Πηγή : https://catacomb--church.blogspot.com/
Δελτίο Τύπου του Ορθόδοξου Χριστιανικού Συλλόγου “Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής”
Με πόνο, αλλά με πίστη και ελπίδα στο Θεό, σας γνωρίζουμε ότι ο πολυαγαπημένος μας π. Νικόλαος Μανώλης άφησε σήμερα το πρωί την τελευταία του πνοή λόγω σοβαρών και χρόνιων προβλημάτων υγείας, και όχι από τον κορονοϊό, όπως σκοπίμως αφήνεται να εννοηθεί από διάφορα ενημερωτικά σάιτ.
-------------------------
Ο Θεός να αναπαύσει τη ψυχούλα του, τώρα το μαθαίνω από σας, κάθε Κυριακή μιλούσε με φλόγα πίστεως στο δημιουργό του μέσα από το δικό του μετερίζι, έφυγε κι αυτός ο οποίος στήριζε και οικοδομούσε αδύναμες ψυχές, θα μου λείψει..
--------------------------
Παρά τήν διαδικτυακήν ἀντιπαράθεσιν πού εἶχα μέ τόν ἐκλιπόντα διά τόν τρόπον τῆς ἀποτειχίσεώς του, νομίζω ὅτι, γενικῶς, ὁ ρόλος του στά ἐκκλησιαστικά ἦτο θετικός. Ἐπίσης, ἐκτιμῶ ὅτι εἶχε τήν παιδικήν ἀθωότητα καί ἀνιδιοτέλειαν, τοποθετώντας πάνω ἀπ' ὅλα τήν Πίστιν του στόν Χριστόν. Καλό ταξίδι, π. Νικόλαε. Εὔχομαι ἡ Παναγία μας νά σέ ὁδηγήσῃ στόν ἱερόν Περίβολον τοῦ Κυρίου.
--------------------------
Τόσο νέος και με τόσα ακόμα να προσφέρει....πραγματικά έχω λίγο σοκαριστεί...δεν το περίμενα με τίποτα....
Κουράγιο στην παπαδιά του και στην οικογένειά του και ο Θεός να τον αναπαύσει....Ομολογουμένως είχε θάρρος και πολέμησε απέναντι στην αίρεση με τον τρόπο που μπορούσε και πίστευε ότι ήταν καλύτερα.
Οι στιγμές είναι δύσκολες και τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν τα συναισθήματά μας. Ο π. Νικόλαος είχε μια καρδιά από την οποία ξεχείλιζε η αγάπη για τον Άγιο Τριαδικό Θεό, για την Παναγία μας, για τους Αγίους μας, για την Εκκλησία, για τους οικείους και τους μακρινούς, για φίλους και εχθρούς, για την κάθε ψυχή που έρχοταν στο πετραχήλι του. Αυτόν τον ώριμο πνευματικό καρπό τρύγησε ο Χριστός μας, τον οποίο ο π. Νικόλαος υπηρέτησε ως ιερέας με αυταπάρνηση, θυσιαστική αγάπη και μαρτυρικό πνεύμα.
Εκείνο, όμως, που τον ξεχώρισε και τον έκανε γνωστό και αγαπητό σε όλο τον κόσμο, ήταν οι αγώνες του υπέρ της Ορθοδοξίας και κατά της παναίρεσης του οικουμενισμού. Μέχρι το τέλος της ζωής του έμεινε μέσα στην Εκκλησία, μέσα στα όρια της Εκκλησίας, όπως τα όρισαν οι Άγιοι Πατέρες, τους οποίους προσπάθησε να μιμηθεί. Η ιερά του αποτείχιση, μετά την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, είναι το μεγάλο του στεφάνι και η παρακαταθήκη του σε όλους εμάς τους πιστούς που αγωνιούμε για τον οικουμενιστικό κατήφορο της Εκκλησιαστικής μας διοίκησης.
Επιθυμία των οικείων του είναι η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού π. Νικολάου να γίνει σε στενό οικογενειακό περιβάλλον.
Ο Θεός να αναπαύσει τη ψυχούλα του, τώρα το μαθαίνω από σας, κάθε Κυριακή μιλούσε με φλόγα πίστεως στο δημιουργό του μέσα από το δικό του μετερίζι, έφυγε κι αυτός ο οποίος στήριζε και οικοδομούσε αδύναμες ψυχές, θα μου λείψει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά τήν διαδικτυακήν ἀντιπαράθεσιν πού εἶχα μέ τόν ἐκλιπόντα διά τόν τρόπον τῆς ἀποτειχίσεώς του, νομίζω ὅτι, γενικῶς, ὁ ρόλος του στά ἐκκλησιαστικά ἦτο θετικός. Ἐπίσης, ἐκτιμῶ ὅτι εἶχε τήν παιδικήν ἀθωότητα καί ἀνιδιοτέλειαν, τοποθετώντας πάνω ἀπ' ὅλα τήν Πίστιν του στόν Χριστόν. Καλό ταξίδι, π. Νικόλαε. Εὔχομαι ἡ Παναγία μας νά σέ ὁδηγήσῃ στόν ἱερόν Περίβολον τοῦ Κυρίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο νέος και με τόσα ακόμα να προσφέρει....πραγματικά έχω λίγο σοκαριστεί...δεν το περίμενα με τίποτα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουράγιο στην παπαδιά του και στην οικογένειά του και ο Θεός να τον αναπαύσει....Ομολογουμένως είχε θάρρος και πολέμησε απέναντι στην αίρεση με τον τρόπο που μπορούσε και πίστευε ότι ήταν καλύτερα.