« Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος» (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ομιλία προς γυμνασιόπαιδες στην Πνύκα, 13 Νοεμβρίου 1838).
Είναι πρόδηλον, ότι βαίνουμε
προς μία Νέα Τάξη πραγμάτων και εγκαθιδρύεται μία καινοφανή πραγματικότητα
ερειδομένη εις την προσφυή και στερεότυπη πλέον φράση «επανακκινήσεως του
κόσμου», με την εργαλειοποίηση της υγείας και το αφήγημα ότι το κράτος
πατερναλιστικά δήθεν παρεμβαίνει αυτοκλήτως ίνα μας προστατεύσει.
Δια του βήματος τούτου επανειλημμένως έχω τονίσει μετ’ εμφάσεως και καταδείξει στεντορείως και μετ’ επιτάσεως τις πλείστες όσες αντιφάσεις περιέχει ο εγκλεισμός μας εν ονόματι της συγχρόνου μάστιγος του δημοφιλούς ιού, ο οποίος πλήττει σήμερον και δη εκ βάθρων την παγκόσμια κοινότητα.
Εννοώ, ότι δηλαδή το κράτος
σφετεριζόμενο την λαϊκή κυριαρχία, έχει αναγορεύσει την αξιοκατάκριτη τηλοψία
ως παγιωμένο καθεστώς, δια των εξωνημένων Μ.Μ.Ε, τα οποία δρουν πολλαπλώς ως
μίσθαρνα όργανα της Πολιτείας, ασκώντας φαιά προπαγάνδα εις την υδαρή
πνευματικά ευνουχισμένα μάζα, προκειμένου να την ποδηγετήσουν κατά το δοκούν,
καλλιεργώντας της υποβολιμιαία το ασφυκτικό συναίσθημα του φόβου και του
τρόμου.
Περαιτέρω έχουμε επισημάνει
την τυραννία του κράτους το οποίο έχει διολισθήσει σε μία ιδιότυπη
κοινοβουλευτική δημοκρατία όπου τα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα
των πολιτών αναστέλλονται χάριν δήθεν της υπερτέρας προστασίας της δημοσίας
υγείας.
Εις την βιούμενη αυτή
δυστοπία, η κανονικότητα φαντάζει ουτοπία καθότι, σιδηροδέσμιοι όντες,
εξοικειωνόμαστε εκόντες- άκοντες, σε ασκήσεις εξευτελισμού της προσωπικότητά
μας και ποινικοποιήσεως της απροσκόπτου κυκλοφορίας μας καθώς και της ελευθέρας εκφράσεως του
λόγους μας.
Η Εισαγγελία ενώ δια άλλα
σοβαρά ζητήματα εθελοτυφλεί, κωφεύει και στρουθοκαμηλίζει ιταμώς, εις αυτές τις
περιπτώσεις σπεύδει να κηλιδώσει και να στιγματίσει ευθέως τους εκ πεποιθήσεως
αρνητές, ως εχθρούς του συστήματος.
Εν τω πλαισίω αυτώ των ισχυρών
διωγμών προς τους αντιφρονούντες από την σύγχρονη αστυνομία της σκέψεως, δια
του αφηγήματος του ιού, καθίσταται σαφές, ότι επιβάλλεται να αναδυθεί μία νέα
παγκόσμια αυτοκρατορία, με αρχιτέκτονες μία μειοψηφική ελίτ, οι οποίοι φρονούν,
ότι πιστεύουν ακράδαντα, ένεκεν του υλικού τους πλούτου και δια της
φετιχοποιήσεως της τεχνολογίας, ότι δύνανται να κυριαρχήσουν εις όλον τον κόσμο
ρυθμίζοντας την ανθρώπινη φύση κατά την ιδική τους βούληση.
Ομιλούμε δια μία ανθρώπινη
ύβρη, ορισμένων μειοψηφιών οι οποίοι υπολαμβάνουν τον εαυτόν τους ως θεό και
επιδιώκουν πάση δυνάμει και παντί τρόπω να επιβάλλουν τους κανόνες τους,
προκειμένου να κυριαρχήσουν στανικά, εξανδραποδίζοντας τους πολίτες δια παντός
μέσου, καταργώντας το αυτεξούσιο τους, αναστέλλοντας την ελευθέρα βούληση τους,
φαλκιδεύοντας την ανάπτυξή της προσωπικότητας τους, καθώς και συνακολούθως,
τιτρώσκοντας την τιμή και την υπόληψή
τους, θεμελιώδεις δηλαδή πανανθρώπινες αξίες.
Ο τυραννικός αυτός τρόπος
ολοκληρωτικής εξουσίας θεμελιώνεται εις την καθολική υποταγή του ανθρωπίνου
προσώπου, την απεμπόληση οιασδήποτε απόλυτης ελευθερίας του, εις την κυριαρχία
της συνειδήσεως του δια της πλήρης εξαρτήσεως αυτού (εννοώ του προσώπου-
υποκειμένου- πολίτη) δια της επιβολής ενός νέου Θεού, του ψηφιακού-
μετανθρώπου.
Η μορφή του ανθρώπου και της
σημερινής κοινωνίας θα μετατραπεί σε μία ελεγχόμενη ρομποτοποιημένη κοινωνία,
οι θεσμοί θα κατακρημνίζονται, το κράτος θα δρα ολοκληρωτικά εν είδει δικτατορικού καθεστώτος με την επίφαση και
τον στρεβλό μανδύα της δίκαιης δήθεν δημοκρατίας.
Δια να επιβληθεί ο
«οργουελιανός» αυτός κόσμος του τεχνολογικού «φασισμού» ασφαλώς, απαιτείται
αγαστή συμπνοία των βασικών πυλώνων της νέας αυτής πραγματικότητας : τις τράπεζες, τα Μ.Μ.Ε και της τεχνολογίας
δια της ολοκληρωτικής «ρομποτοποιήσης» της
ζωής μας.
Η έννοια της ανθρώπινης επαφής
και σημερινής επικοινωνίας θα αντικατασταθεί αμιγώς από την εικονική ψηφιακή
πραγματικότητα καταργώντας την εγγενής ορμή της απρόβλεπτης ανθρώπινης φύσεως.
Ασφαλώς το εθνικό Σύνταγμα δια
τους κρατούντες δεν συνιστά τροχοπέδη, καθότι το καταλύουν προπετώς και με
περισσή αυθάδεια, επί μείζονα και πάμπολλα κρίσιμα πολιτικά, εθνικά και
κοινωνικά ζητήματα καθότι εκτελούν την αποστολή διαπλάσεως μίας νέας
πραγματικότητας.
Η βίαιη αυτή παρά φύση κατά τα
λοιπά μεταβολή της πραγματικότητας, αποτελεί ανυπερθέτως μία πειραματική
κατάσταση ιδιαιτέρως επώδυνη για ημάς όπου έχουμε συνηθίσει σε άλλο τρόπο ζωής,
πλην όμως οι αρχιτέκτονες του εξ ορισμού νοσηρού αυτού εγχειρήματος ισοπέδωσης
των πάντων έχουν προ πολλού, προβλέψει ότι οι αρχικές αντιδράσεις του
ανανήψαντος κόσμου, θα καμφθούν νομοτελειακά δια της επαναλαμβανομένης και κατ’
εξακολούθηση εφαρμογής των άτεγκτων περιορισμών προς τα δικαιώματά μας πάντοτε
με το συνοδό αφήγημα μίας κατεπείγουσας απειλής όπως η επίιμαχο διασπορά ενός
επικίνδυνου ιού δια την ζωή μας.
Ούτως δια της εφαρμογής της
θεωρίας του «Παυλώφ» αλλά και του «μιθριδατισμού» προϊόντος του χρόνου θα
προσαρμοσθούμε εις τους απάνθρωπους αυτούς ρυθμούς και θα τους συνηθίσουμε
εφαρμόζοντας τους αδιαμαρτύρητα και αυτοματοποιημένα.
Άξιο μνείας είναι ότι οι εν
λόγω κοσμο-εξουσιαστές επιδιώκουν, δια πυρός και σιδήρου, επί πολλά έτη,
ενόψει ασφαλώς της εγκαθιδρύσεως της
παγκοσμιοποιήσεως, την καλλιέργεια λήθης προς το παρελθόν μας, την παράδοση και
την ιστορία μας, δια της επιμελώς μεθοδευμένης αποδόμησης του έθνους, της
παραχάραξης της ιστορίας, καθώς και της αισχράς κατακρεούργησης της γλώσσας και
εν επεκτάσει της χυδαίας κατασυκοφάντησης
της ζώσης ορθοδόξου παραδόσεώς μας.
Ο Έλληνας πολίτης,
σφυρηλατούμενος δια του ιδεολογήματος του εθνομηδενισμού μέσω όλων των θεσμών
ακόμη και δια του πλήρους κηδεμονευόμενου εκπαιδευτικού συστήματος, έχει
ακρωτηριάσει τις ρίζες του, όντας δυστυχώς ευχερώς χειραγωγούμενος από τους
σιδηρούς μηχανισμούς του επιθετικού συστήματος.
Άρα το ως άνω σύστημα
καθίσταται κατάδηλο ότι μισεί ό,τι αφυπνίζει, οξύνει την σκέψη, φωτίζει τον
νούν, διότι αιτιωδώς αγάγει τον πολίτη εις την ανάνηψη πράγμα το οποίο
επιδιώκει διακαώς να εξουδετερώσει και να αποσοβήσει, αφενός δια της
υποβάθμισης της ποιότητας ζωής μας σε καθημερινή βάση και αφετέρου συλλήβδην δια του
καταιγισμού των, εις την κυριολεξία, τηλεοπτικά σκυβάλων και την κίβδηλων
εκπομπών παραπληροφορήσεως υπό τους αργυρώνητους δούρειους ίππους δημοσιογράφους.
Ως εκ τούτου βιώνουμε πόλεμο
με ειρηνικά μέσα, το νομικό οπλοστάσιο έχει κατακρημνιστεί, το Σύνταγμα μας
περιφρονείται από την ίδια την Πολιτεία με συνέπεια να ενεργεί αενάως αυθαίρετα
και κατά το δοκούν, πάντοτε όμως κατ’ εντολήν των υπερεθνικών διευθυντηρίων τα
οποία εποπτεύουν την Ελλάδα με αποτέλεσμα το κράτος μας να καθίσταται αφεύκτως
και ανυπερθέτως πλήρως όμηρος των ως άνω εξουσιαστών, ούτως ώστε να δεσμεύεται
να μεταγγίζει ακολούθως και μετ’ ακριβείας τα κελεύσματα της Νέας Τάξης πραγμάτων
προς τους πολίτες της «απείθαρχης» κοινωνίας- μάζας.
Η θεοποίηση της τεχνολογίας
και του ανθρώπινου νου, δημιουργεί μία τεχνητή αντιπαράθεση ανάμεσα εις την
Εκκλησία την οποία το σύστημα δήθεν απορρίπτει άνευ ετέρου τινός (προφανώς
επειδή φοβάται τον Χριστό), στιγματίζοντας την ως σκοταδισμό, εξ αντιδιαστολής
με την δήθεν επιστήμη την οποία την έχουν αναγορεύσει ως το ύπατο εργαλείο, το
οποίο εις τα χέρια των κοσμοεξουσιαστών θα οικοδομηθεί ένα υπερεθνικού
παγκόσμιο υπερκράτος- μόρφωμα (παγκόσμια διακυβέρνηση).
Το μείζον εν τέλει ερώτημα το
οποίο αναφύεται εν προκειμένω συνίσταται εύγλωττα εις το εξής : πειθαρχείν δη
θεώ μάλλον παρά ανθρώποις; Καθότι οι άνθρωποι, εν προκειμένω η παγκόσμια ελίτ,
νιώθουν υπεράνθρωποι και επιδιώκουν να τιθασεύσουν και να καθυποτάξουν τον
πλανήτη, διαστρεβλώνοντας την φύση του ανθρώπου, τον πυρήνα της σκέψης, της
συνείδησής του, να τον καταστήσουν ρομπότ, ένα πειραματόζωο, το οποίο θα τελεί
αναγκαστικά σε εξάρτηση από το κράτος (ήτοι από τους δυνάστες, δεσμώτες του),
διότι μόνον εάν συμμορφώνεται απαρεγκλίτως προς την εκχώρηση της ψυχής και την
εν γένει υπόστασή του προς τους εξουσιαστές του, θα δύναται να επιβιώνει.
Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση
των ως άνω αναφερθέντων αντιστοίχως, ο πλανήτης αλλάζει, κάθε ελάχιστη
μετακίνηση, ελέγχεται δια της οποίας οφείλουμε να λογοδοτούμε επί ποινή
αυστηρού διοικητικού προστίμου, ή άσκησης ποινικής διώξεως.
Ήδη τούτο ισχύει και σήμερον
αναφορικώς προς το αν φοράει κανείς ή όχι μάσκα, ήτοι σε μία οικονομικά
καταβαθρωμένη χώρα, όπου το Κράτος δια δολίας προαιρέσεως, επί τω τέλει, επί
σκοπώ και εσκεμμένως εν μέσω της πανδημίας ψήφισε ανερυθρίαστα και
ανενδοίαστα τον κατάπτυστο πτωχευτικό
κώδικα και την επονείδιστη επίσπευση της εκδικάσεως των δανειοληπτών που
άπτονται των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, προκειμένου, παρά την αναστολή της
επαγγελματικής δραστηριότητας τους, το ανάλγητο και εκδικητικό κράτος, να
υφαρπάξει άμεσα, αμελλητί και άνευ χρονοτριβής την περιουσία τους, άρα λοιπόν
ομιλούμε για την πιο στυγνή δικτατορία από πάσης απόψεως.
Φρονώ εν κατακλείδι ότι συν
Θεώ επιβάλλεται να αγωνιστούμε διότι το ανθρώπινο πρόσωπο δεν καταλύεται, καθώς
και το αυτεξούσιο, η ελευθέρα βούληση του, διότι αποτελούν μέρος του Κτιστού
και υπόκεινται εις έλεγχο από τον πραγματικό Θεό και όχι από σκοτεινές δυνάμεις
οι οποίες εμφιλοχωρούν δια του μανδύου του πλούτου και της εξουσίας ίνα
επιβάλλουν προσωρινά τους επώδυνους και απάνθρωπους τυραννικούς κανόνες
παγκόσμιου ολοκληρωτισμού και αιχμαλωσίας.
Υφίσταται και φυσικό δίκαιο,
καθότι η έννοια της δικαιοσύνης εξικνείται πέραν από τους νόμους και το Θετικό
δίκαιο το οποίο ψηφίζεται από την εκάστοτε Βουλή, οι πανανθρώπινοι κανόνες
δικαίου κατισχύουν έναντι όλων διότι πηγάζουν από τον Θεό, ως εκ τούτου η ύβρις
προκαλεί αναπόφευκτα και την νέμεση όπως και η ελευθερία της βουλήσεώς μας
καθίσταται υπεύθυνη δια το αναπόδραστο του « αντιπεπονθότος», ήτοι της
ανταποδοτικής Δικαιοσύνης.
Νύν υπέρ πάντων ο αγών, Στώμεν
καλώς, Στώμεν μετά φόβου, ιστάμενοι εις το ύψος των περιστάσεων, εν πλήρη
επιγνώσει του τι τεκταίνεται εις τους κόλπους της κοινωνίας μας και εν γένει
του σύγχρονου κόσμου.
Χαράλαμπος β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
6944-938836
www.katsivardas-dimitriadou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου