Επίσκοπος Κερνίτζης και Καλαβρύτων Ηλίας Μηνιάτης -- Παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου ἐν ἰματισμῶ διαχρύσω περιβεβλημένη πεποικιλμένη

Αὐτὴ εἶναι ἡ πλέον ζωντανὴ καὶ πρεπώδης εἰκὼν τῆς μεταστάσης εἰς οὐρανὸν Θεομήτορος. ὁπού ἐζωγράφισε μὲ θεοκίνητον κάλαμον ὁ Προφητάναξ· καὶ πρὸς τὴν θεωρίαν τῆς εἰκόνος ταύτης προσκαλῶ σήμερον τὰ ὄμματα τῆς εὐλαβοῦς σας διανοίας, ὢ φιλέορτον σύστημα.

Μὴ στοχασθῆτε ἐδῶ κάτω τὰ θλιβερὰ ἐκεῖνα σύμβολα τοῦ θανάτου· ἐκεῖ, δηλαδή, ὁπού φαίνεται ἕνα σῶμα νεκρὸν ἁπλωμένον ἐπάνω εἰς ἕνα κράββατον, κηδευόμενον σεπτῶς παρὰ τῶν ἱερῶν Ἀποστόλων, παραδόξως συνηγμένων ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς. Εἰς τὴν ἁγιωτάτην Παρθένον ὅλα ἐστάθησαν ὑπὲρ ἄνθρωπον· εἰς τοῦτο μόνον ἔδειξε πὼς ἦτον φύσεως ἀνθρωπίνης, διατὶ σήμερον φαίνεται, πὼς εἶναι φύσεως θνητῆς· ἀλλὰ καὶ εἰς τοῦτο ἐφάνησαν τὰ προνόμια τῆς θείας χάριτος· διατί, καθὼς ὅταν ἡ πανάμωμος Μαρία συνέλαβεν, ἡ σύλληψις ἐστάθη ἄσπορος, καὶ ὅταν ἐγέννησεν, ἡ κύησις ἐστάθη ἀδιάφθορος, ἔτζι ὅταν ἀπέθανεν, ἡ νέκρωσις ἐστάθη ἀθάνατος.

----------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὡραιότατον κείμενον - ὕμνος πρός τήν Βασίλισσαν τῶν Οὐρανῶν! Καί θαυμαστόν τό περιστατικόν μέ τόν εὐλαβέστατον νέον πού ἦτο πρόθυμος νά θυσιάσῃ τό φῶς του προκειμένου ν' ἀντικρύσῃ, ἔστω καί καθ' ὄναρ, τήν Θεοτόκον! Ὡστόσον, δέν καταλαβαίνω τήν ἀρχήν τοῦ κειμένου: «Αὐτὴ εἶναι ἡ πλέον ζωντανὴ καὶ πρεπώδης εἰκὼν τῆς μεταστάσης εἰς οὐρανὸν Θεομήτορος. ὁπού ἐζωγράφισε μὲ θεοκίνητον κάλαμον ὁ Προφητάναξ». Ὡς γνωστόν, «Προφητάναξ» εἶναι ὁ Δαβίδ. Λοιπόν, ὁ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος ἔζησε πολύ πρό τῆς Παναγίας, Τήν ἐζωγράφισε;

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ

 
 

Ο Άγιος Νικόδημος για την Υπεραγίαν Θεοτόκον : Είναι Θεός μετά τον Θεόν :                                         

«Χωρίς την μεσιτείαν Αυτής κανένας ούτε άγγελος, ούτε άνθρωπος, δύναται να πλησιάσει εις τον Θεόν. Επειδή και Αυτή μοναχή ευρίσκεται μεθόριον αναμεταξύ της ακτίστου και κτιστής φύσεως. Αυτή μόνη είναι Θεός άμεσος μετά τον Θεόν και έχει τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος, ως ούσα μήτηρ αληθώς του Θεού και Αυτή μοναχή είναι, όχι μόνον ο θησαυροφύλαξ όλου του πλούτου της Θεότητος, αλλά και ο διαμοιραστής εις όλους, και αγγέλους και ανθρώπους, όλων των από Θεού διδομένων εις την κτίσιν υπερφυσικών ελλάμψεων και θείων και πνευματικών χαρισμάτων».


Τη Θ΄ (9η) του Αυγούστου, η ανάμνηαις της ευρέσεως της αχειροποιήτου και σεβασμίας Εικόνος του Κυρίου εν τοις Καμουλιανοίς.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο δίκαιος και μόνος αληθινός Θεός ημών, όστις είναι αόρατος κατά την ουσίαν της Θεότητος, ανίκητος κατά το κράτος και ανεκλάλητος κατά την δύναμιν, αυτός ο κατά φύσιν φιλάνθρωπος και αγαθός, η εικών του Πατρός η απαράλλακτος, ο τη δόσει των χαρισμάτων αμεταμέλητος, ο προ αιώνων αοράτως εκ του Πατρός γεννηθείς και επ’ εσχάτων των ημερών εκ μητρός Παρθένου ασπόρως τεχθείς, αυτός και πάλιν κατεδέχθη να φανή εις Αγίαν Εικόνα δια την αυτού αγαθότητα και άμετρον ευσπλαγχνίαν· και εκεί μεν, εις την κατά Σάρκα Γέννησιν και παρουσίαν του, ωδήγησε τους Μάγους δι’ αστέρος, εδώ δε, εις την δι’ Εικόνος φανέρωσίν του, έφερε τους νηπίους τον νουν εις τελείαν επίγνωσιν. Ω αφράστου φιλανθρωπίας! Ω αμέτρου κηδεμονίας!

«Όντως αύτη είναι η οδός της σωτηρίας».

Περί του Πίωρ τούτου γράφεται εις τον Παράδεισον των Πατέρων, ότι εγένετο ποτε σύναξις εις την σκήτην, ίνα κρίνωσιν οι πατέρες ένα αδελφόν ο οποίος έσφαλεν. Λαλούντων δε των άλλων πατέρων περί του αμαρτήσαντος αδελφού, ο Πίωρ ούτος εξήλθεν, έλαβε σάκκον πλήρη άμμου και τον έβαλεν οπίσω εις την ράχιν του· έπειτα έβαλεν εντός σπυρίδος ολίγην άμμον εξ εκείνης και την εκρέμασεν έμπροσθέν του. Ερωτηθείς δε υπό των πατέρων να είπη τι σημαίνει αυτό το πράγμα, απεκρίθη: «το σακκίον το οποίον έχει την πολλήν άμμον είναι αι ιδικαί μου αμαρτίαι, τας οποίας έχω οπίσω μου και δεν τας βλέπω, ίνα κλαίω δι’ αυτάς, η δε ολίγη άμμος, ήτις κρέμαται έμπροσθέν μου με την σπυρίδα ταύτην, είναι αι ολίγαι αμαρτίαι του αδελφού, τας οποίας έχων έμπροσθέν μου κατακρίνω τον αδελφόν. Πλην δεν έπρεπεν ούτω να κάμνω, αλλ’ έπρεπε να συμβαίνη το εναντίον· τα ιδικά μου σφάλματα να έχω έμπροσθέν μου και να παρακαλώ τον Θεόν ίνα μοι τα συγχωρήση». Ταύτα ακούσαντες οι πατέρες ανεχώρησαν λέγοντες τούτον τον λόγον. «Όντως αύτη είναι η οδός της σωτηρίας». 

Ορθ. Συν. Ιουνίου σελ. 239

Διαθρησκειακὸς οἰκουμενισμός -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Πρίν μερικά χρόνια, ἡ ἀποκρυφιστική μαγεία μιλοῦσε γιά «Νέα Ἐποχή», πού θ᾽ ἀκολουθοῦσε το Ζωδιακό κύκλο τοῦ «Ἰχθύος», δηλαδή τοῦ Χριστοῦ. Σκοτεινά κέντρα τοῦ σκότους, τοῦ Σατανᾶ καί τῆς ἀνομίας, ὀνειρεύονταν καί προετοίμαζαν μέ χίλιους δυό τρόπους, τήν «Ν.Ε.» τῆς ἀπόλυτης ἐλευθερίας στίς πράξεις τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Ἀλλά, ἀπόλυτη ἐλευθερία, θά εἶναι κατάργηση τῆς ἐλευθερίας. Καί κάθε τραῦμα τῆς ἐλευθερίας θά εἶναι χτύπημα θανάτου! Στήν ὑλοποίηση τῶν ὁραματισμῶν τῆς παγκοσμιοποίησης και τῆς Ν.Ε., τά Σιωνιστικά - Ἑβραϊκά λόμπυ καί οἱ πολιτικοί, ἔχουν θέσει σέ ἐφαρμογή τούς μηχανισμούς τῆς διπλωματίας καί τῆς προπαγάνδας γιά μιά παγκόσμια κυβέρνηση φασιστικοῦ τύπου, καί πολεμώντας τό Χριστιανισμό καί τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀμείλικτα, νά καταφέρουν στό τέλος τό «φάντασμα» μιᾶς πανθρησκείας! Καί λέω «φάντασμα», γιατί μονάχα ὀνειροφαντασία θά ᾽ναι τούτη ἡ «πανθρησκεία».

Προσοχή στους ψευδοδιδασκάλους. Του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου (Φιλοκαλία τόμος Δ΄).

Να ικετεύης τον Θεό με προσευχές και δάκρυα να σου στείλη οδηγό απαθή και άγιο. Αλλά και συ ο ίδιος να μελετάς τις θείες Γραφές, και μάλιστα τα πρακτικά συγγράμματα των Αγίων Πατέρων, για να αντιπαραβάλλης σ΄ αυτά την διδασκαλία και τις πράξεις του διδασκάλου και γέροντάς σου, βλέποντάς τες όπως σε καθρέφτη και εξετάζοντάς τες. Και όσα είναι σύμφωνα με τις Γραφές να τα εγκολπώνεσαι και να τα κρατής στον νού σου, τα νόθα όμως και ξένα να τα διακρίνης και να τα απορρίπτης, για να μη πλανηθής. Γιατί να ξέρης, πολλοί πλάνοι και ψευδοδιδάσκαλοι υπάρχουν σήμερα.