Τσαρλς Ντέξτερ Μόρις: Ο δημοσιογράφος που αποτύπωσε με το φακό του την τελική φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής.
Βρίσκεται πίσω από συγκλονιστικές φωτογραφίες από την Καταστροφή της Σμύρνης και τις λευκές πορείες στη Μικρά Ασία
Γενοκτονία των Ελλήνων η οποία φέρει πολύ τραγωδία. Τραγωδία που έχει πολλά επεισόδια μέσα στο χρόνο με πολλές παραλλαγές χρόνου και χώρου, δε πρέπει να πέφτουμε στη παγίδα ότι τάχα αυτή συνέβη μόνο το 1922. Οι απαρχές της είναι μεταξύ 600 ως 1071. Αρχίζει η παπική απειλή, σβήνουν σταδιακά φάροι της ρωμιοσύνης στον ιταλιώτικο ελληνισμό, εκλατινίζονται συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί και αποκόπτονται από το ρωμαίικο κορμό. Από ανατολή χάθηκαν για πάντα η Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια πόλεις εράσμιες της Ρωμιοσύνης επί αιώνες και μαζί με αυτές πλήθος ελλήνων. Κατόπιν χάθηκε το ιστορικό κομμάτι της Ρωμιοσύνης, η Μικρά Ασία, εκατομμύρια ρωμιοί εξισλαμίστηκαν και ζυμώθηκαν με τουρκομανικά φύλα που εισχώρησαν στο χώρο. Όσοι κράτησαν τη χριστιανική πίστη κράτησαν και την εθνική καταγωγή. Αυτοί οι λίγοι που κράτησαν τις Μικρασιατικές Θερμοπύλες ελάχιστοι έφτασαν σώοι στην Ελλάδα, πολλοί έχασαν τη ζωή τους στα δάση και τα οροπέδια της Μικράς Ασίας, ενώ οι περισσότεροι σε διαφορετικές χρονικές περιόδους εξισλαμίζονταν, και είναι αυτοί που αργότερα κατέσφαξαν τα αδέλφια τους!
Από τον κανόνα, δυστυχώς, δεν εξαιρούνται τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης που κάνουν κακή χρήση των φωτογραφιών του Αμερικανού δημοσιογράφου και φωτογράφου που εργάστηκε στο Ίδρυμα Εγγύς Ανατολής (Near East Relief), από το 1921 έως το 1924.
Όπως θα διαπιστώσετε, οι φωτογραφίες που ακολουθούν έχουν χρησιμοποιηθεί παντού και από όλους χωρίς την τήρηση των κανόνων δεοντολογίας με αποτέλεσμα, με το πέρασμα του χρόνου και την αλόγιστη χρήση τους να τείνουν να χάσουν την πραγματική τους ταυτότητα!
Τμήμα της πορείας των 5.000 Χριστιανών που ταξίδεψαν από το Χαρπούτ στην κεντρική Μικρά Ασία στον Εύξεινο Πόντο. Παρόλο που η απόσταση του Χαρπούτ με την Τραπεζούντα είναι 160 μίλια εάν κανείς την κάλυπτε αεροπορικά, οι πρόσφυγες έκαναν κύκλο περίπου 500 μιλίων για να την προσεγγίσουν (φωτ.: Charles Dexter Morris / The National Geographic Magazine, Nov 1925, p. 537)
Ελληνίδα γιαγιά κρατάει ένα μωρό. Συνηθισμένη εικόνα της εποχής οι ηλικιωμένες γυναίκες να φροντίζουν τα μωρά που είχαν χάσει τους γονείς τους είτε στην Καταστροφή της Σμύρνης ή από τις κακουχίες στις λευκές πορείες της Μικράς Ασίας (φωτ.: Charles Dexter Morriw /The National Geographic Magazine, Nov 1925, p. 567)
Ποιος ήταν όμως ο Αμερικανός δημοσιογράφος-φωτογράφος που κατάφερε να απαθανατίσει με συγκλονιστικό τρόπο την τελευταία φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής;
Γεννήθηκε στο Έλντρεντ της Πενσιλβάνιας και αρχικά πήγαινε σχολείο στο Ολίν στης Νέας Υόρκης. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Γέιλ το 1906 και αργότερα σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Το 1909 έπιασε δουλειά ως δημοσιογράφος στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press, στη Νέα Υόρκη και κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918) ανήκει στο δυναμικό του πρακτορείου στο Λονδίνο. Για τρία χρόνια ήταν υπεύθυνος για τις ειδήσεις που αφορούσαν τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό στο Λονδίνο και το Παρίσι.
Ο Αμερικανός φωτογράφος-δημοσιογράφος Τσαρλς Ντέξτερ Μόρις (φωτ.: Find a Grave /www.greek-genocide.net)
Έφτασε στην Πόλη στις 27 Ιανουαρίου 1922 για να εργαστεί στην Επιτροπή του Ιδρύματος της Εγγύς Ανατολής σε Τουρκία, Ελλάδα και γειτονικές περιοχές, έως το 1924. Τότε επέστρεψε στη Νέα Υόρκη για να εργαστεί στην Υπηρεσίων Διεθνούς Ρεπορτάζ. Έγραφε, επίσης, άρθρα για το περιοδικό των The New York Times, την Saturday Evening Post και άλλα έντυπα. Το 1923 βραβεύτηκε για το έργο του στον Ερυθρό Σταυρό από τον τότε βασιλιά Γεώργιο της Ελλάδας.
Πόπη Παπαγεωργίου
pontosnews.gr / "O.T."
Γενοκτονία των Ελλήνων η οποία φέρει πολύ τραγωδία. Τραγωδία που έχει πολλά επεισόδια μέσα στο χρόνο με πολλές παραλλαγές χρόνου και χώρου, δε πρέπει να πέφτουμε στη παγίδα ότι τάχα αυτή συνέβη μόνο το 1922. Οι απαρχές της είναι μεταξύ 600 ως 1071. Αρχίζει η παπική απειλή, σβήνουν σταδιακά φάροι της ρωμιοσύνης στον ιταλιώτικο ελληνισμό, εκλατινίζονται συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί και αποκόπτονται από το ρωμαίικο κορμό. Από ανατολή χάθηκαν για πάντα η Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια πόλεις εράσμιες της Ρωμιοσύνης επί αιώνες και μαζί με αυτές πλήθος ελλήνων. Κατόπιν χάθηκε το ιστορικό κομμάτι της Ρωμιοσύνης, η Μικρά Ασία, εκατομμύρια ρωμιοί εξισλαμίστηκαν και ζυμώθηκαν με τουρκομανικά φύλα που εισχώρησαν στο χώρο. Όσοι κράτησαν τη χριστιανική πίστη κράτησαν και την εθνική καταγωγή. Αυτοί οι λίγοι που κράτησαν τις Μικρασιατικές Θερμοπύλες ελάχιστοι έφτασαν σώοι στην Ελλάδα, πολλοί έχασαν τη ζωή τους στα δάση και τα οροπέδια της Μικράς Ασίας, ενώ οι περισσότεροι σε διαφορετικές χρονικές περιόδους εξισλαμίζονταν, και είναι αυτοί που αργότερα κατέσφαξαν τα αδέλφια τους!
ΑπάντησηΔιαγραφή