Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ -- Αθωνικά άνθη

Είναι τόσον ακτινοβόλος η μορφή του αγίου Νικοδήμου εις τας ημέρας μας, ώστε το παρόν άρθρον να δικαιολογήται μόνον από την επιθυμίαν μας να τον ζωντανεύσωμεν εις την μνήμην μας επί τη εορτή του, την οποίαν, από του 1955, καθώρισε να τελήται η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία υφ’ όλου του ορθοδόξου κόσμου κατά την 14^ην Ιουλίου.                                                                                                                                                      

Το ασκίαστον και άφθαρτον μεγαλείον των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, συνίσταται εις την δι’ όλους τους αιώνας ισχύουσαν πνευματέμφορον διδασκαλίαν των. Και ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης δεν ωμίλησε μόνον εις την εποχήν του. Ό,τι εδίδαξε τον 18^ον αιώνα, Θεοφωτίστως, το ίδιον θα εδίδασκε και σήμερον και εις το αόριστον μέλλον. Διατί; Διότι «ο Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας». Και η από τον Χριστόν απορρέουσα ζωοποιός Θεολογία ουδέποτε παλαιούται. Ο καταρράκτης της χάριτος δεν σταματά ούτε αλλάσσει ουσίαν. Η αξία των αγίων Πατέρων οφείλεται εις το ότι κατέστησαν εαυτούς δεκτικά δοχεία της χάριτος. Δεν παρέμειναν εις την φυσικήν κατάστασιν, δεν διηκόνησαν τον ορθόν λόγον. Εξηγίασαν την φύσιν, ανήλθον εις το υπέρ φύσιν και μετέσχον του υπερλόγου θείου κόσμου. Εντεύθεν εδίδαξαν τον λόγον της αληθείας. Εκαθάρθησαν, εφωτίσθησαν, ηγιάσθησαν. Δεν ανεζήτησαν την αλήθειαν από τον εαυτόν των, δεν ενεπιστεύθησαν εις τα πλάσματα της διανοίας των. Ανεζήτησαν τον Θεόν δια προσευχής και ταπεινώσεως κατόπιν αγνισμού από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος. Και ο υπέρ φύσιν και υπέρ λόγον Θεός απεκαλύφθη εις αυτούς δι’ ελλάμψεως ακτίστου. Και εθεολόγησαν. Και από το ΕΝ Άγιον πνεύμα ήντλησαν τας αυτάς αληθείας δια την οικοδομήν της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ούτως εξηγείται η θαυμαστή ενότης, ήτις διακρίνει την Πατερικήν διδασκαλίαν. Όπως πάντες οι άγιοι Πατέρες ηκολούθησαν την οδόν της καθάρσεως, της ελλάμψεως και της μυστικής ενώσεως με τον Χριστόν, ούτω και ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης εισήλθεν εις το εσώτερον του καταπετάσματος των μυστηρίων του Χριστού, αναδειχθείς ισοστάσιος τούτων και συνεχίσας την πνευματικήν παράδοσιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, την παράδοσιν της αληθείας.

Τά ψέμματα πού λέγουν οἱ Οἰκουμενισταί δέν θά τά ἔλεγεν οὔτε αὐτός ὁ «πατήρ τοῦ Ψεύδους»! -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

«Άπαντες ουν οι νεωτερίζοντες ή αιρέσει ή σχίσματι, εκουσίως ενεδύθησαν κατάραν ως ιμάτιον».

Αὐτά ἔλεγον, λέγουν καί θά λέγουν ἐς ἀεί οἱ ἀληθινοί Ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποῖοι ὅμως διαρκῶς λιγοστεύουν καί ἀντικαθίστανται μέ ψευδορθοδόξους, οἱ ὁποῖοι διώκουν τούς ἀληθινούς Ὀρθοδόξους! Στήν «Ἑλλάδα», οἱ ψευδορθόδοξοι ἀποτελοῦν τό 99,99% ὅσων δηλώνουν «ὀρθόδοξοι». Εἶναι αὐτοί πού κοινωνοῦν ἐκκλησιαστικῶς μέ τόν ψευδο-πατριάρχην Βαρθολομαῖον, ὁ ὁποῖος κατέχει ἡγετικήν θέσιν εἰς τήν Παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού εἶναι κατ' οὐσίαν Σατανισμός, ἐφόσον ποδοπατεῖ ἤ μᾶλλον ἀνατρέπει τήν Ἁγίαν Γραφήν καί τούς Ἁγίους Πατέρας. Τά ψέμματα πού λέγουν οἱ Οἰκουμενισταί δέν θά τά ἔλεγεν οὔτε αὐτός ὁ «πατήν τοῦ Ψεύδους»! Καί ὅμως, ὁ «λαός» αὐτούς ἀκολουθεῖ, προσκυνεῖ τούς ψευδοαγίους πού τοῦ σερβίρουν οἱ ὡς ἄνω Σατανισταί κ.λπ. Ἔτσι, ἡ Ἑλλάς κατήντησεν ἔθνος ἄθεον, καθότι, κατά τόν ἅγιον Γρηγόριον Παλαμᾶν, ἡ ἀδιαφορία στά τῆς πίστεως εἶναι τό τρίτον εἶδος ἀθεΐας! Πολύ φοβοῦμαι ὅτι, ἄν δέν μετανοήσουμε, ὁ Θεός συντόμως θά ἄρῃ τήν Χάριν Του ἀπό τήν Ἑλλάδα καί θά μᾶς ἀφήσῃ στό ἔλεος τῶν αἱμοβόρων ἰσλαμιστῶν πού οἱ Σατανισταί ἔχουν κουβαλήσει ἐδῶ.

Βέλγιον: Τὸ πρῶτον ἰσλαμικὸν κράτος εἰς τὴν Εὐρώπην;

 Η ΕΥΡΩΠΗ ἰσλαμοποιεῖται! Δεῖτε τὶ συμβαίνει στὴν «καρδιὰ τῆς Εὐρώπης»: «Ἕνα πολιτικὸ κόμμα ποὺ ὀνομάζεται “κόμμα ISLAM” ἀναπτύσσεται στὸ Βέλγιο. Ζητοῦν ἀνοιχτὰ τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ νόμου τῆς Σαρία μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ δημιουργήσουν ἕνα “100% ἰσλαμικὸ κράτος” στὸ Βέλγιο μέσα σὲ 20 χρόνια. Σύμφωνα μὲ τὸ RT: Ἱδρύθηκε τὸ 2012, τὸ κόμμα τοῦ Ἰσλὰμ ἐξέπληξε τὸ Βέλγιο κατὰ τὸ πρῶτο ἔτος, κερδίζοντας ἕδρες στοὺς δήμους Anderlecht καὶ Molenbeek τῆς πρωτεύουσας τῶν Βρυξελλῶν. Ὁ Μόλενμπεκ εἶναι γνωστὸς γιὰ τὸ ὅτι εἶναι «ἑστία ἐξτρεμισμοῦ», καθὼς ἕνας ἀριθμὸς ἰσλαμιστῶν πίσω ἀπὸ τὶς ἐπιθέσεις τοῦ Παρισιοῦ καὶ τῶν Βρυξελλῶν μεγάλωσε καὶ ἔζησε ἐκεῖ. Ὁ Ἀμπντελάι Μπακκάλι Ταχίρι, πρόεδρος τοῦ συντηρητικοῦ ἰσλαμικοῦ κόμματος στὸ Βέλγιο ἰσχυρίζεται ὅτι ὁ νόμος τῆς Σαρία εἶναι εὐέλικτος, ἀναφέροντας ἕνα παράδειγμα τῆς ἀπαγόρευσης ὁδήγησης γυναικῶν στὴ Σαουδικὴ Ἀραβία. Τὰ θέματα ποὺ περιλαμβάνονται στὴν ἀτζέντα τοῦ κόμματος περιλαμβάνουν τὸ νὰ ἐπιτρέπεται σὲ ὅλες τὶς γυναῖκες νὰ φοροῦν ἰσλαμικὴ μαντίλα καὶ νὰ ἀπαιτοῦν ἀπὸ ὅλα τὰ σχολεῖα νὰ προσφέρουν halal κρέας στὰ μενού τους. Ὁ ἀπώτερος στόχος του εἶναι νὰ μετατρέψουν τὸ Εὐρωπαϊκὸ Βέλγιο σὲ ἰσλαμικὸ κράτος. “Ὁ στόχος μας εἶναι ἕνα ἰσλαμικὸ κράτος 100 τοῖς ἑκατό”. Ὁρισμένοι Βέλγοι πολιτικοὶ ἐπέκριναν τὴν ἡμερήσια διάταξη καὶ τὶς παρατηρήσεις τοῦ κόμματος. Ὁ ὑφυπουργὸς Μετανάστευσης τοῦ Βελγίου Theo Francken χαρακτήρισε τὰ μέλη τοῦ κόμματος “λύκοι μὲ ροῦχα προβάτων”» (Ἱστ. Χειλαδάκης)! Ὅπου νά ’ναι, ἔρχεται καὶ ἡ σειρὰ τῆς Πατρίδας μας, ἡ ὁποία κατακλύζεται ἀπὸ ἀμέτρητα στίφη φανατικῶν μουσουλμάνων λαθρομεταναστῶν, μὲ τὴν ἀρωγὴ τῆς Εὐρώπης καὶ τὴ στήριξη τῆς κυβέρνησης, χορηγώντας παχυλὰ ἐπιδόματα παιδιῶν, στὶς μουσουλμάνες καὶ σκανδαλώδη δικαιώματα! Κραυγάζουμε ἀπεγνωσμένα: εἴμαστε τελειωμένοι!

"Ο.Τ."

Τη ΙΕ΄ (15η) Ιουλίου, του Αγίου και Ισαποστόλου βασιλέως των Ρώσων ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ του εκχριστιανίσαντος την Ρωσίαν εν ειρήνη τελειωθέντος.

Βλαδίμηρος ο Ισαπόστολος Άγιος της Ρωσικής Εκκλησίας και ηγεμών της Ρωσίας ήτο υιός του ηγεμόνος του Κιέβου Σβιατοσλάβ, γεννηθείς κατά το έτος 949. Η μήτηρ του εκαλείτο Μαλούσα, ήτο δε πρότερον οικονόμος της μητρός του Σβιατοσλάβ Αγίας βασιλίσης Όλγας, ήτις ησπάσθη πρώτη τον Χριστιανισμόν εν Ρωσία και ωδήγησε πολλούς ειε την ευσέβειαν. Ο Βλαδίμηρος μετά τον θάνατον του πατρός του κατεδιώχθη υπό των αδελφών του Γιαροπόλσκ και Ολιέγ και κατέφυγεν εις Σουηδίαν, βραδύτερον όμως κατανικήσας αυτούς κατέλαβε τον θρόνον του Κιέβου. Κατά την εποχήν εκείνην ο Βλαδίμηρος ήτο ακόμη ειδωλολάτρης, διότι και ο πατήρ του ελάτρευεν έως τέλους τα είδωλα, μη ακολουθήσας εις την πίστιν του Χριστού την μητέρα του Όλγαν, έλαβε δε πολλάς συζύγους, εκ των οποίων απέκτησε δώδεκα υιούς και ένδεκα θυγατέρας. Ούτος προτού να γίνη ακόμη Χριστιανός ανήγειρεν επί του λόφου του Κιέβου παρά την όχθην του Δνειπέρου μέγα είδωλον του Περούν, τον οποίον ελάτρευον ως θεόν της βροντής και αστραπής, όστις ήτο και ο κύριος θεός των Σλαύων, εις τον οποίον, όπως αναφέρουν τα αρχαία Ρωσικά χρονικά, εγίνοντο ανθρώπιναι θυσίαι.

Η διακήρυξις τῆς Ζ΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου:

«Ἡμεῖς δὲ κατὰ πάντα τῶν αὐτῶν Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν τὰ δόγματα καὶ πράγματα κρατοῦντες, κηρύσσομεν ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ, μηδὲν προστιθέντες, μηδὲν ἀφαιροῦντες τῶν ἐξ αὐτῶν παραδοθέντων ἡμῖν…

 

Ὁ δογματικὸς καὶ ἠθικὸς μινιμαλισμός, ὁ ἀνθρωπιστικὸς εἰρηνισμὸς  καὶ ὁ ὁριζόντιος ἀκτιβιστικὸς κοινωνισμὸς  ὁδηγοῦν εἰς μίαν ἕνωσιν τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου χωρὶς Ἐκκλησίαν καὶ χωρὶς Χριστόν, διὸ καὶ αἱ τοιαῦται προσπάθειαι τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν ἀποτελοῦν τὴν κατ’ ἐξοχὴν σύγχρονον βλασφημίαν κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ διακηρύσσουν τὴν βαθεῖαν κρίσιν πίστεως τοῦ δυτικοῦ χριστιανικοῦ κόσμου. Ἡ ἀδιαφόρως θεολογικῶν ἀντιθέσεων ἤ καὶ αἱρετικῶν πλανῶν παραδοχὴ τῆς ἀρχῆς τῆς «Διακοινωνίας» (Inter-communio) συνεπάγεται τὴν ἄρνησιν τῆς Ἀληθείας, ἤτοι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διότι κατὰ τὸν Μ. Ἀθανάσιον οἱ Χριστιανοὶ ὀφείλουν νὰ παραμένουν ἀμετακίνητοι εις «αυτήν την εξ αρχής παράδοσιν και διδασκαλίαν και πίστιν της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας ην  ο μεν Κύριος έδωκεν, οι Απόστολοι εκήρυξαν και οι Πατέρες εφύλαξαν. Εν ταύτη γαρ η Εκκλησία τεθεμελίωται και ο ταύτης εκπίπτων ούτ΄ αν είη ούτ΄ αν έτι λέγοιτο Χριστιανός» (Προς Σεραπίωνα, επ.  1,  PG  26,  593.  596).

Τοιαύτη εἶναι καὶ ἡ ἐκφράζουσα τὴν αὐτοσυνειδησίαν τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας διακήρυξις τῆς Ζ΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου: «Ἡμεῖς δὲ κατὰ πάντα τῶν αὐτῶν Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν τὰ δόγματα καὶ πράγματα κρατοῦντες, κηρύσσομεν ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ, μηδὲν προστιθέντες, μηδὲν ἀφαιροῦντες τῶν ἐξ αὐτῶν παραδοθέντων ἡμῖν.  Ἀλλὰ τούτοις βεβαιούμεθα, τούτοις στηριζόμεθα. Οὕτως ὁμολογοῦμεν, οὕτως διδάσκομεν, καθὼς αἱ ἅγιαι καὶ Οἰκουμενικαὶ ἕξ Σύνοδοι ὥρισαν καὶ ἐβεβαίωσαν... Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι  ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφρόνηκεν, ἡ Χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ Ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ Σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἐβράβευσεν. Οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν...Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν»(Μansi 13, 129). Αὕτη ἡ πίστις πολεμεῖται καὶ νοθεύεται διὰ τοῦ συγχρόνου Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἰδίᾳ τοῦ λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν, τοῦ λίκνου πασῶν τῶν αἱρέσεων  καὶ προδρόμου τοῦ  Ἀντιχρίστου.

Ὁ Μέγας Βασίλειος στὸ ἔργον του «Πρόσεχε σεαυτῷ» συμβουλεύει τὰ ἑξῆς:

«Ἐξέτασε τὸν ἑαυτόν σου, νὰ γνωρίσης ποιὸς εἶσαι. Γνώρισε τὴν φύση σου, ὅτι δηλαδὴ τὸ μὲν σῶμα σου εἶναι θνητό, ἡ δὲ ψυχή σου ἀθάνατη, καὶ ὅτι ἡ ζωή μας εἶναι κάπως διπλῆ. Ἡ μιὰ φάση της σχετίζεται μὲ τὴν σάρκα καὶ περνάει γρήγορα, ἐνῶ ἡ ἄλλη φάση της συγγενεύει μὲ τὴν ψυχή καὶ δὲν ἐπιδέχεται περιγραφή. “Πρόσεχε λοιπὸν τὸν ἑαυτόν σου” καὶ οὔτε στὰ θνητὰ καὶ τὰ φθαρτὰ νὰ προσκολληθῆς, σὰν νὰ εἶναι αἰώνια, οὔτε τὰ αἰώνια νὰ περιφρονήσης, σὰν νὰ εἶναι προσωρινά».

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                          

Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;  

Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                

Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                 

Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

-----------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Εἶχα τήν ἐντύπωσιν ὅτι οἱ «σχολιασταί» τῶν 0,60 εὐρώ ἀνά «σχόλιον» ἐξηφανίσθησαν ἀπό αὐτό τό ἱστολόγιον, ἀλλ' ἔκανα λάθος. Κάθε φορά πού ἀνεβαίνει αὐτή ἡ ἀνάρτησις ἔχουμε καί «σχόλια» ὅπως αὐτό τοῦ ὡς ἄνω ἀνωνύμου τῆς 15 Ιουλίου 2021 - 3:54 π.μ.

Ἐρωτήματα περί τῶν ἁγιοκατατάξεων

 Πρὸς τὴν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τύπος:

Κύριε Διευθυντά, τῶν ἀγωνιζομένων ὀρθοδόξων πιστῶν, τὸν τελευταῖο καιρό, παρουσιάζονται πολλὲς «ἁγιοκατατάξεις», σύγχρονων πνευματικῶν μορφῶν, τῆς Ἐκκλησίας. Γιὰ τὸ θέμα αὐτό, ἀκούγονται κάποια σχόλια:

1) Οἱ ἄνθρωποι, τόσο τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου, ὅσο καὶ τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι τοὺς προτείνουν, στηρίζονται σὲ κάποιες σκοπιμότητες καὶ εἶναι ἄσχετοι, μὲ τὴν ζωή καὶ τὴν προσωπικότητα, τῶν νέων ἁγίων.

------------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Η ενσυνείδητος Διαστροφή της αληθείας. Αυτό είναι η Βλασφημία του αγίου Πνεύματος.

ΕΡΩΤΗΣΗ

Για τα εμβόλια: Μπορείς να γράφεις ότι οι εκτρώσεις είναι θανάσιμη αμαρτία και να επιβάλλεις αφορισμούς κι επιτίμια, αλλά να κηρύττεις υπέρ των εμβολίων και να δίνεις ευλογία να μπολιάζονται με τα εμβόλια που περιέχουν τα προϊόντα αυτής της εκτρώσεως γιατί δεν είναι θέμα πίστεως και εκκλησιαστικό ζήτημα;;

π. Γρηγόριος

Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ.

Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸν Ἅγιον Νικόδημον τὸν Ἁγιορείτην: « Ὁ Ἰησοῦς, σὲ παρακαλῶ, ἂς εἶναι τὸ γλυκὺ ἐντρύφημα τῆς γλώσσης σου, ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι τὸ τερπνὸν μελέτημα τῆς καρδίας σου, ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι τὸ ἐντρύφημα καὶ ἡ ἰδέα τοῦ νοῦ σου. Ἐν συντομία ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι ἡ ἀναπνοή σου καὶ ποτὲ νὰ μὴ χορταίνης ἐπικαλούμενος τὸν Ἰησοῦν…»

The Great Doxology - Η μεγάλη Δοξολογία

 

Ἀπό τόν πόλεμον τῶν παθῶν -- «ΠΝΕΥΜΑ ΑΡΓΟΛΟΓΙΑΣ» -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὅποιος ἐλέγχει τόν ἑαυτό του, εἶναι προσεκτικός στά λόγια του. Οὔτε πολυλογεῖ, οὔτε ἀργολογεῖ. Οὔτε πολυμιλάει, ἀλλ’ οὔτε ἀπερίσκεπτα βγαίνουν ἀπ’ τά χείλη του τά λόγια πού λέει. Ἡ πολυλογία εἶναι μητέρα τῆς φλυαρίας, τῆς κακολογίας, τῆς κατηγορίας, τῆς κατάκρισης, τῆς περιαυτολογίας καί πολλῶν ἄλλων κακῶν. «Ἐκ πολυλογίας οὐκ ἐκφεύξη ἁμαρτίαν» (Παροιμ. Ι΄ 19). Ἀπό τήν πολυλογία εἶναι ἀδύνατο νά ξεφύγεις τήν ἁμαρτία. Ὁ φιλόκοσμος μέ τήν ἐξωστρέφειά του, βρίσκεται σ’ ἕνα συνεχῆ διάλογο μέ τούς ἄλλους. Ὁ φιλήσυχος - ὁ φίλος τῆς πνευματικῆς «ἡσυχίας» - διαλέγεται μέ τόν ἑαυτό του. Ὁ πρῶτος στερεῖται αὐτογνωσίας, γιατί, καθώς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, «ὁ πολύλογος οὕπω ἐπέγνω ἑαυτόν ὡς δεῖ», ἐνῶ «ὁ σιωπῆς φίλος, προσεγγίζει Θεῷ». Και συνεχίζει:

Aquila the Apostle among the 70

Saint Aquila, who was from Pontus of Asia Minor, was a Jew by race and a tent-maker by trade. In the year 52 he and his wife Priscilla were in Corinth when Saint Paul first came there. They gave him hospitality, and the Apostle remained with them for many days, himself working at the same trade as they (Acts 18:2-3). And having believed in Christ through Paul, they followed him from that time on, working together with him and suffering perils with him for the sake of the preaching of the Gospel, as he himself testifies concerning them in his Epistle to the Romans, saying: "Greet Priscilla and Aquila, my helpers in Christ Jesus: who have for my life laid down their own necks: unto whom not only I give thanks, but also all the churches of the nations" (Rom. 16:3-4). When and where they reposed is unknown.