ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ :

"Ἐρώτ. ριαʹ. Πῶς καί τινες αἱρετικοὶ ποιοῦσι πολλάκις σημεῖα;

Ἀπόκ. Τοῦτο ἡμᾶς οὐκ ὀφείλει ξενίζειν. Ἠκούσαμεν γὰρ τοῦ Κυρίου λέγοντος· ὅτι πολλοὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐροῦσι· «Κύριε, οὐκ ἐν τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν;» καὶ ἐρεῖ αὐτοῖς· «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ, ἐργάται τῆς ἀνομίας». Πολλάκις γὰρ οὐχ ἡ πολιτεία τοῦ θαυματουργοῦντός ἐστιν ἡ τὴν ἴασιν ἐργαζομένη, ἀλλ᾿ ἡ πρὸς αὐτὸν πίστις τοῦ προσερχομένου ἀνθρώπου. Γέγραπται γάρ· «Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε». Πλὴν δεῖ καὶ τοῦτο γινώσκειν, ὅτι πολλάκις τινὲς κακόπιστοι καμάτους πολλοὺς δι' ἀσκήσεως τῷ Θεῷ προσήγαγον, καὶ τὴν ἀντιμισθίαν αὐτῶν ἔλαβον ἐν τῷ νῦν αἰῶνι ἐκ Θεοῦ, τὸ τῶν ἰαμάτων καὶ προρρήσεων χάρισμα· ἵνα ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι ἀκούσωσιν· Ἀπελάβετε τὰ ἀγαθὰ ὑμῶν καὶ τοὺς καμάτους ὑμῶν· νῦν δὲ λοιπὸν οὐδὲν ὑμῖν κεχρεώστηται" 

(P. G. 28, 665).

ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΦΟΡΟΥ :

"Πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα, κἂν ἀξιόπιστος ᾖ, κἂν νηστεύῃ, κἂν παρθενεύῃ, κἂν σημεῖα ποιῇ, κἂν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ, προβάτων φθοράν κατεργαζόμενος" 

(P. G. 5, 912).


ΟΝΕΙΡΟ ΣΤO ΚΥΜΑ -- του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ήμην πτωχόν βοσκόπουλον εις τα όρη. Δεκαοκτώ ετών, και δεν ήξευρα ακόμη άλφα. Χωρίς να το ηξεύρω, ήμην ευτυχής. Την τελευταίαν φοράν οπού εγεύθην την ευτυχίαν ήτον το θέρος εκείνο του έτους 187... Ήμην ωραίος έφηβος, κ' έβλεπα το πρωίμως στρυφνόν, ηλιοκαές πρόσωπον μου να γυαλίζεται εις τα ρυάκια και τας βρύσεις, κ' εγύμναζα το ευλύγιστον, υψηλόν ανάστημα μου ανά τους βράχους και τα βουνά.

Τον χειμώνα που ήρχισ' ευθύς κατόπιν μ' επήρε πλησίον του ο γηραιός πάτερ Σισώης, ή Σισώνης, καθώς τον ωνόμαζον οι χωρικοί μας, και μ' έμαθε γράμματα. Ήτον πρώην διδάσκαλος, και μέχρι τέλους τον προσηγόρευον όλοι εις την κλητικήν "δάσκαλε". Εις τους χρόνους της Επαναστάσεως ήτον μοναχός και διάκονος. Είτα ηγάπησε μίαν Τουρκοπούλαν, καθώς έλεγαν, την έκλεψεν, από ένα χαρέμι της Σμύρνης, την εβάπτισε και την ενυμφεύθη. 

Kαταγγελία της Ομόνοιας Χιμάρας για επιλεκτικές κατεδαφίσεις περιουσιών Ελλήνων

Συνεχίζεται η προκλητική στάση της αλβανικής κυβέρνησης έναντι των Ελλήνων της Χειμάρρας. Αυτη τη φορά, πριν ακόμα ολοκληρωθεί η τουριστική σεζόν, οι μπουλντόζες της αμαρτωλής υπηρεσίας ΙΚΜΤ βρίσκονται ηδη στους Δρυμάδες και απειλούν με κατεδάφιση δυο κτίρια που ανήκουν σε μέλη της ελληνικής εθνικής μειονότητας, χωρις καμία προειδοποίηση και χωρίς να έχει αποσταλεί κανένα σχετικό έγγραφο. Τα συγκεκριμένα κτίρια διαθέτουν άδεια οικοδόμησης.

Κρίνουμε προκλητική τη στάση της αλβανικής κυβέρνησης να στοχοποιεί τα δυο αυτά κτίρια – ακόμα και αν έχουν κάποια παρατυπία – την ώρα που στους Δρυμάδες οργιάζει η παράνομη και αυθαίρετη δόμηση.

Η προκρούστεια λογική της Κυβέρνησης -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Ένεκεν της ενδημούσας πανδημίας και της εξάρτησης της παροχής εργασίας εκ της εξαναγκαστικής υποβολής προς μία ιατρική πράξη, χάριν της αόριστης νομικής έννοιας της δημόσιας υγείας, αλλά και της αναιτιολόγητης επιτακτικής κατάστασης ανάγκης η οποία περιφέρεται εν είδει «μπαμπούλα», συν τον σύγχρονο αντιδημοκρατικό αποκλεισμό οιασδήποτε διαφορετικής ιατρικής άποψης περί του πολύπτυχου και ακανθώδους τούτου ζητήματος, εν συνδυασμώ με την επιβολή της μονομέρειας της δογματικής και αυθεντικής επιτροπής των «σοφών» -ακαταδίωκτων λοιμωξιωλόγων, ο κόσμος μας έχει ήδη μεταλλαχθεί.

Πέραν από την νέα τύπου δικτατορία, η οποία επιβάλλεται εν είδει ασύμμετρης απειλής με την νέα «θρησκεία» και το απολυταρχικό δόγμα της επιτακτικής ανάγκης δημόσιας υγείας, αποδεικνύεται ότι ο ιός καθίσταται αμιγώς το πρόσχημα, καθότι αυτοσκοπός είναι αμιγώς ο εμβολιασμός «ξύλοις και ροπάλοις».

Τη Ζ΄ (7η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΣΩΖΟΝΤΟΣ.

Σώζων ο Άγιος Μάρτυς κατήγετο από την Λυκαονίαν (ήτις είναι μέρος της Καππαδοκίας, ήτοι της Καραμανίας και νεύει προς Νότον κατά την Κιλικίαν), ακμάσας εν έτει σπη΄ (288), ωνομάζετο δε πρότερον Ταράσιος, αλλ’ αφού πιστεύσας εις τον Χριστόν έλαβε το θείον Βάπτισμα, ομού με τον προτερινόν του ασεβή βίον απέρριψε και το πρώτον του όνομα και μετωνομάσθη Σώζων. Έζη δε εις την περιφέρειαν εκείνην μετερχόμενος το έργον ποιμένος προβάτων. Αλλ’ όμως εγένετο συνάμα έκτοτε και ποιμήν ανθρώπων· διότι εις όσους τόπους μετέβαινε με το ποίμνιόν του ίνα βασκήση αυτό, εις όλους τους ανθρώπους, τους οποίους συναντούσεν, ωμίλει τον λόγον της ευσεβείας κηρύττων τα σωτήρια του Ευαγγελίου διδάγματα, και πολλούς από εκείνους κατώρθωνε δια της διδασκαλίας του να οδηγή εις την μάνδραν του Χριστού. Ήτο δε ο λαμπρός αυτός αριστεύς της θείας πίστεως ιλαρός μεν και γλυκύτατος κατά τον χαρακτήρα και πράος, έχων το θέλημά του εστηριγμένον εις τον νόμον του Κυρίου, και επάνω εις αυτόν εμελετούσεν ημέραν και νύκτα και με αυτήν την πολιτείαν και ζωήν του αληθώς ηξιώθη να απολαύση ο τρισμακάριος τον μακαρισμόν του Προφητάνακτος Δαβίδ.

Του αειμνήστου Ιωάννη Κορναράκη Καθ, Πανεπιστημίου Αθηνών:

...Το ερώτημα, όμως, που προκύπτει από το τελευταίο αυτό μέρος του κειμένου των ηγουμένων (του Αγίου Όρους) είναι: 

- Ποιος φωτισμός τους πληροφορεί ότι «οι μερικοί (έστω) πιστοί και ευλαβείς Ορθόδοξοι», υπερασπιστές των Ιερών Κανόνων και της πατερικής παραδόσεως, στην περίπτωση, που, ό μη γένοιτο, δημιουργηθεί σχίσμα, αυτοί θα πρέπει να αποκοπούν από το σώμα της Εκκλησίας; 
- Γιατί θέλουμε κάποιους και ευλαβείς και Ορθόδοξους, αλλά έξω από το σώμα της Εκκλησίας; Αν η Διοικούσα Εκκλησία εμμένει στις αιρέσεις, που καταδικάζουν οι Πατέρες και οι Ιεροί Κανόνες, και άρα, στην περίπτωση αυτή, δεν είναι πλέον Εκκλησία αλλά «εκκλησία», δεν θα πρέπει να αποκοπεί η αίρεση από την Εκκλησία; 
-Πως εννοούν άραγε την Εκκλησία οι κ.κ. Ηγούμενοι; Και αιρετική και Εκκλησία; Ποιος πρέπει να αποκοπεί; από ποιόν; 

π. Σταύρος Βάϊος:

Εκείνο, που συνιστώ, σε όσους με ρωτούν τί πρέπει να κάνουν μετά τα όσα βλέπουν να γίνονται στην Εκκλησία, που ανήκουν, είναι:

Τους λέω αυτά που λέγουν οι ΠΑΤΕΡΕΣ μέσα από τους ΚΑΝΟΝΕΣ των Συνόδων, δηλ. να αποτειχισθούν από τους αιρετικούς επισκόπους τους και από την αιρετική Εκκλησία τους, για να είναι έτσι πάντοτε εντός της Εκκλησίας του Χριστού, που είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία! 

-------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὀρθόν! Ἀπορῶ πού πολύ λίγοι ἱερεῖς ἔχουν ἀποτειχισθῆ μέχρι τώρα. Προφανῶς, τό βόλεμα, ὁ μισθός, οἱ «καθαιρέσεις» τῶν ἀποτειχιζομένων ἀπό τούς ψευδεπισκόπους των, καθώς καί τά ἄλλα δόκανα τοῦ Σατανᾶ στέλνουν εἰς τήν Κόλασιν ἀκόμη καί ἐκλεκτούς ἱερεῖς πού ἔχουν τήν διάκρισιν νά ἰδοῦν ὅτι κηρύσσεται αἵρεσις ἤ μᾶλλον αἱρέσεις ἀπό τούς «ἱεράρχας» των.

The Commemoration of the Miracle Wrought by Archangel Michael in Colossae (Chonae)

The feast today in honour of the Archangel Michael commemorates the great miracle he wrought when he delivered from destruction a church and holy spring named for him. The pagans, moved by malice, sought to destroy the aforesaid church and holy spring by turning the course of two rivers against them. But the Archangel appeared and, by means of the Cross and a great earthquake that shook the entire area, diverted the waters into an underground course. Henceforth, the name of that place changed from Colossae to Chonae, which means "funnels" in Greek.