Κ’ εγώ δεν κατάλαβα πώς βρέθηκα μακρυά από τή ζάλη της πολιτείας. Έβγαλα ένα «άχ!» από τό στήθος μου, σάν τόν άνθρωπο πού ξανάρχεται στή ζωή ύστερ’ από λιποθυμιά. Δεν πέρασε πολλή ώρα, κ’ ένοιωσα τόν εαυτό μου πολύ ευτυχισμένον, ήσυχον καί βλογημένον, όπως ήμουνα άλλη φορά, πρίν πέσω στά δόντια αυτηνής της λυσσασμένης Σκύλλας, της πολιτείας. Έδώ, σ' αυτόν τόν ξερότοπο πού ήρθα, πού δεν έχεις τίποτα απ’ όσα φχαριστούνε τούς σημερινούς ανθρώπους, καταλαβαίνω πώς είμαι λεύτερος, ύστερ’ από τη σκλαβιά, ύστερ’ από τίς χίλιες σκλαβιές, γιά νά μιλήσω καλύτερα, πού σηκώνουμε απάνω στήν καμπούρα μας όσοι ζούμε μέσα στήν αμαρτωλή τή Βαβυλώνα, πού όλο γιά λευτεριές, λογής-λογής λευτεριές μιλά, πράσινες, κόκκινες, πνευματικές, υλικές, μοντέρνες, υπαρξιστικές, αθεϊστικές λευτεριές, λευτεριά πού αποχτιέται μέ τήν άπιστία, μέ τά λεφτά, μέ την άποχτήνωση, μέ τήν άναισθησία, λευτεριά μέ τίς ψευτιές της φιλοσοφίας, λευτεριά με τό σκλάβωμα στίς μηχανές, κι άλλες τέτοιες λευτεριές...
Λόγος εγκωμιαστικός του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου,
Λόγος εγκωμιαστικός του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, εις την ανακομιδή ομού και κατάθεσιν του τιμίου σώματος του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου εν τω εις την Λύδδαν Ναώ αυτού εορταζομένην κατά την Γ΄ (3ην) Νοεμβρίου.
Ημέρα χαρμόσυνος, και τις από τους Ορθοδόξους να μη χαρή; Ημέρα εορτάσιμος, και ποίος φιλόχριστος να μη εορτάση; Ημέρα μαρτυρική, και ποίος φιλομάρτυς να μη κροτήσει; Διότι σήμερα ο μεγαλοαθλητής του Χριστού Γεώργιος, καλεστής μας προεξάρχων της πανηγύρεως αυτής γνωρίζεται. Και πρότερον μεν, στον καιρό της ανοίξεως, εκάλεσε εμάς, για να εορτάσουμε το διά τον Χριστό ανδρειωμένον αυτού μαρτύριον. Τώρα πάλιν, στον καιρό τούτο του φθινοπώρου, μας καλεί ο αυτός, για να εορτάσουμε την εκ του τάφου ανακομιδή, και στον ναό της Λύδδας κατάθεση του αγίου του σώματος.
Τη Γ΄ (3η) Νοεμβρίου, εορτάζομεν τα Εγκαίνια του Ναού του Αγίου Μεγαλομάρτυρος ΓΕΩΡΓΙΟΥ του εν Λύδδη, ήτοι την ανακομιδήν και κατάθεσιν του αγίου σώματος αυτού.
Γεώργιος ο ένδοξος του Χριστού Μεγαλομάρτυς πατρόθεν μεν κατήγετο εκ της Καππαδοκίας, μητρόθεν δε εκ της Παλαιστίνης· τυχών δε φύσεως και ανατρωφής καλής, καταγωγής δε ευγενούς, διότι οι γονείς του υπήρξαν έκπαλαι και εκ προγόνων ευγενείς και ευσεβείς, έγινε και εις τους πολέμους λαμπρότατος και επιτηδειότατος. Όθεν και όταν ήρχισε να αναδίδη τρίχας, έγινεν από τον βασιλέα Διοκλητιανόν Τριβούνος ονομαστότατος του Νουμέρου· έπειτα έγινε και κόμης δια την ανίκητον ανδρείαν του. Έως τότε όμως εκρύπτετο ότι είναι Χριστιανός.
ΓΡΙΠΗ, ΚΟΡΟΝΟΊΟΣ, Ιατρικά Σύνδρομα -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Άλλαξαν τό όνομα τής γρίπης καί τήν λένε τώρα κορονοϊό. Συγκριτικά στοιχεία θανάτων γρίπης καί θανάτων κορονοϊού, εξ όσων γνωρίζω, δέν δίδονται. Προφανώς, θά ισχυρίζονται ότι τότε - πρό covid 19 - δέν τόν γνώριζαν. Έμαθαν (γνώρισαν) τό σύνδρομο SARS, κάπου εκεί, γύρω στό 2000. Αυτό τό σύνδρομο - στά ελληνικά "σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο" - δέν γνωρίζω άν προσδιορίστηκε παλαιότερα ως πρός τήν αιτιολογία του, δοθέντος ότι τά σύνδρομα, κατά τήν ιατρική ορολογία, είναι ποικίλης αιτιολογίας, αλλά καί συμπτωματολογίας. Φαίνεται, όμως, ότι στό αρχικό SARS ανιχνεύθηκε ιός γρίπης, ο οποίος ταυτοποιήθηκε στήν ομάδα κορονοϊών. Σημειώνω εδώ, ότι ποτέ στό παρελθόν, όποιος νοσηλευόταν μέ ιογενή πνευμονίτιδα (παρένθεση, άλλο πνευμονία, έτερον πνευμονίτις), δηλαδή πνευμονική προσβολή γριπώδους αιτιολογίας, δέν γινόταν έρευνα τού ιογενούς (γριπώδους) στελέχους, που ήταν υπεύθυνο αυτής τής κατάστασης. Τώρα μάθαμε ότι ο ιός αυτός προσβάλλει τό ανοσοποιητικό σύστημα καί όποιος έχει σχετική ευαισθησία, λόγω έλλειψης χψω ανοσοποιητικού παράγοντα, τότε θά εμφανίσει τό σύνδρομο SARS. Τό οποίο, να σημειωθεί κι αυτό, δέν προσβάλλει μόνο τούς πνεύμονες. Καί άλλα όργανα, όπως η καρδιά καί ενδεχομένως τό ήπαρ, είναι ευάλωτα, ανάλογα μέ τό ευπαθές ανοσοποιητικό σύστημα τού πάσχοντος. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς, ότι μέσα στά πλαίσια τής νέας παγκόσμιας αυτοκρατορίας καί παγκόσμιας εμβολιοθεραπείας, ο αναμενόμενος εμβολιασμός μέ RNA εμβόλιο, έχει απώτερους στόχους ελέγχου τού πληθυσμού τής γής. Οι γηραιότεροι, συνταξιούχοι καί άλλοι, όχι εργασιακά ενεργείς, πρέπει νά μάς "αδειάσουν τήν γωνιά". Ίσως, δέ, τολμήσουν νά προσδώσουν καί χριστιανικό μανδύα στά εγκληματικά τους σχέδια, υπενθυμίζοντάς μας τό «... εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω.» (2Θσ. γ΄)
ΥΓ. Νεκροψίες απαγορεύονται.
Τούρκοι παραβίασαν τα τείχη της Βιέννης και επιτέθηκαν σε Εκκλησία
Μετά την Γαλλία και η Αυστρία συγκλονίζεται από το μίσος των τούρκων και των τουρκόφιλων ισλαμιστών του Ερντογάν. Παρά το ότι αποκαλύφθηκε πως οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες σχεδίαζαν δολοφονίες αυστριακών πολιτικών σε αυστριακό έδαφος, έπρεπε να υπάρξει επίθεση σε εκκλησία για να πάρει θέση ο καγκελάριος Σεμπαστιάν Κουρτζ. Και να κηρύξει τον πόλεμο στο πολιτικό Ισλάμ. Μόνο που τώρα οι τούρκοι βρίσκονται εντός των τειχών της Βιέννης.
Η Ορθοδοξία είναι η αποκάλυψη του Θεού με την ενανθρώπιση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος.
Δεν είναι δηλαδή η Ορθοδοξία απλώς μία θρησκευτική τελετουργία ή θρησκευτική γνωσιολογία και θρησκευτικός στοχασμός. Στην Ορθοδοξία συντελείται η προσωπική κοινωνία και συνάντηση του πιστού με τον Θεό, ο Οποίος στις σχέσεις Του με τον άνθρωπο δεν είναι μόνο Θεός , αλλά Θεάνθρωπος. Και η συνάντηση και κοινωνία του πιστού με τον Θεάνθρωπο συντελείται με την βιωματική ένταξή του στο Σώμα του Χριστού, την Αγία Εκκλησία Του και την μέθεξη της Θείας Χάριτος με τα μυστήρια της Εκκλησίας. Χωρίς την βιωματική αυτή ένταξη είναι αδύνατη η λύτρωση, η αναγέννηση και τελείωση του ανθρώπου. Η Ορθοδοξία ως καθαρώς πνευματική βασιλεία του Χριστού έχουσα αποκλειστικό σκοπό την πνευματική αναγέννηση, απολύτρωση και θέωση του ανθρώπου, αποτελεί την μοναδική δυνατότητα για την διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων και συνεπώς κοινοτήτων με ανθρώπινο πρόσωπο, όπως απέδειξε με την δισχιλιετή προσφορά Της στην ανθρωπότητα.
Επιστολή Μ. Βασιλείου Νο. 54:
Πάρα πολύ με λυπεί ότι χάνονται οι Κανόνες των Πατέρων και όλη η ακρίβεια της Εκκλησίας εγκαταλείπεται και φοβούμαι μήπως σιγά-σιγά, θα προχωρά αυτή η αδιαφορία και τα πράγματα της Εκκλησίας θα φθάσουν σε τέλεια σύγχυση.
Χριστιανοί με κοσμικό φρόνημα και με καρδιά κολλημένη στα υλικά αγαθά
Ο Χριστός επαίνεσε τον εκατόνταρχο για την ταπείνωση και την πίστη που είχε, ενώ ήλεγξε τους κληρονόμους της Βασιλείας των Ουρανών για την απιστία τους, αλλά και την πνευματική τους αδιαφορία. Πρέπει να προσέξουμε πολύ τα λόγια του Χριστού μας, γιατί και εμείς είμαστε κληρονόμοι της Βασιλείας αλλά δεν έχουμε τον ανάλογο τρόπο ζωής και κινδυνεύουμε να τη χάσουμε. Αυτοκαλούμαστε συνειδητοί χριστιανοί και ζούμε με οκνηρία, με κοιμισμένη τη συνείδησή μας και κομμένη την ελπίδα της μέλλουσας ζωής. Είμαστε χριστιανοί χωρίς ζήλο, χωρίς πνευματική ανησυχία, χωρίς το φωτισμό του Ευαγγελίου. Χριστιανοί με κοσμικό φρόνημα και με καρδιά κολλημένη στα υλικά αγαθά. Γι΄ αυτό και κινδυνεύουμε να βρεθούμε «εις το σκότος το εξώτερον».