Γιά ὅποιον γνωρίζει στοιχειωδῶς τά
δογματικά τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ ἰσχυρισμός πού ὑπάρχει εἰς τόν τίτλον τοῦ
συντόμου αὐτοῦ ἄρθρου εἶναι αὐτονόητος καί ἀναντίρρητος. Ἔχει δέ ἀποδειχθῆ
χιλιάδες φορές κατά τά τελευταῖα 100 περίπου χρόνια, μέ βάσιν τήν ἁγίαν Γραφήν,
τίς ἱερές Συνόδους καί τούς Ἁγίους Πατέρας, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνον ἐδίδαξαν αὐτά
τά αὐτονόητα, ἀλλά καί τά ἐφήρμοσαν εἰς τήν πρᾶξιν, μέ τήν στάσιν των ἔναντι τῶν
αἱρετικῶν καί τῶν ἀλλοθρήσκων. Ἑπομένως, δέν ὑπάρχει ἀνάγκη γιά ἕν ἀκόμη
μακροσκελές ἄρθρον πού ν’ ἀποδεικνύῃ αὐτά τά αὐτονόητα. Στόχος τοῦ παρόντος
εἶναι νά τά ὑπενθυμίσῃ σέ κάποιους ἀγαπητούς ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι δείχνουν μέν
ζῆλον εἰς τήν ὑπεράσπισιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅταν αὐτή κακοποιῆται ἀπό τούς ἰδίους
τούς ταγούς της, ἀλλ’ ἀρνοῦνται κατηγορηματικῶς ν’ ἀποτειχισθοῦν ἀπό αὐτούς!
Μάλιστα, μερικοί ἀπό αὐτούς πηγαίνουν ἕν βῆμα παραπέρα καί κατηγοροῦν ὅσους
ἔχουν ἤδη ἀποτειχισθῆ, ὅτι δῆθεν κάνουν σχίσμα!
Αὐτοί, λοιπόν, οἱ γιαλαντζί «ὀρθόδοξοι», ἔχουν κάνει τήν
Ἁγίαν Γραφήν, τούς Ἱερούς Κανόνας καί τούς Ἁγίους Πατέρας «λάστιχον», καί ὄχι
μόνον ἀρνοῦνται νά συμμορφωθοῦν μέ τήν διδασκαλίαν καί πρᾶξιν τῆς Ἐκκλησίας,
ἀποτειχιζόμενοι ἀπό τούς κακοδόξους πατριάρχας καί ψευδεπισκόπους πού κηρύσσουν
διάφορες αἱρέσεις καί ἑνώνονται μέ διάφορα σχίσματα, ἀλλά καί «προσαρμόζουν»
τήν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν στά δικά τους μέτρα, ὥστε αὐτή νά «συμφωνῇ» μέ τήν
ἀντορθόδοξον στάσιν των! Τό ἀποτέλεσμα εἶναι μία τερατογονία, τήν ὁποίαν
περιέγραψε μέ γλαφυρόν τρόπον ὁ ἀείμνηστος λόγιος Ἱερομόναχος τῆς Πάρου π.
Θεοδώρητος (+2007) μέ τά ἑξῆς (περίπου) λόγια: «Οἱ λεγόμενοι ‘συντηρητικοί
ἀντιοικουμενισταί’ τήν Παρασκευήν γράφουν πύρινα ἄρθρα κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,
τό Σάββατον συντρώγουν φιλικώτατα καί ἐν ἑνί φρονήματι μέ τούς Οἰκουμενιστάς
καί τήν Κυριακήν συλλειτουργοῦν καί συνεορτάζουν μέ αὐτούς!» Ὅταν δέ τούς
ἐλέγξῃ κάποιος διά τήν ἀντιφατικήν αὐτήν συμπεριφοράν, τότε εὑρίσκουν διαφόρους
-- παντελῶς ἀστηρίκτους -- δικαιολογίες, οἱ ὁποῖες οὐσιαστικῶς σημαίνουν ὅτι
ἡ διδασκαλία καί πρᾶξις τῆς Ἐκκλησίας στό θέμα τῆς ἀποτειχίσεως εἶναι
δῆθεν ἀνεφάρμοστος, χωρίς ν’ ἀντιλαμβάνωνται οἱ δυστυχεῖς ὅτι ἔτσι ἐφαρμόζουν
εἰς τήν πρᾶξιν τήν διδασκαλίαν τοῦ «πατριάρχου» (διάβαζε «αἱρεσιάρχου») Βαρθολομαίου,
τόν ὁποῖον οἱ ἴδιοι κατηγοροῦν ὡς ὀλετῆρα τῆς Ὀρθοδοξίας! Ἰδού ἡ ἐν λόγῳ
διδασκαλία:
«Δέν δύνανται νά ἐφαρμοσθοῦν σήμερον καί πρέπει νά
τροποποιηθοῦν αἱ διατάξεις αἱ κανονίζουσαι τάς σχέσεις τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν
πρός τούς ἑτεροδόξους καί ἑτεροθρήσκους. Δέν δύναται ἡ Ἐκκλησία νά ἔχῃ
διατάξεις ἀπαγορευούσας τήν εἴσοδον εἰς τούς ναούς τῶν ἑτεροδόξων καί τήν μετ’
αὐτῶν συμπροσευχήν, καθ’ ἥν στιγμήν αὕτη διά τῶν ἐκπροσώπων αὐτῆς προσεύχεται
ἀπό κοινοῦ μετ’ αὐτῶν διά την τελικήν ἕνωσιν ἐν τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ἐλπίδι.
(Βαρθολομαίου Ἀρχοντώνη, διδακτορική διατριβή μέ τίτλον «Περί τήν Κωδικοποίησιν
τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ»,
Ἀνάλεκτα Βλατάδων, Ἀριθμ. 6, Πατριαρχικόν Ἵδρυμα Πατερικῶν Μελετῶν, Θεσσαλονίκη
1970, σ. 73.)
Βεβαίως, ἡ τροποποίησις τῶν ἱερῶν Κανόνων δέν εἶναι ἡ
μόνη διδασκαλία τοῦ κ. Ἀρχοντώνη. Ἔχει διδάξει καί πράξει χιλιάδες ἄλλα
ἀτοπήματα, τά ὁποῖα ἔχουν γίνει ὅλα γνωστά! Συνεπῶς, οἱ ὡς ἄνω «θεολογοῦντες»
εἶναι παντελῶς ἀναπολόγητοι πού παραμένουν εἰς ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μέ
αὐτόν. Χάριν παραδείγματος, ἄς θυμηθοῦμε καί τό ἄλλο ἀμίμητον, πού ὁ κ.
Βαρθολομαῖος ἠρεύχθη τό 1998:
Ὀφείλομεν ἀπό τοῦδε . . . νά ἀναθεωρήσωμεν τήν τακτικήν
ἡμῶν, νά ἐκκαθάρωμεν τήν παλαιάν ζύμην, νά γίνωμεν νέον φύραμα . . . Ἡ μετάνοια
ἡμῶν διά τό παρελθόν εἶναι ἀπαραίτητος . . . Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τήν
διάσπασιν προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καί
εὑρίσκονται ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ» («Ορθόδοξος Τύπος»,
23-7-1999).
Προφανῶς, ἄν
ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἦτο ἀληθινός Πατριάρχης τῶν Ὀρθοδόξων, θά ἐμακάριζε τούς
Ἁγίους Πατέρας (Γρηγόριον Παλαμᾶν, Μᾶρκον Εὐγενικόν, Κοσμᾶν Αἰτωλόν, Νικόδημον
Ἁγιορείτην κ.ἄ.) πού ἐκράτησαν τήν Ὀρθοδοξίαν καί δέν συνεχωνεύθησαν μέ τίς
αἱρέσεις. Αὐτός, ὅμως, λέγει τά ἀκριβῶς ἀντίθετα, ὅτι δηλαδή ὁ χωρισμός των ἀπό
τόν «πάπαν» δῆθεν τούς ὡδήγησεν εἰς τήν Κόλασιν! Οὔτε ὁ ἴδιος ὁ Διάβολος δέν θά
τά ἔλεγε τόσον «ὡραῖα»!
Λοιπόν, τί ἀπαντᾶτε, ὦ ‘συντηρητικοί ἀντιοικουμενισταί’ πού παραμένετε εἰς κοινωνίαν μέ τόν κ. Βαρθολομαῖον καί τούς ὁμόφρονάς του, οἱ ὁποῖοι προχωροῦν ἀκάθεκτοι εἰς τήν ἵδρυσιν τῆς Πανθρησκείας, πού εἶναι εἷς ἐκ τῶν στόχων τῆς δαιμονικῆς παγκοσμιοποιήσεως, κηρύττοντες διαρκῶς νέες αἱρέσεις (Σεργιανισμόν, Νεο-αρειανισμόν, Νεο-εικονομαχίαν κ.λπ.) καί ἑνούμενοι μέ ὅλους τούς αἱρετικούς καί σχισματικούς (ὅπως τούς Οὐνίτας τῆς Οὐκρανίας) καί μάλιστα μέ νέες «συνοδικές» ἀποφάσεις, ὅπως αὐτή τοῦ Κολυμβαρίου (2016), πολεμοῦν δέ λυσσωδῶς τούς Ὀρθοδόξους;