Τις δύναται να φαντασθή την Ορθόδοξον Εκκλησίαν της περιόδου εκείνης των Πατέρων, να κηρύσση εαυτήν οργανικόν μέλος ομοσπονδίας τινός, ενούσης Ευνομιανούς ή Ανομίους, Αρειανούς, Ημιαρειανούς, Σαβελλιανούς και Απολλιναριστάς; Βεβαίως ουδείς! Αλλά τουναντίον, ο α΄ Κανών της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου δεν ομιλεί περί ενώσεως με τοιαύτας ομάδας, αλλά ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ αυτήν!». Εν τούτοις, η Ορθόδοξος Εκκλησία, Ήτις είναι «άθικτος παρθένος, Εκκλησία χιονόσωμος….σώφρων, άμωμος, ερασμία», ερρίφθη «εις τον κλίβανον» της φρικώδους ταύτης παναιρέσεως, δια της συμμετοχής εις την ειδικήν, δια την παναίρεσιν ταύτην λειτουργία της Λίμα, κατά την Έκτην Σύνοδον του Π.Σ.Ε. εις Βανκούβερ του Καναδά! (εφημ. Ορθόδοξος Τύπος 30-9-1983). Εάν εις τα ως άνω αναφερόμενα «υπαγορεύματα του διαβόλου» είχον αντισταθή οι Ποιμένες, ίσως δεν είχομεν φθάσει εις τον σωρείτην των βλασφημιών κατά του Αγίου Πνεύματος, εκ μέρους των «Φρουρών» της Ορθοδοξίας, προβαινόντων εις φιλαιρετικάς σχέσεις μετά των ετεροδόξων και κατακρημνιζομένων εις τα βαθέα σκότη της οικουμενιστικής πλάνης, όπου απαντούν τον βασικόν λίθον της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, τον αιρεσιάρχην πάπαν, τύπον του Αντιχρίστου!
ΑΣΚΗΣΙΣ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, Ὁμ. Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Μὲ βάση τὸ λόγο καὶ τὴ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων μας, τῶν αὐθεντικῶν θεολόγων τῆς Ὀρθοδοξίας, θὰ φωτισθεῖ στὴν συνέχεια ἡ σχέση καὶ συμπληρωματικότητα τῶν δύο πτερύγων τῆς ἁγιοπνευματικῆς μας ζωῆς, τῆς ἀσκήσεως καὶ τῆς λατρείας.
1. Ὁ Χριστιανισμὸς δὲν εἶναι ἁπλὰ «μάθημα», ἀλλὰ προπάντων «πάθημα». Προσφέρεται ὡς ζωή, ὡς ἔνταξη σὲ ἕνα «καινό» -ἀποκεκαλυμμένο ἐν Χριστῷ, τρόπο ζωῆς, τὴν ζωὴ ποὺ εἰσήγαγε στὴν ἱστορία ὁ ἔνσαρκος Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὁ πιστὸς καλεῖται νὰ φθάσει-μέσῳ μιᾶς συγκεκριμένης πορείας- σὲ σημεῖο, ποὺ νὰ ἐφαρμόζει καὶ στὸν ἑαυτό του ἡ ὁμολογία τοῦ Ἀπ. Παύλου: «ζῶ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός» (Γαλ. 2, 20). Εἶναι «μόρφωσις» τοῦ Χριστοῦ μέσα στὸν πιστὸ (πρβλ. «ἵνα μορφωθῆ Χριστὸς ἐν ἡμῖν»· Γαλ. 4, 19). Νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος Χριστός -θεὸς κατὰ χάριν. Ἡ πορεία αὐτή, ποὺ ἰσοσυναμεῖ μὲ θεραπευτικὴ διαδικασία τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως (1) εἶναι ἀκριβῶς ἡ Πνευματικὴ ζωὴ ἤ ζωὴ ἐν Ἁγίῳ Πενύματι. Αὐτὸ σημαίνει μετοχὴ στὴν προσφερόμενη ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἄκτιση Χάρη, ποὺ ἐγκαθιδρύεται στὸν ἀσκούμενο πιστὸ ὡς «βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (οὐράνια βασιλεία) καὶ φανερώνεται ὡς πορεία ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Προορισμὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νὰ ζεῖ μέσα στὸ ἁγιοτριαδικὸ φῶς, γιὰ νὰ εἶναι κατ᾽ ἀλήθειαν ἄνθρωπος καὶ συν-άνθρωπος, ἀγαπώντας ἀληθινὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον του, στὰ ὅρια τῆς εὐσεβείας καὶ ἀγαπητικῆς ἀνιδιοτέλειας, κατὰ τὸν ἀποστολικὸ λόγο: «σωφρόνως, καὶ δικαίως, καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ αἰῶνι» (Τιτ. 2,12).
Η Ιερότητα της Ελληνικής Γλώσσας -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
H Ελληνική γλώσσα, αποτελεί το μείζον Ιερό εκ Θεού αγαθό, όπου συμπεριλαμβάνει το σύμπαν του παγκόσμιου πολιτισμού, τόσο από εννοιολογική, πραγματολογική αλλά και από αισθητική άποψη.
Συνιστά, κατά το μάλλον ή ήττον τον ομφάλιο λώρο με την
διαχρονικά ζώσα Ελληνο-Ορθόδοξη παράδοσή μας, καθότι δια αυτής, αφεύκτως
αναβιώνουν οι ιστορικές μνήμες των προγόνων μας και τοιουτοτρόπως διατηρείται
άσβεστη η αληθής φλόγα της ταυτότητας του θαυμαστού Γένους των Ελλήνων.
Η ιερά αυτή παρακαταθήκη σήμερον, κακοποιείται βάναυσα εκ του Ελλαδικού Κράτους, την στιγμή την οποία, σοβεί χρονιώς, αλλά ιδαίτατα μεταπολιτευτικά, η πλήρης διάσταση Ελληνικού έθνους με το Ελλαδικό Κράτος, εις το στόχαστρο του οποίου, ετέθη όλως περιέργως και το μεγαλείο της Ελληνικής γλώσσης κατά τρόπο αισχρό και χυδαίο.
«Τά εμβόλια covid-19 δοκιμάζονται» -- του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
https://youtu.be/W7cXeskKi4w?t=12
Άν είχαν πρόβλημα ήχου, στήν προηγούμενη ανάρτηση, οι
αναγνώστες τού ιστολογίου
Καλά τό διαβάσατε : «Τά
εμβόλια covid-19 δοκιμάζονται», ναί, τό ξέρω καί τό ξέρουμε. Δοκιμάζονται όπως οι
μεταμοσχεύσεις οργάνων. Ποιός τό αμφισβητεί ; Άν πεθάνει ένας ασθενής μετά τήν
μεταμόσχευση οργάνου, οι γιατροί θά πούν «κάναμε ότι μπορούσαμε» καί οι
συγγενείς θά πούν «ευχαριστώ». Άν όμως πεθάνει ένας υγιής μετά από τό εμβόλιο Covid-19, οι γιατροί τί θά πούν ; Κάναμε ότι μπορύσαμε ; Μά δέν είχαν νά κάνουν
μέ έναν άρρωστο. Ήταν
στά καλά του ο άνθρωπος, δέν ήταν ασθενής.
Ἐγκληματικά ψεύδη τῆς «ἐγκληματικῆς ὀργανώσεως Μητσοτάκη» -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀναπληρωτοῦ Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων
Ὁ ὀχετός μίσους, ψεύδους καί ἀντιχρίστου ἀνθελληνισμοῦ πού παράγεται ἀπό τήν «κυβέρνησιν» καί τούς συνεργάτας της καί κατακλύζει τά ΜΜΕ (= Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ) εἰς τά πλαίσα τῆς ἀθλίας καί βρωμερᾶς προπαγάνδας ὑπέρ τοῦ «ἐμβολιασμοῦ» «κατά τοῦ Covid-19» ἔχει γίνει πλέον ἀντιληπτός καί ἀπό τόν πλέον ἀνυποψίαστον πολίτην. Καθημερινῶς, ἀνακοινώνονται χιλιάδες «κρούσματα», πού δέν εἶναι βεβαίως κρούσματα (= νοσήσεις), ἀλλά ψευδῶς θετικά «τέστς», χωρίς ὅμως ν’ ἀναφέρεται ταυτοχρόνως καί ὁ ἀριθμός τῶν «τέστς» πού διηνεργήθησαν, ἀνακοινώνονται ἐπίσης ψευδῶς θάνατοι «ἀπό Covid-19» κ.λπ.
Ὁ «Covid-19» εἶναι ἕν πολύ ἀποτελεσματικόν ἐργαλεῖον εἰς τάς χεῖρας τῶν νεοταξιτῶν (= Σατανιστῶν), τό ὁποῖον αὐτοί χρησιμοποιοῦν διά τήν κατατρομοκράτησιν τῶν Ἑλλήνων, μέ στόχον τήν μείωσιν τοῦ πληθυσμοῦ διά τῶν «ἐμβολιασμῶν», διά τῆς καταστροφῆς τῆς ὑγείας καί τοῦ ὑγειονομικοῦ συστήματος, καθώς καί διά τῆς καταστροφῆς τῆς οἰκονομίας. Μέ τόν τρόπον αὐτόν ἐπιδιώκουν τήν εὐκολωτέραν ὑποταγήν τῶν Ἑλλήνων εἰς τόν διεθνῆ Σατανισμόν, μέσῳ τῶν ἀνδρεικέλων πού «κυβερνοῦν» τήν Ἑλλάδα καί τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Διά τόν αὐτόν σκοπόν καί μέ τήν ἰδίαν μανίαν προωθοῦνται καί χιλιάδες ἄλλαι διαστροφαί καί βρωμεραί προδοσίαι, ὅπως ἡ κατάργησις τῆς Ὀρθοδοξίας (τό ἄκρως βρωμερόν αὐτό «ἔργον» ἔχουν ἀναλάβει οἱ ψευδο-επίσκοποι), τά μνημόνια, ἡ πλήρης ἔνταξις τῆς Ἑλλάδος εἰς τήν ἀνθελληνικήν καί ἀντίχριστον Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν, αἱ ἐκχωρήσεις ἐθνικῆς κυριαρχίας εἰς τούς ἐχθρούς τῆς Ἑλλάδος, ἡ λαθρομετανάστευσις καί ἡ δι’ αὐτῆς ἰσλαμοποίησις τῆς Ἑλλάδος, ἡ ψήφισις ἀντιχρίστων, ἀνθελληνικῶν καί ἀπανθρώπων νόμων, ἡ προώθησις σεξουαλικῶν καί ἄλλων διαστροφῶν, ἀκόμη καί μέσῳ τῆς διδασκαλίας των εἰς τά σχολεῖα κ.λπ.
ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ -- ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ
Χρειάζεται κατά καιρούς κάποια αιτία, μία νέα ιδέα, ένα σύνθημα μοντέρνο, δια να φανερωθή ο εσωτερικός, ο κρυπτός κόσμος των ιδεών μας, αι πεποιθήσεις μας, η πίστις μας. Χρειάζεται μία πνευματικής φύσεως λυδία λίθος, δια να δοκιμάση τι έχομεν μέσα εις τας καρδίας μας, ως ανεκδήλωτον σύστημα ιδεών, ως σύγχυσιν, ως κενόν, ως άρνησιν ή ως πίστιν. Από την άποψιν αυτήν αντιλαμβάνεται κανείς την σκοπιμότητα του Αποστόλου Παύλου λέγοντος: «Δει και αιρέσεις είναι εν υμίν, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται», άρα και οι αδόκιμοι…
Σήμερον εις τον χώρον της ορθοδόξου Ελλάδος, ως νέα ιδέα, ως λυδία λίθος, που κάμνει να «αποκαλύπτωνται εκ πολλών καρδιών οι διαλογισμοί», είναι ο οικουμενισμός. Έστι δε «οικουμενισμός», εις την μοντέρναν φιλοσοφικοθρησκευτικήν εκδοχήν του, υπέρβασις των τεθειμένων θρησκευτικών, φιλοσοφικών, παραδοσικακών ορίων και σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών, παραδόσεων, εις μίαν ενότητα. Λοιπόν, αυτή η «θαυμασία» ιδέα του «συγκερασμού», της «οικουμενικότητος», έχει κατακτήσει όλον τον κόσμον, επομένως και εις μεγάλην κλίμακα τον εξ απυθμένου μωρίας και αφιλοτιμίας πάσχοντα λαόν μας. Και δια μεν τους μη έχοντας τον πλούτον της Χάριτος της Ορθοδόξου Πίστεως και Θεολογίας, το πράγμα παίρνει άλλην σημασίαν. Οι λαοί ζητούν, ως μη έχοντες. Και στενάζουν, δια να εύρουν την λύτρωσιν. Δια τούτο, κάθε νέα ιδέα, υποσχομένη λύτρωσιν, τους ενθουσιάζει και τους κατακτά. Και θα έλεγε κανείς, ότι ευρίσκονται εις την ορθήν οδόν, έστω και αν αποδέχωνται κατά διαδοχήν κάθε είδους πλάνην… Αλλά ημείς, οι τόσον σκανδαλωδώς ευνοηθέντες υπό του Θεού, τι ζητούμεν μέσα εις τας αγοράς των ιδεών; Να πάρωμεν τι; Φιλοσοφίαν; Εδανείσαμεν. Καλλιτεχνίαν; Έσχομεν άφθονον. «Φιλοσοφούμεν μετ’ ευτελείας και φιλοκαλούμεν άνευ μαλακίας». Θρησκείαν; Ολόκληρον βιούμεν την αποκεκαλυμμένην Αλήθειαν, ορθοδόξως ερμηνευθείσαν, ήτις διαποτίζει όλην την ψυχοπνευματικήν μας υπόστασιν. Είμεθα πλήρεις, αυτάρκεις, κεκορασμένοι από φως, από χαράν, από πίστιν, από ελπίδα, από αγάπην, από μεταφυσικήν βεβαιότητα. Ούτε ο νους μας μετεωρίζεται πέραν από τα πάμφωτα και ατέρμονα όριά του, ούτε η καρδία μας αισθάνεται ένδειαν, ως ηνωμένη με τον Κύριον Ιησούν Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον και Αναστάντα…
Τη ΙΖ΄ (17η) του Αυγούστου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΜΥΡΩΝΟΣ.
Μύρων ο ένδοξος Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Δεκίου και Αντιπάτρου άρχοντος της επαρχίας Αχαϊας εν έτει σν΄ (250), πρεσβύτερος το αξίωμα, αγαθός την γνώμην, εντίμου καταγωγής, πλούτον έχων πολύν και παρά Θεού και ανθρώπων φιλούμενος. Επειδή λοιπόν ο ρηθείς Αντίπατρος μετέβη εις την Εκκλησίαν κατά την ημέραν των Χριστουγέννων, επί τω σκοπώ να συλλάβη και να τιμωρήση πολλούς Χριστιανούς, ο Άγιος ούτος Μύρων, ζήλου θείου πλησθείς, ύβρισε τον Αντίπατρον και ένεκα τούτου εκρέμασαν αυτόν και εξέσχισαν. Είτα τον έρριψαν εντός καμίνου, ήτις τόσον πολύ ηνάφθη, ώστε ο κτύπος του πυρός ηκούετο εις πολύ διάστημα τόπου· αλλ’ όμως η κάμινος τον μεν Άγιον δεξαμένη εφύλαξεν αυτόν αβλαβή, το δε πυρ κατέκαυσεν εκατόν πεντήκοντα απίστους.
Που είναι ο εντός και εκτός Ελλάδος Μοναχισμός ;;;
Ο μοναχός δεν πρέπει να επιτρέπει την παραμικρή καινοτομία σε θέματα πίστεως, κατά τον Άγιο Πατέρα και μεγάλο μοναστικό ηγέτη, οργανωτή του μοναχικού βίου Θεόδωρο Στουδίτη. Δεν φοβήθηκε τις απειλές και τους διωγμούς των εικονομάχων αυτοκρατόρων και πατριαρχών αλλά μέσα στην Κωνσταντινούπολη, στον περίβολο, της Μεγάλης Ιεράς Μονής Στουδίου, οργάνωσε λιτανεία με λαμπαδηφορία χιλίων μοναχών, που κρατούσαν τις απαγορευμένες άγιες εικόνες στα χέρια τους. Δέκα χιλιάδες μοναχούς της Παλαιστίνης συγκέντρωσαν παλαιότερα στα Ιεροσόλυμα οι Άγιοι Σάββας Ηγιασμένος και Θεοδόσιος Κοινοβιάρχης, και άλλοι μέγιστοι μοναχικοί ηγέτες, και έσωσαν την Ορθοδοξία από την αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Ποιος θα σώσει τώρα την Εκκλησία από την παναίρεση του Οικουμενισμού και την δολιότητα του Παπισμού;
Τη Υπερμάχω Στρατηγέ τα Νικητήρια!!!!!!!!!! -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Μεσούσης της σαχλεπίσαχλης και φαυλεπίφαυλης ευήθειας της τρεχούσης παγκόσμιας επιβληθησομένης παγκόσμιας δικτατορίας, υπό του αφηγήματος της «οικουμενικής πανδημίας» ήδη έχει κηρυχθεί η έννοια του οιονεί τρίτου παγκόσμιου πολέμου με ειρηνικά μέσα, δοθέντος ότι τα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά μας δικαιώματα συρρικνώνονται.
Η έννοια του Κράτους διογκώνεται εν είδη ενός Κραταιού
ηγεμόνος και επιτίθεται κατά του έθνους, των παραδόσεων, της γλώσσας και του
πολιτισμού, εν άλλοις δηλαδή λόγοις, βιώνουμε μία πρωτόφαντη μορφή, παγκόσμιας
δικτατορίας, η οποία κατατείνει εις την δημιουργία μία Νέας Τάξης Πραγμάτων η
οποία ερείδεται εις του εξής νεοπαγείς πυλώνες καθολικής διάβρωσης της εθνικής
αυτοτέλειας των επιμέρους εθνών Κρατών.
Καταρχάς, κυρίως εν Ελλάδι, η οποία συνιστά ένα καχεκτικό, ελλιπές, προτεκτοράτου, του παγκόσμιου ισχυρού παρακράτους της θεσμικής ελίτ :
Κατακλυσμὸς τοῦ κακοῦ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
Ἀκούγοντας τή λέξη "κατακλυσμός", τό μυαλό μας ἀναπολεῖ ἐκείνη τή πλήμμυρα τῶν νερῶν πού σκέπασε τή γῆ ὅλη, στά χρόνια τοῦ Νῶε, καθώς μαθαίναμε ἀπ' τό Δημοτικό. Καί γιατί ὁ κατακλυσμός; Γιά τίς πολλές ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων, ὅπως εἶχε συμβεῖ ἀργότερα καί μέ τήν καταστροφή τῶν Σοδόμων καί τῆς Γομόρρας (ἤ τῶν Γομόρρων), πάλι ἀπ' τίς ἁμαρτίες τους. Ἐμεῖς ζοῦμε σέ κατακλυσμό τοῦ κακοῦ. Σήμερα, φαίνεται πώς ξεπέρασαν οἱ ἄνθρωποι τίς ἁμαρτίες κάθε ἄλλης ἐποχῆς. Μᾶς ταιριάζει παρόμοιος κατακλυσμός, ἀλλ' ὁ Θεός ἔχει τά σχέδιά Του, δηλαδή, πότε καί πῶς θά μᾶς παιδαγωγήσει ἤ ἐξαφανίσει ἀπό τοῦτο τόν κόσμο. Χίλιους τρόπους ἔχει ὁ Θεός. Ἐπί τοῦ παρόντος ἡ ἀγάπη Του καί ἡ μακροθυμία Του, μᾶς ἀνέχεται καί μᾶς καλεῖ πρός μετάνοια. Θά μοῦ πεῖτε, μέ τή φόρα πού πήραμε στό κακό, τή φιληδονία, τή σαρκολατρεία, τίς ἀσέλγειες, τήν ἀρσενοκοιτία τήν παιδεραστία καί κακῶν... "ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός", θά ὑπάρξει ἐπιστροφή καί μεταμέλεια; Εἶναι πολύ δύσκολη, ἄν ὄχι, ἀδύνατη μιά τέτοια μεταμέλεια καί μετάνοια. Πόσες φορές, ὡστόσο, βλέπουμε τά ἀδύνατα νά γίνονται "δυνατά παρά τῷ Θεῷ"! Γιά τώρα κυβερνοῦν ἀντίχριστοι πολλοί, πού ἐνεργοποιοῦνται γιά τήν ἔλευση τοῦ ἀναμενόμενου Ἀντίχριστου, πού θά εἶναι φορέας ὅλης τῆς δύναμης τοῦ Σατανᾶ. Ἐμεῖς τώρα, ἄς βαδίζουμε μέ προσευχή καί προσοχή. Θησαυρός μας ἡ Ὀρθοδοξία καί Ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ.
π. Θεόδωρος Ζήσης:
«Ἔγγαμος ἱερεύς, μοῦ εἶπε: “Προτιμῶ νὰ καλλιεργῶ τὰ χωράφια μου, ὡς ἁπλὸς ἀγρότης, καὶ νὰ κρατήσω τὴν πίστη μου, παρὰ νὰ συνεργήσω στὴν κατεδάφισή της καὶ νὰ πάω στὴν κόλαση μαζὶ μὲ τὸν πατριάρχη καὶ τοὺς ἐπισκόπους”... Αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ ὀλιγογράμματος ἱερεὺς ...ἐκφράζουν τὴν διαχρονικὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴν στάση ὅλων τῶν πιστῶν καὶ τῶν λαϊκῶν ἀπέναντι τῶν ἐπισκόπων καὶ τῶν πρεσβυτέρων σὲ περίπτωση ποὺ δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ ἐνισχύουν τὴν αἵρεση καὶ τὴν πλάνη».