Η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος

Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί αδελφοί, μιλώντας κάποτε στους Πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, τους είπε ότι γνωρίζει καλά ότι μετά την αναχώρησή του θα εισβάλλουν ανάμεσά τους άγριοι λύκοι, οι οποίοι δεν θα λυπηθούν το ποίμνιο, και έτσι από τα μέλη της Εκκλησίας θα βγούν άνθρωποι που θα μιλούν διεστραμμένα για να αποσπάσουν τους μαθητές και να τους έχουν μαζί τους (Πρ. κ΄, 29-30).

Αυτό φάνηκε σε όλους τους αιώνες στην ιστορία και τον βίο της Εκκλησίας, αφού εμφανίσθηκαν διάφοροι αιρετικοί, οι οποίοι κατέληξαν σε αντορθόδοξες διδασκαλίες και δημιούργησαν προβλήματα στην Εκκλησία του Χριστού.

Ο διάβολος πάντοτε πολεμά την Εκκλησία, μισεί το πρόσωπο του Χριστού και θέλει να αλλοιώση την διδασκαλία Του. Μέσα από την προοπτική αυτήν πρέπει να βλέπη κανείς τις αιρέσεις.

Είναι αλήθεια ότι οι αιρετικοί χρησιμοποιούσαν την φιλοσοφία και τον στοχασμό για τα θεολογικά θέματα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν είχαν καθαρή καρδιά μέσα στην οποία ενεργεί ο Θεός, κατά τον μακαρισμό του Χριστού: «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται» (Ματθ. ε΄, 8), οπότε μέσα από ακάθαρτη καρδιά ενεργούν οι δαίμονες. Έτσι, στο τέλος η αίρεση είναι δαιμονική ενέργεια.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ -- Αθωνικά άνθη.

«Όλην εισδεξάμενοι, την νοητήν λαμπηδόνα, του αγίου Πνεύματος, το υπερφυέστατον, χρησμολόγημα, τω βραχεί ρήματι, και πολλή συνέσει, θεοπνεύστως απεφθέγξαντο… άνωθεν λαβόντες, την τούτων αποκάλυψιν…»

Ευαγγέλιον και Πατέρες είναι η αδιάστατος πνευματική συζυγία, η οποία συνιστά και θεμελιοί την αγίαν και Ορθόδοξον ημών Εκκλησίαν επί την αρραγή πέτραν της αληθείας. Είναι τόσον στενώς ηνωμέναι αι δύο αυταί έννοιαι, ώστε να μη δύναται να νοηθή το εν άνευ του άλλου, το Ευαγγέλιον δίχως Πατέρας της Εκκλησίας και Πατέρες άνευ Ευαγγελίου. Εντεύθεν, η Εκκλησία του Χριστού θα ηδύνατο προσφυώς να καλήται και Εκκλησία των Πατέρων. Διότι την υπερφυά παρουσίαν του Αγίου Πνεύματος εντός της Εκκλησίας, δια των Πατέρων εμάθομεν. Την ερμηνείαν του Ευαγγελίου της Χάριτος του Χριστού οι Πατέρες έδωκαν εις τον κόσμον. Τι θα ήτο η Εκκλησία δίχως «τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου», τους «οπλίτας παρατάξεως Κυρίου», τα «όργανα του Αγίου Πνεύματος»; Ίδετε τον κονιορτοποιήσαντα την Εκκλησίαν Προτεσταντισμόν. Καταμάθετε τας αντορθοδόξους καινοτομίας, τας αιρέσεις, τας υπερβολάς, την εγκοσμιότητα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, υποκαταστησάσης την δι’ Αγίου Πνεύματος ποριζομένην ακράδαντον αυθεντίαν των Πατέρων, δια των εξ υψηλοφροσύνης επισφαλών ανθρωπίνων συλλογισμών. Φοβήθητε την επιφαινομένην νόθευσιν του Ευαγγελίου εν τη Εκκλησία. 

Τη Ι΄ (10η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΕΥΛΑΜΠΙΟΥ και ΕΥΛΑΜΠΙΑΣ των αυταδέλφων.

Ευλάμπιος και Ευλαμπία οι ένδοξοι Άγιοι Μάρτυρες και αυτάδελφοι κατήγοντο από την μεγαλούπολιν Νικομήδειαν, όντες νέοι ωραίοι την όψιν, το γένος περιφανείς, ζηλωταί δε της ευσεβείας θερμότατοι, ζώντες κατά τους χρόνους του Μαξιμιανού εν έτει 296 ηγεμονεύοντος εν Νικομηδεία του Μαξίμου. Μη υποφέρων δε ο Ευλάμπιος να βλέπη το όνομα του αληθινού Θεού υβριζόμενον, ανεχώρησεν από την πόλιν και κατώκει εις τόπον έρημον, εγκρατευόμενος από παν αμέρτημα και θεαρέστως πολιτευόμενος· ύστερον δε πάλιν κατανυγείς την καρδίαν, ενεπλήσθη ζήλου θείου ως ο ζηλωτής Ηλίας και αφήνων την έρημον επήγεν εις την πόλιν πρόθυμος να παρρησιασθή εις τους εθνικούς ειδωλολάτρας, κηρύττων την ευσέβειαν, δια να λάβη τον στέφανον της αθλήσεως. Ιδών δε άνωθεν των θυρών της πόλεως τα βασιλικά προστάγματα, περιεγέλασε τους ματαιόφρονας ειδωλολάτρας· όθεν οι παρεστώτες εγνώρισαν, ότι ήτο Χριστιανός και παρευθύς δένοντες αυτόν τον εφυλάκισαν, έως να τον φέρουν ως νέον κυνήγιον εις τον εξουσιαστήν.

Eμμένομεν εις όσα η Ορθόδοξος ημών Πίστις διδάσκει.

Αποκηρύσσομεν τα φιλενωτικά συνθήματα και φιλενωτικάς τάσεις και μένομεν στερεοί και ακλόνητοι εις την Ορθόδοξον ημών Πίστιν, ακολουθούντες όσα προεφήτευσαν οι Θεηγόροι Προφήται και εδίδαξαν οι Θεοκήρυκες Απόστολοι, ο των Θεοφόρων Πατέρων Σύλλογος, αι επτά άγιαι Οικουμενικαί Σύνοδοι, και αι τοπικαί τοιαύται, έχοντες επί κεφαλής τον ακρογωνιαίον Λίθον Χριστόν, τον Θεόν ημών, και εν γένει εμμένομεν εις όσα η Ορθόδοξος ημών Πίστις διδάσκει είτε δια γραφίδος είτε δια παραδόσεως, αποκρούοντες την «Ένωσιν» ή «Ενότητα», όπως την αποκαλούν εσχάτως οι φιλενωτικοί παπόδουλοι οικουμενιστές.

Η «εκκωφαντική» σιωπή ως προς την ιβερμεκτίνη. --- Πρωτογενής έρευνα πληροφοριών και επιμέλεια κειμένου: Ιωάννης Κουτσικίδης BSc, MA

Το αποδεδειγμένα αποτελεσματικό φάρμακο έναντι του νέου κορωνοϊού που ως θεραπεία, αποτρέπει τους 4 από τους 5 θανάτους και ως προφύλαξη μπορεί να «τελειώσει» άμεσα την πανδημία

Στον παρακάτω παγκόσμιο χάρτη είναι σκιασμένες με πράσινο χρώμα οι χώρες όπου εφαρμόζονται ήδη πρωτόκολλα θεραπείας και προφύλαξης με βάση την ιβερμεκτίνη έναντι του νέου κορωνοϊού. Όπου τα εφάρμοσαν οι γιατροί πέτυχαν αποτελεσματικά να μειώσουν στο ελάχιστο την πιθανότητα νοσηλείας και θανάτου των ασθενών τους. Όπως φαίνεται στον χάρτη τα κράτη, όπου χορηγείται ήδη ιβερμεκτίνη, αντιπροσωπεύουν περισσότερους από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Στην παρακάτω διεύθυνση μπορείτε να βρείτε λεπτομερείς πληροφορίες για τις συγκεκριμένες χώρες:

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΞΕΝΟΔΟΥΛΙΑ ΜΑΣ -- Του Φώτη Κόντογλου

Αυτές τις μέρες μου δώσανε για δώρο τα «Άπαντα» του Παπαδιαμάντη. Μέσα σ’ αυτά, που είναι ένα αληθινό περιβόλι γεμάτο από αγνά ελληνικά λουλούδια, βρίσκει κανένας κι όλες τις μιζέριες που μας δέρνουνε και σήμερα, την καταραμένη και ντροπιασμένη ξενομανία, το ξίπασμα που νιώθουμε στο να φαινόμαστε κοσμοπολίτες, την καταφρόνεσή μας στους σεμνούς ανθρώπους και την τσιγκουνιά μας να τους ανακουφίσουμε, δίδοντάς τους έστω και μια σταλαγματιά με την άκρη του δαχτύλου μας, την πρεμούρα που έχουμε στο να κρίνουμε τα πάντα «από τρίποδος» σαν την Πυθία, ή καλύτερα, «από τετράποδος», και πολλά άλλα. Ανοίγοντας κατά τύχη έναν τόμο του Παπαδιαμάντη, έπεσε το μάτι μου σ’ ένα σύντομο γράψιμό του «Ο εθνικός χορός και η μουσική». Είδα, λοιπόν, πως ο μακαρίτης ήτανε πολύ αυστηρός κι απότομος από μας, σαν έγραφε για τις πληγές αυτές της φυλής μας, που είπα παραπάνω. «Ε, βρε μπαρμπ’-Αλέξανδρε! – είπα μοναχός μου. Που να ζούσες τώρα να δεις την Ελλάδα! Στα χρόνια σου ήτανε ελληνικότατη, κι όλο γκρινιάζεις για τη λεβαντινιά της. Έπρεπε να σε είχα τώρα, να δεις τη γελοιογραφία της Ελλάδας. Να δεις τετραφωνία και βαρκαρόλες στις εκκλησίες, να δεις τσιγαροφούγαρα τις Ελληνίδες, να δεις αδιαντροπιές, να δεις τεντυμπόηδες, να δεις νεολαία που ξημεροβραδιάζεται στους κινηματογράφους και στα καμπαρέ, να δεις μαϊμούδες αντί Έλληνες, να δεις ξενύχτια με την τράπουλα στο χέρι, να δεις πολυτέλεια κι επίδειξη από το ΄να μέρος, και δυστυχία αβάσταχτη από τ’ άλλο, και να κλάψεις, να κλάψεις σαν τον Ιερεμία…».

James the Apostle, son of Alphaeus

The holy Apostle James was one of the Twelve, and preached Christ to many nations, and finally suffered death by crucifixion.