Ο μοναχικός αγών, ορισμένες φορές μας καταθλίβει διότι νιώθουμε και βιώνουμε τον κοινωνικό αποκλεισμό και την αδυναμία να συνυπάρξουμε, όχι κοινωνικά αλλά οντολογικά και πολιτικά με την συντριπτική πλειονοψηφία η οποία θεάται τα πράγματα υπό ένα διαφορετικό πρίσμα, προδήλως ασυμβίβαστο με την τρέχουσα πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι ότι η φερόμενη μάζα εθισμένη προς το φαινόμενο του μιθριδατισμού αδυνατεί να συνειδητοποιήσει με ενέργεια ότι η μοναδική οδός για την εξανάσταση του Γένους και την διεκδίκηση της ελευθερίας προϋποθέτει ιδιαίτερες θυσίες οι οποίες καθίστανται επίμοχθες και επώδυνες.
Η σύγχρονη πραγματικότητα
καθίσταται τόσο απαιτητική όπου ο άνθρωπος επιβάλλεται με ψυχραιμία εις το
μέτρο του αντικειμενικώς δυνατού και την προσήκουσα νηφαλιότητα να
αντιμετωπίσει εξίσου λυσιτελώς όλες τις ετερόκλητες πηγές αγώνος.
Ο έντιμος βιοπορισμός αποτελεί
πλέον έναν ανυπέρβλητο Γολγοθά, διότι το σύστημα εξαρτά την υποταγή προς τις
εωσφορικές πρακτικές από την εκτέλεση των καθηκόντων μας, τόσον εν τω ιδιωτικώ
όσο και εν τω δημοσίω τομέα, με αποτέλεσμα ήδη αρχής γενομένης από την πρόθεσή
μας να διαρρήξουμε τον γόρδιο δεσμό με το κατεστημένο, αναγκαζόμεθα, εκόντες
άκοντες, να έχουμε ήδη περιέλθει εις ένα τραγικό δίλημμα, συνειδησιακής
επιταγής, το οποίο συνίσταται εις την θεμελιώδη σύγκρουση καθηκόντων
μεταξύ της υφιστάμενης αυτής
καταστάσεως, διότι έχουμε να σταθμίσουμε μεταξύ των αρχών και των αξιών και του
βιοπορισμού μας.
Εν άλλοις λόγοις ο αγών
καθίσταται αμείλικτος ως εκ τούτου και η αρχής της επιείκειας και της
κατανόησης συγχωρείται εις αυτές τις περιπτώσεις, διότι η συνθηκολόγηση προς
σκοπό τον βιοπορισμό η την διάσωση της υγείας ενός μέλος της οικογενείας όπου
χρήζει οικονομικής αρωγής ένεκεν της υγείας μας, συνιστά έναν εξίσου ιερό
σκοπό, ο οποίος κατ’ αντιστοιχία δια να επιτευχθεί, απαιτεί πόρους, πέραν από
θυσίες.
Ως εκ τούτου λοιπόν, η
καθημερινή ζωή μας αποτελεί έναν αδιάλειπτο αγώνα, μία μορφή διαρκούς
διελκυστίνδας και σύγκρουσης αντικρουόμενων αξιών, δια των οποίων, καλούμεθα να
προκρίνουμε κατά περίσταση, σταθμίζοντας ποιο είναι το πιο κρίσιμο και το πιο
σπουδαίο, και όχι απλώς να προσφεύγουμε ρητορικά σε στεντόρειες ηθικολογίες.
Ο θεός ο οποίος μας σκέπει
ακριβοδίκαια προβαίνει σε αξιολογικές κρίσεις και επιστρατεύει ό,τι χρειάζεται
και όταν αυτό επισυμβεί, ακόμη και εάν ημείς ως άνθρωποι, πλανώμεθα περί του
αντιθέτου, μας αγάγει ως προς τον ορθό δρόμο.
Άρα λοιπόν το συμπέρασμα είναι
ότι επί καθημερινής απτής βάσης, υποκείμεθα εις την βάσανο μίας διαρκούς
στάθμισης επιλογών, διότι εκόντες άκοντες βαίνουμε προς μία κινούμενο άμμο, και
καλούμαστε να επιλέξουμε, εν τω πλαισίω αυτής της συγκρούσεως, ήτοι προκρίνουμε
ευθύς αμέσως, να διασώσουμε ένα έννομο
αγαθό και να θυσιάζουμε έναντι του πρώτου κάποιο άλλο, το οποίο κρίνουμε ημείς
κατά βούληση, ως αντικειμενικά υπέρτερο, δυνάμει του προσωπικού κώδικα αρχών
και αξιών, οι οποίες επενεργούν ως κατευθυντήριο γραμμή προς την χάραξη της
πορείας του θνησιγενούς βίου μας.
Ασφαλώς είμεθα άνθρωποι, εξ
ορισμού ατελείς, βεβαίως κατ’ εικόνα του Θεού όμως εν δυνάμει καθ’ ομοίωση,
εντούτοις η πορεία μας και η ακολουθία του ορθό δρόμου τελεί υπό αναβλητική
αίρεση των πεπραγμένων ή των παραλείψεων μας διαρκούντος του βίου μας.
Τηρουμένων των αναλογιών,
τούτο καταδήλως συμβαίνει και σήμερα, αναφορικώς προς την ευθύνη την οποία
επιβάλλεται να έχουμε συλλήβδην ως πολίτες προς τους αιρετούς οι οποίοι μας
διοικούν σφετεριζόμενοι την λαϊκή κυριαρχία, υπό την έννοια μίας τύποις δημοκρατίας, διότι ενώ οι πολιτικοί
υφαρπάξουν την ψήφο του αφελούς ελληνικού λαού, πράττουν κατ’ εντολήν των
υπερεθνικών διευθυντηρίων, εξαπατώντας τον ελληνικό λαό καταστρατηγώντας
ανενδοίαστα αυτά τα οποία προφορικώς υποσχέθηκαν.
Σήμερον η παρούσα κυβέρνηση ως
προς τα περισσότερα ζητήματα δρα όπως και τη προηγούμενη, ιδίως ως προς τα
ζέοντα, όπως το ζήτημα του εποικισμού του τόπου μας, η δημογραφική αλλοίωση,
καθότι ενεργεί καθ’ υπαγόρευση των πανίσχυρων παγκοσμιοποιητών.
Τρανή απόδειξη ιδίως ως προς
το ακανθώδες ζήτημα της υπογεννητικότητας της Ελλάδας είναι και η δήλωση της
Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία εις μία επονείδιστη κυνική δήλωση της το
δήλωσε ευθαρσώς ότι το πρόβλημα θα επιλυθεί δια των μεταναστών.
Είναι πρόδηλο ότι
εξυπηρετούνται υπερ-εθνικά συμφέροντα, καθότι η Ευρώπη έχει απεμπολήσει την
φυσιογνωμία της και την πολιτισμική της ταυτότητα, δηλονότι η Ευρώπη των Εθνών
και των Λαών με Χριστιανικό κατά το πλείστον πρόσημο, έχει ματαλλαχθεί εις ένα
πολυπολιτισμικό μόρφωμα, θρησκευτικά αποχρωματισμένο το οποίο επιδιώκει να επιβιώσει
οικονομικά ούσα ανταγωνιστική με την αναδυόμενη αυτοκρατορία της Κίνας.
Πέραν από τον πλήρη εθνοτική
αλλοίωση, η οποία επελαύνει ανά την Ευρώπη και την Ελλάδα, ο Έλληνας έχει
διολισθήσει εις το έσχατο σημείο ολοκληρωτικής αλλοτρίωσης του πυρήνα του αυτοπροσδιορισμού
του, πρόκειται δια μία πνευματικά ευνουχισμένη μάζα η οποία άγεται και φέρεται
αγεληδόν, υπό των κελευσμάτων των
κομμάτων.
Καθίσταται λίαν απαγοητευτικό
η Ελλάδα, να καθεύδει το νήδυμον ύπνο, ο κόσμος αφιονισμένος μετά από 10 χρόνια
μνημόνια και δύο προς το παρόν έτη πανδημίας, να πιστεύει τα παρόντα κόμματα τα
οποία δρουν ως δούριοι ίπποι, καθότι άπαντα τα υπάρχοντα κόμματα παρά το
αφήγημα της ιδεολογικής προβολής του κομματικού μανδύα εκάτερου εξ αυτών, κατ’
ουσίαν συμπράττουν προς την εθνική αποδόμηση, την προαγωγή του αφελληνισμού και
την πτωχοποίηση της Ελλάδα, διότι τελούν εν αποστολή υπακούοντας πειθήνια και
επί ποινή πολιτικού τους εξοστρακισμού τους, προς τα εξ-εγχώρια διευθυντήρια
της αλλοδαπής, ενώπιον των οποίων λογοδοτούν υποτακτικά και χρηματοδοτούνται
κιόλας.
Το έγκλημα εσχάτης προδοσίας
έχει ήδη συντελεστεί διότι η εθνική κυριαρχία έχει ήδη λαβωθεί, εκ των ενόντων
καθότι η αυθαίρετη κατάληψη της πατρίδας μας, έχει ανυπερθέτως ήδη λάβει χώρα
πραξικοπηματικά από τις ανθελληνικές «μαριονέτες» οι οποίες έχουν τοποθετηθεί
εις τις καίριες θεσμικές θέσεις για την εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας.
Οι ερπύστριες και ο
ισοπεδωτικός ολετήρας της Δημοκρατίας έχει ήδη πραγματοποιηθεί κατά
πραξικοπηματικό τρόπο δηλαδή προδήλως ασυμβίβαστο με την λαϊκή κυριαρχία και
την Συνταγματική Νομιμότητα, εν άλλος λόγοις, δηλαδή εν τη Πατρίδα μας το ύπατο
νομοθέτημα το οποίο κατισχύει την εγχώριας εσωτερικής νομοθεσίας, ήτοι το
Σύνταγμα ποδοπατείται και καταλύεται από τους ίδιους τους Πολιτικούς.
Αυτό νομικά δύναται να
καταλυθεί με νομικά επιχειρήματα, εφόσον θα είχαμε μία εν τοις πράγμασι
ανεξάρτητη Δικαιοσύνη η οποία θα δρούσε αυτοκλήτως υπέρ του Συντάγματος όμως
για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο προαπατείται η ύπαρξη εθνικής συνείδησης, η
ανατροφοδότηση ενός συλλογικού οράματος ούτως ώστε οι θεσμοί να λειτουργούσαν
ορθά και όχι προσχηματικά υποστηρίζοντας δεόντως και προσηκόντως καθώς και
αληθώς τον Συνταγματικό Πατριωτισμό.
Σήμερον οι θεσμοί, καθίστανται
διαβρωμένοι από τους κομματικούς μηχανισμούς ούτως ώστε να καταπνίγουν απρόθυμα
οιαδήποτε μορφή κινηματικής αλλαγής ή νομικής αντίκρουσης της εκάστοτε
κατεστημένης εκτελεστικής εξουσίας, η οποία ασκεί την εξουσία με γνώμονα τον
εσμό των εγχώριων αλλά και των εξω-εθνικών συμφερόντων.
Η νομική επιχειρηματολογία
υφίσταται και δη κραταιά, επί παραδείγματι περί του υποχρεωτικού εμβολιασμού
όπως πλειστάκις έχω παραθέσει δια της παρούσης επιφυλλίδας όμως, απαιτεί την
μαζική συμμετοχή για να κλυδωνίσει το σύστημα και να επέλθει ορθή και
συντεταγμένη νομική επανάσταση, η οποία θα απογυμνώσει την έλλειψη νομικών
επιχειρημάτων εκ του συστήματος το οποίο βρυχάται και λεονταρίζει δια της
ποινικής καταστολής διότι επί της ουσίας στρουθοκαμηλίζει παρασιωπώντας τις
τεράστιες ευθύνες τις οποίες φέρει περί της εξέλιξης και ενδημούσας
επιδημίας-πανδημίας.
Η λύση είναι η αφαίρεση
οιασδήποτε συσκευής τηλεοράσεως εκ των οικιών μας, η ενημέρωση θα γίνεται μόνον
από εφημερίδες και από επιλεγμένους σταθμούς ραδιοφώνου, διότι μόνον
τοιουτοτρόπως θα πλήξουμε δυναμικά το σύστημα, καθότι δεν μας χειραγωγεί, θα
απαλλαγούμε ανεκκλήτως από την φαιά και
αισχρή προπαγάνδα της κατάπτυστης εμετικής τηλοψία, και θα συσπειρωθούμε
νομοτελειακά προς διάφορους θύλακες αντίστασης με αποκλειστικό γνώμονα το άρθρο
120 του Συντάγματος το οποίο θα αποτελέσει γόνιμο εφαλτήριο ουσιαστικής εθνικής
εξέγερσης συν Θεώ, ήτοι την ακροτελεύτια διάταξη της επιτομής του Συνταγματικού
Πατριωτισμού.
Ημείς αγωνιζόμεθα,
σταθμίζοντας και αξιολογώντας τις καταστάσεις εις το μέτρο εις το οποίο
δυνάμεθα, και περαιτέρω η Υπερα-Αγία Θεοτόκος θα μας φωτίσει καθώς και ο Κύριος Ημών Ιησού Χριστός ο παντεπόπτης και
Σωτήρας μας θα μας ωθήσει, κατά τον πλέον πρόσφορο τρόπο, ενδυναμώνοντας
προσηκόντως τον αγώνα μας δια την απελευθέρωσή μας και την προάσπιση του
δικαίου.
Εν κατακλείδι, Ελλήνων
ανάνηψις, το γε νυν έχον, μελέτη και προσευχή και με την συνδρομή του θεού ο
ακανθόσπαρτος δρόμος, προϊόντος του χρόνου, θα μετασχηματιστεί δεόντως εις
ανθόσπαρτον αμελλητί και εν ριπή οφθαλμού, αρκεί να είμεθα διατεθειμένοι.
Στώμεν Καλώς, Στώμεν μετά
φόβου.
Χαράλαμπος B. Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
6944-938836
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου