόλουθα:

«Οἱ μετανάστες πρέπει νά προσαρμοστοῦν, ὄχι οἱ Αὐστραλοί.... Οἱ περισσότεροι Αὐστραλοί πιστεύουν στό Θεό. Αὐτό δέν εἶναι κάποια δεξιά Χριστιανικο – πολιτική προώθηση, ἀλλά ἕνα γεγονός, γιατί αὐτό τό ἔθνος θεμελιώθηκε ἀπό χριστιανούς ἄντρες καί γυναῖκες, κι αὐτό εἶναι ἀποδεδειγμένο. Γιαυτό καί ἔχουμε κάθε δικαίωμα νά τό δείχνουμε στους τοίχους τῶν σχολείων μας. Ἄν ὁ Θεός μας σᾶς προσβάλλει, τότε σᾶς προτείνω νά ἀναζητήσετε τό καινούργιο σας σπίτι σέ κάποιο ἄλλο μέρος τοῦ κόσμου.... Ἄν δέν εἶστε εὐτυχισμένοι ἐδῶ, ΦΥΓΕΤΕ! Δέν σᾶς ἀναγκάσαμε νά ἔρθετε ἐδῶ. Ἐσεῖς τό θελήσατε. Ἑπομένως δεχτεῖτε τή χώρα πού ἐσεῖς διαλέξατε...».

(Περιοδικόν «Ἐνοριακή Εὐλογία», ἀρ. φ. 82).

Αὐτή ἡ λεβεντιά ἀνήκει εἰς τόν Αὐστραλόν πρωθυπουργόν.

ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ THΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΝ

Την 14ην Μαΐου 1944 ένα αγγλικό υποβρύχιο βγαίνει την νύκτα στην γερμανοκρατούμενη Πάρο. Οι Άγγλοι κομμάντος απαγάγουν 7 Γερμανούς στρατιώτες αιχμαλώτους, σκοτώνουν άλλους δυό, τραυματίζουν τον διοικητή του υπό κατασκευήν στρατιωτικού αεροδρομίου, κόβουν τα καλώδια… Οι Γερμανοί μόλις αντελήφθησαν το πρωί τις δολιοφθορές εξαπέλυσαν κυνηγητό αλλά ήταν αργά. Συλλαμβάνουν έναν νέο από το χωριό Λεύκες Πάρου, τον Νικόλαο Στέλλα, που έβοσκε τα πρόβατά του εκεί κοντά και αφού τον βασάνισαν, χωρίς να του αποσπάσουν κάποια στοιχεία, τον απηγχόνισαν. Εν συνεχεία ο στρατιωτικός διοικητής της νήσου Γκραφονμπερεμπέρκ απήτησε από τους Προέδρους των κοινοτήτων Πάρου και Αντιπάρου να του παραδώσουν 125 νέους προς εκτέλεσι. Η εντολή δεν σήκωνε αναβολές. Οι Πρόεδροι μαζί με τους εφημερίους και τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Λογγοβάρδας – τον γνωστό άγιο Γέροντα – π. Φιλόθεο Ζερβάκο συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του ιατρού Ευστρατίου Αλιπράντη στο Τσιμπίδο (Μάρπισσα) και αποφάσισαν να πάνε όλοι μαζί στον διοικητή να τον παρακαλέσουν ν’ αλλάξη απόφασι.

Το έπος του 1940. Ιερά παρακαταθήκη για τους Έλληνες και τον κόσμο όλο. --- Γράφει ο κ. Παναγιώτης Μυργιώτης, Μαθηματικός

Μια ένδοξη ημέρα ξημερώνει. Ημέρα Ιστορική και λαμπερή. Ημέρα γραμμένη εις τις χρυσές δέλτους της ελληνικής και παγκοσμίου Ιστορίας. Ημέρα μνήμης και θυσίας υπέρ πίστεως και πατρίδος. Υπέρ της ελευθερίας και της Δημοκρατίας.

Από τις πλέον ένδοξες σελίδες της ελληνικής Ιστορίας γράφτηκαν εκείνη την περίοδο. Μιλάμε για το ηρωικό έπος του 1940, το οποίο γράψανε με αίμα και γενναιότητα οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας στα κακοτράχαλα και χιονισμένα βουνά της Βορείου Ηπείρου.

Πάντα ο ελληνισμός απεχθάνετο τον όγκο και τη δύναμη της ύλης. Περιφρονούσε την ποσότητα και ήταν υπέρ της ποιότητος. «Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ»(αρχαίο ρητό). Μη ξεχνάμε την απάντηση των αρχαίων μας προγόνων, που δώσανε όταν πληροφορήθηκαν ότι οι Πέρσες είναι πάρα πολλοί και με τα δόρατά των θα καλύψουν τον ήλιο, «θα πολεμήσουμε υπό σκιάν». Τέτοιους προγόνους έχουμε, τέτοιοι ήταν και οι γεννήτορες ημών την εποχή του 40. Δεν λογάριασαν την υλική υπεροχή του περιβόητου άξονα.

Οι υγειονομικοί στο Σύνταγμα για 5η φορά & συνέντευξη των εκπροσώπων στην δημοσιογράφο Γεωργία Μπιτάκου. (Βίντεο)

Κατά της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, της πράσινης κάρτας και των αναστολών, διαμαρτύρονται για πέμπτη συνεχόμενη εβδομάδα οι υγειονομικοί. Πλήθος εργαζομένων που εδώ και μήνες έχει τεθεί σε αναστολή, βρέθηκε στο Σύνταγμα, με πλακάτ και συνθήματα όπως "οι αναστολές στοιχίζουνε ζωές" και μικροφωνική εγκατάσταση προκειμένου να ακουστούν παρεμβάσεις εξειδικευμένων ιατρών και νοσηλευτών, όλων αυτών που "πολέμησαν" στην πρώτη γραμμή για να σώσουν ζωές μέσα στα νοσοκομεία και τις εντατικές το προηγούμενο διάστημα.

Στην ανεξάρτητη δημοσιογράφο Γεωργία Μπιτάκου μίλησαν όπως μπορείτε να δείτε στο σχετικό βίντεο, ο γιατρός Κώστας Σαπουνάς εξειδικευμένος για πολλά χρόνια στις κλινικές έρευνες σε συνεργασία με μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες και ο επικεφαλής των εκδηλώσεων στο Σύνταγμα, εκπρόσωπος των υγειονομικών κ Κώστας Μαυρομουστακάκης.

Επεσήμαναν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν ως προς την επιβίωση των οικογενειών τους λόγω της επιβολής αναστολών , τόνισαν τον παραλογισμό να περιμένει η χώρα, σύμφωνα με υπουργικές εξαγγελίες, νέο κύμα της πανδημίας και να στερεί από την περίθαλψη των ασθενών 10.000 εργαζόμενους και έκαναν κάλεσμα και στους άλλους κλάδους να συσπειρωθούν κοντά τους στον κοινό Αγώνα για τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ειδικά ο κ. Σαπουνάς κατήγγειλε πως για να χαρακτηριστεί ένα σκεύασμα ως εμβόλιο πρέπει να περάσει από τρία στάδια εξέτασης παρενεργειών και το συγκεκριμένο που έχει επιβληθεί δεν έχει αγγίξει ούτε καν το μεσοπρόθεσμο.

Σε τοποθετήσεις τους άλλοι γιατροί που πήραν το λόγο προειδοποίησαν για τους τεράστιους κινδύνους για την ανθρώπινη ζωή που υπάρχουν ειδικά στην τεχνολογία mRNA και την τεράστια αύξηση θανάτων στη χώρα το τελευταίο εξάμηνο. Στις εντατικές, κατέληξαν, πως σε λίγο το μεγαλύτερο ποσοστό θα είναι εμβολιασμένων ασθενών. Έδωσαν ραντεβού για την επόμενη Κυριακή 18:00 στο Σύνταγμα και καλούν όλους τους πολίτες να σταθούν δίπλα τους.

https://www.youtube.com/watch?v=0tS8DCesK7k

π. Βασίλειος E. Bολουδάκης :

...Ἰδιαιτέρως τραγική εἶναι ἡ ἀπουσία τῆς Ἐπισκοπικῆς Αὐθεντίας ἀπό τή Δημόσια ζωή τῆς Πατρίδος μας. Ἀπό τό ἕνα ἄκρο ἀκούγονται Ἐπισκοπικά λόγια πού ἔχουν καταδικασθεῖ ἀπό τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους του ἐδῶ καί αἰῶνες, ὅπως ὅτι οἱ Παπικοί δέν εἶναι αἱρετικοί γιατί, τάχα, ἡ σημερινή Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων δέν τό παραδέχεται(!) καί, ἀπό τό ἄλλο ἄκρο, μιά ἀκατάσχετη «εὐσεβής φλυαρία» παπαγαλίζουσα τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, χωρίς, ὅμως, νά εἰσπράττη ὁ λαός μας ἀπό τούς Ποιμένες του οὔτε ἶχνος ἀπό τό Θεόμορφο ἁγιοπατερικό ἦθος καί τήν Χριστομίμητη βιωτή τῶν ἁγίων μας.

Τά δύο αὐτά φαινομενικῶς ἄκρα, οἱ δύο μερίδες, τῶν νεωτεριστῶν καί τῶν πιό παραδοσιακῶν Ἐπισκόπων, παραμένουν συμπαγῆ καί ἀρρήκτως συνδεδεμένα σέ ἕνα «σύνδεσμον ἀδικίας» κατά τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ, ὁ ὁποῖος διαπιστώνει ὅτι, ὅπως καί ἄν ἔχουν τά πράγματα, οἱ «Πρίγκιπες τῆς Ἐκκλησίας» μένουν πάντα ἀχώριστοι μεταξύ τους, παρά τίς ὅποιες τους θεωρητικές διαφορές, καί χωρισμένοι ἀπό τόν Λαό τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Χριστός, ἦλθε στή Γῆ μας ὄχι γιά νά ἐπιβάλη μιά εἰρήνη πού θά σκεπάζη τήν ἀλήθεια καί τό ψέμα σέ μιά «μεῖξιν ἄμικτον», ἀλλά ἦλθε «πῦρ βαλεῖν»! Ἦλθε νά φέρη ὄχι «εἰρήνην ἀλλά μάχαιραν». Ἦλθε νά διχάση καί τούς πιό στενούς συγγενεῖς μεταξύ τους ὅταν ἡ συγγένειά τους βρίσκεται μόνο στό αἷμα καί ὄχι στό πνεῦμα καί αὐτό, γιά νά χωρίση τελεσίδικα τήν Ἀλήθεια ἀπό τό ψέμα.

Reading from the Synaxarion:

The Holy Great Martyr Demetrius the Myrrh-streamer

Saint Demetrius was a Thessalonian, a most pious son of pious and noble parents, and a teacher of the Faith of Christ. When Maximian first came to Thessalonica in 290, he raised the Saint to the rank of Duke of Thessaly. But when it was discovered that the Saint was a Christian, he was arrested and kept bound in a bath-house. While the games were under way in the city, Maximian was a spectator there. A certain friend of his, a barbarian who was a notable wrestler, Lyaeus by name, waxing haughty because of the height and strength of his body, boasted in the stadium and challenged the citizens to a contest with him. All that fought with him were defeated.