ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

«Φως το εκ Φωτός εκλάμψαν, Πανάμωμε, εκ Σου ανέτειλε και την αμαυρότητα της αθεΐας πάσαν διέλυσε, και τους νυκτί καθεύδοντας εφωταγώγησε· δια τούτο πάντες κατά χρέος Σε εις αιώνας αεί μακαρίζομεν῾

Φως λέγεται ο Υιός και Λόγος του Θεού και Φως το ακρότατον, ως είπεν η Θεολόγος του Γρηγορίου φωνή, κοντά εις τον οποίον δεν είναι καμμία μεταβολή, αλλ’ ουδέ μεταβολής αποσκίασμα κατά τον Ιερόν Αδελφόθεον. «Παρ’ ω ουκ ένι παραλλαγή, ή τροπής αποσκίασμα» (Ιακ. α: 17)· όθεν τούτο ηξεύρων ο θεσπέσιος Μελωδός, αποτείνει τον λόγον προς την Θεοτόκον και λέγει· «Ω Παρθένε Πανάμωμε η παντός μώμου (μολυσμού) ανωτέρα υπάρχουσα, καθώς λέγεται εν τω Άσματι «Όλη καλή η πλησίον μου, και μώμος ουκ έστιν εν σοι» (Άσ. δ: 7), ο Μονογενής Υιός του Θεού, όστις προ πάντων των αιώνων εγεννήθη αρρεύστως και απαθώς εκ του Πατρός, και εξέλαμψε Φως εκ Φωτός, αυτός ανέτειλεν από την άχραντον και άσπορον κοιλίαν Σου επ΄ εσχάτων των χρόνων· και επειδή είναι ίδιον του φωτός να φωτίζη τους άλλους, δια τούτο και το Φως το ανατείλαν εκ της γαστρός Σου διέλυσεν όλον το σκότος της αθεϊας και αμαρτίας· «Το φως, φυσίν, εν τη σκοτία φαίνει» (Ιω. α: στ)· και ακολούθως εφωταγώγησεν όλους εκείνους όπου εκοιμώντο μέσα εις την νύκτα της απιστίας κατά τον Ησαΐαν λέγοντα «Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει ίδε φως μέγα» (Ησ. θ: 2).

Οι μουσουλμανικές γειτονιές στη Βρετανία είναι «απαγορευμένες περιοχές»

 


Έρευνα καθηγητή: Οι μουσουλμανικές γειτονιές στη Βρετανία είναι «απαγορευμένες περιοχές»
Ένας ακαδημαϊκός που σπούδασε μουσουλμανική ένταξη στη Βρετανία αποκάλυψε σε ένα νέο βιβλίο ότι γυναίκες και παιδιά σε ορισμένες κοινότητες υπόκεινται σε κανόνες που μοιάζουν με κανόνες των Ταλιμπάν και ότι οι μη μουσουλμάνοι αντιμετωπίζουν απειλές βίας.

Russia Today

Ο Ed Husain, καθηγητής του Walsh School of Foreign Service στο Πανεπιστήμιο Georgetown, επισκέφτηκε τζαμιά στη Βρετανία, μιλώντας σε ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, ιμάμηδες και ντόπιους για τη ζωή σε κυρίως μουσουλμανικές γειτονιές. Χρησιμοποίησε την επιτόπια έρευνά του για να γράψει ένα βιβλίο, «Among The Mosques: A Journey Across Muslim Britain», το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα.

Κλειδούχοι ανομίας -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω.

Εν καιρώ πανδημίας ή επιδημίας, ενδημούν εν τοις πράγμασι εκ βάθρων αντικρουόμενες συνθήκες οι οποίες εκθέτουν ανεπανόρθωτα το αφήγημα της κυβερνήσεως, περί της εξαιρετικά επείγουσας ανάγκης αμελλητί επιβολή κυλιόμενων εγκλεισμών, εν είδει προλήψεως, πέραν των επιμέρους μέτρων της μασκοφορίας, προς αποσόβηση της περιστολής του ιού.

Ασφαλώς δεν αμφισβητούμε την αντικειμενική ύπαρξη του ιού, αλλά στηλιτεύουμε τις κραυγαλέες αντιφάσεις ως προς τον χειρισμό της Ελλαδικής Κυβερνήσεως και την κατάφωρη και κατάδηλη εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών, αφενός διαρκούντος του χειμώνος επέτρεπε σωρεία κινητοποιήσεων εν τω μέσω του κέντρου της Αθήνας, δίχως την λήψη των προφυλακτικών μέτρων, ενώ εκ παραλλήλου επέβαλε εν αδίκω, διοικητικά πρόστιμα προς βιοπαλαιστές πολίτες, περαιτέρω, παρά τα δρακόντεια μέτρα, τα κρούσματα αυξάνονταν και ενώ, προϊόντος του χρόνου,  επολλαπλασίαζοντο ήρε δια παντός τα μέτρα εγκλεισμού ενόψει της πολύφερνης τουριστικής περιόδου.

Τη Η΄ (8η) Ιουνίου, η ανακομιδή του λειψάνου του αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Στρατηλάτου.

Θεόδωρος ο Στρατηλάτης, ο άγιος Μεγαλομάρτυς, ήκμασε κατά τους χρόνους Λικινίου του βασιλέως, εν έτει τκ΄ (320). Κατήγετο από τα Ευχάϊτα, τα εν τη Γαλατία, κατώκει δε εις την Ηράκλειαν την εν τω Ευξείνω Πόντω. Ήτο δε ωραίος κατά τον σωματικόν χαρακτήρα, αλλ’ ωραιότερος κατά την ψυχήν και εστολισμένος με λόγον, γνώσιν και σοφίαν, διό τινες ωνόμαζον αυτόν βρυορρήτορα. Αφ’ ου δε εδοκίμασε παν είδος βασάνου και τιμωρίας, ετελείωσε το μαρτύριον και η μεν αγία αυτού ψυχή απήλθε νικηφόρος εις τα ουράνια, το δε άγιον αυτού λείψανον έμεινεν εις την γην και αναβλύζει ρείθρα ιαμάτων εις τους μετά πίστεως προς αυτό προστρέχοντας. Τούτου του αγίου λειψάνου την μετακομιδήν εορτάζομεν σήμερον, διότι μετεκομίσθη εκ της Ηρακλείας εις τα Ευχάϊτα και απετέθη εν τω πατρικώ οίκω καθώς ο ίδιος ο Μάρτυς παρήγγειλε περί τούτου εις τον ταχυγράφον αυτού Αύγαρον.

Tοῦ Μεγάλου Βασιλείου, στὸ «Περὶ τοῦ μὴ προσηλῶσθαι τοῖς βιοτικοῖς»

«Σὲ ὅλα, λοιπόν, αὐτά, ποὺ φαίνονται τερπνὰ καὶ εὐχάριστα, κρύβεται ὁ κοινὸς ἐχθρός μας διάβολος, περιμένοντας μήπως τυχὸν δελεασθοῦμε καὶ ἑλκυσθοῦμε ἀπὸ αὐτά, ποὺ βλέπουμε, καὶ ἔτσι ξεστρατήσουμε ἀπὸ τὸν ἴσιον δρόμον καὶ πέσουμε στὴν παγῖδα του. Καὶ ὑπάρχει μεγάλος φόβος, μήπως σπεύσουμε ἀπροφύλαχτοι σὲ αὐτὰ τὰ εὐχάριστα καὶ νομίσουμε ὅτι ἡ εὐχαρίστηση ἀπὸ τὴν ἀπόλαυσή τους δὲν εἶναι τίποτε βλαβερόν, καὶ μόλις γευθοῦμε τὸ δόλωμα, καταπιοῦμε τὸ ἀγκίστρι, ποὺ εἶναι κρυμμένο σὲ αὐτό, καὶ ἔπειτα, ἄλλοτε θέλοντας καὶ ἄλλοτε μὴ θέλοντας, προσδεθοῦμε ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀγκίστρι στὰ τερπνὰ καὶ ἔτσι, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουμε, ἑλκυσθοῦμε ἀπὸ τὶς ἡδονὲς καὶ καταπέσουμε στὸ φοβερὸν καταφύγιον τοῦ ληστοῦ τῆς ψυχῆς μας διαβόλου, δηλονότι στὸ καταφύγιον τοῦ θανάτου».

π. Θεόδωρος Ζήσης:

«Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!                                       

Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δέν δικαιολογείται η  άγνοια...                                           

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε:  “Φεύγουμε εμείς”.

Ραγιαδισμού παρεπόμενα --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η κατάσταση καθίσταται ιδιαίτατα κρίσιμη με βάσει τις τελευταίας εξελίξεις, όπου οι αυτόχθονες Θρακιώτες «Πομάκοι» διέσωσαν την εθνική αξιοπρέπεια και το κύρος της εθνικής μας κυριαρχίας κηρύσσοντας τον Υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ως ανεπιθύμητο πρόσωπο, ή άλλως «persona non grata» εις την ορεινή Θράκη κατά την επίσκεψή του, διασώζοντας τοιουτοτρόπως την μνήμη των ηρώων προγόνων τους οι οποίοι θυσιάστηκαν κατά των Οθωμανών τυράννων κατακτητών.

Ρίγος υπερηφάνειας πλημμύρισε η δημόσια ανακοίνωση των Πομάκων, η οποία κατήγγειλε δημοσίως τον αντιδημοκρατικό, βάρβαρο και φασιστικό τρόπο δράσης του Τουρκικού Προξενείου, το οποίο δρα και λειτουργεί ως κράτος εν κράτει, υπό την ανοχή της Ελλαδικής κυβερνήσεως δια ακατάληπτους λόγους.

Δεν σκέπτομαι μόνο αυτόν τον Ιούδα Πολύκαρπο, αλλά τους αναρίθμητους "Ορθόδοξους" που κοινωνούν με τους οικουμενιστές . ....

O νέος Μητροπολίτης Ιταλίας Πολύκαρπος μετά την συνάντηση που είχε στο Βατικανό με τον Πάπα δήλωσε τα κάτωθι σύμφωνα με το vaticanews.

 "Ο δρόμος προς την ενότητα μεταξύ Καθολικών και Ορθόδοξων δεν αμφισβητείται. Είναι ένα ταξίδι που συνεχίζει προς τον στόχο του, ενθαρρύνεται από τις χειρονομίες και την εγγύτητα του Φραγκίσκου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. "

“Η συνάντηση με τον Πάπα Φραγκίσκο πήγε πολύ καλά. Ήταν μια πολύ εγκάρδια συνάντηση, ενός γιου με τον αγαπημένο του πατέρα, μιας συνάντησης επισκόπου με τον προκαθήμενο και τον πατριάρχη του. Ο Άγιος Πατέρας έχει μια μεγάλη καρδιά, μια γνήσια καρδιά, τον ευχαρίστησα για το ενθαρρυντικό μήνυμα που μου έστειλε για την ενθάρρυνσή μου, ζήτησα την παπική ευλογία του για την υπηρεσία μου, πάλι, στην Ιταλία και αυτή τη φορά ως επίσκοπος, και τον διαβεβαίωσα ότι για τις προσευχές ώστε να του δώσει ο Θεός πολλά χρόνια σωματικής και πνευματικής υγείας, για το καλό της καθολικής Εκκλησίας και επίσης για το καλό κάθε ανθρώπου καλής θέλησης, για τον οποίο ο Άγιος Πατέρας έχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία.

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΤΕΚΝΙΑ, ΕΣΧΑΤΗ ΩΡΑ ΕΣΤΙ -- ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Θεός βρίσκεται παντοῦ. Ἀλλά ἐνοικεῖ μόνον στούς Ἁγίους, διότι τό ἐνοικεῖν σημαίνει νά ζεῖ, νά κατοικεῖ μέσα σ’ αὐτούς γνωριζόμενος διά μέσω αὐτῶν καί τῶν ἔργων τους, ὡς ὀργάνων τῆς ἐνεργείας Του. « Αὔτη ἐστιν ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου ».

Ἔχει θεολογηθῆ καλῶς ὅτι ἡ ἁγιότητα δέν εἶναι τίποτα ἄλλο παρά τό Ἅγιο Πνεῦμα καί ἡ ἕνωση μέ τόν πλασθέντα, ἀπό τό Θεό, ἄνθρωπο. Πράγματι ὅλη ἡ ἀρετή καί ἡ κατά δύναμη μίμησις τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, καθιστᾶ ἐκεῖνον πού τήν κατέχει, κατάλληλο γιά τή θεία ἕνωση. Ἡ δέ Χάρις τελεσιουργεῖ αὐτήν τήν ἀπόρρητη ἑνότητα, διότι διά μέσου αὐτῆς ὁ Θεός διαπερνᾶ Ὅλος σέ ὅλους τούς ἀξίους. Ὅλοι δέ οἱ Ἅγιοι διέρχονται δι’ Ὅλου τοῦ Θεοῦ. Λαβόντες ἀντί γιά τόν ἑαυτό τους, ὅλον τόν Σωτῆρα Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Μεσσία καί ὡς ἔπαθλον γιά τήν ἀνάβασή τους σ’ Αὐτόν, ἀποκτήσαντες τόν Τριαδικόν Θεόν πού τούς καταξίωσε νά εἶναι ὡς δικά Του μέλη.

Αλλοίμονον! Αι κορυφαί της Ορθοδοξίας, επί το έργον της προδοσίας!

Περί της συντελουμένης Καϊαφαϊκής προδοσίας πλειστάκις έχομε γράψει. Τα Ορθόδοξα «Άγια των Αγίων» μολυνθέντα ήδη, δια της κατακριτέας αυτομολήσεως των «Ορθοδόξων» Προκαθημένων των, προς τον οργανισμόν του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), ασφυκτιούν θανασίμως εκ  της «συνεργασίας» και «συνυπάρξεως» του εναγκαλισμού του επαράτου Οικουμενισμού, όστις, ως προσφυώς ελέχθη, «μη έχων όρια ο ίδιος αγωνίζεται να εξαφανίση και καταστρέψη τα όρια της Εκκλησίας του Χριστού». Ήδη, συζητείται, όχι μόνον περί ενώσεως με όλους τους Χριστιανούς ακόμη και με Ιουδαίους, αλλά και ότι πας ζων επί της γης, είναι μέλος της «Εκκλησίας», δηλ. της … «Παγκοσμίου εκκλησίας» των Οικουμενιστών! Απολύτως πιστεύομεν, ότι η των Εικονομάχων κακοδοξία αποτελεί μικρογραφίαν της καταβαλλομένης σήμερον προσπαθείας δια την ολοκληρωτικήν καταστροφήν της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, την Οποίαν δια του ιδίου αυτού αίματος, εθεμελίωσεν ο Κύριος, και οι απ΄ αιώνος μάρτυρες και ομολογηταί ανήγειραν εις Ναόν περικαλλούς ευπρεπείας και ωραιότητος. Το πνεύμα της πλάνης και ασεβείας αντιληφθέν, ότι η ποικίλη κατά των Ορθοδόξων βία ολίγα κατορθοί, εδίδαξε τους συγχρόνους υιούς του σκότους, να μετέρχωνται του λοιπού τας μεθόδους της «συνυπάρξεως», «συνδιαλλαγής» και «αγάπης», ευνουχίζοντες ούτω κατ΄ αρχάς πάσαν ορθόδοξον μαχητικήν διάθεσιν, δεσμεύοντες αργότερον ταύτην, και τέλος, ως σύμμαχον παρασύροντες εν τω ιδίω αυτών στρατοπέδω, εν πολλοίς μιτροφορούσαν ή ακαδημαϊκή τηβέννω κεκοσμημένην…

The Holy Martyr Theodotus of Ancyra

This Martyr contested in Ancyra during the reign of Diocletian (284-305), when Theotecnus was Proconsul. After the martyrdom of the virgin Tecusa and her seven companions (the virgins Alexandria, Claudia, Phaeina, Euphrasia, Matrona, Julia, and Theodota; they are celebrated on May 18), Saint Theodotus recovered their holy relics and buried them. For this, he was seized by Theotecnus, tormented, and beheaded.