Ὑπάρχει ἄμεση ἐπικοινωνία μεταξὺ τῶν Ἁγίων τῆς Θριαμβευούσης Ἐκκλησίας καὶ τῆς Στρατευομένης. Μάλιστα σὲ μιὰ εὐχὴ τῶν Θεοφανείων τοῦ Ἁγ. Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων λέγεται τὸ ἑξῆς: «Σήμερον τὰ ἄνω τοῖς κάτω συνεορτάζει, καὶ τὰ κάτω τοῖς ἄνω συνομιλεῖ». Καὶ πάλι σὲ ἄλλο σημεῖο λέγει: «καὶ Ἄγγελοι μετὰ ἀνθρώπων συνεορτάζουσι». Ὅπως βλέπουμε λοιπὸν δὲν ἐμποδίζει τὴν ἐπικοινωνία, οὔτε ἡ διαφορὰ τῆς οὐράνιας καὶ ἐπίγειας ζωῆς, οὔτε ἡ σάρκα. Ἀλλὰ τοὺς ἑνώνει ὁ Χριστός. Ἕνα ὡραῖο παράδειγμα εἶναι ἡ συνεργασία τοῦ Ἀπ. Παύλου καὶ τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ὠργίσθηκε κάποτε ὁ βασιλεὺς τῆς Πόλεως ἐναντίον κάποιου ἄρχοντος τοῦ παλατιοῦ. Τοῦ πῆρε τὴν περιουσία καὶ ἤθελε νὰ τὸν φονεύση. Ἐκεῖνος μὴ ἔχοντας ποῦ ἀλλοῦ νὰ καταφύγη, ἔτρεξε στὸν Πατριάρχη Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος ὅμως ἀπουσίαζε ἐκείνη τὴν ὥρα καὶ ἔτσι δὲν τὸν εἶδε αὐτοπροσώπως. Ὅταν ὅμως ὁ Ἅγιος ἔμαθε ὅτι τὸν ζήτησε ὁ ἄρχοντας, τοῦ παρήγγειλε νὰ πάη τὴν ὥρα τοῦ Ἀποδείπνου νὰ συνομιλήσουν. Ἔδωσε μάλιστα ἐντολὴ στὸ μαθητή του τὸν Πρόκλο, ποὺ ἀργότερα ἔγινε καὶ αὐτὸς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ὅταν ἔλθη ὁ ἄρχοντας νὰ τὸν πάη κρυφὰ στὸ κελλί του. Πράγματι, ὅταν νύχτωσε, πῆγε ὁ ἄρχοντας κατὰ τὴν παραγγελία τοῦ Ἁγίου.
The Redemptive dialogue between created and uncreated in history by fr. George Metallinos
"THE WAY"
(An Introduction to the Orthodox Faith)
by Protopresbyter fr. George D.
Metallinos
Professor Emeritus of the Athens
University
CHAPTER 1
THE REDEMPTIVE DIALOGUE
BETWEEN CREATED AND UNCREATED IN HISTORY
History, according to one point of view, is the eternal “carriage of world reality”, which takes every man from the first moment of his life, and transports him to his eternal destination. Man, as a persona, i.e. a God-created, free being, deposits his acts (RES GESTAE) in History and at the same time he self-actualizes in accordance with the purpose of his existence. Christianly speaking, however, History has a “mind”. It is not just an arbitrary flow and interweaving of events and occurrences; it simultaneously offers itself to Man as a possibility for affirmation of his worth, for the fulfillment of his destiny. That is, universal history is comprised of the personal histories of all men, as success or failure to realize this common purpose of every man.
Η πανδημία απειλεί να βυθίσει επιπλέον 100 εκατ. ανθρώπους στη φτώχεια
Δυστυχώς τις επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων τις παίρνουν πολύ ελαφρά οι κυβερνήσεις, διότι, ενώ δεν είχαμε πανδημία, επέβαλαν γενικευμένη καραντίνα σε όλο τον κόσμο. Εκατομμύρια άνθρωποι θα βρεθούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και κανείς δεν γνωρίζει ποιες θα είναι οι επιπτώσεις ακόμη και στη ζωή τους.
O πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο Ντέιβιντ Μαλπάς, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο μίλησε έξω από τα δόντια και είπε τη θλιβερή αλήθεια. Ότι δηλαδή η κρίση της πανδημίας του κορωνοϊού σε διεθνές επίπεδο, μπορεί να οδηγήσει επιπλέον 100 εκατομμύρια ανθρώπους στην ακραία φτώχεια. Για να καταλάβετε τη διαφορά η προηγούμενη εκτίμηση της Παγκόσμιας Τράπεζας έκανε λόγο για 60 εκατομμύρια.
Νέο-οθωμανισμού παρεπόμενα -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Η ιδιαίτερα σοβαρή κρίση μεταξύ της καθημαγμένης Ελλάδας και της επαίσχυντης Τουρκίας, εξαιτίας και συνεπεία της ιταμής κλιμακούμενης προκλητικότητας της γείτονος, ανέδειξε την χρόνια ανθελληνική πολιτική ορισμένων προσώπων, εκ της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, αλλά και λοιπών άλλων ψευδεπίγραφα προοδευτικών κομμάτων, οι οποίοι κατά παραυτουργία δρουν ως σοβούντες Δούρειοι ίπποι, υπέρ της σοβινιστικής και παράνομης κατά το Διεθνές Δίκαιο, στρατηγικής της φαυλεπίφαυλης Τουρκίας.
Οι εν λόγω σύγχρονοι εφιάλτες, πρόθυμοι δήμιοι κι προπαρασκευαστές του ανόσιου εγκλήματος της καθοσιώσεως, εις βάρος της Πατρίδας μας, πέραν από ενδεχόμενους έμμισθους, εν Ελλάδι, πράκτορες, προσβάλλουν βαναύσως αφενός την μνήμην των πεσόντων ηρώων του παρελθόντος οι οποίοι με θυσιαστική αυταπάρνηση προάσπισαν την εθνική μας ανεξαρτησία και αφετέρου δέον όπως κηρυχθούν παραχρήμα, τουλάχιστον ιδεατά, εις την συλλογική συνείδηση της κοινής γνώμης ως ανεπιθύμητα πρόσωπα –persona non grata- και να εξοστρακιστούν της Ελλαδικής Επικράτειας, εις την αγκαλιά των προσφιλών των Οθωμανών.
ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ
ΤΩΝ
ΑΓΙΩΝ ΕΙΣ ΑΓΙΑ, Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΑΜΩΜΟΣ ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΕΙΚΟΙΖΕΤΑΙ
Ει
δέ και των παλαιών αγίων «ουκ ην άξιος ο κόσμος» κατά τον απόστολον, πως αν ταύτης
ην επάξιος, της και των κατ΄ ουρανόν αγίων υπερτέρας; Αμέλει σύνες και τούτω της Παρθένου την υπεροχήν
όση· εκείνοις μεν γαρ φεύγουσι την μετ΄ ανθρώπων δίαιταν, ως ο αυτός φησιν, «όρη
και ερημίαι και οπαί της γης», ταύτη δε τα άγια των αγίων ενδιαίτημα εδόθη, οις
εμφιλοχωρείν η πάναγνος ανείται, μήπω μηδ΄ εις ηλικίαν παραγγείλασα παίδων, ει
και των εις φρονούσαν αφιγμένων εμφρονεστέρα ούσα έδειξε.
Δοτή
γαρ ούσα παρά Θεού και Θεώ προ γενέσεως αύτη (πως δ΄ ουκ έμελλεν η και προ των
αιώνων εις κατοικητήριον προωρισμένη του των αιώνων ποιητού;)· δοτή τοίνυν ούσα
Θεώ και καρπός ευχής και δικαίων αιτήσεως (ω προσευχής εκείνης πτερών! ω παρρησίας,
ην εύρε προς Κύριον! ω καρδιών εκείνων επί τοσούτον ασπίλων, ως τοιαύτην προσευχήν
αναπέμψαι, προς τοσούτον φθάνουσαν και τοσούτον ανύουσαν!).
Τη ΚΣΤ΄ (26η) του Αυγούστου, μνήμη του Οσίου ΙΩΑΣΑΦ, βασιλέως των Ινδιών, υιού του βασιλέως Αβεννήρ.
Ιωάσαφ του Οσίου και θεοφόρου πατρός ημών η άθλησις και οι κατά των δαιμόνων αγώνες υπερβάλλουσι πάντας των Αγίων τους βίους και ο βίος αυτού τόσον είναι ηδύς και γλυκύτατος, ώστε υπέρκειται της αμβροσίας και του νέκταρος, και δύναται να απαλύνη και την σκληροτέραν καρδίαν και να παρακινήση τους οφθαλμούς να σταλάξωσι πολλά δάκρυα. Πλην, επειδή οι περισσότεροι αγαπούν την βραχυλογίαν, εσμικρύναμεν την διήγησιν, μη αφήσαντες ή τα αναγκαιότατα, καθώς έγραψε ταύτα ο θείος πατήρ ημών Δαμασκηνός Ιωάννης. Εκείθεν της Αιγύπτου είναι χώρα, ήτις ονομάζεται των Ινδών, και χωρίζεται από το μέρος της Αιγύπτου δια θαλάσσης, από δε το μέρος της στερεάς πλησιάζει εις τα όρια της Περσίας, και ήτις χώρα της Ινδίας ήτο παλαιόθεν εσκοτισμένη από τον ζόφον της ειδωλολατρίας. Μετά δε την του Σωτήρος Ανάληψιν και την του Παναγίου Πνεύματος κάθοδον, απήλθον οι Άγιοι Απόστολοι εις διαφόρους τόπους και έθνη διδάσκοντες το Ευαγγέλιον. Τότε και ο ιερώτατος Θωμάς απεστάλη εις την ως άνω χώραν, ίνα κηρύξη το Ευαγγέλιον, και με την θείαν βοήθειαν επίστευσαν πολλοί των ανθρώπων της χώρας αυτής· όσον δε παρήρχοντο οι χρόνοι, τοσούτον ηύξανεν εις αυτούς και η πίστις μας. Και πολλοί, απαρνησάμενοι τας κοσμικάς ηδονάς, ησκήτευον εις τα όρη και τα σπήλαια.
ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ. του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου:
«Όταν η συνείδηση παύση να μας ελέγχη για τις αμαρτίες, ας προσέξουμε μήπως αυτό δεν οφείλεται στην καθαρότητα, αλλά στην κόπωση και την άμβλυνση της συνειδήσεως λόγῳ πλήθους αμαρτιών». Η συνείδηση έχει δοθή από τον Θεόν στον καθένα μας για να μας ελέγχη και να μας προστατεύη. Όταν όμως αχρηστευθή και δεν λειτουργεί, από την μεγάλη μας απιστία, τότε χρειάζεται προσοχή, γιατί βρισκόμαστε σε θανάσιμον κίνδυνον…
Θεολογικοὶ διάλογοι «ἐπὶ ἴσοις ὅροις»: τέχνασµα τοῦ διαβόλου!
Οἱ Οικουμενιστές ἔχουν ἀναγάγει τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους µὲ τοὺς αἱρετικούς, σὲ προσχήµατα, γιὰ νὰ ἐνταθοῦν καὶ ἑδραιωθοῦν οἱ σχέσεις µας, ὡς Ὀρθοδόξων, µὲ αὐτούς. Ἔχει ἀποδειχτεῖ πὼς οἱ διάλογοι δὲν γίνονται πιὰ γιὰ νὰ πειστοῦν οἱ αἱρετικοὶ συνοµιλητές µας γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ «γιὰ νὰ τὰ βροῦµε», ἤτοι: νὰ καταλάβουµε ὅτι «ἡ ἀλήθεια βρίσκεται κάπου στὴ µέση» καὶ νὰ ἑνωθοῦµε! Ὄντως δαιµονικὴ ἀντίληψη καὶ πρακτική! Αὐτὸ ἐπισηµαίνει καὶ ὁ ἀγωνιστὴς καθηγητὴς π. Θεόδωρος Ζήσης: «Οἱ διεξαγόµενοι σήµερα Διάλογοι “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” ἀποτελοῦν τέχνασµα τοῦ Διαβόλου, ποὺ ἐπιθυµεῖ νὰ ἐξισώσει τὴν ἀλήθεια µὲ τὸ ψεῦδος, τὴν Ὀρθοδοξία µὲ τὴν αἵρεση. Τὸ “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” σηµαίνει ὅτι ἀποδέχονται οἱ διαλεγόµενοι ὅτι µπορεῖ νὰ ἔχουν τὴν ἀλήθεια καὶ οἱ δύο πλευρές· δὲν ὑπάρχει ἡ ἀλήθεια ἀποκλειστικὰ στὴ µία πλευρά. Καὶ µόνον ἡ ἀποδοχὴ αὐτοῦ τοῦ ὅρου σηµαίνει ὅτι ἀµφιβάλλουµε γιὰ τὸ ἂν ὁ Χριστός, ἡ Ἐκκλησία, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Πατέρες ἔχουν καὶ διδάσκουν τὴν ἀλήθεια. Ἂν στὴν “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” συζήτηση τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστεως, λόγω ρητορικῆς δεινότητος τῶν αἱρετικῶν, ὑψηλοτέρου µορφωτικοῦ ἐπιπέδου, διαλεκτικῆς ἱκανότητος ὑπερισχύσουν τῶν ἀσθενεστέρων εἰς αὐτὰ Ὀρθοδόξων ἢ τοὺς ἐξαναγκάσουν µὲ διαφόρους τρόπους, ὅπως ἔγινε στὴν Φερράρα-Φλωρεντία, νὰ δεχθοῦν τὰ τῶν αἱρετικῶν, αὐτὸ σηµαίνει ὅτι βρέθηκε ἡ ἀλήθεια;»!
Αίσχος και οδύνη.
Αι τελευταίαι ημέραι του Αυγούστου και αι πρώται του Σεπτεμβρίου φέρουν εις τον Ελληνισμόν οδυνηράς αναμνήσεις. Διότι κατ΄ αυτάς λόγω προδοσίας των «συμμάχων» ημών προ 98 ετών εξηφανίσθη ο Ελληνισμός της Ανατολής εκ των προαιωνίων κοιτίδων αυτού. Κατ΄ αυτάς οι απόγονοι του Ομήρου, των προσωκρατικών φιλοσόφων και των Εκκλησιών της Αποκαλύψεως ρακένδυτοι και διωκόμενοι υπό των ορδών των απογόνων του Αττίλα, ωπλισμένων δια Ρωσσικών, Γαλλικών και Ιταλικών όπλων, έτρεχον εις τα εις την παραλίαν της Σμύρνης «συμμαχικά» 28 πολεμικά πλοία προς σωτηρίαν, την οποίαν ταύτα απανθρώπως ηρνήθησαν! Περί το εν εκατομμύριον ομογενών εσφάγησαν υπό των βαρβάρων και περί το εν και ήμισυ προσέφυγον εις την προδοθείσαν Ελλάδα.
«Ορθόδοξος Τύπος» αρ. φ. 371.
Καταγγελία – διαμαρτυρία Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἐπί τῶν ἐπιβληθέντων μέτρων
Καταγγελία – διαμαρτυρία Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἐπί τῶν ἐπιβληθέντων μέτρων, λόγω τοῦ covid-19, στήν Αὐτοδιοίκητη Ἁγιορετική Πολιτεία.
ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 13/8-31/7 2020
Σεβαστοί ἅγιοι ἀντιπρόσωποι τῶν Ἱερών Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους,
Διά τῆς παρούσης, οἱ ὑπογράφοντες ἁγιορεῖτες Πατέρες, καταγγέλουμε ἐνώπιον ὑμῶν τά ἑξῆς, ἐχόντων τόν χαρακτῆρα τοῦ κατεπείγοντος συμφώνως πρός τό ἄρθρο 18 τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους (ΚΧΑΟ):
Μετά τήν λῆψιν ἐκτάκτων μέτρων ὑπό τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, ὑποχρεωτικῶν ἀνά πᾶσαν τήν Ἑλληνικήν ἐπικράτειαν, ἕνεκα τῆς λεγομένης πανδημίας τοῦ ἰοῦ covid–19, οἱ ἁγιορεῖτες μοναχοί ἔγιναν μάρτυρες τῆς ἐπιβολῆς τους στά δημόσια καί ἰδιωτικά καταστήματα τῶν Καρυῶν (καί τῆς Δάφνης), ὁπότε καί ἀπαιτήθηκε ἡ ὑπό τῶν μοναχῶν συμμόρφωσις, τουτέστιν ἡ μασκοφορία ἐντός αὐτῶν.
Ὡς γνωστόν, ἡ Ἱερά Ἐπιστασία (ΙΕ) ἀποτελεῖ τήν Ἐκτελεστική Ἐξουσία τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος (ΙΚ) τοῦ Ἁγίου Ὄρους (ΑΟ), βάσει τοῦ ἄρθρου 40 τοῦ ΚΧΑΟ. Συγχρόνως, ἀποτελεῖ Δημαρχιακή Ἀρχή γιά τήν πόλιν τῶν Καρυῶν, ἐπιβλέποντας “τὴν εὐπρεπῆ καί κοσμίαν συμπεριφοράν, ἀπαγορεύουσα τάς ἀταξίας” (ἄρθ. 37 ΚΧΑΟ). Οὐδείς ἕτερος ἐν Ἁγίῳ Ὄρει δύναται νά ἀναλάβει τά κεκανονισμένα καθήκοντα τῆς ΙΕ, ἀναφορικῶς πρός τίς δημαρχιακές της ὑποχρεώσεις.