Στις πανηγύρεις τῶν διαφόρων Ἱερῶν Μονῶν, Ἱερῶν Ναῶν καὶ προσκυνημάτων παρατηρεῖται ἀθρόα προσέλευση πιστῶν, οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ τιμήσουν τὸν Ἅγιο, ποὺ ἑορτάζει καὶ νὰ ζητήσουν τὶς πρὸς τὸν Κύριον πρεσβεῖες του. Ἱκανοποιοῦν ἀνάγκη τῆς ψυχῆς τους. Προσφέρουν τὸν ὀβολό τους, προσκυνοῦν τὶς εἰκόνες, ἀσπάζονται τὰ ἱερὰ λείψανα καὶ συμμετέχουν στὸ κατανυκτικὸ κλίμα, ποὺ δημιουργοῦν οἱ ἱερὲς ἀκολουθίες. Συνήθως οἱ ὑπεύθυνοι κληρικοὶ ἢ μοναχοί προσκαλοῦν καὶ τὸν οἰκεῖο μητροπολίτη, ὁ ὁποῖος, διὰ τὸ λαμπρότερο τῆς πανηγύρεως, προσκαλεῖ καὶ μερικοὺς ἄλλους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς του καὶ γεμίζει ὁ Ἱερὸς Ναὸς μὲ λαμπροφορεμένους ἀρχιερεῖς! Τὰ «Εἰς πολλὰ ἔτη, Δέσποτα» καὶ οἱ φῆμες παίρνουν καὶ δίνουν. Ὅλων τῶν ἐκκλησιαζομένων τὰ μάτια στρέφονται στοὺς ἀρχιερεῖς καὶ σχεδὸν κανεὶς δὲν θυμᾶται, ἢ δὲν μπορεῖ, νὰ πεῖ ἕνα κατανυκτικὸ καὶ ἐν δάκρυσι «Κύριε, ἐλέησον». Παρακολουθοῦν τὰ ἀρχιερατικὰ ἄμφια, τὶς ἀστραφτερὲς μίτρες καὶ πατερίτσες, τὶς εὐλογίες, τὶς προσεκτικές τους κινήσεις, τὶς ἐκδηλώσεις τοῦ σοβαροῦ τους προσώπου κ.λπ. Ἡ Θεία Λειτουργία τελεῖται κανονικῶς καὶ μελωδικῶς καὶ πρὸς τὸ τέλος ἀρχίζουν οἱ προσφωνήσεις τοῦ οἰκείου μητροπολίτου καὶ ἀντιφωνήσεις τῶν προσκεκλημένων ἱεραρχῶν. Καὶ τί δὲν ἀκούγεται. Πληρωρικοὶ συνήθως λόγοι, ἔπαινοι, ἐγκώμια καὶ πολλὰ ἄλλα ἐνοχλητικά. Ἐκδηλώσεις κοσμικῆς νοοτροπίας, οἱ ὁποῖες δὲν ἔχουν καμία σχέση μὲ τὸν τιμώμενο Ἅγιο. Ἡ τιμὴ μεταφέρεται στοὺς ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι συνήθως ζοῦν στὸν δικό τους κόσμο, ἀπόμακροι ἀπ᾽ τὰ πολλὰ προβλήματα καὶ τὸν πολὺ πόνο τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος.
Ὅλα αὑτὰ συμβαίνουν, γιατὶ ἔχουν τὴν ψευδαίσθηση ὅτι οἱ ἑκατοντάδες προσκυνητῶν, ποὺ φτάνουν ἐκεῖ πηγαίνουν γιὰ νὰ τοὺς ἀποδώσουν τιμές. Ἡ πραγματικότητα εἶναι ἐντελῶς διαφορετική. Ὁ λαὸς πηγαίνει γιὰ νὰ τιμήσει τὸν Ἅγιο ποὺ ἑορτάζει, χωρὶς κὰν νὰ γνωρίζει, ἂν θὰ ὑπάρχουν ἀρχιερεῖς ἐκεῖ. Ὁ σκοπὸς του εἶναι πνευματικὸς καὶ ὄχι κοσμικός. Οἱ ἀρχιερεῖς ὅμως ἐνθουσιάζονται, γιατί πιστεύουν ὅτι ὁ λαὸς ἐπικροτεῖ τὰ ὅσα λένε καὶ κάνουν οἱ ἴδιοι ἢ ὅτι διψάει ν᾽ ἀκούσει τὸ κήρυγμά τους, τὸ ὁποῖο συνήθως δὲν τὸν ἀγγίζει καὶ δὲν τὸν συγκινεῖ. Ὁ πιστὸς λαὸς ἐντυπωσιάζεται ἀπ᾽ τοὺς ἁπλοὺς μητροπολίτες, ποὺ λένε λίγα καὶ δείχνουν πολλὰ μὲ τὴν παρουσία τους καὶ τὸ ἦθος τους. Καὶ εὐτυχῶς, ποὺ ὑπάρχουν ἀκόμα τέτοιοι μητροπολίτες στὴν πατρίδα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου