Τη αυτή ημέρα Κυριακή Δευτέρα των Νηστειών, μνήμην επιτελούμεν του εν Αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Θαυματουργού Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του Παλαμά, διαπρέψαντος εν έτει από Χριστού ατμ΄ (1340)
Γρηγόριος ο κατά αλήθειαν άνθρωπος, ο υιός του θείου και ανεσπέρου φωτός και θαυμάσιος των θείων υπηρέτης και λειτουργός, πατρίδα μεν εγνώρισε την Βασιλεύουσαν των πόλεων, εις την οποίαν και εγεννήθη περί το έτος 1296, γονείς δε είχεν ευγενείς και εναρέτους Κωνσταντίνον και Καλλονήν καλουμένους. Ο πατήρ του μάλιστα τοσαύτην ικανότητα επέδειξεν, ώστε όταν ανήλθεν εις τον βασιλικόν θρόνον Ανδρόνικος Β΄ ο Παλαιολόγος (1282 – 1328), τον κατέστησεν ένα από τους συγκλητικούς άρχοντάς του. Όχι δε μόνον αυτός ο επίγειος βασιλεύς τον είχεν εις μεγάλην αγάπην και τιμήν, αλλά και ο Θεός, ο ουράνιος Βασιλεύς, τον εδόξασε και ζώντα ακόμη με θαύματα, προγνωρίσας δε το τέλος της ζωής του, έλαβε και το Αγγελικόν Σχήμα, μετονομασθείς από Κωνσταντίνου Κωνστάντιος· έπειτα εγκαταλείψας τα επίγεια ανήλθεν εις τα ουράνια.