Η Κοίμησις της Θεοτόκου -- Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Μία των γλυκυτέρων και συμπαθεστέρων εορτών του χριστιανικού κόσμου είναι και η Κοίμησις της υπεραγίας Θεοτόκου, ην σήμερον εορτάζει η Εκκλησία. Ευθύς από των πρώτων μ.Χ. αιώνων, έξοχος υπήρξεν η τιμή και ευλάβεια, ην απένεμον οι χριστιανοί προς την Παρθένον Μαρίαν. Αλλ’ η σημερινή εορτή είναι η κατ’ εξοχήν μνήμη της Θεοτόκου, άτε την Κοίμησιν Αυτής υπόθεσιν έχουσα.


Η Κοίμησις αύτη συνέβη, κατά την ευσεβή παράδοσιν, τη 15 Αυγούστου, αλλά προϊόντος του χρόνου, συν τη καλλιεργεία και αναπτύξει του χριστιανικού πνεύματος, ετάχθη η προηγουμένη της ημέρας ταύτης δεκατετραήμερος εγκράτεια, προς τιμήν της υπεράγνου Θεομήτορος και αυτή γινομένη. Αγομένης της νηστείας ταύτης, ψάλλονται εν τοις ιεροίς ναοίς εναλλάξ καθ’ εκάστην, οι δύο μελωδικώτατοι Παρακλητικοί Κανόνες, η Μεγάλη λεγομένη παράκλησις και η Μικρά.
 

Τη ΙΒ΄ (12η) του Αυγούστου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΦΩΤΙΟΥ και ΑΝΙΚΗΤΟΥ.

Ανίκητος και Φώτιος οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει σπη΄ (288), του Φωτίου όντος ανεψιού του Αγίου Ανικήτου. Όταν λοιπόν ο Διοκλητιανός εις την Νικομήδειαν εδημηγόρησε κατά των Χριστιανών, παρούσης εκεί και της Συγκλήτου Βουλής, και όταν έβαλεν εις το μέσον πολλά είδη βασανιστηρίων οργάνων, απειλήσας ο ασεβέστατος ότι θέλει εξαφανίσει παντοιοτρόπως, και εξ αυτών των άκρων της Οικουμένης, εκείνους, όσοι επικαλούνται το όνομα του Χριστού· όταν, λέγω, ο αλιτήριος εκείνος τύραννος εβλασφήμησε κατά της Θεότητος και δόξης του Μονογενούς Υιού του Θεού, τότε παρών και ο Μάρτυς του Χριστού Ανίκητος δεν εφοβήθη τας απειλάς του τυράννου, αλλά παρρησία ομολογήσας εαυτόν Χριστιανόν, ήλεγξε και εστηλίτευσε την πλάνην των ειδώλων, προσθέσας και τούτο, ότι όσοι σέβονται τα είδωλα είναι κωφοί και αναίσθητοι.

Διήγησις περί της αχειροποιήτου Εικόνος του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Εν ταις ημέραις του ευσεβούς βασιλέως Τιβερίου εν έτει φοη΄ (578) έγεινε θαύμα μέγα και παράδοξον. Γυνή τις Μαρία ονομαζομένη, συγκλητική μεν και φιλόχριστος, πατρικία δε το αξίωμα, χήρα, έπεσεν εις πάθος χαλεπόν και αθεράπευτον· απελπισθείσα δε εκ πάσης ανθρωπίνης βοηθείας, αφιέρωσεν εις την καρδίαν αυτής τοιούτον αγαθόν συλλογισμόν, να στείλη εις τους Ιερείς, τους υπηρετούντας εις την αγίαν και δεσποτικήν αχειροποίητον Εικόνα του Κυρίου, και να τους παρακαλέση να έλθωσι προς αυτήν. Όταν λοιπόν ήλθον εκείνοι, έπεσεν η γυνή εις τους πόδας αυτών λέγουσα:

ΑΝΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΟΙ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΙ, ΠΟΥ ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝ

 Τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη,

Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου

Μυστικὴ συμπαιγνία;

Ἐδημοσιοποιήθη ὅτι ὁ Πρωθυπουργὸς κ. Κυριάκος Μητσοτάκης προσεκάλεσε τὸν Πάπαν εἰς τὰς ἑορταστικὰς ἐκδηλώσεις τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τὴν κήρυξιν τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ ἔτους 1821.

Τί συμβαίνει; Ἐὰν ὁ κ. Πρωθυπουργὸς ἔπραξεν αὐτὸ ἄνευ γνώσεως καὶ συγκαταθέσεως τῆς ἐν Ἑλλάδι Διοικούσης Ἐκκλησίας, τότε εἶναι ὁ χειρότερος περιφρονητὴς τῆς Ἐκκλησίας. Ἐὰν ὅμως, ἡ πρόσκλησις αὐτὴ ἀπεφασίσθη παρασκηνιακῶς ἀπὸ κοινοῦ Κράτους καὶ Ἐκκλησίας, τότε ἡ ἐν «κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ» αὐτὴ σύμπραξις εἶναι μία μυστικὴ συμπαιγνία, ἡ ὁποία προσβάλλει εὐθέως τὸν Ὀρθόδοξον Ἑλληνικὸν λαόν.