Το «Δίκαιο της Πανδημίας» και ο οικουμενισμός της Παγκοσμιοποίησης -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η θεσμική ελίτ, επιτίθεται συλλήβδην προς τις φερόμενες ως Δημοκρατίες, διότι, αυτό το οποίο σήμερον βιώνουμε, συνιστά μία εν τη κυριολεξία, Νέα Τάξη πραγμάτων όπου, οι αφανείς ιθύνοντες νόες, εντέλλονται τις πολιτικές δυνάμεις να οικοδομήσουν μία καινοφανή πραγματικότητα βάσει της οποίας αφεύκτως και απαρεγκλίτως διαπλάθεται ένα πρωτόγνωρο ρυθμιστικό πλαίσιο.

Τα υπερ-εθνικά διευθυντήρια τα οποία συνέχονται με αποκλειστικό γνώμονα την παγκόσμια εξουσία και τον έλεγχο της κινήσεως του κεφαλαίου μέσω των Τραπεζών, επιδιώκουν να εγκαθιδρύσουν μία νέα πραγματικότητα, επιβάλλοντας τους ιδικούς τους κανόνες παγκοσμίως.

Η νέα πραγματικότητα αποβλέπει και κατατείνει εις την θεμελίωση μίας νεοπαγούς ολοκληρωτικής ελίτ, η οποία θέτει ως σκοπό τον πλήρη στραγγαλισμό των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών καθώς και τον απόλυτο εξανδραποδισμό και έλεγχό τους.

Ως εκ τούτου λοιπόν, η επίφαση της Δημοκρατίας ανά τον κόσμο συνιστά μία αντικειμενική πραγματικότητα,  καθότι μέσω ορισμένων δομών υπερεθνικών εσμών συμφερόντων, διοικείται ο κόσμος, τηρουμένων των αναλογιών, το νέο νομικό περίγραμμα το οποίο συν τω χρόνω διαμορφώνεται είναι το δίκαιο της πανδημίας, το οποίο υιοθετείται ακαριαία εν είδει αυθεντικού δόγματος, και τηρείται απαρεγκλίτως εκ των κυβερνήσεων όλου του κόσμου.

Ο νεοπαγής αυτός όρος του δικαίου της πανδημίας διέπει τις νέες μορφές, κοινωνικές, οικογενειακές, εταιρικές, εργασιακές, κοινωνικοασφαλιστικές σχέσεις που έχουν ιδρυθεί, ένεκεν της επέλασης του εν λόγω ιού, αποτελώντας το θεμελιακό εργαλείο κατάργησης και αυθεντικής ερμηνείας των διατάξεων και δη των υπερνομοθετικών, ήτοι των Συνταγματικών και Διεθνών Συμβάσεων, ως πεπερασμένων.

Εις αυτήν την πρακτική, ήτοι της διάπλασης δικαίου έχουν στρατευτεί κατά παραγγελία, εκ των διατεταγμένων θεσμικών οργάνων της θεσμικής ελίτ, μέρος της οποίας ανυπερθέτως καθίστανται και οι ακαδημαϊκοί, οι οποίοι, φέρουν την «ευπώλητη» αυθεντία, ούτως ώστε να καταπείσουν την κοινή γνώμη δια της αδιαμφισβήτητης εγκυρότητας της επιστημονικής τους απόψεως, περί της ειδικότητάς τους, ούτως ώστε τοιουτοτρόπως να θεμελιωθούν ορισμένες παγιωμένες ερμηνείες εν είδει δόγματος με απώτερο σκοπό, να τροφοδοτήσουν τα δικαστήρια για τα νέα νομολογιακά δεδομένα που έπονται.

Εν τοιαύτη περίπτωση εισαγόμαστε προς μία νέα πραγματικότητα όπου το Κράτος παρεμβαίνει κατά το δοκούν και αυθαίρετα καταλύοντας τον πυρήνα των ατομικών Συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών, δίκην του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, όπως η δημόσια υγεία.

Εν άλλοις λόγοις η νομική επιστήμη θα ερμηνεύεται από τα δικαστήρια στενά κατά παραγγελία της θεσμικής ελίτ, ούτως ώστε, δια των ως άνω εργαλείων θεραπαινίδων (αφενός συγγράμματα την νομικής επιστήμης και εξ ετέρου δικαστήρια), θα παγιώσει την μοναδικά αυθεντική ανεπίδεκτη αμφισβήτησης νομική άποψη.

Εν προκειμένω δηλαδή, η παγκόσμια δικτατορία, θα πηδαλιουχεί και θα ελέγχει απολύτως την δικαιοσύνη και η καθοδηγούμενη πολιτική υπό την μειοψηφική ελίτ θα διαμορφώνει παρασκηνιακά τις εξελίξεις- πολιτική ορθότητα παντού, η διαφορετική γνώμη θα πατάσσεται απηνώς και οι εκφραστές τους θα λοιδορούνται ως αντιστασιακοί και θα συλλαμβάνονται-

Τρανή απόδειξη, έστω και σμίκρυνση είναι η Ελλαδική κυβέρνηση, πλήρως υποταγμένη εις τα ως άνω διευθυντήρια όπου ενώ θεσπίζει άδικους και παράλογους νόμους περί καταναγκαστικών εμβολιασμών, ενσπείρει την κοινωνική διχόνοια, μετακυλίοντας το βάρος της ευθύνης εις την κοινωνία, προκαλώντας διχοστασία εις τους εργοδότες και εργαζόμενους με το στίγμα του εμβολιασμένου και του μη εμβολιασμέου.

Εκ παραλλήλου, το καίριο εν προκειμένω, έγκειται εις την μικρόνοια των εργοδοτών όπου αντί να υποκύπτουν εις το να τους απειλούν, οι κυβερνητικοί, με την δαμόκλειο σπάθη των προστίμων, δέον όπως, να προσέλθουν σε διάλογο με τους εργαζόμενους οι οποίοι απειλούνται κατ’ ανολογία υπό του κράτους δια απόλυση, να συσπειρωθούν ενάντια εις τον δεσμώτη – κυβέρνηση-,  τύρρανο, συμπηγνύοντας ένα αρραγές ενιαίο μέτωπο κατά του παραλογισμού της κυβερνήσεως διότι, αμφότεροι, ήτοι τόσο οι εργοδότες όσοι και οι εργαζόμενοι πλήττονται εκ βάθρων, οι μεν με τα πρόστιμα και με την οικονομική ζημία από τις τυχόν απολύσεις ή θέση των αρνητών του εμβολιασμού εργαζομένων εις αναστολή και οι δε με τις απολύσεις ή την θέση της εργασίας τους σε αναστολή άνευ αποδοχών.

Είναι πρόδηλο ότι το ενδιαφέρον εφαρμόζει δρακόντεια μέτρα εις βάρος των εργαζομένων εκδηλώνοντας πρόδηλα ρατσιστική μεταχείριση καθότι, ουδόλως ενδιαφέρεται δια την επιβίωση των ανθρώπων αυτών, προτιμάει δηλαδή, δίκην της δημόσιας υγείας να θέσει σε αναστολή υγειονομικούς, οι οποίοι ήταν εις την πρώτη γραμμή, στερώντας τους βιαίως το θεμελιακό μέσο βιοπορισμό των, το οποίο συνίσταται αμιγώς εις την εργασία τους με αποτέλεσμα να τους υποτιμά, να τους μειώνει και να τους περιθωριοποιεί.

Το μίσος προς το έθνος, το λαό και τους ελεύθερους πολίτες καθίσταται ψηλαφητό προς πάσα έκφανση λειτουργίας την εν λόγω κυβερνήσεως, δοδέντος ότι δια πράξεων και παραλείψεων της, αποδεικνύει πανηγυρικά ότι δια το μόνον σκοπό δια τον οποίο ενδιαφέρεται είναι το εμβόλιο και ουδέν έτερο, για ποιο λόγο άραγε, τα εμβόλια εξυπηρετούν την δημόσια υγεία ή καθίστανται το προπαρασκευαστικό στάδιο καθολικής υποταγής ενόψει μίας καθολικής και άρδην ανάδυσης μίας καινοφανής μορφής ολοκληρωτισμού.

Το ίδιο το κράτος κηρύσσει τον πόλεμο κατά του λαού, εξοβελίζοντας ελευθέρως σκεπτόμενους πολίτες τιμωρώντας τους και θέτοντας τους εκτός παραγωγικού ιστού, επειδή αρνήθηκαν να υποβληθεί στανικά και κατά κατάφωρη παραβίαση της βουλήσεώς τους προς μία ιατρική πράξη όπως εν προκειμένω το εμβόλιο.

Το οιονεί σιδηρούν παραπέτασμα, έναντι της εντολών των οποίων εκτελεί προς τα εθνικά διευθυντήρια έχει απεμπολήσει ευθέως και έχει εκποιήσει εκ των ων ουκ άνευ, γη και ύδωρ, αδιαφορώντας δια την ευημερία και την ίδια επιβίωση των πελιδνών ελλήνων πολιτών.

Έτι περαιτέρω, η διακριτική μεταχείριση υπέρ των αλλοδαπών και εις βάρος των Ελλήνων καθίσταται όλως απτή, δοθέντος ότι οι μετανάστες οι οποίοι κυκλοφορούν κανονικά, ανέλεγκτα, δεν υφίστανται τον παραμικρό περιορισμό, καθώς επίσης ουδόλως ελέγχονται περί του εμβολιασμού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι οι αλλοδαποί, επιδοτούνται, εποικίζοντας την Ελλάδα, με τις οικογένειες του, λαμβάνοντας το προσήκον επίδομα, δια την λήψη του οποίου δεν τίθεται ουδένας ανασχετικός φραγμός, εις τον αντίποδα, όμως ο Έλληνας εκβιάζεται στυγνά, στραγγαλίζεται οικονομικά και αποστερείται το θεμελιώδες το κύριο μέσο βιοπορισμού, κατά τρόπον αισχρό και χυδαίο.

Η πρωτοφανής αυτή πτωχοποίηση και στιγματισμού των μη εμβολιασμένων μόνον Ελλήνων αλλά και εν γένει η άρδην και καθολική επίθεση εις βάρος του Ελληνισμού, παντί τρόπω, αποδεικνύει πέραν του γεγονός ότι βαίνουμε ολοταχώς ως προς τα έσχατα ότι ήδη τεκταίνεται εισέτι και δια του αυτού τρόπου, η αντικατάσταση του Ελλαδικού πληθυσμού.

Το αφήγημα της πανδημίας εν είδει ασύμμετρης απειλής, ως ένας καινοφανής αόρατος εχθρός εισάγει τις συνθήκες κηρύξεως τρίτου παγκοσμίου πολέμου με ειρηνικά μέσα, όπου το ίδιο το Κράτος συνεργώντας με τον εχθρό επιδιώκει ξύλοις και ροπάλοις να καταδιώξει τον Ελληνικό λαό και να τον εξουδετερώσει καταβαραθρώνοντάς τον εις το έσχατο σημείο.

Η κατάσταση καθίσταται ιδιαίτατα δύσκολη και κρίσιμος, πλην όμως άπαντες δέον όπως αντισταθούμε προσηκόντως προς τα ετερόκλητα σχέδια των κοσμο-εξουσιαστών προκειμένου να διασώσουμε λυσιτελώς την αξιοπρέπειά μας.

Ενόψει του φθινοπώρου έχουμε να ζήσουμε ιδιαίτατα δυσχερείς καταστάσεις, εξ αυτού του λόγου απαιτείται αυτοσυγκράτηση, νηφαλιότητα και πίστη εις τον Θεό, διότι μόνον τοιουτοτρόπως δυνάμεθα να υπερφαλαγγίσουμε, την δαιμονόπληκτη αυτή κατάσταση απόπειρας υφαρπαγής της ψυχής μας.

Η δυστοπία την οποία ζούμε, ισοπεδώνει κάθε ψήγμα ορθολογισμού, νομιμότητας και λογικής, καθότι η εντελλόμενη κυβέρνηση δρα αντισυνταγματικά, έκνομα και απάνθρωπα, μη ενδιαφερόμενη  όχι μόνον δια την δημόσια υγεία αλλά και δια την πορεία, την εξακολούθηση αλλά και την ύπαρξη μας ως έθνος, εξ αυτού του λόγου, στρέφεται εμμανώς και λυσσωδώς μετερχόμενη παντί πρόσφορο και ικανό μέσο να επιβάλλει τον άνωθεν σχεδιασμό περί του υποχρεωτικού εμβολιασμού.

Ο εκβιασμός έγκειται εις το να συνθηκολογήσει κανείς, υπό τον « μπαμπούλα» του ιού, προς μίας ιατρική πράξη δια την οποία δεν έχει ενημερωθεί και στερείται κατά τον Νόμο σφαιρικής πληροφόρησης.

Ο αγών καθίσταται δύσβατος, ας νήφουμε και ας αγρυπνούμε συν Θεώ, η προσδοκώμενη Ανάσταση προϋποθέτει σαφώς πρηγουμένως την Σταύρωση και τον Ενταφιασμό, ημείς όμως ως Βαπτισμένοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι θα ανανήψουμε δια της εξ ουρανού αρωγής,

Το γε νυν έχον, νυν, εν παντί και πάντοτε και υπέρ πάντων ο αγών!

 

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

210-3234919 και 6944-938836

www.katsivardas-dimitriadou.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου