Παθητική Ευθανασία της Κοινωνίας και Κρατικός Πατερναλισμός -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η αλήθεια είναι ότι, οσημέραι, αντιλαμβανόμεθα, εκόντες άκοντες, ότι βαίνουμε εις κινούμενη άμμο, δεδομένης της έτι περαιτέρω επιβολής δήθεν μέτρων περί προστασίας της δημόσιας υγείας, με συνέπεια να έχουμε περιέλθει εις μία οιονεί ιδιότυπη κοινοβουλευτική δημοκρατία, δια της οποία, έχει υποστεί μία καθολική απαγόρευση άσκησης θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων, ένα υφιστάμενο γεγονός προδήλως ασυμβίβαστο με την Συνταγματική έννομη τάξη αλλά και εν γένει με τις θεμελιώδεις εγγυητικές λειτουργίας του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος και εν γένει του Νομικού μας πολιτισμού.

Η αναστολή της επαγγελματικής δραστηριότητας των πολιτών επί μακρόν, πλην όμως η απρόσκοπτος εξακολούθηση επιβολής δυσβάστακτων οικονομικών βαρών, χωρίς την τυχόν της προοπτικής χαριστικής διαγραφής, ένεκεν της επιβεβλημένης ταύτης καταστάσεως, εκτάκτου ανάγκης, αποδεικνύει περίτρανα, το μέγεθος της απάτης και υποδηλώνει, ότι η πρόθεση της Πολιτείας, δια της εργαλειοποιήσεως της δημόσιας υγείας, είναι να εγκαθιδρύσει βιαίως μία Νέα Τάξη Πραγμάτων, η οποία αποβλέπει αφενός προς την καθολική πτωχοποιήσή μας και εξ ετέρου προς την απόλυτη τιθάσευση και τον συνακόλουθο οικτρό εξανδραποδισμό μας.

Η εν λόγω κυβέρνηση με θεραπαινίδες αφενός, τα αργυρώνητα καθεστωτικά έμμισθα μέσα μαζικής εξαπατήσεως κατατείνει προς την ποδηγέτηση της συνειδησιακά εκμαυλισμένης και αδαούς υδαρής μάζας, ως προς την αδιαμαρτύρητη υλοποίηση των εωσφορικών της σχεδίων, περί του επιβεβλημένου μαζικού εμβολιασμού, επί ποινή αποκλεισμού από οιαδήποτε επιγενόμενη (ατομική ή συλλογική) κοινωνική δραστηριότητα, και αφετέρου δια την καλλιέργειας του εκφοβισμού και της απειλής, λήψεως ιδιαζόντως επαχθώς διοικητικών μέτρων, προς τον σκοπό πειθαναγκασμού των πολιτών, να υποστεί ένα βασανιστήριο διαρκούς μασκοροφορίας, καταλύοντας οιαδήποτε μορφή σύννομης αντίδρασης και άρνησης, επί της οποίας επιστρατεύεται η ποινική καταστολή αυτόφωρης σύλληψης, με συνοδή αξιόποινη και ταπεινωτική μεταχείριση εκ μέρους των «σύγχρονων» αστυνομικών οργάνων, τα οποία υποσκάπτουν το Δημοκρατικό πολίτευμα, διαπομπεύοντας απλούς νομιμόφρονες πολίτες θεματοφύλακες της Συνταγματικότητας των νόμων.

Είναι πρόδηλο, λοιπόν ότι δια της προπαγάνδας και της αστυνομικής βίας (ενεργοποιήσεως εν γένει του απηνούς  κρατικού μηχανισμού διοικητικής και ποινικής δίωξης), η παρούσα κυβέρνηση, δρα ανυπερθέτως ως εντολοδόχος των υπερεθνικών «Σοφών της αλλοδαπής» , οι οποίοι διαπνέονται εκ των ιδικών των ιδεωδών περί της αναδύσεως μία παγκόσμιας δικτατορίας, μίας κίβδηλης ελίτ, η οποία επιχειρεί, εξ αφορμής εν προκειμένω της υγείας, ως επισφράγισμα της καταβαραθρώσεως εν γένει της οικονομίας, να τρομοκρατήσει τους ανυποψίαστους πολίτες, στερώντας τους βαναύσως την ίδια τους τη ζωή, τουτέστιν, φαλκιδεύοντας το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και απροσκόπτου συμμετοχής εις την οικονομική ζωή της χώρας, ούτως ώστε να τους υποτάξει και να του συνθλίψει.

Το καινοφανές τούτο Σιδηρούν παραπέτασμα ολοκληρωτικού τύπου, υπό την επίφαση της Δημοκρατίας και με κράτιστο γνώμονα την κατά το δοκούν ερμηνευόμενη έννοια τη δημοσίου συμφέροντος, επιχειρεί ανεπαίσχυντα, την επιβολή μίας στυγνής δικτατορίας, υπό τον μανδύα της δημόσιας υγείας και υπό την επίφαση διατήρησης των θεσμών,της κατ’ ευφημισμό κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δοθέντος ότι ο λαός αντιμετωπίζεται ως πειραματόζωο, υπό της παρούσης κυβερνήσεως, υπό το απατηλό πρόσχημα εκδήλωσης ενδιαφέροντος δια την υγεία του.

Είναι πρόδηλο, όπως προκύπτει προεχόντως και κυρίως από την κοινή ανθρώπινη λογική αλλά και από ένα πλέγμα νομικών διατάξεων,  περί της Ιατρικής νομοθεσίας, τις οποίας ενταύθα παραθέτω ενδεικτικά όπως :  η Σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την Βιοιατρική του Συμβουλίου της Ευρώπης η οποία έχει κυρωθεί με τον Ν. 2619/1998, ο ν. 20171/1992 Εκυσχρονισμός, οργάνωση του Συστήματος Υγείας, ο ν. 2251/1994 προστασία του καταναλωτή, ο ν. 3418/2005 Ιατρικής δεοντολογίας και το π.δ  216/2001 Κώδικας Νοσηλευτικής Δεοντολογίας το εξής :

Καθίσταται πρόδηλο ότι ο εκάστοτε ασθενής, φυσικό πρόσωπο, υποκείμενο δικαίου πολίτης, χρήστης υπηρεσιών υγείας, έχει αναφαίρετο δικαίωμα, το οποίο θεμελιώνεται εις το άρθρο 5 παράγραφος 5 του Συντάγματος εν συνδασμώ με το άρθρο 2 παράγραφος 1 αυτού, να αρνηθεί οιαδήποτε ιατρική πράξη προς το πρόσωπο του, η οποία παραβιάζει και αποψιλώνει ευθέως ή εμμέσως τον πυρήνα του δικαιώματος εις την υγεία και ειδικότερα, όταν δεν έχει λάβει επιστημονικώς εμπεριστατωμένη και με αδιάσειστα αποδεδειγμένα ιατρικά στοιχεία, πληροφόρηση περί της  υπό διενέργεια ιατρικής πράξης προς το πρόσωπο του και εν γένει εις την υγεία του, ή δεν έχει αξιολογήσει τις πληροφορίες αυτές, περί τυχόν θετικές ή μελλοντικές παρενέργειες της πράξεως αυτής καθ’ αυτήν ως προς τον οργανισμό του και αφότου ο ίδιος ελευθέρως καταλήξει, να δώσει την συγκατάθεσή του, κατ’ ουσίαν την εντολή και την πληρεξουσιότητα να προβεί ο Ιατρός εις την πράξη αυτή.

Εν άλλοις λόγοις, δηλαδή καθίσταται εις την διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε πολίτη να συναινέσει, συμμετάσχοντας ενεργητικά προς την διαβούλευση πληροφορίας, περί της μελλούμενης, ως προς αυτόν ιατρικής πράξης, άλλως θεμελιώνεται αστική, ποινική και πειθαρχική ευθύνη εις βάρος του εκάστοτε Ιατρού.

Περαιτέρω παραθέτω πιο τυποποιημένα τα δικαιώματά του : α) η απαγόρευση των διακρίσεων και ιδιαίτερα των γενετικών β) Το δικαίωμα των χρηστών των υπηρεσιών υγείας να ενημερώνονται για την κατάσταση της υγείας τους γ) Το  δικαίωμα των χρηστών να αξιολογούν τις υπηρεσίες που τους παρέχονται δ)Τι δικαίωμα της φυσικής και ψυχικής ακεραιότητας και ο σεβασμός του ανθρώπινου είδους που ταυτόχρονα αποτελεί και κύρια εκδήλωση της αρχής της αυτονομίας του ατόμου. ε) ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής και ειδικότερα των πληροφοριών που αφορούν στην υγεία με την καθιέρωση του ιατρικού απορρήτου και της προστασίας των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων στ) Η προστασία της αξίας και της αξιοπρέπειας του ασθενή μπροστά στον θάνατο ή στον πόνο.

Κατ’ αναλογική εφαρμογή των ως άνω, η επιβολή ιατρικής μάσκας, συνιστά μία μορφή ιατρικής πράξης, δια την εφαρμογή της οποίας δέον όπως η Πολιτεία, θα έπρεπε ανυπερθέτως να έχει σεβαστεί τα ως άνω δικαιώματα των πολιτών απορρέοντα ευθέως εκ του άρθρου 5 του Συντάγματος, πλην όμως όλως τουναντίον δρα ανελέγκτως προς ιταμή καταστρατήγηση και φαλκίδευση αυτών, ασκεί δηλαδή, δια των εντεταλμένων αστυνομικών οργάνων, παράνομη βία προς τους πολίτες, παραβλάποντας τον πυρήνα των θεμελιωδών δικαιωμάτων αυτοκαθορισμού τους.

Η πολιτεία, παρασιωπά τις αντίθετες ιατρικές γνώμες περί της λυσιτέλειας της χρήσεως μάσκας από τους πολίτες καθότι παρελαύνουν εκ των Μ.Μ.Ε συγκεκριμένοι Ιατροί, οι οποίοι υποστηρίζουν μόνον την μία άποψη, με συνέπεια ο πολίτης να στερείται του θεμελιώδους δικαιώματος εγκύρου, πλουραλιστικής και σύνθετης, άκρως επιστημονικά τεκμηριωμένης απόψεως, περί της χρήσεως μάσκας ή μη, με αποτέλεσμα, όντας εις το σκότος της άγνοιας, πειθαναγκάζεται, δια της καταναγκαστικής επιβολής αυστηρών διοικητικών προστίμων, να την φοράει, ενίοτε παρά την θέλησή του, ανεξαρτήτως εάν συναινεί ή όχι περί του μέτρου αυτού.

Υπό την απειλή λοιπόν του διάχυτου φόβου και υπό την κατάπτωση της «Δαμοκλείου Σπάθης» επιβολής δρακόντειων μέτρων, λειτουργεί σήμερον η Πολιτεία παραβιάζοντας κατ’ εξακολούθηση και αλυσιδωτά μία σειρά Συνταγματικώς και Διεθνώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών ως προς την εν τοις πράγμασι και όχι την κίβδηλα προσχηματική προστασία της υγείας των.

Η «Οργουελιανής» αυτή επίνευση επιβολής του καθεστώτος τυραννικής ομηρίας των πολιτών, άγει προς την βάναυση προσβολή του μείζονος δικαιώματος αυτόνομου αυτοπροσδιορισμού και αυτοδιάθεσης του ατόμου, υποβάλλοντας βιαίως τον πολίτη προς το ωσεί βασανιστήριο μασκοφορίας, ταπεινώνοντας και εξευτελίζοντας τον.

Η επί μακρόν αυτή αναστολή των Συνταγματικώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών, μας, έχουν καταστήσει αθύρματα εις τας χείρας των κοσμο-εξουσιαστών, οι οποίοι δομούν την νέα πραγματικότητα, μετατρέποντας τους λαούς, σε πειθήνια αθύρματα, άνευ «υπόστασης» και δικαιωμάτων, πλήρως εξαρτώμενα μίσθαρνα όργανα, υπό την δεσποτική αυθεντία του αδιαμφισβήτητου  Κράτους δήμιου- αυθέντη.

Οι ελευθερίες μας τείνουν εις την κλίνη του προκρούστη, χάριν ενός αόρατου εχθρού μίας δίγλωσσης και διπρόσωπης πολιτείας, η οποία ενώ ακκίζεται ότι κόπτεται δια την υγεία μας, δεν συνδράμει οικονομικά τους πολίτες, παρά την επιβολή αναστολής της επαγγελματικής τους δραστηριότης, εγκαταλείπει τους πολίτες εν έτει 2021, άνευ ρεύματος, την ίδια στιγμή την οποία θριαμβολογεί ατελεσφόρως περί της ψηφιακής πραγματικότητας, επισπεύδοντας όμως παράλληλα δια της ψήφισης του κατάπτυστου πτωχευτικού κώδικα, την άρον άρον χυδαία υφαρπαγή των περιουσιακών των στοιχείων.

Εν κατακλείδι, ας αναλογιστούμε, με ποιο στρατόπεδο θέλουμε να συνταχθούμε με την μόνιμη κατάσταση εξαίρεσης κίβδηλων νομιμοφρόνων, ή με την διαχρονική αλήθεια, θυσιαζόμενοι με αυταπάρνηση δια το σύνολο, με γνώμονα την νομιμότητα την αλήθεια το δίκαιο και το Θεό, η διαφορά είναι ότι, είτε κάποιος το πράξει ή όχι το εμβόλιο (βεβαίως τούτο καθίσταται αναφαίρετο δικαίωμά του),  η επαναφορά εις την κανονικότητα αποτελεί, όπως συναγάγω υποκειμενικά από την εξέλιξη των γεγονότων, απλώς μία ουτοπία, το γεν νυν έχον προσευχή και ανάνηψη!

 

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

6944-938836

www.katsivardas-dimitriadou.gr