Λυκαρίων ο άγιος Μάρτυς κατήγετο εκ της πόλεως του Ερμού της εν Αιγύπτω. Συλληφθείς δε δια την προς τον Χριστόν πίστιν αυτού ωδηγήθη εις το κριτήριον και παρασταθείς προ του άρχοντος εξηναγκάζετο να αρνηθή τον Χριστόν. Επειδή όμως δεν επείσθη, ερρίφθη εντός σκοτεινής και δυσώδους φυλακής. Μετά τινας ημέρας εξήγαγον αυτόν εκείθεν και εξέσχισαν δια σιδήρων, καρφώσαντες κατόπιν επί σταυρού και πληγώσαντες όλα του τα μέλη. Μετά ταύτα έδειραν τον άγιον Μάρτυρα και εστρέβλωσαν και κατέκαυσαν τας πλευράς του, το δε στήθος αυτού κατέκαυσαν δια πεπυρωμένων σιδηρών ράβδων. Κατόπιν έριψαν αυτόν εντός ανημμένης καμίνου, όπου παραμείνας ο Άγιος επί τρεις ημέρας, διεφυλάχθη αβλαβής υπό της χάριτος του Θεού.
Μετά ταύτα ηνάγκασαν τον Άγιον να πίη φαρμακερά ποτά, τα οποία όμως έμειναν ανενέργητα. Όθεν, ένεκα του τοιούτου θαύματος, προσείλκυσεν ο Μάρτυς εις την πίστιν του Χριστού τον κατασκευάσαντα τα θανατηφόρα εκείνα δηλητήρια, όστις απεκεφαλίσθη και έλαβε παρά Κυρίου τον στέφανον του μαρτυρίου. Μετά ταύτα κατέκοψαν τα νεύρα του Μάρτυρος και εβύθισαν αυτόν εντός ζέοντος λέβητος. Ύστερον εξέδαρον το δέρμα της κεφαλής του και τελευταίον απεκεφάλισαν αυτόν. Ούτως έλαβεν ο μακάριος του μαρτυρίου τον αμάραντον στέφανον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου