Νεοπαγής Ολοκληρωτισμός -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η Ελλάς, καίτοι συμπληρώνονται 200 χρόνια εκ της εθνικής μας παλιγγενεσίας υπό του Τουρκικού ζυγού, η οποία επετεύχθη δια της ανιδιοτελούς θυσιαστικής αυταπάρνησης των προγόνων μας, υπέρ Πίστεως και Πατρίδας, σήμερον πνέει τα λοίσθια, αφενός καρκινοβατώντας εις την θεμελίωση συμπαγών κρατικών δομών και την εγκαθίδρυση στέρεων θεσμών αλλά και αφετέρου εις την ακέραιη  διάσωση της εθνικής μας ταυτότητας, η οποία πλήττεται υπό των, ένδον εμμίσθων ανθελληνικών «δούρειων ίππων», υπό την καθοδήγηση των ιθυνόντων εξω-εθνικών  νοών της αλλοδαπής.

Η Ελλάς Εάλω, καθότι διοικείται από ανθρώπους οι οποίοι καταδήλως, δεν αγαπούν την Ελλάδα και είναι διατεθειμένοι να εκχωρήσουν την εθνική κυριαρχία ή να εκποιήσουν τον Ελληνικό πολιτισμό, εν ριπή οφθαλμού, όντες απροκάλυπτα λάτρεις της μη εθνικής ανεξαρτησίας, φίλα προσκείμενοι προς την Οθωμανική τυραννία, αρκεί να διατηρούν προς ιδίον όφελος, τα προνόμια τους.

Ο υπερεκχειλίζον εθνομηδενισμός, η άμετρη αλλοτρίωση και η διάβρωση του πολιτισμού μας αποτελούν κεντρικό άξονα της Πολιτείας, δρώσα ως παράρτημα ωσεί «Πρεσβείας» και όχι ως ανεξάρτητο έθνος κράτος- με αυτόνομη υπόσταση και δυναμική διεκδίκησης υπέρ της εθνικής της κυριαρχίας.

Ο ανθελληνισμός, ο αντικληρικαλισμός,  η δουλοφροσύνη, η χρεοκοπημένη μαρξιστική φληναφηματολογία αποτελούν την συνισταμένη του πολιτικού μείγματος του εν λόγω κρατιδίου,(ανεξαρτήτως της ιδεολογικής αποχρώσεως), το οποίο ασκεί πολιτική, επί ήμισυ σχεδόν αιώνα και εντεύθεν, κατά τρόπο ασφαλώς υποδεέστερο της ιστορικής βαρύτητας ως έθνος, απλώς με συνθήματα και άναρθρες κραυγές ρητορικής προς τις μάζες δήθεν κατά του επάρατου Ναζισμού, (1939-1945), αναζωπυρώνει το μετεμφυλιακό μίσος (1946-1949), στηλιτεύει το ιδεολόγημα της στρατιωτικής δικτατορίας (1967-1974), ωσάν η ιστορία να έχει παγώσει προς τα γεγονότα εκείνα, καταπείθοντας μας τεχνηέντως ότι ούτως «ξορκίζει» το ανεπανάληπτο κακό.

Η γενιά του Πολυτεχνείου ουδέποτε άσκησε κριτική, για τα ανοσιουργήματά της, ανά τον κόσμο, ουδέποτε ο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κομμουνισμός άσκησε την κριτική του, τουλάχιστον δια την εν Ελλάδι, αλλά και αλλαχού καταστροφική του μανία, ο εν Ελλάδι κεντροδεξιός ή σοσιαλιστικός χώρος, ουδέποτε, λογοδότησε δια την στυγνή κομματοκρατία και την διάβρωση των θεσμών, δια να φτάσουμε σήμερα, το Σύνταγμά της Πατρίδος μας να ποδοπατάται ιταμώς και ανεπαίσχυντα και άπαντες να αδιαφορούν περί της ορθής λειτουργίας των θεσμών.

Η έλλειψη σοβαρότητας και εγρήγορσης, οδηγεί σε κατάλυση όποιων εγγυητικών λειτουργιών του παρελθόντος, όπως η Ε.Ε η οποία σήμερον έχει μετασχηματισθεί εσχάτως σε μία οικονομική ελίτ, στερούμενης οιουδήποτε πολιτικού οράματος, η νοοτροπία αυτή της παρακμιακής αποσύνθεσης ήδη θα φέρει νέα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, διότι ο ολοκληρωτισμός, απλώς μεταβάλλεται μανδύα και προσωπείου, δεν συνιστά μία παγιωμένη και ακινητοποιημένη έννοια,  παρά τις αντίθετες στεντόρειες πομφόλυγες, τις οποίες εσκεμμένως επιστρατεύσουν οι εγκάθετοι πολιτικοί μας, υπό το πρόσχημα της ρηματικής διατύπωσης, περί της επίφασης της Δημοκρατίας την οποία βιώνουμε.

Σημεία των καιρών της σήψης την οποία ζούμε, η οιονεί πραξικοπηματική αυθαιρεσία των πάντων, κατάλυση του Συντάγματος, της νομιμότητας, διεθνώς παραδεδεγμένων αρχών του Διεθνούς δικαίου ( διεθνείς συμβάσεις, το τεκμήριο της αθωότητας), εργαλειοποίηση της δημόσιας υγείας, σφετερισμός  της  εκ του Συντάγματος ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, όπου εν ενεργεία δικαστικοί λειτουργοί, ανενδοίαστα τάσσονται αναφανδόν υπέρ  εκκρεμών δικαστικών αποφάσεων αλλά και των πολιτικών εξελίξεων, εκδηλώνοντας τοιουτοτρόπως την πολιτικής τους, κατά περίσταση κατεύθυνση.

Συνελόντι ειπείν, επειδή η φύσης του ανθρώπου, δεν αλλάζει κατά τον παμμέγιστο Θουκυδίδη και θα έπρεπε να παραδειγματιζόμεθα από το παρελθόν μας, πράγμα το οποίο δεν κάνουμε, πολύ φοβούμαι ότι λίαν συντόμως θα βιώσουμε μία νέα μορφή ολοκληρωτισμού η οποία θα ασελγεί αβίαστα προς τα κεκτημένα ατομικά μας δικαιώματα, ήδη η επελαύνουσα Νέα Τάξη Πραγμάτων, θέτει επί μακρόν σε αναστολή θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα ωσάν να είμεθα εις κατάσταση κανονικού πολέμου και όχι με ειρηνικά μέσα όπως τώρα!

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω