Η 117η επέτειος της θυσίας του Παύλου Μελά υπέρ της Μακεδονίας μας

12 Οκτωβρίου θυσία Παύλου Μελά

Ο Παύλος Μελάς εις την ακμήν της ηλικίας του, 34 ετών, κατέλιπε τον αρχοντικόν του οίκον, τας ανέσεις, νεαράν σύζυγον και δύο νήπια, την στρατιωτικήν του σταδιοδρομίαν, ήτο ανθυπολοχαγός του πυροβολικού, και σπεύδει εις την Μακεδονίαν, ηγούμενος 35μελούς ανταρτικού σώματος, προς σωτηρίαν αυτής, αγωνιζόμενος εν μέσω πολλών κακουχιών και στερήσεων. Έχων φλογερόν πατριωτισμόν και μεγάλην πίστιν προς τον Θεόν, που είναι η πηγή των μεγαλουργημάτων, συνέχισε τον καλλίνικον αγώνα μετ’ αυταπαρνήσεως και ηρωϊσμού, τον οποίον επεσφράγισε δια της θυσίας της ζωής του (12. 10. 1904), γενόμενος ούτως ο πρωτομάρτυς της ελευθερίας της Μακεδονίας μας. Εις τον άνισον και σκληρόν τούτον αγώνα ενισχύετο από την πίστιν προς τον Χριστόν και την μετ’ αυτού ένωσιν δια της θείας Ευχαριστίας. Ιδού τι γράφει προς την σύζυγόν του (28. 8. 1904) μετά την θείαν Κοινωνίαν, την οποίαν έκαμεν εις ναόν τινα μετά του Σώματός του, αφού παρηκολούθησε την Ακολουθίαν του Εσπερινού, νύκτωρ. «Ουδέποτε με τόσην κατάνυξιν μετάλαβα. Ο νούς μου διαρκώς εστρέφετο προς Εκείνον, ο οποίος χάριν ημών και της θείας θρησκείας Του υπέστη το μαρτύριον. Το μέγεθος της θυσίας Του, το μέγεθος της αποστολής Του, με έκαναν να αισθάνωμαι πόσον μικρός και πόσον μακράν αυτού ευρισκόμεθα, αλλά και συγχρόνως με ενεθάρρυναν. Πάντοτε Τον ελάτρευσα δια την θρησκείαν Του και Τον εθαύμασα δια την θυσίαν Του. Ελπίζω να μας βοηθήση. Αισθάνομαι τώρα ισχυρός, γενναίος και καλύτερος, έτοιμος δια να κάμω τα πάντα».

Αλλά ας ιστορήσωμεν ενταύθα και μίαν επιστολήν, την οποίαν έστειλεν ο μακάριος Θεόδωρος

προς τον Αρχιεπίσκοπον Κυζίκου Ιωάννην και προς τους επιλοίπους Χριστιανούς, εις την οποίαν γράφει μόνος του όλας τας τιμωρίας, τας οποίας έπαθον ομού με τον αδελφόν του Θεοφάνην δια τας αγίας Εικόνας από τον θεομισή Θεόφιλον, μετά την μεταφοράν των από την Αφουσίαν εις το Βυζάντιον κατά την οποίαν εχάραξαν ελεεινότατα τας αγίας των όψεις. Είναι δε ερμηνευόμενον το περιεχόμενον της επιστολής του το εξής:

«Εάν σιωπήσω τα βάσανα, τα οποία μας έκαμαν οι μισόχριστοι, ζημιούνται οι φιλόχριστοι. Λοιπόν ας τα είπω με βραχύτητα εις δόξαν Θεού και πολλών ωφέλειαν, μάλιστα δια να φαίνεται το σαθρόν και αραχνώδες δόγμα των ασεβών. Όταν έφθασαν εις την Αφουσίαν οι υπηρέται του βασιλέως, μας ήρπασαν με βίαν πολλήν και ταχύτητα· ερωτώμεν την αιτίαν τούτου. Οι δε έλεγον, ότι δεν εγνώριζον, ειμή μόνον ότι τους προσέταξεν ο βασιλεύς να μας υπάγουν εις το Βυζάντιον τάχιστα· εις το οποίον εφθάσαμεν εις τας οκτώ του Ιουλίου, και μας εφυλάκισαν εις το πραιτώριον. Μετά εξ ημέρας μας εξέβαλεν ο έπαρχος και μας ωδήγησεν εις τον βασιλέα, όστις ήτο πολλά θυμωμένος, πριν δε να ερωτήση ημάς τίποτε, πρόσταξε να μας δείρουν εις τας όψεις, και ούτως εκτύπησαν εις το πρόσωπόν μας τόσα ραπίσματα, ώστε έπεσα εις το υποπόδιον του βασιλέως, μη δυνάμενος να ίσταμαι όρθιος. Τότε μας ηρώτησεν ο βασιλεύς λέγων· «Διατί ήλθετε προς ημάς, αναιδέστατοι»; Ταύτα λέγων μας παρετήρει με βλέμμα άγριον, έχων δε και εις τας χείρας χαρτίον, λέγει προς τον έπαρχον· «Λάβε αυτούς και χάραξε εις τα πρόσωπά των τους στίχους τούτους, έπειτα παράδωσε αυτούς εις δύο Σαρακηνούς, να τους υπάγουν εις την χώραν των», ταύτα δε ειπών ενεχείρισε και το χαρτίον εις τον έπαρχον.

Η αναβίωση της θεωρίας των δύο άκρων --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Είναι πρόδηλο ότι, η κοινοβουλευτική δημοκρατία διολισθαίνει προς μία νεοπαγή μορφή ολοκληρωτισμού όταν φαλκιδεύει το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών να διατυπώνουν την γνώμη τους ελεύθερα, και να διαδίδουν τις ιδέες του άνευ ιταμής λογοκρισίας.

Σήμερον ερχόμαστε αντιμέτωποι με, το καινοφανές μεσαιωνικό φαινόμενο ο αντιφρονών να εξουδετερώνεται, να αστυνομεύεται ο ιδιωτικός του βίος, υπό τις αστυνομικές δυνάμεις και να φέρει εσχάτως το απαξιωτικό κοινωνικό στίγμα του «τρομοκράτη» και οσονούπω του εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου, εξ αφορμής της κυφορηθείσας τροποποίησης του άρθρου 191 του Π.Κ, όπου επιβάλλεται να διωχθεί ποινικά και να τιμωρηθεί ο εκάστοτε πολίτης, ο οποίος «τολμά», να εκφέρει μία διαφορετική επιστημονική άποψη εκ της Κρατικής, πλην όμως ικανή και πρόσφορη να διασαλεύσει την καθεστηκυία  τάξη.

Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ

Η δε του Κυρίου Μήτηρ μηδέ κατά τον νουν μολυνθήναι ποτε πιστεύεται· διο και αμόλυντος κέκληται. 

(ιερός Κοσμάς ο Μελωδός: ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ σελ. 156).

Τη ΙΑ΄ (11η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΦΙΛΙΠΠΟΥ ενός των επτά Διακόνων.

Φίλιππος ο Απόστολος και Διάκονος του Κυρίου ήτο εις εκ των Εβδομήκοντα Αποστόλων και των επτά Διακόνων, κατήγετο δε από την Καισάρειαν της Παλαιστίνης. Ούτος είχε τέσσαρας θυγατέρας, αίτινες προεφήτευον (μεταξύ των οποίων ήσαν η Ερμιόνη και η Ευτυχίς) καθώς περί τούτου αναφέρει ο θείος Ευαγγελιστής Λουκάς εις διάφορα μέρη των Πράξεων, και Ευαγγελιστήν αυτόν ονομάζει, λέγων· «τη δε επαύριον εξελθόντες ήλθομεν εις Καισάρειαν, και εισελθόντες εις τον οίκον Φιλίππου του Ευαγγελιστού, όντος εκ των επτά, εμείναμεν παρ’ αυτώ. Τούτω δε ήσαν θυγατέρες παρθένοι τέσσαρες προφητεύουσαι» (Πράξ. κα: 8-9). Μαρτυρεί δε ο αυτός και ότι ο Απόστολος ούτος κατεστάθη Διάκονος υπό των Αποστόλων επί τας χρείας και τραπέζας των πτωχών και χηρών ομού με τον Στέφανον και τους άλλους πέντε (Πράξ. στ΄).

Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ. Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸν Ἅγιον Νικόδημον τὸν Ἁγιορείτην:

« Ὁ Ἰησοῦς, σὲ παρακαλῶ, ἂς εἶναι τὸ γλυκὺ ἐντρύφημα τῆς γλώσσης σου, ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι τὸ τερπνὸν μελέτημα τῆς καρδίας σου, ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι τὸ ἐντρύφημα καὶ ἡ ἰδέα τοῦ νοῦ σου. Ἐν συντομία ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι ἡ ἀναπνοή σου καὶ ποτὲ νὰ μὴ χορταίνης ἐπικαλούμενος τὸν Ἰησοῦν…»

ΤΟ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΝ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Ὁ «δεύτερος στὴν τάξη» πατριάρχης, ξεπέρασε τὸν «πρῶτον στὴν τάξη» πατριάρχη, στὸν οἰκουμενιστικὸ κατήφορο! Ὁ πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρος πῆγε στὴ Ρώμη, γιὰ νὰ συμμετάσχει στὴν ἐκεῖ διαχριστιανικὴ καὶ διαθρησκειακὴ συνάντηση, ποὺ ὀργάνωσε ὁ θλιβερὸς ἡγετίσκος τοῦ Βατικανοῦ, νομίζοντας πὼς μπορεῖ νὰ ἡγηθεῖ κάποια στιγμὴ ὅλων τῶν δογμάτων καὶ τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου! Τὴν ἀρχὴ τῆς πρωτοφανοῦς οἰκουμενιστικῆς του παρεκτροπῆς τὴν ἔκαμε ὁ κ. Θεόδωρος μὲ τὴν προσφώνησή του πρὸς τὸν «ἅγιο πατέρα», χαρακτηρίζοντας τὸν αἱρεσιάρχη: «ποιμένα καὶ διάκονο τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἀλήθειας» καὶ τὸ παναιρετικὸ καὶ ἁμαρτωλὸ Βατικανό: …ἀρχαία «Ἐκκλησία»! Στὴν ὁμιλία του στὴ συνάντηση ξεπέρασε κάθε ὅριο. Συμπεριέλαβε τὴν Ἐκκλησία στὸ «ἴδιο σακὶ» μὲ τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς  θρησκεῖες τοῦ κόσμου!

------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἄς μήν λησμονοῦμε ὅτι ὁ κ. Χορευτάκης εἶπε προσφάτως (τόν Ἰανουάριον τοῦ 2020) καί τό ἄλλο φοβερόν: «Ἐδῶ στό Κάϊρο καί στήν Ἐκκλησία λατρεύεται ὁ Θεός καί στά ἱερά τζαμιά λατρεύεται ἀπό τό κοράνι ὁ Θεός»!!!

ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ | Εμφανιστήκαν και φέτος τα φιδάκια της Παναγίας. Εντυπωσιασμένοι οι πιστοί

 Και αυτό ενδιαφέρον :  https://www.youtube.com/watch?v=-3tytdCtesc

Το είδα : 

https://patrablog.blogspot.com/

ΤΕΛΟΣ ΠΙΑ ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – Ο ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ…

Συνεχίζονται τα αποκαλυπτήρια που ξεκίνησε από πέρσι η λεγόμενη πανδημία. Που δεν είναι μάλιστα απλώς αποκαλυπτήρια, αλλά μία σαρωτική, αλυσιδωτή κατάρρευση από κάθε λογής μάσκες και παραπετάσματα. Και κατάρρευση βεβαίως κυρίως για τον εκκλησιαστικό χώρο, γιατί σε εκείνον της πολιτικής εξουσίας τα πράγματα ήταν δεδομένα και μόνο ασύγγνωστα αφελείς μπορούσαν πια να περιμένουν κάτι άλλο πέρα από την τόση συνειδητή (και πολυκομματικά ομόφωνη) αθλιότητα και συνεπώς να εκπλαγούν. Στον εκκλησιαστικό χώρο όμως, ακόμη και οι γνώστες του τι πραγματικά κρύβεται εδώ και πολλά χρόνια στα διαβρωμένα από την εκκοσμίκευση, τον οικουμενισμό και τις άλλες παθογενείς αιτίες νοσηρά του υπόγεια, θεωρώ πως τέτοια συντριπτική αποκαθήλωση προσώπων, τόσο συνεχή και κυρίως απροσχημάτιστο κατήφορο, όλα αυτά – σε τέτοια τουλάχιστον έκταση και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα – ούτε και οι ίδιοι οι γνώστες μπορούσαν να τα φανταστούν.

-----------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ν. Δαπέργολας: «ὁ βασιλιᾶς εἶναι θεόγυμνος».

Σχόλιον: Πρό ἐτῶν, ὅταν εἶπα κάτι παρόμοιον, νομίζω εἶπα τήν λέξιν «θεότρελλος», ἕνας Πνευματικός μέ διώρθωσεν, εἰπών κάτι σάν αὐτό: «τί σχέσιν ἔχει ὁ Θεός μέ τήν τρέλλαν;»

Κατεβάζουν τις Εικόνες και σβήνουν τα καντήλια στα Δημόσια Νοσοκομεία

Οι υπάλληλοι του χριστιανομάχου και αυτοχθονομάχου (αντινατιβιστή) Μητσοτάκη ανέλαβαν νέες «επιστημονικές-κοινωνικές» δράσεις.

Ο «Agency for Quality Assurance in Health S.A.», ελληνιστί «Οργανισμός Διασφάλισης της Ποιότητας στην Υγεία Α.Ε.» που ιδρύθηκε με σκοπό την «βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας στην Ελλάδα, την ενίσχυση της ασφάλειας των ασθενών, και την ορθολογική αναδιοργάνωση των υπηρεσιών υγείας της χώρας, με στόχο την ισότιμη πρόσβαση και την καθολική κάλυψη του πληθυσμού» έδωσε εντολή να κατέβουν οι εικόνες και τα καντήλια από τους χώρους του Νοσοκομείου Σερρών.

Η μητσοτάκεια χριστιανοφοβία κρύφτηκε πίσω από την Ανώνυμη Εταιρεία ΟΔΙΠΥ ! Μετά την «ελευθερία-2021″=»τσίμπημα a la mRNA», o υφιστάμενος των Schwab-Gates συνεχίζει την διάλυση του ελληνικού έθνους και μεγιστοποιεί την ατίμωσή του προς το μεγαλειώδες 1821.

----------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Νέα Εἰκονομαχία! Ἀπαιτεῖται σθεναρά ἀντίστασις τοῦ λαοῦ στά σχέδια τῶν νεοταξιτῶν (=Σατανιστῶν)!

Ὅταν ὁ λαός λησμονῆ τόν Θεόν -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἡ δεύτερη ὠδή τοῦ Μωϋσῆ εἶναι, στ’ ἀλήθεια, συγκλονιστική. Εἶν᾽ ἕνα τραγούδι λυρικό, ἐλεγειακό, θρηνητικό. Ἕνα ἀπό τ’ ἀριστουργηματικά κείμενα τῆς ὅλης Ἁγίας Γραφῆς. Μιά πένθιμη, θά λέγαμε, ὠδή, γιά τήν ἀποστασία τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ ἀγαπημένος λαός τοῦ Θεοῦ πῆρε ἁπλόχερα τόσες δωρεές στή δύσκολη καί ταλαιπωρημένη του ζωή, μά τίς λησμόνησε. Τίς ἔσβησε ἀπ’ τή μνήμη του. Ἀποδείχτηκε ἀχάριστος. Συνήθως ὁ ἀχάριστος εἶναι καί ὑποκριτής. Ὅσο παίρνει τίς εὐεργεσίες καί τά δῶρα, προσποιεῖται τόν καλό καί τόν εὐγνώμονα. Ὅταν ὅμως πάψει νά λαμβάνει, τά λησμονάει ὅλα. Οὔτε τίς εὐεργεσίες, ἀλλ’ οὔτε τόν εὐεργέτη θυμᾶται. Ὁ Ἰσραήλ πῆρε πολλά. Ἔμοιαζε μοναχοπαίδι ἀνάμεσα στούς λαούς τοῦ κόσμου. Ξεχωριστή ἦταν ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ σέ τοῦτο τό λαό. Σαράντα χρόνια στήν ἔρημο –καί σ’ ὅλη τή ζωή του– σκόρπιζε τά ἀγαθά Του. Ἀλλ’ ὅπως πάντοτε συμβαίνει, ἡ ἄνετη καί καταναλωτική ζωή, ἀντί νά εὐαισθητοποιεῖ τόν ἄνθρωπο, τόν σκληραίνει. Ἀντί νά μαλακώνει τήν καρδιά, τήν κάνει ἀναίσθητη καί ἀδιάφορη. Σέ τούτη τήν ὠδή τοῦ Μωϋσῆ ἀναφέρονται καί περιγράφονται ὅλες οἱ ἐκδηλώσεις τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν Ἰσραήλ:

Eulampius & Eulampia the Martyrs

The Martyrs Eulampius and Eulampia were from Nicomedia, and contested for Christ during the reign of Maximian, in the year 296.