ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΙΣ ΑΓΙΑ, Η
ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΑΜΩΜΟΣ ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΕΙΚΟΙΖΕΤΑΙ
Ει δέ και των παλαιών
αγίων «ουκ ην άξιος ο κόσμος» κατά τον απόστολον, πως αν ταύτης ην επάξιος, της
και των κατ΄ ουρανόν αγίων υπερτέρας;
Αμέλει σύνες και τούτω της Παρθένου την υπεροχήν όση· εκείνοις μεν γαρ
φεύγουσι την μετ΄ ανθρώπων δίαιταν, ως ο αυτός φησιν, «όρη και ερημίαι και οπαί
της γης», ταύτη δε τα άγια των αγίων ενδιαίτημα εδόθη, οις εμφιλοχωρείν η
πάναγνος ανείται, μήπω μηδ΄ εις ηλικίαν παραγγείλασα παίδων, ει και των εις
φρονούσαν αφιγμένων εμφρονεστέρα ούσα έδειξε.
Δοτή γαρ ούσα παρά Θεού
και Θεώ προ γενέσεως αύτη (πως δ΄ ουκ έμελλεν η και προ των αιώνων εις
κατοικητήριον προωρισμένη του των αιώνων ποιητού;)· δοτή τοίνυν ούσα Θεώ και
καρπός ευχής και δικαίων αιτήσεως (ω προσευχής εκείνης πτερών! ω παρρησίας, ην
εύρε προς Κύριον! ω καρδιών εκείνων επί τοσούτον ασπίλων, ως τοιαύτην προσευχήν
αναπέμψαι, προς τοσούτον φθάνουσαν και τοσούτον ανύουσαν!).
(Άγιος Γρηγόριος ο
Παλαμάς).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου