Ζακχαίος ο Άγιος του Χριστού Απόστολος ήτο ο σπουδαίος και πλούσιος εκείνος αρχιτελώνης, περί του οποίου ομιλεί ο θείος Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς εις το κατ’ αυτόν Ευαγγέλιον (ιθ: 1-10), διωρισμένος ων εις το αξίωμα του αρχιτελώνου υπό των Ρωμαίων. Ούτος, ως μανθάνομεν εκ της περικοπής ταύτης του Ιερού Ευαγγελίου, επειδή ήτο πολύ μικρός κατά το ανάστημα και δεν ηδύνατο ένεκεν του συρρεύσαντος πλήθους να ίδη δια των ιδίων αυτού οφθαλμών, ως επόθει, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν διερχόμενον εκ της Ιεριχούς, ανέβη επί τινος συκομορέας, όπως ίδη Αυτόν. Την προαίρεσιν ταύτην του Ζακχαίου και την ειλικρινή αυτού πίστιν γνωρίσας ο Κύριος, κατά την εκείθεν διέλευσίν του, εκάλεσε τούτον εξ ονόματος και του ανεκοίνωσε την πρόθεσίν του να φιλοξενηθή εις τον οίκον του, ειπών προς αυτόν:
«Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γαρ εν τω οίκω σου δει με μείναι» (Λουκ. ιθ:5). Την πρότασιν ταύτην του Κυρίου αποδεχθείς ολοψύχως ο Ζακχαίος έσπευσε μετά χαράς και υπεδέχθη Αυτόν εις τον οίκον του, όπου και τον εφιλοξένησε μετά πάσης προθυμίας. Όχι δε μόνον ότι πιστεύσας ολοψύχως εις τον Χριστόν εφιλοξένησεν Αυτόν μετ’ ιδιαζούσης προθυμίας, αλλά και μετανοήσας εμπράκτως δια τα πρότερα αμαρτήματά του είπε προς τον Κύριον· «Ιδού τα ημίση των υπαρχόντων μου Κύριε, δίδωμι τοις πτωχοίς, και ει τινός τι εσυκοφάντησα αποδίδωμι τετραπλούν» (Λουκ. ιθ:8). Και ναι μεν οι Ιουδαίοι δυσφορήσαντες «διεγόγγυζον λέγοντες, ότι παρά αμαρτωλώ ανδρί εισήλθε καταλύσαι» (Λουκ. ιθ:7), όμως ο καρδιογνώστης Κύριος την προαίρεσιν αυτού βλέπων και την δύναμιν της μετανοίας εκτιμών συνεχώρησε και ηυλόγησεν αυτόν, και όλον τον οίκον αυτού, ειπών· «Σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτο εγένετο, καθότι και αυτός υιός Αβραάμ εστιν» (Λουκ. ιθ:9). Η κατά τοιούτον τρόπον εκδηλωθείσα επιστροφή του Ζακχαίου παρέχει εις ημάς δύο σπουδαία διδάγματα. Πρώτον μεν την ευσπλαγχνίαν του Θεού και τα σημεία της ειλικρινούς και εμπράκτου μετανοίας, δεύτερον δε ότι η κατά δύναμιν διόρθωσις του κακού είναι αναπόσπαστος απόδειξις ειλικρινούς μετανοίας. Δια του τρόπου τούτου ο καλός Ζακχαίος υπερέβαλεν εις γενναιοδωρίαν τας επιταγάς του Μωσαϊκού Νόμου (Αριθ. ε:7), διο και ηξιώθη της ευλογίας του Κυρίου. Μετά το Πάθος, την Ανάστασιν και την Ανάληψιν του Κυρίου ο Ζακχαίος ηκολούθησεν, ως λέγεται, τον θείον Απόστολον Πέτρον υπό του οποίου και εχειροτονήθη μετά ταύτα Επίσκοπος Καισαρείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου