Της εκλεκτής αδελφής μας εν Κυρίω Άννας:

 Αληθώς ετέχθη ο Κύριος!

Αλήθεια... ο αχώρητος έγινε ένας από μάς, για να μας χαρίσει την αιώνια ευδαιμονία και σωτηρία μας.
Το σχέδιό Του, άρρητο και ξένο ως πρός την δική μας συναισθηματική συμβατότητα.
Γι' αυτό το λόγο, και η τήρηση του Θεϊκού θελήματος από μας είναι ένα επίπονο έργο, αντιτεθέμενο στην επιγειότητά μας.
Αν ανοίξουμε όμως την καρδιά μας, και την κάνουμε μια μικρή και ταπεινή φάτνη, τότε θα κατανοήσουμε τί σημαίνει αγάπη προς τον Θεό και πρός τον άνθρωπο.
Θα δούμε το χέρι του μικρού Χριστού, να μας έλκει προς τα ουράνια.
Και τότε.... η κοσμική ευδαιμονία, η αργολογία, ο φθόνος, η έπαρση και η αλλαζονία θα μετουσιωθούν σε ατέρμονη χαρμολύπη.
Η ζωή μας είναι ένας μικρός πρόλογος ελεύθερος σε μια έκθεση ιδεών και πράξης χωρίς θέμα.
Το... θέμα επιλέγεται και γράφεται από μας τους ίδιους.
Εμείς αποφασίζουμε αν θα είμαστε με τον Θεό, ή με τον Βελίαρ.
Η χαρμόσυνη ακολουθία της Θείας Γέννησης, τελέσθηκε στις 23,00 το βράδυ στην εκκλησία των 12 Αποστόλων και ήταν μια ολονυκτία, γεμάτη κατάνυξη και αρώματα θυμιάματος.
Εκεί στο αντιφέγγισμα των μοσχομυριστών κεριών πάνω στις Θείες μορφές των εικόνων, ακουμπούσαν οι ψυχές στο μισοσκόταδο για να προσφέρουν τα ψίχουλα της ανταπόδοσης σε Κείνον που θυσιάστηκε για μας.
"....εκ γαστρός πρό Εωσφόρου εγέννησάς Σε...... ώμοσε Κύριος και ού μεταμεληθήσεται. Σύ ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ....."ακούστηκε πολλές φορές ψαλμικά ο 109ος ψαλμός του Ποφητάνακτος Δαυίδ μαρτυρώντας ο Θεός Πατήρ για τον Υιό Του Θεό Λόγο.
Η ολονυκτία τελείωσε στις 4 το πρωΐ, και ένοιωσα την θεία ευλογία να διαπερνά όλη την ύπαρξή μου…… 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου