«Η φαρισαϊκή δομή της ψυχικής συγκρούσεως» -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη καθηγητού Παν. Αθηνών

Μιά ακτινογραφία του έσω μας φαρισαίου !!


Μια βασική δομή της ψυχικής συγκρούσεως είναι και η φαρισαϊκή. Τα κεντρικά χαρακτηριστικά της "φαρισαϊκής" δομής είναι σε πρώτη φάση δύο: η εξωτερική συμπεριφορά και η εσωτερική ψυχοδυναμική δραστικότητα. Η εξωτερική "φαρισαϊκή" συμπεριφορά: Η φαρισαϊκή δομή της ψυχικής συγκρούσεως εκφράζεται με τα εξής ιδιαίτερα στοιχεία.

1). Με πληθωρική ευσέβεια ή τήρηση των θρησκευτικών τύπων. Στη συμπεριφορά του Φαρισαίου κυριαρχεί η αγχώδης τάση για βίωση και πλήρωση κάθε θρησκευτικού "τύπου", που θεωρείται απαραίτητος για την αυτοβεβαίωση της θρησκευτικής υπεροχής. Ο Φαρισαίος έχει τη δίψα του θρησκευτικού βιώματος.

 2). Με διακήρυξη της θρησκευτικής ολοκληρώσεως. Η Φαρισαϊκή δομή της ψυχικής συγκρούσεως ωθεί προς διακήρυξη της θρησκευτικής ολοκληρώσεως. Ο φαρισαίος αισθάνεται την ανάγκη να βεβαιώσει τους άλλους ανθρώπους για την ολοκλήρωση αυτή και μάλιστα να τους πείσει. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιεί τη στατιστική. Τα βιωματικά στοιχεία της ευσέβειάς του αντικειμενοποιούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να μετρηθούν και να αξιολογηθούν.

Η ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ -- Αθωνικά άνθη.

«…Στερέωσον Κύριε την Εκκλησίαν, ην εκτήσω τω τιμίω Σου αίματι». Εκκλ. Υμνογραφία.

 Εις την άστατον φοράν των εγκοσμίων πραγμάτων, εις την κενότητα του παρόντος τραγικού, των ανθρώπων βίου, εις την κοιλάδα ταύτην του κλαυθμώνος, προβάλλει, ως υπερκόσμιός τις θεία αποκάλυψις, η αγία Εκκλησία μας. «Ωραία και καλή ως ευδοκία, ωραία ως Ιερουσαλήμ, θάμβος ως τεταγμέναι», η Εκκλησία, «οι οφθαλμοί αυτής ως περιστεραί επί πληρώματα υδάτων», μεταποιεί εις εαυτήν πνευματικώς τας ανθρωποπρεπείς της ασματιζούσης νύμφης αισθητικάς παρομοιώσεις. «Ως πύργος Δαβίδ», η Εκκλησία, ωκοδομημένος επί την πέτραν της πίστεως· «χίλιοι θυρεοί κρέμανται επ’ αυτόν, πάσαι βολίδες των δυνατών». «Κνήμαι αυτής στύλοι μαρμάρινοι, τεθεμελιωμένοι επί βάσεις χρυσάς», «ως σπαρτίον κόκκινον χείλη της και η λαλιά της ωραία». «Πλόκιον κεφαλής της ως πορφύρα».       

Τη ΙΓ΄ (13η) Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΦΛΩΡΕΝΤΙΟΥ.

Φλωρέντιος ο Άγιος Μάρτυς ήτο από τη Θεσσαλονίκην. Επειδή δε ήτο Χριστιανός και ζηλωτής της ευσεβείας και της αρετής, εξουθένει μεν και κατηγόρει έμπροσθεν εις όλους τους θεούς των Ελλήνων, εστήριζε δε τους Χριστιανούς εις την του Χριστού πίστιν και με κάθε τρόπον ωδήγει αυτούς εις την εργασίαν της αρετής και των του Θεού εντολών.

Η ποικιλία δεκτικότητος στους Ορθοδόξους πιστούς

Στην πνευματική ζωή, δηλαδή στον χώρο που το άγιον Πνεύμα προσφέρεται να βιωθή, ήγουν στους Ορθοδόξους πιστούς, υπάρχει ποικιλία δεκτικότητος. Η δεκτικότης εκάστου προσδιορίζεται, βέβαια, «κατά το μέτρον της πίστεως» αλλά και από τις καταβολές, την έκταση και το είδος της παιδείας, και των παγίων διαθέσεων της ψυχής (δηλ. ποσόν πίστεως, χωρητικότης νου, ευφυϊα, αφυϊα, μετριότης, μεγαλόνοια, μικρόνοια, καλλιέργεια, ή μη, του νου στην θεολογία, φιλοσοφία, αποκλίσεις της ψυχής προς την φιλανθρωπίαν, την πρακτικήν ζωήν ή τον θεωρητικόν βίον).

Του Στέλιου Παπαθεμελή:

Ο ισλαμικός λαθροεποικισμός και δι’ αυτού η αντικατάσταση των Ελλήνων από αλλοεθνείς, αλλόγλωσσους και αλλοθρήσκους είναι σε καλπάζουσα έξαρση. Ορδές λαθροεποίκων εξακολουθούν να κατακλύζουν τα νησιά μας και το μόνο που κάνει το επίσημο κράτος είναι να αναζητεί σαστισμένο να βρει τρόπους και μέσα, να τους στεγάσει, να τους ταΐσει, να τους παράσχει ιατρική περίθαλψη και διαρκές επίδομα, αγαθά τα οποία όμως δεν τα διασφαλίζει για τους Έλληνες.

--------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Μά, ἀγαπητέ μου κ. Πρόεδρε, ὅπως πολύ σωστά ἔχει ἐπισημάνει ὁ Καθηγητής τῆς Σχολῆς Εὐελπίδων κ. Κ. Γρίβας, ἡ «Ἑλλάς» ἀκολουθεῖ πολιτικήν αὐτο-εξαλείψεως! Ἀναδεικνύουμε ΒΡΩΜΕΡΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΑΣ εἰς τήν «κυβέρνησιν», οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὡς ἀποστολήν τήν πλήρη καταστροφήν τῆς χώρας! Ἀπό κοντά καί ὁ ἑσμός τῶν ψευδεπισκόπων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀναλάβει τήν κατάργησιν τῆς Ὀρθοδοξίας!

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΩΤΗΡΙΑΣ -- ΑΡ. ΔΕΛΗΜΠΑΣΗ

Δια του διωγμού των πιστών Ορθοδόξων Μοναxών της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους Άθω, παραβαίνονται οι θείοι νόμοι περί της σωτηρίου Αποτειχίσεως.Τι είναι η Αποτείχισις; Αποτείχισις είναι ο κανονικός και νόμιμος «χωρισμός» εκ της αιρέσεως και του αμετανοήτου αιρετικού. Και τούτο, υπέρ της θείας Ορθοδοξίας και της εν Xριστώ σωτηρίας, κατά την τακτικήν σωτηρίου πολέμου τών τετειχισμένων (τειχισμένων) πόλεων. Δηλαδή, ότε το παλαιόν εχθροί επέδραμον, οι κάτοικοι κατέφευγον εις την πόλιν καί απετειχίζοντο, ήτοι εxωρίζoνro εξ αυτών δια των τειχών. Και ούτως επολέμουν άμυντικώς και επιθετικώς μέχρι της νίκης. Τoιουτοτρόπως και όταν αίρεσις πολεμή την ορθόδοξον Xριστιανικήν πίστιν, οι πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοi, καταφεύγομεν εις τα πνευματικά «τείχη» της Εκκλησίας, δηλαδή εις τους ανά τους αιώνας Αγίους Πατέρας και Διδασκάλους. Και βάσει της διδασκαλίας των, αγωνιζόμεθα «τον καλόν αγώνα της πίστεως» κατά της αιρέσεως και των αιρετικών, και υπέρ της θείας Ορθοδοξίας, μέχρι της νίκης. Δηλαδή, μέχρι του αναθέματος, που σημαίνει «χωρισμόν από του Θεού» και της «Εκκλησίας», το οποίον κάμνει ο αιρετικός με την αίρεσίν του, το ομολογούσιν οι Ορθόδοξοι και το επικυρώνουσιν και αποφασίζουσιν ως εκκλησιαστικήν ποινήν Ορθόδοξοι Σύνοδοι μέχρι και του τελεσιδίκου αναθέματος. Ούτως ηγωνίσθησαν εν Χριστώ και ενίκησαν οι προ ημών, και εγένοντο και αυταί αι Άγιαι Οικουμενικαί Σύνοδοι, και διασώζεται μέχρι σήμερον επί γης η σωτήριος θεία Ορθοδοξία.