Τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια να υποβαθμιστούν οι ημέρες μνήμης των αλησμόνητων πατρίδων.
Κάθε χρόνο, στις 19 Μαΐου, θυμούμαι και συγκινούμαι. Τιμώ τους Πόντιους Ελληνες
που θανατώθηκαν, βασανίστηκαν, ξεριζώθηκαν. Θυμούμαι τους φανατικούς Τούρκους
ενόπλους που ξέσπασαν κατά των Ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας, των απογόνων των
Αργοναυτών και της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντος.
Η 19η/05/1919 συμβολίζει την απόφαση του Κεμάλ Ατατούρκ να αρχίσει τη
Γενοκτονία των Ποντίων. Είχε ήδη αρχίσει η Τουρκία να εκδιώκει και να εκτελεί
Ελληνες στα παράλια της Ιωνίας, το 1914. Η εξόντωση του Ελληνισμού της Ανατολής
συνεχίσθηκε με την καταστροφή και τη σφαγή του 1922. Οι Κωνσταντινουπολίτες
έζησαν τα φανερά και κρυφά πογκρόμ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου,
με τον αβάστακτο φόρο και τα τάγματα εργασίας, όπου πέθαιναν, αλλά και το 1955
με τα Σεπτεμβριανά, κατά τα οποία ο τουρκικός όχλος χρησιμοποιήθηκε για την
υλοποίηση ενός καλά σχεδιασμένου προγράμματος ειδικών επιχειρήσεων του
τουρκικού στρατού. Η επιθετικότητα κατά του Ελληνισμού ολοκληρώθηκε (;) με την
εισβολή και τις ωμότητες στην Κύπρο το 1974.
-----------------------------------
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ξέρετε η τραγωδία
του Ρωμαίικου Ελληνισμού είναι απερίγραπτη. Πόσοι Τουρκομάνοι να εισχώρησαν στη
μικρασιατική γη; 200.000, 500.000 1.000.000; Περισσότεροι δεν ήταν.. Όλοι άλλοι
ήταν γηγενείς Ρωμιοί, ντόπιοι Έλληνες, Ελληνόφωνοι και Αρμένιοι. Κι όμως
κατάφεραν σε μια μακρά χρονική περίοδο Οθωμανικής επιρροής οι λίγοι καθαρόαιμοι
Τουρκομάνοι να επιβληθούν επί του συμπαγούς χριστιανικού πληθυσμού! Με τις
διώξεις, με την επιβολή που φέρει το μουσουλμανικό θρήσκευμα στα σπλάχνα του,
με τις απειλές κατά τόπους και τους δελεασμούς αν απαρνούνταν τη χριστιανική
πίστη-αξιώματα, χαμηλή φορολογία, επαγγελματική αποκατάσταση κι ανέλιξη,
ασυλία-άλλαξαν το εθνογραφικό τοπίο. Οι περισσότεροι εξισλαμίστηκαν
οικειοθελώς, ενώ όσοι κράτησαν είτε εκδιώχθηκαν είτε σφαγιάστηκαν! Όλες αυτές
οι προσωπικότητες που κουνούν το δάχτυλο στην Ελλάδα οι περισσότεροι είναι
σάρκες από τις σάρκες μας, οι οποίοι όμως πέρασαν την άλλη όχθη στη πορεία της
μάταιης ζωής, προτίμησαν τη βολή τους αντί πινακίου φακής σαν τον Ησαύ,
παρέδωσαν τα πρωτοτόκια ή μάλλον απώλεσαν τα πρωτοτόκια τους την ατελεύτητη
Βασιλεία για μια χούφτα φακές που φυτρώνουν στα άγονα υψίπεδα της μικρασίας. Θα
πει κανείς μήπως κι αυτοί που αυτοαποκαλούνται χριστιανοί είναι καλύτεροι στην
απέναντι όχθη; Όχι βέβαια, οι μεν αρνήθηκαν το Σωτήρα και θεωρούνται νεκροί, οι
άλλοι έχουν πιθανότητες σωτηρίας ως δυνάμει φορείς της Χάρης λόγω βάπτισης, άρα
και σωτηρίας. Επειδή Έλληνες είμαστε όσο σε αυτή τη ζωή πολιτευόμαστε, όταν φεύγουμε
για τον Θεό είμαστε πολίτες του ουρανού πλέον, το ίδιο ισχύει για κάθε λαό στο
μάταιο τούτο κόσμο.
Δεν έχω καταγωγή ποντιακή ή μικρασιατική, αλλά τιμώ τους
Ελληνες που μας ήλθαν από τα παράλια του Ευξείνου, διότι και εδώ, στην
προσφυγιά, διατήρησαν την ορθόδοξη πίστη τους, την ευλάβειά προς τους αγίους,
την αρχαιοπρεπή ελληνική λαλιά τους, τους παλικαρίσιους χορούς τους, τη μνήμη
των προγόνων τους και τα τραγούδια τους.
Τιμώ το ποντιακό αντάρτικο κατά των Τούρκων. Τιμώ τον πατριωτικό ρόλο του
κλήρου, όπως ενσαρκώθηκε από τον Χρύσανθο Τραπεζούντος (μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος
Αθηνών), τον πρώην Καστορίας Γερμανό Καραβαγγέλη, ο οποίος έδρασε στην Αμάσεια
του Πόντου, και τον εθνομάρτυρα, επίσκοπο Ζήλων Ευθύμιο, ο οποίος θανατώθηκε
από τον τουρκικό εθνικισμό.
Τιμώ, αλλά και θλίβομαι. Διότι τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια να
ξεχασθεί ή να υποβαθμισθεί η 19η Μα?ου (μνήμη Πόντου) και η 14η Σεπτεμβρίου
(μνήμη Μικρασίας), στο όνομα της δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας και της
επανασυγγραφής της Ιστορίας. Προσπαθούν ορισμένοι να λύσουν τα σύγχρονα
ελληνοτουρκικά προβλήματα ρίχνοντας στη λήθη τους αγίους, τους εθνομάρτυρες, τη
Γενοκτονία, τις αλησμόνητες πατρίδες. Με υπουργούς που αρνούνται τον όρο
«γενοκτονία» και με βιβλία που μιλούν για «συνωστισμό» στη Σμύρνη καταβάλλεται
προσπάθεια να καταδικάσουμε στη λήθη την καθ' ημάς Ανατολή: τον Πόντο, την
Ιωνία, την Καππαδοκία, την ανατολική Θράκη και άλλες κοιτίδες Ελληνορθοδοξίας.
Ελπίζω να μην επιτύχει η αποδόμηση της ιστορικής μνήμης. Δεν είναι δυνατόν να
προβάλλονται διεθνώς αμφιλεγόμενες γενοκτονίες, όπως η περίπτωση των Τατάρων
της Κριμαίας, που υπήρξαν αποδεδειγμένα συνεργάτες των ναζί, και να λησμονείται
η πραγματική Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων χριστιανών
από τους Τούρκους.
«Ναι» στην αλήθεια, «όχι» στη λήθη. Δεν ξεχνώ τον Πόντο!
Κωνσταντίνος Χολέβας
*Πολιτικός επιστήμων
Ξέρετε η τραγωδία του Ρωμαίικου Ελληνισμού είναι απερίγραπτη. Πόσοι Τουρκομάνοι να εισχώρησαν στη μικρασιατική γη; 200.000, 500.000 1.000.000; Περισσότεροι δεν ήταν.. Όλοι άλλοι ήταν γηγενείς Ρωμιοί, ντόπιοι Έλληνες, Ελληνόφωνοι και Αρμένιοι. Κι όμως κατάφεραν σε μια μακρά χρονική περίοδο Οθωμανικής επιρροής οι λίγοι καθαρόαιμοι Τουρκομάνοι να επιβληθούν επί του συμπαγούς χριστιανικού πληθυσμού! Με τις διώξεις, με την επιβολή που φέρει το μουσουλμανικό θρήσκευμα στα σπλάχνα του, με τις απειλές κατά τόπους και τους δελεασμούς αν απαρνούνταν τη χριστιανική πίστη-αξιώματα, χαμηλή φορολογία, επαγγελματική αποκατάσταση κι ανέλιξη, ασυλία-άλλαξαν το εθνογραφικό τοπίο. Οι περισσότεροι εξισλαμίστηκαν οικειοθελώς, ενώ όσοι κράτησαν είτε εκδιώχθηκαν είτε σφαγιάστηκαν! Όλες αυτές οι προσωπικότητες που κουνούν το δάχτυλο στην Ελλάδα οι περισσότεροι είναι σάρκες από τις σάρκες μας, οι οποίοι όμως πέρασαν την άλλη όχθη στη πορεία της μάταιης ζωής, προτίμησαν τη βολή τους αντί πινακίου φακής σαν τον Ησαύ, παρέδωσαν τα πρωτοτόκια ή μάλλον απώλεσαν τα πρωτοτόκια τους την ατελεύτητη Βασιλεία για μια χούφτα φακές που φυτρώνουν στα άγονα υψήπεδα της μικρασίας. Θα πει κανείς μήπως κι αυτοί που αυτοαποκαλούνται χριστιανοί είναι καλύτεροι στην απέναντι όχθη; Όχι βέβαια, οι μεν αρνήθηκαν το σωτήρα και θεωρούνται νεκροί, οι άλλοι έχουν πιθανότητες σωτηρίας ως δυνάμει φορείς της Χάρης λόγω βάπτισης, άρα και σωτηρίας. Επειδή Έλληνες είμαστε όσο σε αυτή τη ζωή πολιτευόμαστε, όταν φέυγουμε για τον Θεό είμαστε πολίτες του ουρανού πλέον, το ίδιο ισχύει για κάθε λαό στο μάταιο τούτο κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφή