Θα ακούσουμε τους αγίους μας ; Θα μιμηθούμε τους αγίους μας ;

 Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ και η παύσι κάθε σχέσεως και κοινωνίας με τους αιρετικούς και Λατινόφρονας πατριάρχας, αρχιεπισκόπους και επισκόπους είναι πλέον - εκεί που έφθασαν τα πράγματα - η μόνη ενδεδειγμένη, η μόνη ακίνδυνη και η μόνη αποτελεσματική λύσι. Η Εκκλησία σήμερα στενάζει κυριολεκτικά κάτω από «την μπότα» των Οικουμενιστών και Λατινοφρόνων κληρικών και η προκλητικότητά τους έχει πλέον εξαντλήσει την υπομονή των Ορθοδόξων πιστών.

Ιδού η κανονική λύσι, η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ. Χρειάζεται τόλμη και θάρρος μία τέτοια απόφασι. Αλλά είναι μονόδρομος που μας οδηγεί στον ασφαλή τόπο των Αγίων μας. Λέγει ο αγιος Μάρκος ο Ευγενικός: «Ώσπερ τούτων χωρίζομαι, ούτως ενούμαι τη αληθεία και τοις αγίοις πατράσι τοις θεολόγοις της Εκκλησίας. Δει γαρ παντάπασιν εκείνους είναι κεχωρισμένους ημών, μέχρις αν δω ο Θεός την καλήν διόρθωσιν και ειρήνην της Εκκλησίας αυτού».
Θα ακούσουμε τους αγίους μας ; Θα μιμηθούμε τους αγίους μας ;

Nηστεία

- Ευλογείτε Γέροντα.

- Ο Kύριος να σε ευλογεί χαρά μου.

- Είστε πολλά χρόνια στο Άγιον Όρος;

- Είμαι εξήντα χρόνια, αλλά τι είναι εξήντα χρόνια για το Θεό; Μια ανάσα είναι.

- Γέροντα θα ήθελα να πείτε δύο πράγματα για τη νηστεία.

- Για να πεις κάτι πρέπει να το βιώνεις, να το ζεις. Μόνο ένας που έχει γεννηθεί κοντά σε θάλασσα ή είναι ναυτικός μπορεί να μιλήσει για τη θάλασσα. Αλλά θα κάνω υπακοή στο θέλημά σου και θα σου πω τί λένε οι πατέρες οι οποίοι ήταν φίλοι της νηστείας.

- Η νηστεία Γέροντα είναι σκοπός;

''ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ''

 

Ἀφήνουμε τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος στὸν μεγάλο καὶ ἐκτενῆ του λόγο στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου -ὑπάρχει καὶ μικρός- παρουσιάζει τὴν Παναγία κατὰ τὰ παιδικὰ καὶ ἐφηβικὰ της χρόνια, κατὰ τὰ δώδεκα χρόνια ποὺ ἔμεινε μέσα στὸν Ναό, μέχρι τὴν ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν ποὺ ἔγινε ὁ Εὐαγγελισμός, ὡς τὴν πρώτη ἡσυχάστρια, τὴν πρώτη ἀσκήτρια, νὰ μὴ ἔχει καμμία σχέση μὲ τὰ κοσμικά, τὰ γήϊνα, τὰ σαρκικά, οὔτε σὲ ἐπίπεδο σκέψεων καὶ λογισμῶν, ἀλλὰ ἁγνὴ καὶ ὁλοκάθαρη νὰ προετοιμάζει τὸν ἑαυτό της, γιὰ νὰ γίνει κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Φεβρουαρίου, μνήμη της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος ΦΩΤΕΙΝΗΣ της Σαμαρείτιδος,

εις την οποίαν ωμίλησεν ο Χριστός εν τω φρέατι, και των συν αυτή (ήτοι των πέντε αυτής αδελφών και των δύο αυτής υιών, και Σεβαστιανού του Δουκός).         

Φωτεινή η Αγία του Χριστού Μεγαλομάρτυς είναι η Σαμαρείτις εκείνη περί της οποίας διηγείται ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος εις το Ιερόν αυτού Ευαγγέλιον, ότι συνωμίλησε με τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν εις το φρέαρ του Πατριάρχου Ιακώβ και επίστευσεν εις αυτόν. Αύτη η μακαρία, μετά την εις ουρανούς Ανάληψιν του Κυρίου και την του Αγίου Πνεύματος κατάβασιν εις τους θείους Αποστόλους κατά την ημέραν της Πεντηκοστής, εβαπτίσθη υπό των Αποστόλων μετά των δύο υιών της και των πέντε αδελφών αυτής, οίτινες, όλοι ομού, αφού ηκολούθησαν τους Αγίους Αποστόλους, εκήρυττον την πίστιν του Χριστού από τόπου εις τόπον και από χώρας εις χώραν, επιστρέψαντες πολλούς ειδωλολάτρας από την ασέβειαν εις την Ορθόδοξον του Χριστού Πίστιν. Κατά δε τας ημέρας του ασεβεστάτου βασιλέως της Ρώμης Νέρωνος (54-68) εκινήθη μέγας διωγμός εναντίον των Χριστιανών και μετά το Μαρτύριον των Κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, εζητούσαν οι διώκται τους μαθητάς των και όλους εκείνους οι οποίοι επίστευον εις τον Χριστόν, αγωνιζόμενοι, οι μάταιοι, να εξαλείψουν από τον κόσμον το όνομα του Χριστού.

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

τοῦ Νεκταρίου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Ἡ πατρίδα μας διέρχεται σήμερα μια τρομακτική πολιτική, οἰκονομική καί κοινωνική κρίση, πού στήν πραγματικότητα βέβαια δέν εἶναι παρά ἁπλῶς ἡ πιό ὁρατή πλευρά μιᾶς βαθύτατης πνευματικῆς παρακμῆς, ἡ ὁποία ἔρχεται νά σφραγίσει μία μακρά περίοδο εὐτέλειας, ἱστορικῆς ἀμνησίας, πολιτισμικῆς διάβρωσης καί ἠθικῆς καταρράκωσης. Μιά περίοδο σταδιακῆς ἀποσάθρωσης τῆς ἴδιας μας τῆς συλλογικῆς ἰδιοπροσωπείας και αὐτοσυνειδησίας, κατά τήν ὁποία, ἑκούσια ὑποταγμένοι στά σκύβαλα τοῦ ἀτερμάτιστου εὐδαιμονισμοῦ καί τῆς δυτικότροπης «ἐκσυγχρονιστικῆς» ὑστερίας, πετάξαμε στή χωματερή βιώματα, ἀξίες, παραδόσεις, ἰδανικά καί ὅλα ἀκόμη ὅσα μᾶς διαμόρφωσαν ὡς λαό καί μᾶς κράτησαν ζωντανούς σέ καιρούς χαλεπούς καί δύσβατους, σέ καιρούς ἀνέχειας, ξένης κατοχῆς, διωγμῶν καί δοκιμασίας. Ἡ σταδιακή ἀπονέκρωση τῆς ἱστορικῆς μας μνήμης καί κυρίως ἡ ἀπώλεια τῆς ζωντανῆς καί βιωματικῆς μας σχέσης μέ τήν Ὀρθοδοξία (πού δέν ἦταν ἁπλῶς μία «θρησκεία», ἀλλά τό ἴδιο το ἐσώτατο ὀξυγόνο τῆς ταυτότητάς μας, ἕνας συνολικός τρόπος ζωῆς, συμπεριφορᾶς καί συναντίληψης τῶν πάντων), γέννησαν ἤδη ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες τά σπέρματα τῆς σύγχρονης ἐθνικῆς μας ψυχασθένειας καί τῆς συλλογικῆς ὑπαρξιακῆς μας σύγχυσης.

St. Gregory Palamas, On the holy icons

The following extracts are taken from St Gregory Palamas' longer work, The New Testament Decalogue: 

'You shall not make an image of anything in the heavens above, or in the earth below, or in the sea' (cf. Exodus 20.4), in such a way that you worship these things and glorify them as gods. For all are the creations of the one God, created by Him in the Holy Spirit through His Son and Logos, who as Logos of God in these latter times took flesh from a virgin's womb, appeared on earth and associated with men, and who for the salvation of men suffered, died and rose again, ascended with His body into the heavens, and 'sat down on the right hand of the Majesty on High' (Hebrews 1.3), and who will come again with His body to judge the living and the dead. Out of love for Him you should make, therefore, an icon of Him who became man for our sakes, and through His icon you should bring Him to mind and worship Him, elevating your intellect through it to the venerable body of the Saviour, that is set on the right hand of the Father in heaven.

Του κ. Στέλιου Παπαθεμελή:

Ο ισλαμικός λαθροεποικισμός και δι’ αυτού η αντικατάσταση των Ελλήνων από αλλοεθνείς, αλλόγλωσσους και αλλοθρήσκους είναι σε καλπάζουσα έξαρση. Ορδές λαθροεποίκων εξακολουθούν να κατακλύζουν τα νησιά μας και το μόνο που κάνει το επίσημο κράτος είναι να αναζητεί σαστισμένο να βρει τρόπους και μέσα, να τους στεγάσει, να τους ταΐσει, να τους παράσχει ιατρική περίθαλψη και διαρκές επίδομα, αγαθά τα οποία όμως δεν τα διασφαλίζει για τους Έλληνες.

Άγιος Γρηγόριος Β΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο Μέγας ούτος της Ορθοδόξου Εκκλησίας αστήρ διεκρίθη δια τους αγώνας του εναντίον των λατινοφρόνων και λατινοφίλων ενωτικών της εποχής του, υπήρξε δε ο σφοδρότερος αντίπαλος του λατινόφρονος Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου. Πριν εισέτι χειροτονηθή Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατά το 1283, επί Ανδρονίκου Παλαιολόγου, διηύθυνε λίαν επιτυχώς τας Πατριαρχικάς υποθέσεις ως λόγιος Γεώργιος εκ Κύπρου. Εκλεγείς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από λαϊκών, ηρνήθη να δεχθή χειροτονίαν από λατινόφρονας ή λατινοφίλους Επισκόπους, ή έστω και απλώς επικοινωνήσαντας μετά των λατινοφρόνων. Επειδή δε όλοι σχεδόν οι Επίσκοποι του κλίματος του Πατριαρχείου της εποχής εκείνης είχον οπωσδήποτε επικοινωνήσει μετά του προκατόχου του Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου, παρέμεινεν επ’ αρκετόν εψηφισμένος μεν Πατριάρχης, αλλ’ άνευ χειροτονίας εκτελών μόνον όσα εκ των πατριαρχικών καθηκόντων δεν απήτουν ιερωσύνην. Ελθόντων ακολούθως εις Κωνσταντινούπολιν των μη λατινισάντων Επισκόπων Κοζύλης και Δεβρών (πόλεων Αιτωλίας και Μακεδονίας), εδέχθη την χειροτονίαν αφού προηγουμένως εχειροτόνησαν ούτοι τον Ηρακλείας Γερμανόν, όστις, κατά την τάξιν, εγκαθίστα τον Κωνσταντινουπόλεως.