«Δος αίμα και λάβε πνεύμα» - του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθ. Θεολογικής Παν. Αθηνών

Οι υπηρεσίες της σύγχρονης ψυχολογίας στην βελτίωση των όρων της ζωής του ανθρώπου είναι ασφαλώς όχι απλώς αξιόλογες αλλά και επαινετές. Η ευρεία διάδοση των ψυχολογικών γνώσεων συνετέλεσε και συντελεί στην κατανόηση του ανθρώπου από τον άνθρωπο σε όλες τις εκδηλώσεις του και τις μορφές ή τους τομείς της ζωής του. Η συνεχώς σωρευμένη ψυχολογική εμπειρία, από τη μεθοδική έρευνα ή το αυθόρμητο και τυχαίο ψυχολογικό γεγονός, τίθεται συνεχώς στην υπηρεσία της βελτιώσεως και εξομαλύνσεως της καθημερινής ζωής του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι η πορεία της ζωής του ανθρώπου διαποτίζεται συνεχώς από το πνεύμα της ψυχολογίας «για ένα καλύτερο σήμερα»! Ό,τι είναι ψυχολογικό, είναι χρήσιμο σαν δείκτης ζωής, Ενώ κάθε «αψυχολόγητο» θεωρείται σαν κάτι σχεδόν … απάνθρωπο!

Η τάση αυτή να «ψυχολογοποιούμε» την ύπαρξη και τη δράση του ανθρώπου είναι πολύ χρήσιμη, αλλά. .. μέχρις ενός σημείου! Πέρα από αυτό το σημείο αρχίζει η κατάχρηση του πνεύματος της ψυχολογίας. Οι επιστήμονες στην περίπτωση αυτή μιλούν για «ψυχολογιαρχία» (Psychologismus). Σύμφωνα με την τάση αυτή, στην περιοχή της επιστημονικής ψυχολογικής ερεύνης, τα πάντα ανάγονται σε ψυχολογικά αίτια και άγονται σε ψυχολογικούς σκοπούς.

Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

2. Είναι «εκτός Εκκλησίας»

1. Ισχυρίζονται ακόμα οι Νεοημερολογίτες, ότι όσοι συνέχισαν ν’ ακολουθούν το Παληό ημερολόγιο είναι «εκτός Εκκλησίας»! Αποσχίστηκαν από την Εκκλησία! Επομένως, επειδή είναι «εκτός Εκκλησίας», δεν έχουν «αποστολική διαδοχή»! Και αφού δεν έχουν «αποστολική διαδοχή», λένε, ότι δεν έχουν ιερωσύνη και χάρη στα μυστήριά τους, γιατί «εκτός Εκκλησίας» δεν επενεργεί το Άγιο Πνεύμα. α. Η απάντηση στον ισχυρισμό αυτό των Νεοημερολογιτών εξαρτάται από το ποια μερίδα, που χωρίστηκαν οι πιστοί στις 10 Μαρτίου το 1924, είναι η «Εκκλησία του Χριστού». Εάν «Εκκλησία του Χριστού» είναι οι Νεοημερολογίτες, τότε όσοι συνέχισαν ν’ ακολουθούν το Παληό ημερολόγιο, αναγκαστικά είναι «εκτός Εκκλησίας», χωρίς ιερωσύνη και χάρη μυστηρίων! Εάν όμως, «Εκκλησία του Χριστού» είναι όσοι ακολουθούν το Παληό ημερολόγιο, τότε αναγκαστικά οι Νεοημερολογίτες είναι «εκτός Εκκλησίας», χωρίς ιερωσύνη και χάρη μυστηρίων! Γιατί, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος αυτοί οι οποίοι αποστατούν από την Εκκλησία, δεν έχουν πια τη χάρη του αγίου Πνεύματος, γιατί σταματά η μετάδοσή της, επειδή διακόπτεται η αποστολική διαδοχή.

''ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ''

 

Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.

Τη ΙΔ΄ (14η) Απριλίου, μνήμη του Αγίου Νέου Μάρτυρος ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ του Πελοποννησίου, αθλήσαντος εν έτει αωγ΄ (1803).

Δημήτριος ο νεοφανής Μάρτυς του Χριστού κατήγετο από την Πελοπόννησον εκ χωρίου τινός της Αρκαδίας Λιγούδιστα καλούμενον, υιός ων Χριστιανών γονέων. Ο πατήρ αυτού ωνομάζετο Ηλίας, η δε μήτηρ του απέθανεν, ότε ο Άγιος ήτο ακόμη βρέφος μικρόν και δεν την εγνώρισε καθόλου, είχε δε και αδελφόν μεγαλύτερον. Ο πατήρ του, μετά τον θάνατον της πρώτης του συζύγου, έλαβε και δευτέραν τοιαύτην, η οποία, καθό μητρυιά, όχι μόνον δεν είχε καμμίαν επιμέλειαν δια τους προγονούς της, αλλ’ όλως αντιθέτως, εφέρετο ως μητρυιά. Όθεν, στενοχωρημένοι οι παίδες από την πτωχείαν και περιφρονημένοι και μεμισημένοι από την μητρυιάν, ανεχώρησαν εκείθεν και ο μεν πρώτος αδελφός μετέβη εις την Τρίπολιν και έγινεν υπηρέτης εις τουρκικήν τινά οικογένειαν, ο δε Δημήτριος προσεκολλήθη εις τινας κτίστας, οι οποίοι κατά το σύνηθες εις αυτούς περιεπάτουν από τόπου εις τόπον δια να κτίζουν οικοδομάς. Όθεν μετά καιρόν ήλθον και εις την Τρίπολιν, έχοντες μαζί των και τον Δημήτριον, όστις συνανεστρέφετο εκεί με τουρκόπαιδας.

Η επίδραση του φόβου στην επιδείνωση των ασθενών Covid-19

 Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ,

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ)

Η επίδραση του φόβου στην επιδείνωση των ασθενών Covid-19

Είναι γνωστό στον ιατρικό κόσμο ότι, όταν ένα άτομο βιώνει συχνά φόβο, τότε είναι δυνατόν να επέλθει κατάρρευση της ομοιόστασης του οργανισμού και να αυξηθεί η ευπάθειά του στις ασθένειες.

Ο λόγος που οι προσβαλλόμενοι από Κορωναϊό, πηγαίνουν στο Νοσοκομείο, με ήδη πληγωμένο και μειωμένο από τον φόβο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού τους, φαίνεται ότι είναι ο μακροχρόνιος αποκλεισμός τους στο σπίτι και ο συνεχής βομβαρδισμός τους με τον φόβο και την καθημερινή τρομοκρατία που ασκούν τα ΜΜΕ ως προς το τι θα επακολουθήσει για όποιον νοσήσει!

Αρχιεπίσκοπος Ἀβέρκιος :

(Ἀπὸ τὸν Χαιρετιστήριο Λόγο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Συρακουσῶν καὶ Ἁγίας Τριάδος Ἀβερκίου πρὸς τὸν Φιλάρετο Πρωθιεράρχη τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἐν Διασπορᾷ – 1/14-12-1967). 

«Διανύουμε μία τρομερὴ περίοδο. Ἀλλὰ δὲν εἶναι μόνο ἐπειδὴ οἱ δυνάμεις τοῦ παγκόσμιου κακοῦ κερδίζουν ὅλο καὶ μεγαλύτερο ἔδαφος στὸν κόσμο, ἀλλά ἀκόμα περισσότερο, ἐπειδή – τρομερό να το λέει κανείς! – πολλοὶ ὑψηλόβαθμοι ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ διεξάγουν μία πραγματικὴ προδοσία τῆς ἱερῆς μας Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Μία ἐντελῶς νέα ἐποχή στὸν Χριστιανισμὸ διακηρύσσεται. Σκέφτονται νὰ δημιουργήσουν νέα ἐκκλησία στὴν ὁποία ὄχι μόνο ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι πρέπει νὰ μετέχουν, ἀλλὰ καὶ οἱ ἑτερόδοξοι, καὶ ἀκόμη καὶ οἱ Μουσουλμάνοι, οἱ Ἑβραίοι καὶ οἱ εἰδωλολάτρες. Μιλᾶνε ἐπίσης καὶ γιὰ κάποιου εἴδους «διάλογο» μὲ τοὺς ἄθεους! Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἀντὶ τῆς ἀληθινῆς Πίστεως καὶ τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας, μία ψεύτικη πίστη ἤ, κατὰ τὴν ἔκφραση τοῦ μεγάλου μας πνευματοφόρου λύχνου, Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου, μία δαιμονικὴ πίστη καὶ μία ψεύτικη ἐκκλησία, ἑτοιμάζεται νὰ ἀνατείλει. Καὶ εἶναι σὲ αὐτὲς τὶς φοβερὲς στιγμές, ποὺ θέλουμε νὰ δοῦμε στὸ πρόσωπό σας τὸν σταθερὸ καὶ ἀκλόνητο πνευματικὸ ἡγέτη μας, ποὺ θὰ μᾶς ἐμπνέει ὅλους στὸν ἱερὸ Ἀγῶνα – τὴν ἱερὴ μάχη – γιὰ τὴν ἀληθινὴ Πίστη καὶ τὴν ἀληθινὴ Ἐκκλησία ἐναντίον αὐτῆς τῆς ψεύτικης πίστεως καὶ ψεύτικης ἐκκλησίας. Αὐτὸ εἶναι ὅ,τι θέλουμε! .. Καὶ μόνο αὐτό!»  

Συνοπτική διδασκαλία του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου δια το Σχίσμα.

1. Η Εκκλησία είναι μία και δεν σχίζεται. 

2. Όσοι έχουν διεστραμμένη πίστι και ζωή αποκόπτονται και απομακρύνονται αυτομάτως από την Εκκλησία, όπως από τον παράλιο βράχο τα αφρίζοντα κύματα.

3. Αποκόπτονται από την Εκκλησία και όσοι ακολουθούν τους ποιμένας και επισκόπους, οι οποῖοι έχουν αιρετικά φρονήματα. 

4. Η αποκήρυξις όλων των αιρέσεων και η πλήρης αποδοχή των όρων και κανόνων των εγκεκριμένων οικουμενικών και τοπικών συνόδων, αποτελεί απόδειξι του ότι κάποιος ανήκει στην Εκκλησία.

5. Η ένστασις και αποτείχισις από τους κακώς φρονούντας επισκόπους δεν είναι σχίσμα από την Εκκλησία, αλλά αποφυγή σχισμάτων και επικράτησις της αληθείας. 

6. Οι έχοντες διεστραμμένη και αιρετική πίστι δεν αποτελούν μέλη της Εκκλησίας, έστω και αν είναι επίσκοποι και σύνοδοι.

7. Όποιος υποπέση σε σχίσμα, υπό την έννοια που προαναφέρθηκε, και παρασύρη και άλλους σ' αυτό, δεν σώζεται έστω και αν έχει επιτελέσει το έργο του Προδρόμου Ιωάννου, αν δεν διορθωθή. 

H ΥΠΑΚΟΗ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΦΟΒΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

 ------------------------------

Ο/Η Αλέξανδρος είπε...

Εν είδει ελαχίστου μνημοσύνου, θα ήταν καλό να ξαναθυμηθούμε την ανοικτή επιστολή-παρακαταθήκη του αειμνήστου Ιακώβου Τσούνη (που δώρισε όλη του την περιουσία στις ένοπλες δυνάμεις), προς άπαντες τους Έλληνες, που εδημοσιεύθη στην εφημερίδα "Εστία", στο φύλλο της 2ας Φεβρουαρίου 2021:

https://uploads.disquscdn.com/images/2336785a15f0bb62ce69733f9cb166d1652d0567d3b178c13fbdf186aebdcb07.jpg