Άλμα στην αιωνιότητα. Ματθαίος· ο τελώνης που έγινε απόστολος! -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού ΑΠΘ

Η μετάνοια είναι η πιο μεγάλη παραχώρηση του Θεού στον αμαρτωλό άνθρωπο, αλλά και η πιο γενναία και ηρωϊκή ανθρώπινη πράξη. Είναι ένα άλμα, το οποίο επιτελεί ο αμαρτωλός με τη βοήθεια της πίστεως, για να μπει έτσι στη σφαίρα της χάριτος, όπου όλα είναι τέλεια και άγια, διότι η αγάπη του Θεού γνωρίζει να λαμπρύνει και να αξιοποιεί θετικά και τα πιο μελανά και αρνητικά στοιχεία του ανθρώπου. Αυτό το γενναίο άλμα της μετανοίας, με τις ασύλληπτες συνέπειές του, μπορούμε να μελετήσουμε απλά, αλλά και πολύ καθαρά στην αγιασμένη μορφή του ευαγγελιστού Ματθαίου, του τελώνη, που έγινε απόστολος του Χριστού.

Η θεία πρόσκληση.

Στην Καπερναούμ, την «ιδίαν πόλιν» του Ιησού, κατοικεί και εργάζεται ο Ματθαίος. Εκεί, στο μέσον μιας ημέρας γεμάτης σημεία και διδαχές, ο Κύριος περνώντας μπροστά από το «τελωνείο» του Ματθαίου τον βλέπει και του απευθύνει το κάλεσμα· «ακολούθει μοι». Κι εκείνος εγκαταλείποντας την ίδια στιγμή τις εκκρεμότητες του τελωνικού του γραφείου, κλείνει μια για πάντα τους παλιούς λογαριασμούς και «αναστάς ηκολούθησεν αυτώ».

Η ΠΕΠΟΙΚΙΛΜΕΝΗ -- Aλεξ. Παπαδιαμάντη

Εἶχα τάξιμον νὰ ὑπάγω στὴν Κεχριάν, νὰ ψάλω τὸ «Πεποικιλμένη», εἰς τὰ Ἐννιάμερα, τὴν 23 Αὐγούστου. Ἀπὸ δέκα χρόνων δὲν εἶχα ἐπισκεφθῆ τὴν Παναγίαν τὴν Κεχριάν. Δέκα χρόνια εἶχα ν᾿ ἀσπασθῶ τὴν σεβασμίαν παλαιὰν Εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως, ὁποὺ εἶναι ζωγραφισμένοι, ἐπάνω εἰς δύο ὑπερῷα, ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ὁ ἱερὸς Κοσμᾶς (αὐτὸς ὁ θεσπέσιος ποιητὴς τῆς Πεποικιλμένης) καὶ ὁ θεῖος Δαμασκηνός, τείνοντες δύο τόμους κάτω πρὸς τὴν σύνθεσιν τῆς Εἰκόνος, ἐφ᾿ ὧν εἶναι γεγραμμένα δύο τροπάρια, τὸ «Γυναῖκά σε θνητήν, ἀλλ᾿ ὑπερφυῶς καὶ Μητέρα Θεοῦ», καὶ τὸ «Ἀξίως ὡς ἔμψυχόν σε οὐρανὸν ὑπεδέξαντο…» Καὶ δὲν εἶχα ἀγναντέψει οὔτε μακρόθεν τὸν περικαλλῆ θόλον τοῦ σεμνοῦ ναΐσκου, ὅπου ἀστράπτει εἰς τὸν ἥλιον ὅλος πεποικιλμένος ἀπὸ τὰ ὡραῖα παλαιὰ πινάκια, τὰ ἐγκολλημένα εἰς τὸ κτίριον ὡς ὄστρακα μαργαριτοφόρα.

Καὶ παρημέλησα τὸ τάξιμόν μου, καὶ δὲν ἀπεφάσιζα νὰ ὑπάγω. Ἐνύκτωσε, κ᾿ ἐκαθόμουν ἔξωθεν τοῦ μαγαζείου τοῦ ἀγαπητοῦ νεαροῦ φίλου μου, τοῦ Κωστῆ τοῦ Τσαμασφύρου, πολλὰ ρεμβάζων, καὶ οὐδὲν σκεπτόμενος. Ὁ Κωστάκης μοῦ ἔφερε ποτήριον ρακίου, νὰ μὲ κεράσῃ, καὶ μοῦ εἶπε:

Πώς σταμάτησε η χολέρα στην Πόλη το 1910

«Κατά τό έτος 1910 νόσος επάρατος καί πάλιν εμάστιζε τήν Κωνσταντινούπολιν καί τά περίχωρα, η χολέρα.

Κατά εκατοντάδες καθ εκάστην απέθνησκον, εις τρόπον ώστε νά μή καθίστανται δυνατή η ταφή τών πολυαρίθμων νεκρών, αδιακρίτως φυλής καί θρησκεύματος, Χριστιανών, Αρμενίων, Μουσουλμάνων καί Εβραίων. Ο πληθυσμός, ιδίως τής Κωνσταντινουπόλεως, περιδεής καί περίφοβος εζήτει τήν σωτηρίαν αυτού. Οι ναοί τών Ορθοδόξων καί Αρμενίων, τά Τεμένη καί αι Συναγωγαί καθ εκάστην ήσαν πλήρεις, τού πλήθους μετά δακρύων καί απογνώσεως επικαλουμένου τήν θείαν επέμβασιν πρός κατάπαυσιν τού κακού. Παρά ταύτα όμως η επάρατος νόσος εξηκολούθει τό καταστρεπτικόν έργον αυτής.

Η Κωνσταντινούπολις παρουσίαζεν απαίσιον θέαμα, ενεκρώθη δέ πάσα κίνησις καί ζωή εν αυτή. Εξαίφνης ο χριστιανικός πληθυσμός εν τή απελπισία του, ανεμνήσθη τό προηγούμενον τού 1871 επί Πατριάρχου Ανθίμου τού ΣΤ΄ τού Κουταλιανού καί εν φωνή εζήτει τήν μετάκλησιν τής Τιμίας Ζώνης εξ Αγίου Όρους. Εκτάκτως συγκαλείται η Ιερά Σύνοδος καί τή προτάσει τού αοιδίμου Πατριάρχου Ιωακείμ τού Γ΄ αποφασίζεται όπως αποσταλή επιτροπή εις Άγιον Όρος καί μεταφέρει εις τήν νεκρωθείσαν εκ τού θανάτου καί τού φόβου Κωνσταντινούπολιν τό τίμιον τής ευσεβείας ημών θησαύρισμα.

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ

 

Τη ΙΣΤ΄ (16ην) Φεβρουαρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΦΛΑΒΙΑΝΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Φλαβιανός ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου του Μικρού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη υη΄ - υν΄ (408-450). Πρεσβύτερον ων της εν Κωνσταντινουπόλει Αγίας Εκκλησίας, δια δε την ενάρετον αυτού πολιτείαν εχειροτονήθη εν έτει υμστ΄ (446) Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως με την θέλησιν του Θεού και με την ψήφον της Συνόδου, του βασιλέως και της Συγκλήτου· διανύσας δε εις τον θρόνον έτη τρία, κατά παραχώρησιν Θεού, εξώσθη του θρόνου του παρά του Μονοφυσίτου Διοσκόρου και των ομοφρόνων αυτού και επέμφθη εις εξορίαν, όπου υπομείνας πολλάς θλίψεις δια την Ορθόδοξον πίστιν και ασθενήσας, προς Κύριον εξεδήμησεν.

Ἡ ἐπιβολή τῆς μειοψηφίας, ἐπί τῆς πλειοψηφίας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΜΙΑ, ΑΛΛΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

 Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος

Μεγάλη ὀργή ἔχει προκαλέσει ἡ συμπεριφορά τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κας Αἰκατερίνης Σακελλαροπούλου στόν Ἑλληνικό λαό κατά τήν δοξολογία στήν Μητρόπολη Ἀθηνῶν γιά τό νέο ἔτος, ὅπου ὄχι μόνον τόν Σταυρό δέν προσκύνησε, ἀλλά καί δέν ἀκούσθηκε ὁ Ἐθνικός Ὕμνος κατά τήν προσέλευσή της στήν Μητρόπολη. Μία πράξη πού συμβαίνει γιά πρώτη φορά, καί γιά τήν ὁποία φέρουν εὐθύνη καί οἱ ἐπιτελεῖς της. Ἐπίσης, μεγάλη δυσαρέσκεια ὑπάρχει στό πρόσωπό της μέ τήν δημοσίευση ἄρθρου, μέ τό ὁποῖο ἀπαξιώνει τίς ἔννοιες τοῦ Ἔθνους καί τοῦ Κράτους, ἀλλά καί ἀμφισβητεῖ τά δικαιώματα τῆς πλειοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ σέ συνάρτηση μέ τίς ὅποιες μειοψηφίες.

Ἡ ΠτΔ σιωπᾶ, ἀλλά καί προκαλεῖ

Δυστυχῶς, ἡ κα Πρόεδρος δέν ἔχει καταλάβει ἤ δέν θέλει νά καταλάβη ὅτι ἡ ἀπόπειρα τῆς ἐπιβολῆς τῆς ὅποιας μειοψηφίας ἐπί τῆς πλειοψηφίας δέν εἶναι ἁπλά ἀνομία, ἀλλά φασισμός καί γιά τήν ἀκρίβεια ὁ ὁρισμός τοῦ φασισμοῦ. Καί μάλιστα, ἡ ἐπιλογή της νά δημοσιευθῆ τό ἄρθρο στήν Ἐφημερίδα τῶν Συντακτῶν, μία ἀριστερή ἐφημερίδα, ἡ ὁποία προωθεῖ τήν ἀποδόμηση τοῦ ἑλληνισμοῦ καί τῆς Πίστεως, ἀποκαλύπτει τίς προθέσεις τῆς “δεξιᾶς” κυβερνήσεως καὶ τοῦ κ. πρωθυπουργοῦ πού τήν ἐπέλεξε καί τήν ἐπέβαλε. Διότι ἡ κα Σακελλαροπούλου, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπό τόν κεντροαριστερό “προοδευτικό” χῶρο, ποτέ δέν ἔκρυψε τίς ἀπόψεις καί τά πιστεύω της, ἐνῷ ὁ κ. πρωθυπουργός εἶναι αὐτός πού ὑφάρπαξε τήν ψῆφο τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὑποσχόμενος μία ἀνιδιοτελῆ καί ἐθνική πολιτική.

Ὑπάρχουν τρία εἴδη ἀθεΐας διακηρύττουν πατέρες τῆς Εκκλησίας τοῦ τελευταίου καιροῦ:

1. ἄρνηση τῆς ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ 2. οἱ αἱρέσεις καὶ 3. ἀπόκρυψη τῆς ἀλήθειας διὰ τῆς ἔνοχης σιωπῆς, ποὺ ἀποβλέπει σὲ καλὲς σχέσεις μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία καὶ τοὺς ἰσχυροὺς σὲ καιρούς, ποὺ ὁ πιστὸς πρέπει νὰ μιλήσει, νὰ ὁμολογήσει τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθεια πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις. H σύγχρονη αἵρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ποὺ διαβρώνει τὸ λαό μας, τὶς θεολογικὲς σχολὲς καὶ δυστυχῶς καὶ τὸν ἱερὸ κλῆρο. Ὁ οἰκουμενισμὸς εἶναι ἡ σύγχρονη καὶ σὲ ἐξέλιξη αἵρεση, ποὺ νοθεύει καὶ διαστρέφει ἔντεχνα τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἀναμιγνύει τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψέμα, σχετικοποιεῖ τὰ ὀρθόδοξα δόγματα, τὴν Πατερικὴ καὶ Αποστολικὴ Παράδοση καὶ Παρακαταθήκη, υἱοθετεῖ τὴ “θεωρία τῶν κλάδων”, ἀμφισβητεῖ τὴν μοναδικότητα τῆς Μίας ἀληθινῆς ἀδιαιρέτου Ορθοδόξου Eκκλησίας, ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα, ἀλλάζει συχνὰ μορφή, ὥστε εἶναι δύσκολο νὰ τὴν παρακολουθήσει κανείς.

Ελευθερία ή Θάνατος -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Ένας λαός ο οποίος ιταμώς ακρωτηριάζει τις ιστορικές του ρίζες του και δεν τιμάει τους κεκοιμημένους προγόνους του, οι οποίοι θυσιάσθηκαν με αυταπάρνηση δια την επιγενόμενη ελευθερία την οποία αυτός ( ο λαός) απολαμβάνει σήμερα απλοχερώς, καθίσταται νομοτελειακά καταδικασμένος εις την λήθη της ιστορίας και την ανυποληψία του μέλλοντος.

Εκ των εξωνημένων Μ.Μ.Ε, τα οποία έχουν υποκαταστήσει ευθέως την δικαστική εξουσία, καταλύοντας κατάφωρα την Συνταγματική έννομη τάξη, παρακολουθούμε «τηλεδίκες», επί καθημερινής βάσεως καθιστάμεθα, κοινωνοί δυσώδους παραπληροφορήσεως, ενώ παραλλήλως υφιστάμεθα την, εν γένει, επονείδιστη επιβολή μίας ιδιότυπης δικτατορίας, αυτή της πολιτικής ορθότητας.

Ὁ μονόδρομος τῆς ἀντίστασης… -- του Νεκτάριου Δαπέργολα Διδάκτορος Ιστορίας

Τα ὅσα ζοῦμε ἀπό τό μέτωπο τῆς δῆθεν πανδημίας, ὅλη ἡ συνεχῶς κλιμακούμενη παράνοια τῶν διαταγμάτων τοῦ δυστοπικοῦ συρφετοῦ μέ τά ὁποῖα ἀποτελειώνουν καί τά τελευταῖα ἴχνη που ἀπέμειναν ἄθικτα ἀπό τίς ζωές μας καί κυρίως ἀπό τήν ἀξιοπρέπειά μας, ὅλος ὁ πρωτοφανής φασισμός τῶν ἀπειλῶν, καθώς καί τοῦ ἐπερχόμενου πογκρόμ ἐναντίον ὅσων ἀρνοῦνται νά ἐμβολιαστοῦν (ἀρχικά οἱ γιατροί, μετά ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι), ὅσα εἴδαμε σε Πάρνηθες καί Ἰκαρίες (μέ τόν ξετσίπωτο ἐμπαιγμό ἀπό τόν φασίζοντα γκαουλάιτερ τῆς ἀλαμανικῆς ἀποικίας καί τήν ἀνεκδιήγητη παρεούλα του), ὅσα ἐπίσης βλέπουμε καί σχεδόν ὁπουδήποτε ἀλλοῦ ἐμπλέκεται στέλεχος ἤ παρατρεχάμενος τοῦ διεστραμμένου ἐσμοῦ, ὅλο και περισσότερο ξεκαθαρίζουν το τοπίο. 

     Το πλῆρες ξεπούλημα ὅλων τῶν έθνικῶν μας θεμάτων (ἀπό τή Μακεδονία ὥς τό Αἰγαῖο καί τή Θράκη, πού ἔτσι γιά πλάκα ἀφέθηκαν βορά στά χέρια τοῦ κάθε γελοίου παλιάτσου σφετεριστῆ καί τοῦ κάθε ψυχωσικοῦ τουρκοφασίστα πειρατῆ) ὁλοκληρώνουν τό ξεκαθάρισμα.

     Καί ὁ προκλητικά συνεχιζόμενος ἐγκάθετος λαθρεποικισμός τῆς ἤδη καταρρέουσας πατρίδας ἀπό ἀφιονισμένα στίφη βασιβουζούκων (τήν ὧρα πού οἱ ξέψυχοι ραγιᾶδες δέν ἀποτολμοῦν νά βγάλουν στόν δρόμο οὔτε κἄν τά σκουπίδια τους μετά τίς ἔξι τό ἀπόγευμα καί ἐτοιμάζονται νά φορέσουν ὁσονούπω μέχρι και…τριπλό φίμωτρο, διαλυμένοι ἀπό τόν τρόμο μήπως κινδυνέψει ἡ μίζερη ζωούλα τους ἀπό ἀμφιλεγόμενες ἀσθένειες) ξεχειλίζει τό ποτῆρι.

O κόσμος στον δρόμο του. Δεν γίνεται πια μεταστροφή -- Φώτης Κόντογλου

Πολλοί αναγνώστες μου γράφουνε, παρακαλώντας με, και μά­λιστα ξορκίζοντάς με, να γράψω για να χτυπήσω την ανηθικότητα, που δέρνει την κοινωνία, προ πάντων τη νεολαία, και που «τη σερ­βίρουν τα σινεμά», όπως μου γράφουνε. Φωνάζουνε: «Υψώσετε τη φωνή σας!». Ένας σπουδαστής μου γράφει από την Αγγλία: «Μη σταματήσετε αυτόν τον ωραίον αγώνα, μην πτοηθήτε από τις επιθέ­σεις. Υπάρχουν βέβαια πολλοί αντίπαλοι, αλλά και πολλοί θαυμα­στές του ωραίου σας έργου. Σας χρειαζόμαστε για να δώσετε φτε­ρά στις καρδιές μας, που είναι γεμάτες κενό και απαισιοδοξία».

Καημένοι άνθρωποι, πόση σημασία δίνετε στο πρόσωπό μου και σ’ αυτά που γράφω! Τί φωνή να υψώσω, που είναι βραχνιασμένη και αδύνατη, και χάνεται μέσα στον κυκεώνα της σημερινής ζω­ής; Όχι φωνή, αλλά και τ' αστροπελέκι να κρατά στα χέρια του κανένας σήμερα, και να το σφενδονίζει για να κάνει τους ανθρώ­πους ν' αλλάξουνε δρόμο, πάλι τίποτα δεν θα κάνει. Ο ίδιος ο ά­γιος Γιάννης ο Πρόδρομος, το ερημοπούλι της ερήμου, που τον φοβόντανε οι αμαρτωλοί, γιατί τους έλεγε «γεννήματα εχιδνών», κι αυτός μάταια φώναζε. Η φωνή του χανότανε μέσα στην έρημο, «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Και πότε;

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΚΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ -- π. Γεώργιος Αγγελακάκης

 Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ • Προβολή θέματος - ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΚΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ...(12-2-21)π.Γεώργι (agiooros.org)