Iατροί και φάρμακα

...Τότε λέγει προς την Αγία Αγαθή ο Απόστολος Πέτρος: Προς τούτο ήλθον, θύγατερ, να ιατρεύσω τα πληγωμένα μέλη σου. Η δε Αγία είπε προς αυτόν : Τις είσαι και μεριμνάς διά την υγείαν μου; Εγώ ποτέ δεν ηθέλησα να κάμω ιατρείαν τινα σωματικήν. Λοιπόν άπρεπον είναι να πράξω τώρα, όπου ευρίσκομαι κοντά εις τον θάνατον, εκείνο όπου δεν έπραξα ουδέποτε. Τότε ο μακάριος Πέτρος λέγει προς αυτήν :

------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Ωραία διήγησις και επιμορφωτική ως προς την στάση μας απέναντι σε αρρώστιες που μας παιδευουν στο σώμα μας όμως κάθε περίπτωση είναι διαφορετική ειδικά αν από την στάση μας επηρεάζονται αρνητικά ή θετικά άλλοι.... Επομένως αν για παράδειγμα ζούμε μέσα σε κόσμο και κινδυνεύουμε να γίνουμε φορείς μίας μολυσματικης ασθένειας και να την μεταδώσουμε ευκολότερα σε άλλους και δεν κάνουμε όσα προβλέπονται λόγω θρησκείας ενώ η θρησκεία πουθενά δεν εννοεί κάτι τέτοιο τότε καλό είναι να προσέχουμε την στάση μας ώστε να μην σκανδαλιζουμε κόσμο για ασήμαντες με την πίστη αφορμές... Και μπορεί να τους σκανδαλισουμε τόσο πολύ ώστε να τους απομακρύνουμε από τον Κύριο και αυτό ο Κύριος θα το λάβει υπόψιν του κατά την κρίση μας ειδικά αν είναι ζήτημα "του Καίσαρως" και όχι του Θεού....

Μη εντρέπεσαι θύγατερ και άφες με να σε  ιατρεύσω, ότι δούλος είμαι του Δεσπότου Χριστού και δι’ αγάπην Του ήλθα να σου κάμω την χάριν ταύτην. Η δε Αγία απεκρίνατο : Εγώ δεν έχω καμμίαν αιτίαν να εντραπώ ποσώς άνθρωπον του κόσμου και μάλιστα από σε, όστις είσαι γέρων, αι δε σάρκες μου είναι τόσον ξεσχισμέναι, ώστε θαρρώ ότι δεν είναι δυνατόν κανείς να σκανδαλισθή εις εμέ, διά ταύτα, κύριέ μου σε ευχαριστώ πολύ διά την καλωσύνην ταύτην όπου ηθέλησες αυτοπροαιρέτως να μου κάνης, χωρίς εγώ να την ζητήσω. Λέγει πάλιν προς αυτήν ο Άγιος : Διατί λοιπόν δεν θέλεις να σε ιατρεύσω; Η δε είπε προς αυτόν: Διότι έχω τον Δεσπότην μου Ιησούν Χριστόν, όστις διά του νεύματος και μόνον κυβερνά όλον τον κόσμον και με τον λόγον Του θεραπεύει πάσαν ασθένειαν αθεράπευτον και νόσον ανίατον. Εάν λοιπόν είναι ευάρεστον εις Aυτόν και η θεραπεία του εμού σώματος προς το συμφέρον μου, θέλει μου την δώσει η Χάρης Του με λόγον μόνον ή  νεύμα μικρότατον. Ταύτα ακούσας ο Άγιος και υπομειδιάσας ολίγον είπε προς αυτήν: Γίγνωσκε, θύγατερ, ότι εγώ είμαι ο Απόστολος Πέτρος και ιδού εθεραπεύθης διά της Χάριτος του Χριστού. Και ταύτα ειπών, ο μεν Απόστολος του Κυρίου έγινεν άφαντος, η δε Αγία ευρέθη υγιής, με ανακαινισμένα όλα τα μέλη αυτής, και ούτε καν  μικρότατον λείψανον τομής έχουσα. Τότε έπεσε κατά γης και προσηύχετο μετ’ ευχαριστίας προς Κύριον λέγουσα: Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου μου Ιησού Χριστού, ο διά του Αποστόλου Σου Πέτρου θεραπεύσας τους μαστούς μου και τα τετραυματισμένα επίλοιπα μέλη του σώματός μου.

(Αγία Αγαθή, Ορθόδοξος Συναξαριστής Τομ. Β΄σελ. 121).

...Ο δε αδελφός του Οσίου περεκάλει αυτόν μετά δακρύων να δεχθή τον ιατρόν, δια να τον επιμεληθή ή να φάγη ολίγον μαγείρευμα ή να πίη ολίγον οίνον· αλλ΄ εκείνος ο τρισμακάριος δεν ηθέλησε να δεχθή τίποτε απολύτως, λέγων· «Εάν θέλης, αδελφέ, άλειψόν με με το έλαιον της κανδήλας της αγίας Εικόνος του Χριστού μου και δεν θέλει μάς αφήσει ο Κύριος να πειραχθώμεν περισσότερον εκείνου, το οποίον δυνάμεθα, ως λέγει ο θείος Παύλος» (Α΄ Κορ. ι: 13). Και μεθ΄ ημέρας τινάς, αφ΄ ου τον ήλειψε δια του αγίου ελαίου, ενεδυναμώθη Χάριτι Χριστού και συνέχισαν πάλιν την οδοιπορίαν των. (Συναξ. ΙΒ 56)