Η ΧΑΡΙΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ

«Πόσαι μοι πανηγύρεις καθ΄ έκαστον των του Χριστού μυστηρίων»! Ούτως αναφωνεί εξιστάμενος δια την άφατον κένωσιν του Θείου Λόγου, Γρηγόριος ο Θεολόγος. «Πόσαι μοι πανηγύρεις»! Πόσαι φάσεις του απολυτρωτικού έργου του Κυρίου Ιησού, αρχόμεναι από της σεπτής Γεννήσεώς του και περατούμεναι εις την ένδοξον Ανάληψίν του! Και συνεχίζει, συνεχόμενος από τας θεολογικάς του θεωρίας, ο θείος Πατήρ της Εκκλησίας: «Ων απάντων κεφάλαιον εν, η εμή τελείωσις και ανάπλασις και η προς τον πρώτον Αδάμ επάνοδος». Ιδού ολόκληρον το περιεχόμενον της θείας Επιφανείας. «Η εμή τελείωσις και ανάπλασις». Ο άγιος Γρηγόριος ο Νανζιανζηνός βλέπει την ανάπλασιν της ανθρωπίνης φύσεως και τελείωσιν εις τον Ιορδάνην, ως την βασικήν πράξιν της «προς τον πρώτον Αδάμ επανόδου» ως άλλωστε διδάσκει η Εκκλησία του Χριστού, ψάλλουσα το ιαμβικόν τροπάριον: «χρίεις τελείων την βρότειον ουσίαν…». Χωρίς την πτώσιν των πρωτοπλάστων και την αχρείωσιν της εν ημίν θείας εικόνος, ποίον νόημα θα είχεν η σάρκωσις του Λόγου; Και τι θα εχρειάζετο το Βάπτισμα εν τοις Ρείθροις του Ιορδάνου, αν όχι δια ν΄ αποπλύνη την ρυπωθείσαν υπό της αμαρτίας «βρότειον ουσίαν;».

π. Θεοδώρητος Μαύρος: Οποία διαστροφή της ορθοδόξου διδασκαλίας!

''Λέγουν χαρακτηριστικώς, ότι ένεργούν έτσι, διότι έπθυμοΰν να εύρισκωνται εντός ‘Εκκλησίας, αφού, όπως ισχυρίζονται, μόλις διακόψουν κοινωνίαν με τους αιρετικούς προϊσταμένους των ή τους κοινωνούντας με αυτούς, θα ευρεθούν αμέσως εκτός Εκκλησίας. Οποία διαστροφή της ορθοδόξου διδασκαλίας! Ενώ οι Iεροί Κανόνες και ο σύνολος χορός των ομολογητών Πατέρων χαρακτηρίζουν, ως σωτηριώδη αντίδρασιν και προστασίαν της Εκκλησίας την διακοπήν κοινωνίας με τους αιρετικά κηρύσσοντας, αυτοί ισχυρίζονται τα ακριβώς αντίθετα! Έτσι όχι μόνον συμμαχούν προς την αίρεσιν και την ενισχύουν διατηρούντες το ποίμνιόν τους ανύποπτο στο πλευρό των κακοδόξων, αλλά και υβρίζουν όλους τους ομολογητάς πατέρας του παρελθόντος, χαρακτηρίζοντας αυτούς, ως εκτός Εκκλησίας αγωνισθέντας, αφού, ως γνωστόν, έπραξαν τα ακριβώς αντίθετα, από ό,τι πράττουν αυτοί σήμερα.'' 

Τη Η΄ (8η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΓΕΩΡΓΙΟΥ του Χοζεβίτου.

Γεώργιος ο Όσιος πατήρ ημών ο Χοζεβίτης κατήγετο από εν χωρίον της Κύπρου· οι γονείς αυτού έζων εν ευσεβεία, είχον δε περιουσίαν μετρίαν. Ούτος είχε και αδελφόν μεγαλύτερον ονομαζόμενον Ηρακλείδην, ο οποίος, εν όσω έζων ακόμη οι γονείς αυτών, ήλθεν εις την αγίαν πόλιν Χριστού του Θεού ημών δια να προσκυνήση τους Αγίους Τόπους, αφού δε κατέβη εις τον Ιορδάνην και προσεκύνησεν, επήγεν εις την λεγομένην Λαύραν του Καλαμώνος και εκεί έγινε Μοναχός. Ο δε ευλογημένος Γεώργιος παραμείνας μόνος πλησίον των γονέων του, ανετρέφετο διαλάμπων με πάσαν ευσέβειαν και σεμνότητα.

Τό ἔργο τοῦ Ραββίνου Ἀθηναγόρα! -- Γράφει ο π. Νικόλαος Δημαράς

Ποιά χάρη ἔχουν ὁ Ραββίνος Ἀθηναγόρας καί οἱ ψευδοπατριάρχες, κατά τούς Κανόνες, Δημήτριος καί Βαρθολομαῖος πού ἀκολούθησαν τήν γραμμή του καί ὅσοι τούς μνημονεύουν καί εἶναι κοινωνικοί μαζί τους;

Γιά τόν μασῶνο, ψευδοπατριάρχη Ἀθηναγόρα, ἔχουν γραφεῖ πολλά. Ἔχουν ἀποκαλυφθεῖ μέχρι σήμερα ἀρκετά στοιχεῖα, πού δείχνουν, πόσο ἀποστασιοποιήθηκε ἀπό τήν Ὀρθοδοξία.
Δείχνουν ἀκόμα, πόσο δικαιολογημένες ὑπῆρξαν, γιά τίς ἐνέργειές του, οἱ ἀντιδράσεις τῶν Ὀρθοδόξων.
Τό 1970, τρεῖς ἐπίσκοποι, ὁ πρώην Φλωρίνης Αὐγουστῖνος, ὁ Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιος καί ὁ Παραμυθίας Παῦλος, ὥς καί δεκάδα ἁγιορείτικων μοναστηριῶν, διέκοψαν τό μνημόσυνό του, ὅπως προτρέπουν τούς πιστούς οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν κάποιος ἐπίσκοπος διδάσκει ἤ ἀκολουθεῖ κάποια αἵρεση.
Ὁ Ἀθηναγόρας ὄχι μόνον ἀκολούθησε αἵρεση, τόν Παπισμό, ἀλλά ἑνώθηκε μ’ αὐτόν, και μαζί του ἕνωσε τό 1965 ὁλόκληρη τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, στήν ὁποία πέτυχε νά εἶναι Πατριάρχης.
Ὑπάρχουν, ὅμως, καί τά χειρότερα!

“O εις και η Αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία»

Στα θέματα της πίστεως και της αγιοπνευματικής εκκλησιαστικής διοργανώσεως ουδεμία αξία ή σημασία έχουν αποφάσεις, που λαμβάνονται κατά πλειονοψηφία ή ακόμη και παμψηφία, εάν έρχωνται σε αντίθεση και σύγκρουση με τα δόγματα και τους κανόνες της Εκκλησίας. Στις περιπτώσεις αυτές έχει απόλυτη εφαρμογή η αρχή: «Ο εις (= ο ένας) και η αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία». Με βάση την αρχή αυτή διασφαλίσθηκε η Ορθοδοξία δια μέσου των αιώνων και συνετρίβησαν οι αιρέσεις και τα σχίσματα. Αρκεί να θυμηθούμε τι συνέβη κατά την επί δεκαετίες κυριαρχία των Αρειανών κατά τον Δ΄ αιώνα, ότε η πλειονοψηφία ή και η παμψηφία πολυαρίθμων Συνόδων, που αποδείχθησαν ληστρικές ή ψευδοσύνοδοι, ετάχθησαν υπέρ της αιρέσεως του Αρείου και εναντίον της Ορθοδοξίας. Οι Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας όχι μόνο δεν υπετάχθησαν στις αποφάσεις αυτές των ψευδοσυνόδων, αλλά όρθωσαν το ανάστημά τους επί των επάλξεων της Ορθοδοξίας, όπως ο Μέγας Αθανάσιος.

-----------------------------

Ο/Η xristianorthodoxipisti.blogspot.gr είπε...

Το ερώτημα όμως είναι τί είναι αλήθεια ;; καί ποιός έχει τήν αλήθεια ;; διότι όλοι φωνάζουν ότι κατέχουν τήν αλήθεια !

--------------------------------------

Ο/Η SCRIPTA MANENT είπε...

Αγαπητοί, η Αλήθεια είναι το κόστος της κοσμικής ζωής, όταν οι πιστοί αγωνίζονται εν Χριστώ, χωρίς να έχουν την προαίρεση να ρίξουν νερό στο κρασί τους.
Όταν ο καθένας μας, ζει εν Χριστώ, τότε θα του εμφανιστούν όλες οι αλήθειες, Άγια Δόγματα για να αποφασίσει να τα απορρίψει ή να τα υιοθετήσει. Στις μέρες μας, έχουμε τις διαφωνίες, νέο / παλαιό, οικουμενισμός ή γνήσια Ορθοδοξία, μάσκες μέτρα ή κατακόμβες ελεύθερη ανόθευτη Εκκλησιαστική ζωή.
Την Αλήθεια θα την δει να λάμπει δωρεάν ο αληθινά ταπεινός, όπως ειπώθηκε στον Μέγα Αντώνιο.
Άρα θέλει πνευματικό αγώνα η Αλήθεια για να μας πείσει, αλλιώς θα σκοντάφτουμε συνέχεια σε ψεύτικους ισχυρισμούς, για να δικαιολογούμε τις κοσμικές μας προτιμήσεις...
Πχ που να λες τώρα είσαι Παλαιοημερολογίτης, όταν έχεις κοσμική θέση κύρους, χτυπάει άσχημα στον κύκλο σου.

Από τον Βίο του Αγίου Υπατίου:

Ο Άγιος Υπάτιος είπε στον Επίσκοπο Ευλάλιο, για τον Νεστόριο πριν ακόμη καταδικαστεί (ο Νεστόριος) από την Σύνοδο:

"Εγώ από τότε που έμαθα που ομιλεί ο Νεστόριος άσχημα για τον Κύριό μου, παύω την επικοινωνία μαζί του, καί ούτε αναφέρω το όνομά του, δεν είναι πια Επίσκοπος". 

(Βίος Αγίου Υπατίου άνθη τής ερήμου σελ 94).

Φώτης Κόντογλου -- Παπική Ελλάδα θα πει εξαφάνιση της Ελλάδας.

Να γιατί είπα πως είναι πολύ σπουδαίο ζήτημα αυτές οι ερωτοτροπίες που αρχίσανε κάποιοι κληρικοί δικοί μας με τους παπικούς, κι η αιτία είναι το ότι δεν νοιώσανε τι είναι Ορθοδοξία ολότελα, μ' όλο που είναι δεσποτάδες.

Το κακό είναι πως ο λαός δεν πήρε, καλά - καλά, είδηση για τη συνωμοσία. Πίστη ασάλευτη στην Ορθοδοξία, που εμείς οι προκομμένοι την πήραμε κληρονομιά και την πουλάμε «αντί πινακίου φακής» και ασπασμού της παντόφλας του Πάπα!

Μα σε τέτοιο σημείο εκφυλισθήκαμε; Αιτία είναι η έμφυτη ματαιοδοξία μας, που μας κάνει να θέλουμε να φαινόμαστε έξυπνοι συγχρονισμένοι, προοδευτικοί, κι όχι καθυστερημένοι.