Μέ ἁπλᾶ λόγια: Στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀνήκουν ὅσοι ἀκολουθοῦν τήν ἀλήθεια· ὅσοι δέν ἀκολουθοῦν τήν ἀλήθεια, αὐτοί δέν ἀνήκουν στην Ἐκκλησία. Αὐτό ἰσχύει πολύ περισσότερο γιά ὅσους ἐξαπατοῦν τους ἑαυτούς των αὐτοαποκαλούμενοι καί ἀλληλοαποκαλούμενοι ποιμένες καί ἱεροί ἀρχιποιμένες. Γιατί ἔχουμε διδαχθῆ ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν δίνει σημασία στά πρόσωπα, ἀλλά στήν ἀλήθεια καί στήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως.
Σωστά. Βέβαια θα ισχυριστεί κάποιος η δική μου η αλήθεια ισχύει, και θα παραθέσει επιχειρήματα. Πώς αντικρούεται; Γίνεται να υπάρχουν δύο αλήθειες; Και αν προκύψει τρίτος με δικές του πεποιθήσεις περί της κατοχής της αλήθειας, τί κάνεις; Γίνεται η αλήθεια να τεμαχίζεται, λίγο από εδώ και λίγο από εκεί; Όλοι μετέχουν της αληθείας; Και αν ναι σε τί ποσοστό, αν όχι τότε ψεύδεται κάποιος. Υποθέτω ότι της αληθείας ακόλουθος είναι εκείνος που βιωματικά και στο φρόνημα τη βιώνει και το αποδεικνύει προφανώς στη πράξη. Απλές σκέψεις έκανα δε ξέρω μπορεί να λαθεύω να με συγχωρείται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν γράφει ο π. Θεόδωρος Ζήσης για την αλήθεια ασφαλώς εννοεί τον Χριστό. Εγώ ειμί η αλήθεια... (Ίω. 14, 6).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως αντιλαμβάνεσαι δεν υπάρχει πλέον θέμα για προσωπικά επιχειρήματα. Ή πιστεύει κάποιος ή δεν πιστεύει. Η δική μας αλήθεια δεν μπορεί παρά να είναι η αληθινή αλήθεια ο Χριστός, η οποία αλήθεια είναι γνωστή από την Αγία Γραφή και τη διδασκαλία των Πατέρων στη διαχρονική διδασκαλία της Εκκλησίας.
Εν Χριστώ,
Κωνσταντίνος
Η ρήση του Χριστού δε χωράει ουδεμιά συζήτηση, αυτός είναι η αλήθεια και μόνον! Το ζήτημα που προκύπτει είναι στα ανθρώπινα που βρίσκεται η αλήθεια. Ο πατέρας Θεόδωρος Ζήσης είναι άριστος γνώστης των πατερικών κειμένων, αλλά κανένας άνθρωπος δεν έχει το αλάθητο, ό,τι λένε οι άνθρωποι δεν είναι θέσφατο, πλησιάζουν την αλήθεια, μιλούν για την αλήθεια αλλά ρωτώ πού βρίσκεται η αλήθεια γκαραντί και με ασφάλεια 100% όταν ο καθένας ισχυρίζεται ότι είναι κάτοχός της; Αυτό ρωτάω αν μπορεί κάποιος να απαντήσει με παρρησία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δεκτικότης της αληθείας εκάστου προσδιορίζεται, «κατά το μέτρον της πίστεως» αλλά και από τις καταβολές, την έκταση και το είδος της παιδείας, και των παγίων διαθέσεων της ψυχής (δηλ. ποσόν πίστεως, χωρητικότης νου, ευφυϊα, αφυϊα, μετριότης, μεγαλόνοια, μικρόνοια, καλλιέργεια, ή μη, του νου στην θεολογία, φιλοσοφία, αποκλίσεις της ψυχής προς την φιλανθρωπίαν, την πρακτικήν ζωήν ή τον θεωρητικόν βίον). Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής έχει επισημάνει τον παράγοντα-άνθρωπος για τις ενέργειες του αγίου Πνεύματος και την διανομήν των χαρισμάτων, λέγοντας στο ιγ’ Κεφ. της στ’ εκατοντάδος των Θεολογικών Κεφαλαίων· «Ούτε η χάρις του Παναγίου Πνεύματος ενεργεί σοφίαν εν τοις αγίοις, χωρίς του ταύτην δεχομένου νοός, ούτε γνώσιν, χωρίς της δεκτικής του λόγου δυνάμεως…», αλλά και «κατά τας υποκειμένας τη ψυχή διαθέσεις».
ΑπάντησηΔιαγραφή