H 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 -- ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΗΤΤΗΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Τοῦ κ. Νικολάου Μάρτη, πρώην Ὑπουργοῦ καί βετεράνου τοῦ Β´ Παγκοσμίου Πολέμου

Ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940, ὅταν σχεδόν ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη εἶχε ὑποταγεῖ στόν Χίτλερ καί ἡ Σοβιετική Ἕνωση ἦταν σύμμαχος τῆς Γερμανίας, ἡ Ἑλλάδα μόνη στήν Εὐρώπη, δέχθηκε ἐπίθεση ἀπό τήν Φασιστική Ἰταλία, τήν ὁποία καί νίκησε. Ἐάν ἡ Ἑλλάδα ἡττᾶτο ἤ παρεδίδετο, μέ δεδομένο τό ὅτι ὅλες οἱ Βαλκανικές χῶρες εἶχαν θετική ἐπαφή μέ τόν Χίτλερ, ὁ Λίβανος καί ἡ Συρία ἦταν ὑπό τήν κατοχή τῆς Γαλλίας τοῦ Βισύ καί τό Ἰράκ εἶχε φιλογερμανικές τάσεις, ὁ Ἄξονας θά κέρδιζε τόν Πόλεμο, ὅπως δήλωσαν τότε Ἄγγλοι Ὑπουργοί καί Στρατιωτικοί ἡγέτες. Ἡ Ἑλληνική νίκη ἐπί τῆς Ἰταλίας ἦταν ἡ πρώτη νίκη κατά τοῦ Ἄξονα καί ἔδωσε ἐλπίδες στούς καταπτοημένους λαούς ἀπό τή ναζιστική κυριαρχία, ἀπέτρεψε τόν Χίτλερ νά καταλάβει τό Γιβραλτάρ, διότι ὁ Φράνκο μετά τή νίκη τῶν Ἑλλήνων, ἀρνήθηκε παραχωρήσεις στόν Χίτλερ. Ἡ νίκη αὐτή κατά τοῦ Ἄξονα ἀνάγκασε τόν Χίτλερ, γιά νά βοηθήσει τόν Μουσολίνι, νά ἐπιτεθεῖ κατά τῆς Ἑλλάδας, μετά ἀπό σύμφωνο γνώμη καί τοῦ Στάλιν.

Παράλληλα ἐπιτέθηκε καί κατά τῆς Γιουγκοσλαβίας, διότι τήν 27-3-1941 ὁ Γιουγκοσλαβικός Στρατός ἀνέτρεψε τήν Κυβέρνησή του, ἡ ὁποία τήν 25-3-1941 εἶχε συνάψει Σύμφωνο φιλίας μέ τόν Χίτλερ. Ἰταλία καί Γερμανία χρειάστηκαν συνολικά 7 μῆνες, γιά νά καταλάβουν τήν Ἑλλάδα. Ἔτσι ὁ Χίτλερ ἀναγκάστηκε νά ἀναβάλει τήν ἐπίθεσή του κατά τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως κατά 6 ἑβδομάδες, μέ συνέπεια τίς ἀρχικές σαρωτικές νίκες του, νά διαδεχθεῖ ἡ δεινή ἧττα του στό Ἀνατολικό Μέτωπο, πού ἀποτέλεσε ἀφετηρία τῆς ἧττας τῆς Γερμανίας στήν Εὐρώπη. Ἄμεση ἐπιβεβαίωση αὐτῶν τῶν συνεπειῶν ἀποτελεῖ ἡ δήλωση τοῦ Χίτλερ, τόσο στήν γνωστή κινηματογραφίστρια φίλη του Leni Riefestahl τό 1943, ὅσο καί ἡ ὁμολογία του στήν Πολιτική του Διαθήκη τό 1945 ὅτι: «Ἡ κήρυξη τοῦ Πολέμου στήν Ἑλλάδα ἀπό τήν Ἰταλία, ὑπῆρξε καταστροφική γιά τήν Γερμανία. Ἄν οἱ Ἰταλοί δέν εἶχαν ἐπιτεθεῖ στήν Ἑλλάδα καί δέν χρειάζονταν τή βοήθειά μας, ὁ πόλεμος θά εἶχε πάρει διαφορετική τροπή, θά εἴχαμε προλάβει νά κατακτήσουμε τό Λένινγκραντ καί τή Μόσχα, πρίν μᾶς πιάσει τό ρωσικό ψύχος». Ὁ Πρόεδρος τῶν Η.Π.Α., Φραγκλῖνος Ροῦζβελτ, δήλωσε τότε: «Ὅταν οἱ ἀνδρεῖοι ἄνδρες ἔχασαν τό θάρρος τους, ὁ Ἑλληνικός λαός τόλμησε νά προκαλέσει τό ἀνίκητο μηχανοκίνητο Γερμανικό τέρας, προτάσσοντας τήν ὑπερήφανη αὐτοῦ ἰδέα τῆς ἐλευθερίας». Ἄν τό ὑπερήφανο «ΟΧΙ», πού κατέπληξε ὁλόκληρο τόν κόσμο, ὑπῆρξε ὁ πρῶτος φραγμός στήν νικηφόρο πορεία τοῦ  Ἄξονα, ἡ ἀντίσταση τῶν Ἑλλήνων στά Ὀχυρά τῆς Μακεδονίας τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1941 ἀποτέλεσε τήν πρώτη δοκιμασία κατά τῆς ἀλαζονείας τοῦ Χίτλερ. Οἱ μαχητές τῶν Ὀχυρῶν μέ τόν ἡρωϊσμό καί τήν αὐτοθυσία τους ἀπέκρουαν ἀλλεπάλληλες λυσσώδης ἐπιθέσεις τῶν ἔκπληκτων Γερμανῶν. Ὅταν παραδόθηκαν, κατόπιν ἐντολῆς τῆς Στρατιᾶς, οἱ Γερμανοί παρουσίαζαν ὅπλα στούς ἐξερχομένους τῶν Ὀχυρῶν καί ἡ Γερμανική σημαία ἀνυψώνετο μόνον, ὅταν ἐχάνετο καί ὁ τελευταῖος Ἕλληνας στρατιώτης στόν ὁρίζοντα. Ἡ ἡρωική ἀντίσταση τῶν ὑπερασπιστῶν τῶν Ὀχυρῶν, ἀπομυθοποίησε τό ἀήττητο τοῦ Γερμανικοῦ Στρατοῦ καί ἔδωσε θάρρος καί ἐλπίδες στόν ἐλεύθερο κόσμο. Ἐπίσης ἡ θρυλική μάχη τῆς Κρήτης συνετέλεσε, ὥστε νά βραδύνει ἡ ἐναντίον τῆς Ρωσίας γερμανική ἐπίθεση. Ὁ Χίτλερ ὁμιλώντας στό Ράιχσταγκ τόν Μάϊο τοῦ 1941 εἶπε: «Ἀπό ὅλους τούς στρατούς, πού ἀντιμετωπίσαμε μόνο ὁ Ἕλληνας στρατιώτης πολέμησε μέ ἡρωϊσμό καί αὐτοθυσία καί παραδόθηκε μόνο ὅταν ἡ ἀντίσταση ἦταν μάταια». Ὁ δέ Γερμανός Στρατάρχης Κάϊτελ δήλωσε τό 1945 στή Δίκη τῆς Νυρεμβέργης: «Ἡ ἀναπάντεχη καί ἰσχυρή ἀντίσταση τῶν Ἑλλήνων ἐπιβράδυνε κατά δύο καί πλέον ζωτικούς μῆνες τήν ἐπίθεσή μας κατά τῆς Ρωσίας. Ἄν δέν εἴχαμε τή μεγάλη αὐτή καθυστέρηση, ἄλλη θά ἦταν ἡ ἔκβαση τοῦ πολέμου στό Ἀνατολικό Μέτωπο καί γενικά τοῦ Πολέμου καί ἄλλοι θά ἦσαν σήμερα κατηγορούμενοι». Ὁ Ἀλεξάντερ, πρῶτος Λόρδος τοῦ Βρετανικοῦ Ναυαρχείου, στίς 28-10-1941 ἐπισήμανε: «Δέν εἶναι ὑπερβολή νά ποῦμε ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἀνέτρεψε τό σύνολο τῶν σχεδίων τῆς Γερμανίας καί τήν ἐξανάγκασε νά ἀναβάλει γιά ἕξι ἑβδομάδες τήν ἐπίθεση κατά τῆς Ρωσίας. Διερωτόμαστε ποιά θά ἦταν ἡ θέση τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης χωρίς τήν Ἑλλάδα». Ὁ Ἦντεν, Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Μεγάλης Βρετανίας (ὁ ἁρμοδιότερος ἐκ τῶν συμμάχων τήν περίοδο ἐκείνη) τόνιζε στίς 24 Σεπτεμβρίου 1942: «Ἀσχέτως πρός τό τί θά ποῦν οἱ ἱστορικοί τοῦ μέλλοντος, ἐκεῖνο τό ὁποῖο μποροῦμε νά ποῦμε ἐμεῖς ἀπό τώρα, εἶναι ὅτι ἡ Ἑλλάδα πρώτη ἔδωσε ἀλησμόνητο μάθημα στόν Μουσολίνι, ὅτι αὐτή ὑπῆρξε ἡ ἀφορμή τῆς ἐθνικῆς Ἐπανάστασης ἐναντίον τοῦ Ἄξονα στή Γιουγκοσλαβία, ὅτι αὐτή, μέ τή μικρή βοήθεια, πού σταθήκαμε τότε ἱκανοί νά τῆς δώσουμε, κράτησε τούς Γερμανούς στό Ἠπειρωτικό ἔδαφος καί στήν Κρήτη ἐπί ἕξι ἑβδομάδες, ὅτι αὐτή ἀνέτρεψε τή χρονολογική σειρά ὅλων τῶν σχεδίων τοῦ Γερμανικοῦ Ἐπιτελείου καί ἔτσι ἔφερε ριζική μεταβολή στίς ἐκστρατεῖες του καί ἴσως στήν ὅλη πορεία τοῦ πολέμου...». Ὁ Ρ/Σ τῆς Μόσχας τό 1942, τήν ἐπέτειο τῆς εἰσόδου τῶν Γερμανῶν στήν Ἀθήνα, μετέδωσε: «Ἄοπλοι πολεμήσατε πάνοπλους καί νικήσατε. Μικροί ἐναντίον μεγάλων καί ὑπερισχύσατε. Δέν μποροῦσε νά γίνει ἀλλιῶς, διότι εἶστε Ἕλληνες. Οἱ Ρῶσοι ὡς ἄνθρωποι κερδίσαμε χρόνο χάριν στήν ἀντίστασή σας, γιά νά ἀμυνθοῦμε. Σᾶς εὐχαριστοῦμε». Τά κείμενα τῆς Ἱστορίας τοῦ Μεγάλου Πολέμου τῆς Ρωσικῆς Ἀκαδημίας Ἐπιστημῶν, Ἔκδοση 1955 (Σελίδα 42) ἀναφέρουν: «Ὅμως ἡ ἐπίθεση στή Σοβιετική Ἕνωση, πού εἶχε ὁρισθεῖ γιά τήν 15η Μαΐου 1941 καθυστέρησε ἀπό ἀπρόβλεπτα γιά τούς Φασίστες γεγονότα. Ὁ ὀλιγάριθμος ἀλλά ἡρωϊκός Ἑλληνικός λαός ἀντιστάθηκε τόσο ἀποφασιστικά στήν εἰσβολή τοῦ Ἰταλικοῦ Φασισμοῦ, ὥστε ὁ Μουσολίνι ἀναγκάστηκε νά ζητήσει τή βοήθεια τοῦ Χίτλερ. Τήν Ἄνοιξη τοῦ 1941 οἱ ἡγέτες τῆς Φασιστικῆς Γερμανίας ἔριξαν τά στρατεύματά τους στήν Ἑλλάδα». Τό 1942 ὁ Γάλλος Pierre Bourdan ὁμιλώντας στό ΒΒC εἶπε: «Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου θά φανεῖ ὅτι μετά τήν ἀπόφαση τῆς Ἀγγλίας τοῦ 1940, ἦταν ἡ ἀνδρεία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, πού συνέβαλε περισσότερο στό νά σωθεῖ ὁ εὐρωπαϊκός πολιτισμός, ὁ δημιουργημένος ἀπό τόν ἴδιο αὐτό λαό πρίν ἀπό 2.400 χρόνια. Πρέπει νά τό σκέπτονται αὐτό, ὅταν θά διαμορφώσουν τήν Εὐρώπη. Κάθε ἀχαριστία στήν Ἑλλάδα θά ἰσοδυναμοῦσε μέ προδοσία πρός τήν Εὐρώπη». Ἀπόδημοι Ἕλληνες, μέ ἀφορμή τήν 70 ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἔχουν καί πάλι κάνει γραπτή ἔκκληση στό Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης, ὅπως ἔχουν ἤδη κάνει πολλές φορές τά προηγούμενα χρόνια, γιά τήν ἔκδοση συνοπτικῆς «ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ», πού νά περιλαμβάνει ἄγνωστα σέ πολλούς, ἀλλά σημαντικά ἱστορικά γεγονότα, ἀπό τά ὁποῖα νά ἀναδεικνύεται ἡ μεγάλη Ἑλληνική συμβολή στή Συμμαχική Νίκη στόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, γιά τήν ἐνημέρωση ὅλων τῶν νεωτέρων, σέ κάθε γωνιά τῆς γῆς. Ἐπειδή κυκλοφοροῦν καί βιβλία πού ὑποβαθμίζουν τόν ρόλο τῆς Ἑλλάδος στόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καί ἔζησα σέ συνέδριο τῶν Προέδρων τῆς Ἱστορίας Στρατοῦ Γερμανό Σύνεδρο νά ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ συμβολή τῆς Ἑλλάδας δέν ἔπαιξε ἀποφασιστικό ρόλο, κάτι πού ὅλοι ἀντέκρουσαν, θά πρέπει αὐτή ἡ Λευκή Βίβλος νά μεταφραστεῖ στίς βασικές ξένες γλῶσσες καί νά διανεμηθεῖ παντοῦ. Ἐπίσης νά κυκλοφορήσει σέ CD καί DVD. Οἱ Ἕλληνες τοῦ ἐξωτερικοῦ καί οἱ Ἕλληνες ἐκπρόσωποι στό ΝΑΤΟ καί στήν Ε.Ε θά αἰσθάνονται ὑπερήφανοι.