Βιασμός συνειδήσεων -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Είναι πρόδηλο ότι η ζωή μας έχει παραλύσει χάριν της επιβολής της πολεμικής δίκην του αόρατου εχθρού, του «δικτατορικού ιού» προς περιστολή ή εν γένει αντιμετώπισης του οποίου έχει καταλυθεί ο νομικός μας πολιτισμός η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητά μας, έχει τεθεί εις μία μόνιμη ειρκτή.

Ο επαίσχυντος βιασμός της συνειδήσεώς μας καθώς και η επονείδιστη αντιεπιστημονική τρομοκρατία δια μέσου των εξωνημένων, τελούντων, ανερυθρίαστα εις διατεταγμένη υπηρεσία Μ.Μ.Ε, αποδεικνύουν περίτρανα, την σύγχρονη νεοπαγή μάστιγα ότι, η φρενίτιδα της καινοφανούς οιονεί θρησκείας της «δημόσιας υγείας» δεσπόζει καταλυτικά έναντι οιουδήποτε έτερου δημόσιου αγαθού.

Η αστυνόμευση του ιδιωτικού μας βίου, η αναστολή της επαγγελματικής μας δραστηριότητας και η εν γένει ποινικοποίηση την διατύπωσης ενός διαφορετικού προβληματισμού, περί του δημοφιλούς ιού, διώκεται απηνώς μέσω της Εισαγγελίας, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, ενίοτε αδρανεί εθελοτυφλώντας και κωφεύοντας και άλλοτε (άγνωστο πως) σπεύδει, αυτοκλήτως ταχέως, ως θεματοφύλακας της εννόμου τάξεως.

Ο «οικουμενισμός» της πανδημίας κατά τα έμμισθα φερέφωνα του συστήματος, ενώ ο ορθός όρος διατυπώνεται αντεστραμμένα, ως η εργαλειοποίηση της δημόσιας υγείας ως μείζονα έκφανση και ασύμμετρη απειλή της εγκαθιδρυθησομένης παγκοσμιοποιήσεως με αμιγώς πολιτικό υπόβαθρο κείται επί θύραις, ρυθμίζοντας εκ βάθρων την ίδια την καθημερινότητά μας.

Η κατάλυση των θεμελιωδών ανθρώπινων ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τα οποία απολαμβάνουν Συνταγματικής κατοχύρωσης και Υπερνομοθετικής ισχύος, περιφρονούνται και οι εν Ελλάδι θεσμοί, παρασιωπούν την υφιστάμενη κατάσταση, καταφάσκοντας τον παραλογισμό της Θεσμικής Κρατικής Βίας και την αυθαιρεσία της εκτελεστικής εξουσίας, υπό το πρόσχημα ότι βούλεται να δρα ανέλεγκτα, ποδηγετώντας κατά αυτόν τον τρόπο, ή δίδοντας κατευθυντήριες γραμμές εισέτι και σε κορυφαίους θεσμούς δια την ορθή, εύρυθμη λειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μας.

Είναι πρόδηλο, ότι η Πολιτεία, ουδόλως ενδιαφέρεται δια την δημόσια υγεία, εις τον αντίποδα, ως ένα οργανικό μισελληνικό γρανάζι της Νέας Τάξης Πραγμάτων, έχει αποστολή, αναγορεύοντας τον μαζικό εμβολιασμό ως αυτοσκοπό, εξοβελίζοντας οιοδήποτε ιατρικό φραγμό ή επιστημονική έρευνα και μελέτη, να το επιβάλλει πάσει δυνάμει και θυσία.

Το κοινωνικό «Απαρτχάιντ», το οποίο επιβάλλει στανικά η Πολιτεία, στιγματίζοντας και περιθωριοποιώντας, κατά πασίδηλη προτεραιότητα, τους μη εμβολιασμένους, εισάγοντας τον «ναζιστικής επίνευσης» όρο ως «εν δυνάμει άρρωστο» ή «επαπειλούμενη υγειονομική βόμβα», προς το κοινωνικό σύνολο, ενσπείρει εις τους κόλπους της κοινωνίας την διχοστασία, δημιουργώντας ένα σύγχρονο υγειονομικό «Άουσβιτς», καθιδρύοντας εύσχημα τα «δημοκρατικά» στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η κυρίαρχη καθεστωτική προπαγάνδα άσκησης πειθούς προς την βοσκηματώδη μάζα κατατείνει, εις το να επιρρίψει τις ευθύνες περί της ενδημούσας πανδημίας προς τα ανυπάκουα «μιάσματα», κατασκευάζοντας εκ του μη όντος «του αποδιοπομπαίους τράγους», ήτοι τους «αρνητές» του εξαναγκαστικού εμβολιασμού, δια τους οποίους, η κοινοβουλευτική δημοκρατία μας, εκδηλώνει μία ασύλληπτη ηθικο-κοινωνική απαξία, δια της απαγόρευσης ελεύθερης μετακίνησης και καθολικού αποκλεισμού τους από το κοινωνικό γίγνεσθαι από την ψυχαγωγία, λόγω ότι ανθίστανται σκεπτόμενοι διατυπώνοντας ρητές ενστάσεις, προς την υποβολής τους προς μία εξαναγκαστική ιατρική πράξη.

Η ως άνω προδήλως αντιδημοκρατική στάση της κυβερνήσεως, ουδόλως συνάδει με την δημοκρατική μας παράδοση, αλλά αποδεικνύει ότι ουδ’ επελάχιστον ενδιαφέρεται δια την δημόσια υγεία, αλλά μόνον δια την εξυπηρέτηση αλλότριων εξω-εθνικών συμφερόντων, τα οποία επιδιώκει πάση δυνάμει να εφαρμόσει, προς τους ανθρώπους-αναγορεύοντας τους στυγνά ως πειραματόζωα, καθότι η Χρηστή Διοίκηση και το Κράτος Δικαίου, κατ’ επιταγή της αρχής της ισοτίμου μεταχειρίσεως,  επιβάλλει το σεβασμό προς την βούληση όλων των πολιτών, και όχι μεροληπτικά και προνομιακά, δήθεν, εξ ονόματος της δημόσιας υγείας, αυτούς οι οποίοι έχουν συμμορφωθεί προς τις παγκόσμιες-κρατικές επιταγές, οι οποίοι υπεβλήθησαν εκουσίως προς τον εμβολιασμό παρά την αδιαφάνεια λειτουργίας των εν λόγω σκευασμάτων

Άραγε ο ψυχρός πόλεμος και ανάλογος εκβιασμός υφίσταται εις τους μετανάστες, υπό την απειλή περικοπής των λαμβανομένων επιδομάτων;  ή η εκστρατεία τρομοκρατίας προς την «σταυροφορία» του εμβολιασμού απευθύνεται μόνον εις Έλληνας, εις την Πατρίδα μας;

 

 

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω