Επιθανάτιος Ρόγχος --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η Ελλάδα, κυβερνάται από ανθρώπους οι οποίοι δεν αγαπούν τον τόπο των προγόνων τους και ουδόλως έχουν γαλουχηθεί εκ των ναμάτων του παρελθόντος των Αγίων και την Ηρώων, δεδομένου ότι ουδέποτε είχαν αγνή ψυχή και πυρωμένο σθένος να τηρούν απαρεγκλίτως τις Αρχές τους και να μάχονται διαπρυσίως, προς την σιδηρά προάσπισή των Αξιών τους, έμπλεοι αγάπης και αφοσίωσης, ως έδει.

Η ως άνω φράση ονομάζεται δίψα για την ελευθερία, αρξαμένης, δια την ανεξαρτησία του έθνους, την κοινωνική και προσωπική ελευθερία έως τον νόστο για την ελευθερία του ήθους, ήτοι την οντολογική Αναγέννηση μας, καθ’ ημέρα και καθ’ ομοίωση προς τον Θυσιασθέντα Δημιουργό μας.

Η ηθικο-κοινωνική απαξία, προς την πολυσχιδή έννοια της Ελευθερίας, δημιουργεί ανθρώπους ερπετά, υποτελείς, χαμερπείς δούλους, ραγιάδες και νενέκους, των οποίων η βδελυρή και αποκρουστική όψη, αντίκειται προδήλως προς την οντολογία του Ύμνου εις την Ελευθερία : «Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομέρη, σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη.», ανθρώπους οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται  και υπάρχουν ως ακροβολισμένα έμμισθα φερέφωνα και δρουν ως εντεταλμένοι δούρειοι ίπποι, εντός της κοινωνίας, τελούντες μόνον, σε διατεταγμένη υπηρεσία, έχοντες απεμπολήσει παν ψήγμα αξιοπρέπειας, αυτοβουλίας και συνειδήσεως.

Η εωσφορική δε όψη της υπερεκχειλίζουσας ανελευθερίας τους αντλεί την υπόστασή της  αποκλειστικά από την πρόσκαιρη χοϊκή  εξουσία, εξ ού και αντιμάχεται την καλλίστη υπερβατική Θεία προέλευση της κατακτηθείσης ελευθερίας των ανιδιοτελώς θυσιασθέντων, μέσω της πραγματικής μάχης ενώπιον ενωπίω με τον εχθρό, με ακατάβλητο αγωνιστικό φρόνημα.

Είναι πρόδηλο ότι συχνάκις ακούμε, υπό των εν γένει ταγών, απερίφραστη καταδίκη περί των σύγχρονων ολοκληρωτικών καθεστώτων, -ορθώς ασφαλώς-, όπως του Ναζισμού, του Φασισμού, του Κομμουνισμού, ουδέποτε όμως ακούμε υπό των χειλέων των περίπυστων πολιτικών μας αποτροπιαστικά σχόλια δια την δεσποτική τυραννία σκλαβιάς υπό των επάρατων Οθωμανών Τούρκων.

Σήμερον έχουμε περιέλθει εις μία μορφή τρίτου παγκοσμίου πολέμου, με ειρηνικά μέσα, όπου οι λαοί εξοντώνονται παντοιοτρόπως, τα έθνη κράτη καταρρέουν, η επιδοτούμενη μετανάστευση ωσεί ενεργούμενου υβριδικού πολέμου, θα αποτελέσουν οσονούπω γεωπολιτικό πολιορκητικό κριό δια την εθνοπολιτική ανδιάταξη της ήδη καθημαγμένης  Ευρώπης.

Η Ελλάς, δεν αντιλαμβάνεται ποιος είναι ο υπερεθνικός ιθύνων νους των κοσμο-εξουσιαστών και των παγκοσμίως υποζυγίων του, η εξουσία του οποίου επιβάλλεται καταδήλως πραξικοπηματικά, ποδοπατώντας παν ψήγμα της Συνταγματικής εννόμου τάξεως, συνθλίβοντας συνάμα τους Δημοκρατικούς Θεσμούς και καταλύοντας τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες.

Εν των πλασιίω αυτώ, της θεσμικής βίας, η Δικαιοσύνη, καθίσταται κυματοθραύστης, τείνοντας εις την κλίνη του Προκρούστη διότι καλείται, αφενός, να διατηρήσει την λειτουργική της ανεξαρτησία και εξ ετέρου να διασφαλίσει προσηκόντως την κοινωνική ειρήνη καθώς και την δημόσια τάξη και ασφάλεια της κοινωνίας.

Εν κατακλείδι, η διελκυστίνδα της αναλογικότητας ως ερμηνευτικό εργαλείο διαρκούς εξισορρόπησης ετερόκλητων εννόμων αγαθών κατά το προσφιλές άρθρο 25 του Συντάγματος καθώς και αδιαλείπτου αξιολογικής στάθμισης, υπέρτερων και υποδεέστερων αγαθών, ανά περίσταση κάθε πτυχής και έκφανσης της ζωής μας, αποτελεί μία λειτουργική δημοκρατική βάσανο, η οποία σε παρωθεί αενάως προς την εξέλιξη, την αυτοβελτίωση και εν γένει προς τον, ένδοθεν εκπηγάζον, ζείδωρο, ανέσπερο και ζώπυρο, διαλάμψαν φως της ελευθερίας, διότι η Δημοκρατία  και η Ελευθερία συνιστούν τους ακρογωνιαίους λίθους μίας θυσιαστικής ζωής, εις το διηνεκές.

Εις τον αντίποδα όμως οι σύγχρονοι εφιάλτες, προτιμούν συνειδητά και εκούσια την δουλεία και την παθογένεια της υποτέλειας, ζώντας εν αγνοία τους, τον ισόβιο επιθανάτιο ρόγχο της ανυπαρξίας τους, συνελόντι ειπείν η ελευθερία είναι τρόπος ζωής.

Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω