Υἱοθέτησις τοῦ «Καλανταρίου τῶν Λατίνων, αὐθαίρετος καταπάτησις τῶν ἱερῶν Κανόνων -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἐπί 3,5 αἰῶνες, ἀπό τήν εἰσαγωγήν τοῦ «Καλανταρίου τῶν Λατίνων» τό 1582 καί τήν καταδίκην του ὑπό τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων (1583, 1587 καί 1593) καί ἐντεῦθεν, ἐγράφησαν πολλά σπουδαῖα κείμενα καί ἐπίσημες Συνοδικές Ἐγκύκλιοι ὑπό Πατριαρχῶν καί λογίων, τονίζοντας πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν ὅτι ἡ τυχόν υἱοθέτησις τοῦ «Καλανταρίου τῶν Λατίνων» ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θά ἦτο παντελῶς «ἀνόητος καί ἄσκοπος» καί θά προεκάλει «παγκόσμιον σκάνδαλον» καί βεβαίως σχίσμα, ὡς αὐθαίρετος καταπάτησις τῶν ἱερῶν Κανόνων. Χάριν παραδείγματος, εἰς τό δημοσιογραφικόν ὄργανον τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου «Ἐκκλησιαστική Ἀλήθεια» τῆς 24/11/1895, σελ. 312-314, διαβάζουμε τά ἑξῆς: «ἡ ἀπότομος λοιπόν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, θά ἰσοδυνάμει εἰς τά ὄμματα τοῦ λαοῦ πρός ἀπόπειραν τροποποιήσεως τῆς πίστεως τῶν Πατέρων του, πρός αὐτόχρημα ἐκφραγκισμόν»! Διό καί οἱ ἀπαντήσεις τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρός τόν Πατριάρχην Ἰωακείμ Γ´, ὅταν αὐτός ἀνεκίνησε τό ζήτημα τό 1902, ἦσαν ὅλες ἀρνητικές. Οἱ περισσότερες μάλιστα ἀπό αὐτές ἐγνωμοδότησαν ὅτι θεωροῦν τό νέον ἡμερολόγιον ἀντικανονικόν, ἀντιπαραδοσιακόν, ἀνόητον, ἄσκοπον καί ὡς ἕν ἐπιπλέον προσηλυτιστικόν μέσον τοῦ Βατικανοῦ. Τά μετά τό 1924 γεγονότα ἐδικαίωσαν πλήρως αὐτές τίς γνωματεύσεις.