ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ

 Σήμερα 30/9/20 συνεδρίασε τό δικαστήριο, γιά νά ἐκδικάση τήν ἀγωγή ἐναντίον τοῦ Ο.Τ., τήν ὁποία κατέθεσε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κ. Μακάριος, ζητώντας 260.000 εὐρώ, τά ὁποῖα κατέβασε μέ τήν ἔναρξη τοῦ δικαστηρίου στά 50.000 εὐρώ.

Ἡ αἰτία τῆς ἀγωγῆς ἦταν ὅτι ὁ Ο.Τ. ἔγραψε μαζί μέ ἄλλα μέσα ΜΜΕ ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Μακάριος ἀγόρασε διαμέρισμα 6 ἑκατομμυρίων δολλαρίων Αὐστραλίας καί βράβευσε δημοσίως τόν Γερουσιαστή Μπράνκ, ὑπερασπιστή τῶν ΛΟΑΤΚΙ.  Προφορικός μάρτυρας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κατέθεσε ὁ θεολόγος κ. Παναγιώτης Ἀνδριόπουλος, προφορικός δέ μάρτυρας τοῦ Ο.Τ. κατέθεσε ὁ Καθηγητής κ. Κωνσταντῖνος Βαθιώτης.

Ὡς χριστιανική ἐφημερίδα ὀφείλουμε νά ὑπερασπίζουμε τήν ἀλήθεια καί νά προμαχοῦμε ὑπέρ τῶν δικαίων τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ, χωρίς ἀσφαλῶς νά ἀδικοῦμε ἀνθρώπους. Κάθε ἔλεγχος τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί πολιτικῆς ἐξουσίας νά γίνεται ἐν χάριτι Θεοῦ καί ἐν ἀγάπῃ. 

 Ἐφημερίδα τοῦ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ

---------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου said...

Ἐάν μέν τό σχετικόν δημοσίευμα τοῦ «ΟΤ» δέν ἦτο ἀκριβές, ὁ κ. Μακάριος θά ἔπρεπε νά στείλῃ τά στοιχεῖα πού τό διαψεύδουν καί ν' ἀπαιτήσῃ νά δημοσιευθοῦν, ὁπότε καί θά ἔληγε τό ζήτημα. Ἐάν ὅμως τό δημοσίευμα ἦτο ἀκριβές, τότε πρός τί ἡ ἀγωγή; Ὁ κ. Μακάριος ἐχειρίσθη ἐσφαλμένως καί, ἀπ' ὅ,τι φαίνεται, μέ ἐμπάθειαν τό θέμα.

Τη Α΄ (1η) του μηνός Οκτωβρίου, την ανάμνησιν ποιούμεθα της ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ

ήτοι του ιερού αυτής Μαφορίου, του εν τη σορώ του Ιερού Ναού των Βλαχερνών, ότε ο Όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός κατείδεν εφηπλωμένην αυτήν άνωθεν και πάντας τους ευσεβείς περισκέπουσαν.  


Η εορτή της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου ετελείτο από παλαιοτάτων χρόνων, και μέχρι πρότινος, κατά την Α΄ (1ην) Οκτωβρίου, εις εκδήλωσιν ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας προς την Πανάχραντον Δέσποιναν, δια την παρεχομένην υπ’ Αυτής προστασίαν εις το γένος των ανθρώπων. Ήδη όμως, κατόπιν αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος η σύναξις δια τον πανηγυρικόν εορτασμόν αυτής ωρίσθη δια την κη΄ (28ην) του αυτού μηνός Οκτωβρίου, (ιε΄ 15ην  κατά το παλαιόν Εκκλησιαστικόν ημερολόγιον), ίνα σύσσωμον το Ελληνικόν έθνος, εκκλησιαστικώς και πολιτικώς, την αυτήν ημέραν (αδιάφορον αν υπό των μεν αριθμείται αύτη ως 15η, υπό των δε ως 28η του Οκτωβρίου μηνός), συνεορτάζη και συμπανηγυρίζη το μέγα γεγονός της διασώσεως και απελευθερώσεως αυτού από του Ιταλογερμανικού κ.λ.π. ζυγού.                                                                                  

Τη Α΄ (1η) του μηνός Οκτωβρίου μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΑΝΑΝΙΟΥ.

Ανανίας ο του Χριστού Απόστολος έζη κατά τους χρόνους κατά τους οποίους και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ευρίσκετο σωματικώς επί της γης, διέμενε δε εις την Δαμασκόν. Ήτο δε τότε ηγεμών εις τα μέρη της Ανατολής άνθρωπος τις τύραννος και σκληρός, ονόματι Λουκιανός, όστις έτρεφε μεγάλην μανίαν κατά των Χριστιανών, προσπαθών να φαίνεται δια παντός τρόπου υπήκοος και ευπειθής εις τα προστάγματα των βασιλέων τα παράνομα και ασεβή. Όσοι λοιπόν ωμολόγουν τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν Θεόν αληθή, τους ετιμώρει με διάφορα κολαστήρια, χρησιμοποιών ως όργανά του σκληρούς υπηρέτας, οι οποίοι ετιμώρουν τους Χριστιανούς άλλους μεν εις το πυρ καταφλέγοντες, άλλους εις ποταμούς και θαλάσσας βυθίζοντες, άλλους βοράν εις τα θηρία παραδίδοντες και άλλους ποικιλοτρόπως και απανθρώπως βασανίζοντες. Κατ’ εκείνον τον καιρόν λοιπόν ευρίσκετο και ο Άγιος Ανανίας ο Απόστολος εις την πόλιν της Δαμασκού, ως είπομεν, προς τον οποίον εμφανισθείς ο Κύριος εν οράματι, τον εκάλεσεν εξ ονόματος, λέγων· «Ανανία· ο δε είπεν:

Η άγία Tράπεζα στις φλόγες

Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος άλλ' αφανής λευίτης, ο π. 'Ιωάννης. Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης, από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας. Τις καθημερινές εργαζόταν στά χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία. 

Στη θεία λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς. Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξή του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το «σε υμνούμε...» όσο πιο αργά μπορούσαν, αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο. 'Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές. Τελικά, πλησίασαν κάποτε τούς επιτρόπους και τούς είπαν το πρόβλημά τους. Εκείνοι με τη σειρά τους το διαβίβασαν στο λειτουργό. 
Πάτερ Ιωάννη, συχνά καθυστερείς την ώρα του καθαγιασμού. Οι ψάλτες και ο λαός έξω σε περιμένουν πολλή ώρα, δεν μπορείς να λες πιο σύντομα την ευχή, για να μη γίνεται χασμωδία;
 
--Πώς θα γίνει αυτό;
 

Ὁ συγκρητισμός.

Ἡ λέξη συγκρητισμὸς ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν Πλούταρχο καὶ λέγεται ὅτι ἀποδίδεται στὴν ἕνωση τῶν Κρητῶν, παρὰ τὶς διαφορές, μπροστά σέ ἕνα κίνδυνο. Ὁ ὅρος συγκρητισμὸς προσέλαβε ἀπὸ τὸν ΙΘ΄ αἰώνα καὶ θρησκευτικὴ σημασία καὶ μὲ τὸν ὅρο αὐτὸ ἐννοεῖται ἡ ἀνάμειξη μερικῶν θρησκευτικῶν ἰδεολογικῶν ἀπόψεων, καὶ τρόπου ζωῆς. Σήμερα ἡ λέξη συγκρητισμὸς ἀποδίδεται καὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους ὅρους, ὅπως τὴν μετανεωτερικότητα ἢ μεταμοντερνισμό, τὸν οἰκουμενισμό, τὴν νέα ἐποχή, τὴν ὁλιστικὴ θεωρία, τὴν πολιτισμικὴ παγκοσμιοποίηση, τὴν νέα τάξη πραγμάτων κ.λ.π. Ἀναλύοντας περισσότερο τὸν ὅρο συγκρητισμό, μὲ τὰ σύγχρονα δεδομένα, μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι μὲ τὸν ὅρο αὐτὸν ἐννοεῖται ἡ προσπάθεια νὰ ἐντοπίζουμε τὰ κοινὰ σημεῖα μεταξύ τῶν διαφόρων Χριστιανικῶν ὁμολογιῶν καὶ τῶν διαφόρων θρησκειῶν καὶ νὰ παραθεωροῦμε τὶς διαφορὲς μεταξύ τῶν ὁμολογιῶν καὶ θρησκειῶν. Οἱ συγκρητιστὲς βλέπουν τὰ κοινὰ σημεῖα, τὰ ὁποῖα ὑπάρχουν οὕτως ἢ ἄλλως σὲ ὅλες τὶς θρησκεῖες καὶ δὲν βλέπουν τὶς θεολογικὲς διαφορὲς. Ὁ Θεὸς τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ὁ Τριαδικὸς Θεός, ὁ ἀληθινὸς Θεός, ὁ μόνος ποὺ λυτρώνει τὸν ἄνθρωπο.

Επιφυλάξεις ως προς την εισαγωγή της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία -- Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ, Πρόεδρος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων

Με ιδιαίτερη ένταση προβάλλεται σήμερα η ανάγκη για σχολική σεξουαλική αγωγή των παιδιών μας, στο πλαίσιο της σχολικής τους παιδείας.

Ως λόγος προβάλλεται η προσαρμογή της χώρας μας προς την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, προκειμένου να μην υστερεί στη διαφώτιση των Ελλήνων μαθητών, σχετικά με τη γενετήσια λειτουργία.

Θυμόμαστε όλοι ότι πάντοτε οι Θεολόγοι, στο πλαίσιο του Μυστηρίου του Γάμου και των σχέσεων αγάπης των δύο φύλων, συζητούσαν και τα θέματα της σεξουαλικής αγωγής.

Δυστυχώς, στην εποχή μας, το περιεχόμενο της σεξουαλικής αγωγής διαμορφώνεται εντός ενός εκσυγχρονιστικού πλαισίου, όπου το σώμα θεωρείται ως μια υποτιμημένη αξία.

Ὅταν ὁ λαός λησμονῆ τόν Θεόν «ΑΠΕΛΑΚΤΙΣΕΝ Ο ΗΓΑΠΗΜΕΝΟΣ» -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἡ δεύτερη ὠδή τοῦ Μωϋσῆ εἶναι, στ’ ἀλήθεια, συγκλονιστική. Εἶν᾽ ἕνα τραγούδι λυρικό, ἐλεγειακό, θρηνητικό. Ἕνα ἀπό τ’ ἀριστουργηματικά κείμενα τῆς ὅλης Ἁγίας Γραφῆς. Μιά πένθιμη, θά λέγαμε, ὠδή, γιά τήν ἀποστασία τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ ἀγαπημένος λαός τοῦ Θεοῦ πῆρε ἁπλόχερα τόσες δωρεές στή δύσκολη καί ταλαιπωρημένη του ζωή, μά τίς λησμόνησε. Τίς ἔσβησε ἀπ’ τή μνήμη του. Ἀποδείχτηκε ἀχάριστος. Συνήθως ὁ ἀχάριστος εἶναι καί ὑποκριτής. Ὅσο παίρνει τίς εὐεργεσίες καί τά δῶρα, προσποιεῖται τόν καλό καί τόν εὐγνώμονα. Ὅταν ὅμως πάψει νά λαμβάνει, τά λησμονάει ὅλα. Οὔτε τίς εὐεργεσίες, ἀλλ’ οὔτε τόν εὐεργέτη θυμᾶται. Ὁ Ἰσραήλ πῆρε πολλά. Ἔμοιαζε μοναχοπαίδι ἀνάμεσα στούς λαούς τοῦ κόσμου. Ξεχωριστή ἦταν ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ σέ τοῦτο τό λαό. Σαράντα χρόνια στήν ἔρημο –καί σ’ ὅλη τή ζωή του– σκόρπιζε τά ἀγαθά Του. Ἀλλ’ ὅπως πάντοτε συμβαίνει, ἡ ἄνετη καί καταναλωτική ζωή, ἀντί νά εὐαισθητοποιεῖ τόν ἄνθρωπο, τόν σκληραίνει. Ἀντί νά μαλακώνει τήν καρδιά, τήν κάνει ἀναίσθητη καί ἀδιάφορη. Σέ τούτη τήν ὠδή τοῦ Μωϋσῆ ἀναφέρονται καί περιγράφονται ὅλες οἱ ἐκδηλώσεις τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν Ἰσραήλ:

-----------------------

 Δημήτριος Χατζηνικολάου said...

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Ποιό κακό ὑπάρχει, πού νά μή εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς τρυφῆς; Τούτη ἡ τρυφή τούς ἀνθρώπους τούς κάνει χοίρους, καί χειρότερους κι ἀπ’ τούς χοίρους.»

Σχόλιον: Ἀληθέστατον! Τό βιώνουμε καθημερινῶς!

Gregory the Illuminator, Bishop of Armenia

This Saint, a Parthian by race, was the son of Anak. He was born about the year 240 and was taught the Faith of Christ in Caesarea of Cappadocia. He entered the service of Tiridates, King of Armenia, but when discovered to be a Christian, he was subjected to many horrible torments at the King's hands, then was cast into a pit of mire with poisonous serpents and left to die.