Να χυθεί άπλετο φως στο τοπίο των ΜΚΟ -- ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΣΧΟΣ

Κύριε διευθυντά 

Στην πρόσφατη επιστολή διαμαρτυρίας του προς την κ. Ιλβα Γιόχανσον, επίτροπο Ε.Ε. για τη μετανάστευση*, ο κ. Μηταράκης εξανίσταται και εγκαλεί την Κομισιόν (και παράλληλα την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ) για δύο προβληματικές καταστάσεις: για την εγκληματική επιθετικότητα με την οποία η τουρκική ακτοφυλακή προωθεί λέμβους μεταναστών στα νησιά μας, συχνά θέτοντας σε κινδυνο ανθρώπινες ζωές, και για τις ανεξέλεγκτες και συχνά παράνομες δραστηριότητες ΜΚΟ, οι οποίες, σε συνεργασία με την τουρκική ακτοφυλακή ή με ΜΚΟ εγκατεστημένες στην Τουρκία, συμπράττουν στη λαθροδιακίνηση και υποβοηθούν διακινητές. 

Η νομική υπόσταση ΜΚΟ διαφόρων εθνικών ταυτοτήτων, με την προνομιακή κάλυψη του ΟΗΕ, κατά κανόνα χωρίς φορολογικές υποχρεώσεις στη χώρα μας (χωρίς ούτε καν την υποχρέωση δημοσίευσης εγκεκριμένου ισολογισμού με νόμιμα παραστατικά), παραμένει, τουλάχιστον από το 2015 μέχρι σήμερα, παντελώς έωλη και, κατά κοινή παραδοχή εμπλεκόμενων κυβερνητικών φορέων, αντισυνταγματική. Η αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση το ανεξέλεγκτο, προσχηματικό και συχνά αξιόποινο status των ΜΚΟ στην Ελλάδα έχει προκαλέσει έντονες διαμαρτυρίες και, κατά καιρούς, εκρηκτικές ειδήσεις στα ΜΜΕ. Αλλά ποτέ δεν έχει κατονομαστεί ένας υπεύθυνος, ποτέ δεν έχει γίνει ενδελεχής εισαγγελική έρευνα, ποτέ κανένας ένοχος δεν έχει καταδικαστεί. Γιατί άραγε; 

Ἀσάλευτο θεμέλιο -- Του Φώτη Κόντογλου

Σήμερα νομίζεται καλὸς σὲ ὅλα, ὅποιος εἶναι ἀδιάφορος, ὅποιος δὲν νοιάζεται γιὰ τίποτα, ὅποιος δὲν νιώθει καμιὰ εὐθύνη. Ἀλλιῶς τὸν λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Ὅποιος ἀγαπᾶ τὴν χώρα μας, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμά μας, τὴν παράδοσή μας, τὴν γλώσσα μας, θεωρεῖται ὀπισθοδρομικός. Οἱ ἀδιάφοροι παιρνοῦν γιὰ φιλελεύθεροι ἄνθρωποι, γιὰ ἄνθρωποι ποὺ ζοῦνε μὲ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἔχουν γιὰ πιστεύω τὴν καλοπέραση, τὸ εὔκολο κέρδος, τὶς εὐκολίες, τὶς ἀναπαύσεις, κι ἂς μὴν ἀπομείνῃ τίποτα ποὺ νὰ θυμίζῃ σὲ ποιὸ μέρος βρισκόμαστε, ἀπὸ ποὺ κρατᾶμε, ποιοὶ ζήσανε πρὶν ἀπὸ μᾶς στὴν χώρα μας. Ἡ ξενομανία μᾶς ἔγινε τώρα σωστὴ ξενοδουλεία, σήμερα περνᾶ γιὰ ἀρετή, κι ὅποιος ἔχῃ τούτη τὴν ἀρρώστεια πιὸ βαρειὰ παρμένη, λογαριάζεται γιὰ σπουδαῖος ἄνθρωπος.

Ἡ Ἑλλάδα ἔγινε ἕνα παζάρι ποὺ πουλιοῦνται ὅλα, σὲ ὅποιον θέλῃ νὰ τὸ ἀγοράσῃ. Καταντήσαμε νὰ μὴν ἔχουμε ἀπάνω μας τίποτα ἑλληνικό, ἀπὸ τὸ σῶμα μας ἴσαμε τὸ πνεῦμα μας. Τὸ μασκάρεμα ἄρχισε πρῶτα ἀπὸ τὸ πνεῦμα, καὶ ὕστερα ἔφθασε καὶ στὸ σῶμα. Περισσότερο ἀντιστάθηκε σὲ αὐτὴ τὴν παραμόρφωση ὁ λαὸς καὶ βαστάξε καμπόσο, μὰ στὸ τέλος τὸν πῆρε τὸ ρεῦμα καὶ πάει καὶ αὐτός.

"ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ''

 

«Αγία των Αγίων υπάρχουσα, σεμνή, εν Ναώ ηγάπησας αγίω κατοικείν».

Είναι μάλιστα σπουδαίας έμπνευσης οι στίχοι του υμνογράφου, που διακηρύσσουν την ωριμότητα της μικρής Παναγίας: «Η τριετίζουσα τω σώματι και πολυετής εν τω πνεύματι»∙  «νηπιάζουσα σαρκί και τελεία τη ψυχή». Και δεν πρέπει να μας παραξενεύει τούτο: «όπου γαρ βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις».

Τη ΙΑ΄ (11η) του Δεκεμβρίου, ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ.

Αβραάμ του μακαρίου Προπάτορος αι υποθέσεις είναι γνωσταί τόσον εις τους σοφούς, όσον και εις τους ιδιώτας Χριστιανούς, καθ΄ ότι η Βίβλος της Γενέσεως, την οποίαν συνέγραψεν ο Προφήτης Μωϋσής και ήτις περιέχει ταύτας αναγινώσκεται εις επήκοον πάντων των Χριστιανών εις την Εκκλησίαν, κατά τας νηστευσίμους ημέρας της Αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής. Όθεν εκ της Βίβλου εκείνης μανθάνουσιν όλοι, ότι ο Προπάτωρ ημών Αβραάμ κατήγετο από την χώραν των Χαλδαίων και ήτο εθνικός (του έθνους των Χαλδαίων όντος προγενεστέρου του των Ιουδαίων), έχων πατέρα ειδωλολάτρην, τον Θάρραν. Πλην καίτοι εκ τοιούτου ειδωλολάτρου καταγόμενος ο θείος Αβραάμ, δεν έλαβεν όμως εκ τούτου κανέν εμπόδιον εις διάγνωσιν του αληθούς Θεού· αλλ΄ εάν είναι πρέπον να είπωμεν και κάτι το παράδοξον, ο μέγας Αβραάμ και εξ αυτής ακόμη της ειδωλολατρίας ωδηγήθη εις το να γνωρίση τον αληθή Θεόν.

O σύγχρονος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς στὸ μνημειῶδες ἔργο του “Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ ὁ Οἰκουμενισμός” :

“Ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας ἀπορρέει ἀναγκαίως ἐκ τῆς ἑνότητος τοῦ προσώπου τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Ἡ Ἐκκλησία οὖσα καθολικῶς εἷς καὶ μοναδικὸς θεανθρώπινος ὀργανισμὸς εἰς ὅλους τοὺς κόσμους, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ διαιρεθῆ. Κάθε διαίρεσις θα ἐσήμαινε τὸν θάνατόν της… Κατὰ τὴν ἑνιαίαν στάσιν τῶν Πατέρων καὶ τῶν Συνόδων ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὄχι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική, διότι ὁ εἷς καὶ μοναδικὸς Θεάνθρωπος, ἡ κεφαλή της δὲν δύναται νὰ ἔχει πολλὰ σώματα.Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδική, διότι εἶναι τὸ σῶμα τοῦ ἑνὸς καὶ μοναδικοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ὀντολογικῶς ἀδύνατος ὁ χωρισμὸς τῆς Ἐκκλησίας, διὰ τοῦτο ποτὲ δὲν ὑπῆρχε διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ μόνον χωρισμὸς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία”.

Γράμμα από τη Μόροβα

Ο Τάσος Ρηγόπουλος, στρατευμένος στην Αλβανία το 1940, έστειλε από το μέτωπο το παρακάτω γράμμα στον αδελφό του:

« Αδελφέ μου Νίκο, 

Σου γράφω από μια αετοφωλιά, τετρακόσια μέτρα ψηλότερη από την κορυφή της Πάρνηθας. Η φύση τριγύρω είναι πάλλευκη. Σκοπός μου όμως δεν είναι να σου περιγράψω τα θέλγητρα μιας χιονισμένης Μόροβας με όλο το άγριο μεγαλείο της. Σκοπός μου είναι να σου μεταδώσω αυτό που έζησα, που το είδα με τα μάτια μου και που φοβάμαι μήπως, ακούγοντάς το από άλλους, δεν το πιστέψεις. 
Λίγες στιγμές πριν ορμήσουμε για τα οχυρά της Μόροβας, είδαμε σε απόσταση καμμιά δεκαριά μέτρων μια ψηλή μαυροφόρα να στέκεται ακίνητη. 
- Τις ει; 
Μιλιά. 
Ο σκοπός θυμωμένος ξαναφώναξε: 
- Τις ει; 
Τότε, σαν να μας πέρασε όλους ηλεκτρικό ρεύμα, ψιθυρίσαμε: Η ΠΑΝΑΓΙΑ! 
Εκείνη όρμησε εμπρός σαν να είχε φτερά αετού. Εμείς από πίσω Της. Συνεχώς Την αισθανόμασταν να μας μεταγγίζει αντρειοσύνη. Ολόκληρη εβδομάδα παλαίψαμε σκληρά, για να καταλάβουμε τα οχυρά Ιβάν- Μόροβας. 
Υπογραμμίζω πως η επίθεσή μας πέτυχε τους Ιταλούς στην αλλαγή των μονάδων τους. Τα παλιά τμήματα είχαν τραβηχθεί πίσω και τα καινούργια … κοιμόνταν! Το τι έπαθαν δεν περιγράφεται. Εκείνη ορμούσε πάντα μπροστά. Κι όταν πια νικητές ροβολούσαμε προς την ανυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε η Υπέρμαχος έγινε ατμός, νέφος απαλό και χάθηκε ».

Επιστολή του Διονυσίου Σολομού προς τον Γεώργιο Τερτσέτη:

Είναι είκοσι ένα χρόνια που σαν σήμερα η Ελλάδα έσπασε τις αλυσίδες. Η μέρα αυτή του Ευαγγελισμού είναι μέρα για χαρά και για δάκρυα. Χαρά για τα μελλούμενα, δάκρυα για τη σκλαβιά την περασμένη. Και για το σήμερα τι να πω; Η διαφθορά είναι τόσο γενική, κι έχει ρίζες τόσο βαθιές, που σε κάνει να σαστίζεις. Μόνο όταν τα αίτια της διαφθοράς εξολοθρευτούν πέρα ως πέρα θα μπορέσουμε να χουμε μια ηθική αναγέννηση. Τότε το μέλλον μας θα είναι μεγάλο, όταν όλα στηριχθούν στην ηθική, όταν θριαμβεύσει η δικαιοσύνη, όταν τα γράμματα καλλιεργηθούν όχι για μάταιη επίδειξη, παρά για το όφελος του λαού, που έχει ανάγκη από παιδεία και από μόρφωση όχι σχολαστική. Τότε θα έχουμε—ή μάλλον θα έχουν τα παιδιά μας—μια ηθική αναγέννηση και το μέλλον θα είναι μεγάλο. 

(25 Μαρτίου 1842)

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ ΣΤΥΛΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μήν χάσετε τόν ἀποκαλυπτικό Στύλο Ὀρθοδοξίας πού  κυκλοφορεῖ  τό Σάββατο 12 Δεκεμβρίου

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ προσφέρουμε τό τρίτο κατά σειρά βιβλίο μὲ τὶς πνευματικές συμβουλὲς καὶ ρήσεις καὶ τὰ θαύματα τοῦ γέροντα Βασιλείου τοῦ Καυσοκαλυβίτη, ἀνταποκρινόμενοι κυρίως στὰ χιλιάδες αἰτήματα τῶν ἀναγνωστῶν τῆς ἐφημερίδας καὶ τῶν ἐκδόσεων «Ἀγαθός Λόγος»!

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Άγ. Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Αλλοίμονον, ανήκουστος προδοσία!

Ήτο άραγε απαραίτητον η Ορθόδοξος Εκκλησία, αυτό το πανάχραντον Θεανθρώπινον σώμα και οργανισμός του Θεανθρώπου Χριστού, να ταπεινωθή τόσον τερατωδώς, ώστε οι αντιπρόσωποί Της θεολόγοι, ακόμη και ιεράρχαι να επιζητούν την “οργανικήν” μετοχήν και συμπερίληψιν εις το Παγκόσμιον Συμβούλιον Εκκλησιών, το οποίον κατ΄ αυτόν τον τρόπον γίνεται εις νέος εκκλησιαστικός “oργανισμός”, μία “νέα Εκκλησία” υπεράνω των εκκλησιών, της οποίας αι Ορθόδοξοι και μη ορθόδοξοι εκκλησίαι αποτελούν μόνον “μέλη”, “οργανικώς”μεταξύ των συνδεδεμένα; Αλλοίμονον, ανήκουστος προδοσία!  

Άγ. Ιουστίνος (Πόποβιτς) (Γνωμάτευσις 13/11/1974).

Κοινοποίηση ανοικτής επιστολής του επιδημιολόγου ιατρού Δρ. Ελπιδοφόρου Σωτηριάδη προς τον Πρόεδρο και τα μέλη της κυπριακής κυβέρνησης, την ιεραρχία της Εκκλησίας Κύπρου και πολιτικά κόμματα

 Aνοικτή επιστολή προς τον Εξοχώτατο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκο Αναστασιάδη

Εξοχώτατε κ. Πρόεδρε,

Απευθύνομαι δημόσια προς εσάς, ώστε να εκθέσω την γνώμη μου σχετικά με τα τεκταινόμενα σε σχέση με την επιδημία του κορωνοϊού.

Μετά από 8 μήνες εμπειρίας από την διασπορά του κορωνοϊού στον πληθυσμό της Κύπρου και μετά από την λήψη δεκάδων διαφορετικών μέτρων ελέγχου, βρισκόμαστε περίπου στον ίδιο σταθερό παρονομαστή. Βλέπουμε δηλαδή να συνεχίζεται η εξάπλωση του κορωνοϊού στον πληθυσμό, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Το φαινόμενο δεν είναι παράξενο, διότι ουσιαστικά όποια μέτρα και να λάβουμε, ο κορωνοϊός θα συνεχίσει να διασπείρεται στον πληθυσμό, ιδιαίτερα τώρα τον χειμώνα που οι καιρικές και άλλες συνθήκες ευνοούν την μετάδοσή του.

Με μεγάλη μου όμως λύπη παρακολουθώ το Υπουργείο Υγείας να επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην πραγματοποίηση χιλιάδων εξετάσεων ανάμεσα στον υγιή πληθυσμό, καθώς και στην κατατρομοκράτηση του κόσμου με την καθημερινή ανακοίνωση των θετικών δειγμάτων με τον καταχρηστικό και παραπλανητικό όρο «κρούσματα», ο οποίος δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Βλέπω επίσης το Υπουργείο Υγείας να ανακοινώνει τους όποιους θανάτους και να τους παρουσιάζει ως αποτέλεσμα της επιδημίας του κορωνοϊού, τρομοκρατώντας ακόμα περισσότερο τον λαό. Θλίβομαι από την εκφοβιστική και τιμωρητική πολιτική της κυβέρνησης που εξοντώνει οικονομικά τον λαό με υπέρογκα πρόστιμα για ασήμαντους και άσχετους με την επιδημία λόγους, και αγωνιώ για τη συνέχιση λήψης αντι-επιστημονικών μέτρων, τα οποία ταλαιπωρούν αφάνταστα τους συμπατριώτες μας χωρίς να έχουν μετρήσιμο όφελος για τον έλεγχο της διασποράς του ιού. Τέλος, με απέραντη απογοήτευση διαβάζω ότι η κυβέρνηση προσανατολίζεται να λάβει ακόμα αυστηρότερα μέτρα κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων.

Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε,

Ο λαός της Κύπρου βρίσκεται σε απόγνωση λόγω της οικονομικής καταστροφής, της απώλειας των εισοδημάτων του, τους κινδύνους από τα δάνεια που κρέμονται πάνω από το κεφάλι του, την ανεργία και την φτώχεια που καλπάζει. Αγωνιά ακόμα για το γιορτινό τραπέζι των Χριστουγέννων, που φέτος θα είναι πολύ φτωχότερο, ενώ πολλοί συμπατριώτες μας ίσως δεν θα έχουν καθόλου φαγητό.

Όπως γνωρίζετε, ένας σημαντικός λόγος που συμβαίνουν όλα τα πιο πάνω είναι και η λήψη πολύ αυστηρών μέτρων ελέγχου της επιδημίας τα οποία έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου μας. Η δικαιολογία που προβάλλεται είναι ότι προέχει η υγεία και η ζωή των συμπατριωτών μας. Ως ιατρός, συμφωνώ απόλυτα με το καθήκον της πολιτείας να προστατεύσει την ζωή των συμπολιτών μας. Τα μέτρα όμως που λαμβάνονται δεν έχουν παρά ελάχιστη συμβολή στον έλεγχο της διασποράς του ιού, όπως τεκμηριώνεται από τον αριθμό των θετικών δειγμάτων που ανιχνεύονται ανάμεσα στον πληθυσμό. Όπως επίσης γνωρίζετε, η μεγάλη πλειοψηφία των θετικών δειγμάτων είναι υγιείς φορείς του ιού. Είναι επίσης ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το γεγονός ότι παρατηρείται πολύ χαμηλή νοσηρότητα και θνητότητα του ιού στον πληθυσμό της πατρίδας μας.

Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε,

Θα ήθελα να σας διαβιβάσω το πιο αισιόδοξο και γιορτινό νέο! Μελετώντας τα στατιστικά δεδομένα της Πατρίδας μας (Eurostat), θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι οι θάνατοι που έχουν καταγραφεί στην Κύπρο αυτή την χρονιά, το 2020, είναι ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ σε σχέση με πέρυσι και σε σύγκριση με τα τρία τελευταία χρόνια!!! Μετά από τόση κατατρομοκράτηση του λαού και τόση πανικόβλητη θανατολογία, φέτος έχουν πεθάνει λιγότεροι συμπατριώτες μας σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια!!! Ασφαλώς και αυτό επιβεβαιώνει ότι η νοσηρότητα και η θνητότητα του κορωνοϊού είναι πολύ μικρή, όπως έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά, παρόλη την εκτεταμένη διασπορά του ιού στον πληθυσμό της Κύπρου.

Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης : Οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί ωλοφυρόμεθα δια την απερίγραπτον συμφοράν και οι παπικοί εχαίροντο!

Μετά το Σχίσμα, εις τα μέσα του 11ου αιώνος, πόσα εγκλήματα δεν διέπραξε, με τας Σταυροφορίας του, εις βάρος του Ορθοδόξου Βυζαντίου-ιδίως της 4ης, ήτις προεκάλεσε και την πρώτην Άλωσιν. Και όταν, πλέον, εξησθενημένη η Κωνσταντινούπολις από την δράσιν των Φράγκων παπιστών, έπιπτε υπό τα πλήγματα των βαρβάρων Ασιατών, ο Πάπας Ευγένιος ο Ε' είπε:  " Δεν θα εχαιρόμην τόσον, εάν είχαμε δέκα νίκας κατά των Τούρκων, όσον τώρα, που καταστράφηκαν οι Σχισματικοί " ! 

Αλλά μήπως η ιστορία του παπικού μίσους εσταμάτησεν; Όταν επληροφορήθηκαν οι παπικοί της Κωνσταντινουπόλεως τον απαγχονισμόν του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε' και των λοιπών ιεραρχών, ηλάλαζαν εκ χαράς, ψάλλοντες την Λατινικήν δοξολογίαν. Και όταν το 1922 εμελετάτο η κατάληψις της Πόλεως υπό του Ελληνικού Στρατού, οι Ουνίται εφώναζαν ότι  " η Αγία Σοφία ανήκει στους Ουνίτες ". Το δε πρώτον συγχαρητήριον τηλεγράφημα, που ελάμβανεν ο Κεμάλ, προήρχετο από τον Πάπαν! Οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί ωλοφυρόμεθα δια την απερίγραπτον συμφοράν και οι παπικοί εχαίροντο! Άλλως τε, αυτοί, εκ του αφανούς, παρασκεύασαν την ήτταν μας ....